प्रेम म्हणजे नक्की काय असतं ???

धाग्याचे शीर्षक वाचून सग्ळ्यात पहिले डोक्यात हे आले :)

लै भारी असतं.
मज्जा मज्जा असती. ;)

हे प्रेम कि वासना?

प्रेम बीम सगळं खोटं असतं, पुरुषाच्या स्त्री विषयक वासनेला दिलेला शाब्दीक मुलामा आहे तो.

मैने प्यार किया, हम आपके है कौन, हम साथ साथ है आणि प्रेम रतन धन पायो या चारही चित्रपटांमध्ये.

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, तुमचं आणि आमचं अगदी सेम असतं :)

मनापासून धन्यवाद,या विषयावर धागा काढल्याबद्दल. बऱ्याच दिवसांपासून हे घोळत होते मनात. योग्य शब्दात सांगता येईल का नाही हे माहित नाही पण प्रयत्न करतो.

सांगायचेच झाले तर, एखादी आपल्याला 'उत्तेजित' करण्याइतकी चांगली शारीरिक ठेवण असणारी आणि आपल्यासारख्या आवडीनिवडीची व्यक्ती भेटली की हे "प्रेम" होते, अशी व्याख्या प्रेमाची करता येईल.

तरीही आपल्याला नेमके "प्रेम म्हणजे काय आहे ब्वा?" हा प्रश्न सतत पडत असतो, त्याचे मूळ कारण म्हणजे 'प्रेम' हा शब्दच आहे.
माणूस हा भावनिक आणि सामाजिक प्राणी आहे, म्हणून ज्यावेळी आपण एखाद्या व्यक्तीची निवड करतो तिथपासूनच तिच्याशी आपले एक भावनिक व सामाजिक नाते तयार होणे स्वाभाविक आहे, त्यात चढउतार हि तितकेच स्वाभाविक आहेत. राग, आनंद, आकर्षण, सहानुभूती अशा सर्वच मानवी भावना त्यात आल्या. सामाजिक अडचणी, दबाव हाही आलाच. काहीजण यातून मार्ग काढून नाते टिकवतात, तर काही लोकांना ते जमत नाही.
याचेच एक उदाहरण म्हणून बाजीराव आणि मस्तानीचे प्रकरण घ्या ना. त्यांच्या संबंधाला शारीरिक आणि भावानिकते पेक्षा जास्त सामाजिकते मुळे अडचणीत येत होत्या, त्यांच्या परीने त्यांनी ते नाते टिकवण्याचा प्रयत्न केला. रोमीओ-जुलियेट, लैला-मजनू, हीर-रांझा, सलीम-अनारकली हे हि सामाजिक अडचणींमध्ये अडकलेले परंतु परस्परांना कंपटीबल असणारे स्त्री पुरुष. म्हणजे ही जी काही 'प्रेम' ही भानगड आहे, ती सुरु होते शरीर व भावनेतून पण टिकते दोघांच्या निष्ठेतून. निष्ठा सर्वात महत्वाची. निष्ठा असेल तर नाते टिकेल, निष्ठा नसली तर ते प्रेम 'खरे' प्रेम नाही (ही आणखी एक भानगड). प्रेम हा शब्द थोतांड आहे, असे म्हणायला हरकत नाही.

खरेतर आपण हे सगळेच एका शब्दात बसवण्याचा प्रयत्न करतो आणि तिथेच माती खातो. वरून कथा, कादंबऱ्या, कविता, नाटके, चित्रपट हे आपल्याला या प्रेमासंबंधी बाष्कळ सल्ले देत चलतात, आणि प्रेमाची संपूर्ण नियमावली व आचारसंहिता बनवून टाकतात. प्रेमाचा अर्थ प्रत्येक व्यक्ती साठी वेगवेगळा असू शकेल, एक ठराविक व अचूक उत्तर असायला ती काही एखादी वैज्ञानिक संकल्पना नाही.
प्रेमात माणसे आंधळी आणि वेडी होतात हा ही भावना व निष्ठेचाच एक भाग असेल असे ढोबळमानाने म्हटले तर वावगे ठरणार नाही. समाजाने मान्यता न दिल्याने आत्मघात करणे हे शक्यतो एका ठराविक वयातच होते, त्यावेळी भावना आणि आकर्षण दोन्हीही खूप तीव्र असतात म्हणू होत असावे.
एकतर्फी प्रेमात जीव देणेही जवळपास त्याच वयात होते, पण यात नकार न पचवता येणे व हळवेपणा कारणीभूत असेल, असे वाटते, कारण याच वयात मार्क कमी पडल्याने, एखाद्या स्पर्धेत हरल्यामुळेही जीव दिल्याची उदाहरणे आहेतच.

एकंदरीत काय, तर प्रेम अशी काही एक ठराविक भावना नसतेच. दोन विरुद्धलिंगी (आणि आता समलिंगी सुद्धा) व्यक्तींच्या एकमेकांविषयीचा शेकडो भावनांना दिलेला तो एक ढोबळ शब्द आहे. त्यामुळे, प्रेम असे असते, प्रेमात अमुक झाले पाहिजे, प्रेमात मनातले ओळखता आले पाहिजे, प्रेम म्हणजे यातना, प्रेम म्हणजे शेवटच्या श्वासापर्यंत सोबत राहणे, खरे प्रेम एकदाच होते, पहिले प्रेम विसरता येत नाही, हे सर्वांच्या बाबतीत खरे असते असे नाही. प्रेम या शब्दाचा अर्थ तुम्ही तुमच्या परीने शोधावा, जो तुम्हाला योग्य वाटेल, तोच प्रेमाचा खरा अर्थ.

अवांतर: प्रेत्यक प्रियकराने आपापल्या प्रेयसीला मारून टाकून तिच्या कातडीचा डफ करून त्यावर प्रेमगीतं म्हटली पाहिजेत, एरवी नुसते प्रेम ठीक आहे.
(नेमाडेंच्या कोसला मधून)

जो तुमकु सामनेवाले पे होना और सामनेवालेका किसी और पे होणा मिया.

रच्याकने अश्या वेळी वपुंची नरकाची व्याख्या पटते.

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी त्याच वेगळं, स्वतःच नेम असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी कधी-कधी घरच्यांसाठी शेम असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी कधी-काळी फसलेली गेम असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी आपलं ते उद्दात आणि दुसर्याचं ते लफडं असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांच जरी सेम असतं, तरी फसलेल्या प्रेमाचंही हक्काचं एक होम असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी अ‍ॅरेंज प्रेमाचं नक्की मॅरेज होत नसतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी झालेल्या लग्नाचं नक्की क्लेम होत नसतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी त्या गद्धेपंचविशीतल्या घोडचुकांनाही एक "सेफनेम"असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी ते वेळच्या वेळी विचारण्यातही एक खरं "जेम" असतं !

प्रेम म्हणजे प्रेम असतं, सगळयांचं जरी सेम असतं, तरी ते वेळच्या वेळी नाही विचारलं तर मात्र फक्त "ब्लेम-गेम" असतं !

अखिल मिपा भाव विश्व चक्री पारायणी वाचक संघ आणि अखिल मिपा होतकरू, कर्तव्यदक्ष युवक चळवळ यांचे तर्फे उडन खटोला यांचे ज्ञान-तृष्णा-शांती हितार्थ प्रसारीत.

कठीण शब्दांचे "काम"चलाऊ अर्थ.

नेम्=नाव (निशाणा नव्हे)
शेम = लज्जा (सेम सारखे नव्हे)
गेम = फज्जा (एक्षेक्षेक्ष नव्हे)
होम = घर (होम हवन मधला नव्हे)
क्लेम =यशस्वी (हक्क्/दावा नव्हे)
सेफनेम= गुपीत (जास्ती भाष्य जरूरी नाही)
जेम्=धाडस (खायच्या गोळ्या नव्हे)
ब्लेम-गेम्=लोच्या (कुणी आधी विचारायला पाहिजे होतं हा)

आजकालचं प्रेम ना?
नुस्ता टाईमपास आहे.

एखाद्या बालकाने (मुलगा/मुलगी) आयुष्यात कधीच कोणत्याही प्रकरची प्रेमकथा/मैत्रीकथा ऐकली पाहिली नाही (कोणतेही पुस्तक, सिनेमा, ऐकीव कथा , दूरचित्रवाणी मालिका ई सगळ्यांपासून दूर, तसेच त्याने/तिने वास्तव आयुष्यातही कुणाला प्रेम करताना म्हणजे "हात हातात घेणे, मिठीत घेणे, प्रेमाची/मैत्रीची कबुली देणे" पाहिले नाही) पण भिन्नलिंगी व्यक्तींचा सहवास मुद्दाम घडवलाही नाही वा मुद्दाम टाळलाही नाही तर या मुलाचे/मुलीचे भावविष्व कसे घडेल ? मैत्री (समलिंगी/भिन्नलिंगी) वा प्रेम (भिन्नलिंगी) या भावना कशा आकार घेतील ? बर्‍यापैकी कठीण पण तरी करुन पाहण्यासारखा प्रयोग आहे असे वाटते का ? अनेक बालकांवर असा प्रयोग केला तर मानवात प्रेमाची असंस्कारित भावना नेमकी कशी विकसित होते हे समजू शकेल असे वाटते का ?

आज आपले प्रत्येकाचे मैत्री/प्रेम याबद्दल जे काही विचार असतील त्यावर पुस्तक, सिनेमा ई ई चा बराच प्रभाव असेल वाटते का ?

माझ प्रेमाबद्दल मत (शिरीष कणेकरांची माफी मागुन)
आपण करतो ते प्रेम असतं, दुसरे करतात तो खुळचटपणा असतो
आपली गर्लफ्रेंड नेहमीच सालस, सोज्वळ वगैरे वगैरे असते, दुसर्‍याची फारच लफडेबाज असते
आपला होतो तो प्रेमभंग असतो, दुसरा कायम नाही तो आचरटपणा केल्याचा परिणाम भोगत असतो
असो... शेवटी प्रेम म्हणजे बॉलीवूड वाल्या अनेक पिढ्यांनी जगाव म्हणुन बनविलेले काहीतरि प्रकरण असते

मी पुरूष असून माझं एका पुरुषावर प्रेम आहे. तरीही मी होमो नाही. ओळखा पाहू मी कोण!
-गा.पै.

प्रेम ना ?
ते एक आईस्क्रीम असतं बघा !
लग्नाआधी कोनात टाईट फिट्ट बसलेलं असतं. लग्नानंतर ड्रीमकोन फाटतो. प्रेम-आईस्क्रीम पाघळू लागतं...
..काही वर्षांनी ना कोन, ना आईस्क्रीम...नुसती झिनझिन !

सवय

प्रेम म्हणजे... पाखर्‍याला इलु इलु म्हणण्याची इच्छा होणे ! ;)

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- तू तू तू तू मेरी री री री मे तेरा रा रा होने लगा, में में में में तेरा रा रा रा तू मेरी री री होने लगी... :- BANG BANG

THIS

मानसिकदृष्ट्या एखाद्या व्यक्तीवर अवलंबून असणे .

"कामा" पुरतं असतं.