बखरींची सांगी अन पुराणातली वांगी

तर्क क्रमांक (अर्ग्यूमेंट) १)

मुळात अबकडकालीन पुरावेच कमी आहेत. त्यामुळे निष्कर्ष आणि संदर्भ केवळ नंतर उपलब्ध झालेल्या बखरीतुन आणि दस्तावेजातुनच मिळु शकतात. जर तत्कालीन (प्रमाण) दस्तावेजच फक्त मान्य करायचे झाले तर बर्‍याच राजांचे अस्तित्वच नाकारायला लागेल आणि खुद्द अबकड-राजांबद्दल फार कमी माहिती मिळते. आणि मग त्या प्रवाहात तुम्हाला बर्‍याच सरदारांचे अस्तित्व किंवा त्यांच्या कर्तुत्वाकडे डोळेझाक करावी लागेल. बखरीतील स्वतःला पाहिजे तेवडीच माहिती सलेक्टीव्हली नाकारणे बाकी स्विकारणे न्याय्य (फेअर) नाही. म्हणून बखरींमधील सर्व माहिती स्विकारली पाहिजे.

तर्क क्रमांक (अर्ग्यूमेंट) २) इथे बखर हा शब्द पुराण या शब्दाने काहीसा बदलतो आहे

मुळात अबकडकालीन पुरावेच कमी आहेत. त्यामुळे निष्कर्ष आणि संदर्भ केवळ नंतर उपलब्ध झालेल्या पुराणातुन आणि दस्तावेजातुनच मिळु शकतात. जर तत्कालीन (प्रमाण) दस्तावेजच फक्त मान्य करायचे झाले तर बर्‍याच राजांचे अस्तित्वच नाकारायला लागेल आणि खुद्द अबकड-राजांबद्दल फार कमी माहिती मिळते. आणि मग त्या प्रवाहात तुम्हाला बर्‍याच इतिहासाचे अस्तित्व नाकारावे लागेल किंवा त्यांच्या कर्तुत्वाकडे डोळेझाक करावी लागेल. पुराणातील स्वतःला पाहिजे तेवढीच माहिती सलेक्टीव्हली नाकारणे बाकी स्विकारणे न्याय्य (फेअर) नाही. म्हणून पुराणामधील सर्व माहिती स्विकारलीच पाहिजे.

तर्क क्रमांक (अर्ग्यूमेंट) ३) इथे बखर हा शब्द मिथक कथा या शब्दाने काहीसा बदलतो आहे

मुळात अबकडकालीन पुरावेच कमी आहेत. त्यामुळे निष्कर्ष आणि संदर्भ केवळ नंतर उपलब्ध झालेल्या मिथक कथा तुन आणि अख्यायिका आणि लोककथा मधूनच मिळु शकतात. जर तत्कालीन (प्रमाण) दस्तावेजच फक्त मान्य करायचे झाले तर बर्‍याच राजांचे अस्तित्वच नाकारायला लागेल आणि खुद्द अबकड-राजांबद्दल फार कमी माहिती मिळते. आणि मग त्या प्रवाहात तुम्हाला बर्‍याच इतिहासाचे अस्तित्व नाकारावे लागेल किंवा त्यांच्या कर्तुत्वाकडे डोळेझाक करावी लागेल. मिथक कथातील स्वतःला पाहिजे तेवढीच माहिती सलेक्टीव्हली नाकारणे बाकी स्विकारणे न्याय्य (फेअर) नाही. म्हणून मिथक कथामधील सर्व माहिती स्विकारलीच पाहिजे.

तर्क क्रमांक (अर्ग्यूमेंट) ४) इथे बखर हा शब्द ऐतिहासिक कादंबरी कथा या शब्दाने काहीसा बदलतो आहे

मुळात अबकडकालीन पुरावेच कमी आहेत. त्यामुळे निष्कर्ष आणि संदर्भ केवळ नंतर उपलब्ध झालेल्या ऐतिहासिक कादंबरी कथा तुन आणि अख्यायिका आणि लोककथा मधूनच मिळु शकतात. जर तत्कालीन (प्रमाण) दस्तावेजच फक्त मान्य करायचे झाले तर बर्‍याच राजांचे अस्तित्वच नाकारायला लागेल आणि खुद्द अबकड-राजांबद्दल फार कमी माहिती मिळते. आणि मग त्या प्रवाहात तुम्हाला बर्‍याच इतिहासाचे अस्तित्व नाकारावे लागेल किंवा त्यांच्या कर्तुत्वाकडे डोळेझाक करावी लागेल. ऐतिहासिक कादंबरी कथातील स्वतःला पाहिजे तेवढीच माहिती सलेक्टीव्हली नाकारणे बाकी स्विकारणे न्याय्य (फेअर) नाही. म्हणून ऐतिहासिक कादंबरी कथामधील सर्व माहिती स्विकारलीच पाहिजे.

बखरींची सांगी अन पुराणातली वांगी ऐतिहासिक वस्तुनिष्ठ तथ्य म्हणून कशी स्विकारावीत असे तुम्हाला वाटते ? उपरोक्त तर्कांमधला कोणता तर्क तुम्हाला अधिक पटतो ? (मला स्वतःला एकही पटत नाही हेवे.सा.न.ल. पण इतरांची मते मनमोकळे पणाने ऐकण्यास आवडेल)

* समिक्षेसाठी मृत्युन्जय यांचा http://www.misalpav.com/comment/616762#comment-616762 ह्या प्रतिसादात बदल करून घेतला हे केवळ संदर्भा दाखल बाकी हि चर्चा त्या चर्चेस अनुलक्षून मर्यादीत नाही हे सुज्ञांस वेगळे सांगावे लागणार नाही.
*अनुषंगिका शिवाय इतर विषयांतरे टाळण्यासाठी आणि (अ)शुद्ध लेखनाचे बोधामृत टाळण्यासाठी धन्यवाद.