यांना कसलेही कौतुक

इ - चिखलत वैगरे असेल तर तयार व्हा, कारण पुणेरी मिपाकर आता तुम्हाला काही सोडणार नाहीत. तेव्हा शाब्दिक हल्ल्यासाठी तयार रहा … ( ह. घ्या)

पुण्याच्या मध्यवर्ती भागातली एक मिसळ अशीच चर्चेत असते. आपण खानदानी पुणेकर आहोत हे दाखवण्यासाठी याचेही कौतुक करणे भाग आहे.

गुरुजी परवा मी पुण्यात आल्यावर तुम्ही प्रेमाने खाऊ घातलेली मिसळ ती हिच का वो? ;)
नंतरचे १२०/३०० मात्र भारी होते पण तो भय्या होता ना?

लेख बराच छोटा आहे :)

पहिलीच प्रतिक्रिया बघा पुणेरी माणसाची!

सर्व पुणेकर चितळेंच्या रांगेत उभे आहेत का ?? अजुन प्रतिक्रिया नाहित कोणाच्या....

कपिलमुनी क्लिप तर काढली आहे... पण अजुन धमाका कसा होत नाही आहे ????????? वाट पहात आहे...

पहिला प्रतिसाद पहा की..

असल्या तद्दन भिकार लेखना वर प्रतिक्रियांची वाट पहाताय म्हणजे कमाल आहे..

आपल्या गावच्या गोष्टींचं कौतुक करण्याच्या बाबतीत कोल्हापूरकर पुणेकरांच्या कैक योजने पुढे आहेत. कोणत्याही मूळच्या कोल्हापुरी असलेल्या माणसाच्या उपस्थितीत "कोल्हा", "पूर" किंवा "कोल्हापूर" असे नुसते शब्द उच्चारले तरी काही क्षणातच कोल्हापूरकरांची रसवंती सुरू होते व पुढला तासभर कोल्हापूरचे कौतुक ऐकावे लागते.

त्या कौतुकात कोल्हापूरची उत्कृष्ट हवा (या हवामानात काय ग्रेट आहे हे आजतगायत मला समजलेले नाही), रंकाळा (प्रत्येक शहरात एखादा तलाव असतोच, रंकाळा तलावात काय ग्रेट आहे ते कोल्हापुरीच जाणे), कोल्हापूरच्या म्हशींचं तुम्हाला समोर उभं करून पाणी न घालता काढलेलं सकस दूध (अनेक शहरात व गावात तुमच्या समोर दूध काढून देतात. पण कोल्हापूरचं दूध म्हणजे जणू काही अमृतच अशी कोल्हापूरकरांची समजूत असते), कोल्हापूरचा गूळ (!), कोल्हापुरी लोकांचं तिखट खाणं (नागपरी मंडळी जास्त तिखट खातात, पण हे कोल्हापुरींना कोण समजावणार?), कोल्हापुरी चप्पल (चपलेचा सुद्धा अभिमान असतो), महालक्ष्मीचं देऊळ, पन्हाळा (सिंहगड काय पन्हाळ्यापेक्षा वाईट आहे?), 'अरे'ला 'कारे' म्हणणारे रांगडे कोल्हापुरी (हे अजून युपी/बिहारमध्ये गेलेले दिसत नाहीत), गुजरी (पुण्यातल्या दाजीकाका गाडगीळांचं दुकान काय कमी दर्जाचं आहे?), कोल्हापुरी पैलवान (पैलवानांचा सुद्धा अभिमान), कोल्हापुरातील कुस्त्या (!), तिथल्या पैलवानांचा रोजचा खुराक (आता मात्र हद्द झाली) . . . अशा अनेक कौतुकास्पद व अभिमानास्पद गोष्टींचा श्रोत्यांवर भडीमार होतो.

कोल्हापुरी नसलेल्या कोणत्याही व्यक्तीने एखाद्या कोल्हापुरीच्या उपस्थितीत स्वतःच्या गावाबद्दल किंवा इतर कोणत्याही गावाबद्दल चार बरे शब्द काढले की कोल्हापुरी अस्वस्थ होतात आणि "हे तर काहीच नाही. आमच्या कोल्हापुरात तर . . ." असे प्रास्ताविक करून पुढील किमान अर्धा तास कोल्हापुरची अफाट स्तुती केली जाते.

देजा वू!

प्रत्येक गाव / परिसराच्या रहिवाश्याने आपापल्या गोष्टींचे कौतुक केले तर इतर कुणाला त्यावर आक्षेप घेण्यासारखे काय त्यात? प्रत्येकाला स्वतःच्या गावातल्या / परिसरातल्या गोष्टींचे कौतुक करण्याचे स्वातंत्र्य आहेच अन तसे ते करत असतातही.

जरा अवांतर -
या निमित्ताने माझे गेल्या काही वर्षांतले मराठी माणसांच्या आंतरजालावरील प्रतिनिधित्वाचे निरिक्षण नोंदवतो. समजा मराठी भाषा शिकलेला एखादा परदेशी माणूस मराठी आंतरजालावर वाचन करू लागल्यास त्यास असे नक्कीच वाटेल की महाराष्ट्र राज्यात पश्चिमेकडील भूभाग सोडल्यास अत्यंत तुरळक लोकवस्ती असावी. उर्वरीत महाराष्ट्रात आंतरजालावर मोठ्या प्रमाणात दखल घेण्याजोगते फारसे काही घडतच नाही (किरकोळ अपवाद वगळता).

याची कारणे शोधण्याचा प्रयत्न केला असता असे जाणवते की, गेल्या दशकभरात आंतरजालाची सुविधा सगळीकडे पोचली व विस्तारली गेली असली तरी महाराष्ट्राचा पश्चिमेकडील भाग वगळता लोडशेडींगचा फटका उर्वरित महाराष्ट्राला फारच बसला. निवांतपणे जालावर बसून लेखन / वाचन करण्याची संधी तेवढ्या प्रमाणात मिळाली नाही.

अन एकदा एक प्रवाह जोमाने सुरू झाला की इतर प्रवाह त्यापुढे जोम धरू शकत नाही.

पण कारणे काहीही असोत, आंतरजालावर कुठल्याही परिसराचे प्रतिनिधित्व कमी पडत असेल तर त्याचा दोष त्या परिसरातील जालावर वावरणार्‍यांनाच जातो. ज्यांचे प्रतिनिधित्व भरपूर आहे त्यांना याबाबत दोष दिला जात असेल तर ते चूक आहे.

@असे कुठल्यातरी अतिसूक्ष्म गोष्टीचे आख्यान लावून इतरांना कॉम्प्लेक्स देणे हा पुणेकरांचा साइडबिझिनेस आहे. >>> :-)) :-)) :-))

नर्मदेतला गोटा

@धागा
शिळ्या कढी ला उत

असाच पांचटपणा

एकदा एक कोल्हापूरकरांचा राँग नंबरचा फोन भर दुपारी पुणेकराला लागतो ..
कोल्हापूरकर : अहो देशपांडे आहेत का ?
पुणेकर ( चिडून) :देशपांडे गेले आहेत पावन खिंडीत..
कोल्हापूरकर : त्यांना सांगा , राजे गडावर पोचलेत ..आता घरी जावा !!

कालच याच छापाच्या 'प्रेमळ' वादात ऐकलेली वाक्ये,

माणसाने पुणेरी असावे,
कोल्हापुरी तर चप्पल पण असते ;)
किंवा,
माणसाने पुणेरी असावे,
सोलापुरी तर चादर पण असते
वगैरे वगैरे....

नर्मदेतल्या गोट्यालाही काही सूक्ष्म गोष्टी जाणवून गडगडत गेले आहेत .पण ते मुळा मुठातल्यांना अजिबात आवडलेले दिसत नाही .कुल्हापुरच्या पंचगंगेतूनही आबूराव -बाबूरावछाप गडगडाट झाला .अवधुत आणि सुरेशजींना तर कुल्हापुरच्या आठवणींनी सारख्या उचक्या लागत असतात .परवा मुलाखतकार सुधीर गाडगीळांचा सत्कार झाला त्यावेळी त्यानींही सांगितले 'पुणेकर सर्व गोष्टींचे कौतुक करतात म्हणून सर्वाँनाच आवडतात' ( प्रचंड टाळ्या ) .पुणेकरांनी अमृततुल्य ,मस्तानी ,मिसळ ,बाकरवडी याची परंपरा कायम ठेवावी त्याची कैलाश लस्सी,चौपाटी भेळ ,अथवा चाट करू नये .पर्वती ,शनिवारवाडा ,तुळशीबाग आणि लक्ष्मीरोड(दादर आणि मालाड मार्केटपेक्षा भाऽरी आहेत ) ,डेक्कन बद्दल त्यांना रास्त आदर आहे .१९७० नंतर स्थानिक वैविध्य कमी होत चालले आणि एकसारखे मॉल्स ,पंजाबी डिशेस येऊन भारतातल्या शहरांचा चेहरा हरवला आहे .

पुण्याचे पुनेपण हाळुहळू लोपत चालले आहे. हिंजवडी ला हिंजेवाडी आणि पुण्याला पूना म्हणणार्‍या उत्तरभारतीयांचे प्रस्थ इथे वाढत आहे. पुण्यात काही वर्षानी कानपूर लखनौ प्रमाणे भिंतीभिंतींवर " पेट गैस और सैक्स की दवाईया उपलब्द " अशा झैराती दिसायला लागतील आणि सदाशिव पेठ रविवार पेठ या ऐवजी सदाशिव पुरा रविवार गंज असे ऐकायला मिळेल.
असे वातावर्ण आहे

श्री गोटा रावांना बौद्धीकदृष्ट्या आव्हान देणारी अजून एक बातमी दिसली. शोधून शोधून हा धागा वरती आणतोय ……………………एक दोन साडे माडे तीन ……………

या धाग्याकडे जरा दुर्लक्ष झाले होते........................जे होते ते भल्यासाठीच!

एक प्रवासी ट्रेन मधून प्रवास करत असतांना, रात्री एका स्टेशनवर जाग आल्यावर बाहेरील एकास विचारतो की कोणते स्टेशन आले ?
" शिंच्या डोळे फुट्लेत का ? वाचता येत नाहि का? " उत्तर आले.
प्रवासी उद्दगारतो " हं! पुणे आले वाटतं "

कोण पुणेकर?

धन्यवाद.

नकारात्मक भाषेत असला म्हणून काय झाले? पुण्याची व पुणेकरांची महती आणि माहिती देणारा लेख खासच आहे. बाहेरून पुण्यात येणाऱ्या माणसाने पुण्यात पाय टाकता टाकता नक्कीच वाचावा या साठी स्वारगेट, शिवाजीनगर, पुणे स्टेशन वर मोठ्या फ्लेक्सवर लिहून लटकावला पाहिजे!

कळत नकळत ब्रांड वेल्यू वाढविण्यासाठी उपयुक्त असा हा लेख लिहून आपण आपले मार्केटिंग चे कसब समोर आणल्याबद्दल धन्यवाद.

ता.क. भारताच्या branding साठी मोदींना आपल्यासारख्या तज्ञाची/विचारवंताची गरज आहे.हे गुणविशेष कसे वाढविता येतील याबाबत अधिक मेहनत घेतली तर नक्कीच फायदा होईल.

पुण्याबद्दल किती लिहू नि किती नको असं झालंय लोकांना.

आमच्याकडे डोंबिवलीमध्ये पण 'मुनमुन' ची मिसळ फ़ेमस आहे……………। अस काही लोक म्हणतात.

९९% डोम्बिवालीकरांना मुनमुन सेन आंघोळ कुठे करते ते माहित असेल पण या मिसळच्या दुकानाचा पत्ता सांगता येणार नाही.

ह्याच पुण्याबद्दल पुलं नी दोन ओळी लिहून ठेवल्या आहेत " मी रहातो पुण्यात , म्हणजे विद्वत्तेच्या ' ठाण्यात ' ! "
आता ठाणे कशासाठी प्रसिद्ध आहे , हे मला वाटतं , पुणेकर सोडून सर्वांना माहित असेल ! !

तो मनोजकुमार जर पुण्याचा असता तर! पुणं बॉलिवुड मधे पण फेमस झालं असतं.
'मेरे पुणेकी मिसळ, उगले उसळ' असली गाणी घरोघरी पोचली असती.

१०० वा प्रतिसाद. ही संधी मज पामरास दिल्याबद्दल लेखकाचे कोरांटकीच्या फुलांचा पुस्प्गुच्, एक सदाशिवपेठी दुकानाची शॉपिंग कुपन्स तसचं शालजोडी देउन सत्कार करण्यात येत आहे. लेखकाचा पुण्यास असलेला विरोध लक्षात घेता पिंपरी चिंचवड व पुण्याच्या मध्यावर असणार्‍या सुप्रसिद्ध हॅरिस ब्रिजवर सत्कार समारंभ आयोजित करणेत येईल. फोटु चे ५० रुपये वेगळे पडतील तसचं दुपारी एक ते चार मधल्या फोटो काढायला २०० रुपये जास्तं पडतील. धन्यवाद.