वयस्कर अभिनेते कॉलेजकुमारांच्या भूमिकेत

सुनील बर्वे ने त्याच्या हर्बेरिअम उपक्रमातून नाटकाचे दर वाढवायची नवीन प्रथा सुरु केली. त्यामुळे आता सगळे नट जास्त पैसे मागत असणार "नाईट" चे. मग त्यामुळे हा स्वस्त पर्याय !! - double age, half night !!

अमीरखानने देखील '३ इडियट्स' मध्ये वयाच्या ४८ व्या वर्षी १८ वर्षाच्या विद्यार्थ्याची भूमिका केली होती. ती त्याला फारशी शोभली नव्हती.

असहमत !!... :( १८-२० वर्षाचा तो नक्कीच वाटला नाही.. पण ४८ वर्षाचाही वाटला नाही..... डोळ्याभोवतालच्या सुर्कुत्या मेकअप करून लपवल्या गेल्या... पण डोळ्यांतली आणि अभिनयातली चमक मात्र २० वर्षांच्या मुलाला लाजवेल... अशी होती.....

'दुनियादारी' मध्ये अंकुश चौधरी, स्वप्निल जोशी, जितेंद्र जोशी इ. प्रौढ अभिनेते कॉलेजकुमारांच्या भूमिकेत अजिबात शोभत नाहीत. पण सध्याच्या काळातील वयस्कर अभिनेते कॉलेजकुमारांच्या भूमिका करत असताना कोणीच टीका करताना आढळत नाही.

सहमत !!... स्वप्नील जोशी'चा सुजलेला चेहरा, डोक्याला लावलेला विग त्याला फारसा शोभला नाही. जितेन्द्र जोशी त्यातल्या त्यात व्हीलन म्हणून बरा वाटला..... अंकुश चौधरी टायफाईड'मधून बरा झाल्यापासून त्याचा 'चार्म' गेला तो गेलाच... त्यातून त्याची जीभ थोडी जड असल्यामुळे.. त्याचं बोलणं कधीकधी तोतरं वाटतं.....

हहा हहा... सगळ्यांत भारी तो शेवटच्या सीनमधल्या -म्हातार्‍या उर्मिला कानेटकरचा म्हातारा नवरा!!!.. =)) =)) =)) =)) स्वप्नील जोशीला श्रद्धांजली वाहायला जेव्हा तिचा नवरा पुढे येतो... त्याला पाहून "त्या" प्रसंगाचं गांभीर्यच नष्ट होऊन जातं.... =)) =)) =)) अरे.. एवढी सगळी स्टारकास्ट जमवली, तर मग शेवटी उर्मिला'चा म्हातारा नवरा म्हणून त्या आदिनाथ कोठारे'चेच केस पांढरे करून त्याला घ्यायचं ना!.... कोण कुठलं बुजगावणं आणून ठेवलं!!!!...

नाटक न बघण्याचे स्वातंत्र्य आहे रे गुरुजी.

अशोक सराफ यांना अनेक दशके कॉलेजयुवकाच्या वयोगटात पाहिल्याची आठवण झाली. अगदी ब्लॅक & व्हाईट जमान्यापासून कलरमधे पण.

मला वाटतं धूमधडाका सिनेमातही अशोक सराफ कॉलेजवयीन दाखवला आहे. (आठवणः तो नायिकेला कॉलेज सोडताना आठवण / पार्टिंग गिफ्ट म्हणून ताजमहालाची प्रतिकृती देतो असा सीन. चूभूदेघे.)

.......

परफेक्ट शाळा / कॉलेजच्या वयोगटातले खरोखर "असणारे" आणि त्याचवेळी गल्ला खेचतील इतके प्रसिद्ध नट / नट्या मिळणं अवघड असू शकेल हे खरं. कारण सेटल होईपर्यंत स्ट्रगलरची तिशी आलेली असू शकते. पण अर्थातच साठीच्या घरातही तीच भूमिका खेचणं हे अगदीच केविलवाणं आहे.

मला आताच्या काळात प्रशांत दामलेच्या "एका लग्नाची गोष्ट" बद्दल असं वाटायला लागलं आहे. लग्नाळू नवतरुण असं वय त्या भूमिकेला अपेक्षित आहे. त्या नाटकाच्या जाहिरातीत नटनटीचा फोटोही किमान एक दशक जुना टाकतात असं दिसतंय.

फक्त दुनियादारीवर बोलाबसं वाटतं......हुम्म्म्म्म्म काय करावे (सुस्कारा टाकत असलेली/ला बाहुली/ला)
पुस्तक नाय पिच्चर वर. दुनियादारी आणी भुताची दुनियादारी(नवी दुनियादारी) ;)

नाटकात पण बघवत नाही, पण एकवेळ चालेल असे वाटते. पण जेंव्हा घोडनवरे कसले घोडआजोबा विशीतल्या वयाचा अभिनय करत तरूणीमागे पळू लागतात तेंव्हा शिंग मोडून वासरात जाणे अथवा जरठबाला विवाह वगैरे शब्दप्रयोग आठवतातः

(खालील गाण्यात दिलीप कुमार ५३-५४ तर लिना चंदावरकर २३-२४ असावी)

मला यावरून यल्गार हा (वि)चित्रपट आठवला...फिरोजखान मुलाच्या भुमिकेत आणि त्याच्यापेक्षा वयाने वीस वर्ष लहान असलेला मुकेश खन्ना (शक्तिमान) त्याच्या बापाच्या भुमिकेत.....!!!

बाकी पुर्वीच्या काही चित्रपटात जितेन्द्र आदी कलाकारांनी कॉकू च्या भुमिका केल्यात. पण त्यात विषेश वावगे असे क्धीच वाटले नाही..

अमीरखानने देखील '३ इडियट्स' मध्ये वयाच्या ४८ व्या वर्षी १८ वर्षाच्या विद्यार्थ्याची भूमिका केली होती. ती त्याला फारशी शोभली नव्हती

हे भारी

व्यक्तिगत जीवनातही सायराआंटी दिलीप अंकलपेक्षा खूप लहान आहेत... २५ वर्षाने असेल,

बाकी गिरीश ओक यांचे बाकी काही अपडेट्स !

क्लर्क मधला मनोजकुमार.
एक तर मनोजकुमार, त्यात कॉलेजमधे, त्यात पुन्हा तरूण.
माणसानं किती काय सहन करायचं त्याची मर्यादा हीच असावी.

आपली मराठीवर हे नाटक पहिले आहे ,
गांधीवादावर उत्तम भाष्य करणारे त्याला कोपरखळ्या मारणारे आहे ,
सावरकर ह्यांच्याशिवाय आचार्य ही कल्पना सहन होत नाही ,
मात्र बाकीच्या भूमिकांच्या साठी अनेक होतकरू नवीन कलाकार मिळू शकले असते ,
टीव्ही वर दोन चार मालिका केल्यावर अचानक काहींच्या आतला अभिनेता उचल खातो मग एका मुलाखतीत आता पुढील वर्ष
मालिका बंद व नाटक चालू असे सांगितले जाते.
तेव्हा तरुण कलाकारांना काहीच तोटा नाही ,

गुरुजींनी त्यांच्या मनातील ड्रीम टीम कोणती ह्याचा खुलासा केला तर मग इतर सुद्धा आपापल्या आवडीनिवडी सांगतील.असे वाटते.

सहमत. योग्य मुद्दा! यात निर्मात्यांची मजबुरी असावी. नाववाले वयस्क अजूनही गर्दी खेचतात. त्यांच्या नावावर बुकिंग होते हे कारण असावे. नवि नावे पाहिल्यावर लोक पहायला टाळाटाळ करतात.

अवांतराबद्दल क्षमस्व, पण...
नवीन लेखन सुचीमधे मी आत्ता ह्या धाग्याचा संदर्भ वाचताना सगळे खाली दाखवल्याप्रमाणे एकत्र वाचले आणि क्षणभर गोंधळलो! :)

वयस्कर अभिनेते कॉलेजकुमारांच्या भूमिकेत श्रीगुरुजी

गुरुजींनी तिकिटविक्रीचा व्यवसाय चालू केला असावा असा माझा अंदाज आहे.

लेखकाच्या भावनेशी सहमत !
मॄग्गाकडे याबाबतीतला चांगला डेटाबेस दिसतोय ! ;)

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- Gori { A Band OF Boys }

बाकी बरेच लोकं जळतातही हा, जेव्हा फोर्टी प्लस नायक २० वर्षाची हिरोईन कवेत घेऊन नाचतो तेव्हा.

खास करून तीस-पस्तीशीच्या वयात पोहोचलेल्यांना जेव्हा जाणीव होते की आता आपल्याला वीस-बावीस वर्षांच्या पोरी भाव देत नाहीत तेव्हा त्याचवेळी आपल्यापेक्षा जास्त वय असणारे कलाकार मात्र तिथे पडद्यावर (आणि अर्थातच शूटींगच्या करताना खरोखरही) तरुणींबरोबर रोमान्स रंगवत आहेत हे बघणे नक्कीच त्रासदायक असावे.

अर्थात हा एक अंदाज आहे जो निरीक्षणाने आणि तर्काने आला आहे, माझे मार्केट अजून डाऊन झाले नसल्याने स्वानुभव नाही बोलू शकत. ;)

आमीर खान त्यात शोभला नव्हता याच्याशी प्रचंड असहमत
स्वप्नील, सई, दिघ्या शोभले नव्हते याच्याशी अंशता सहमत.

अशंता सहमत या साठी की शोभले नव्हते तरी हिट झाले होते.
या दोन्ही चित्रपटांचे व्यावसायिक यश पाहता प्रेक्षकांनी त्यांना स्विकारले होते.
तसेच यांच्या जागी इतर कोणाला घेतले असते तर कदाचित, कदाचित काय नक्कीच या चित्रपटांनी एवढी कमाई केली नसती.

एक साधासरळ हिशोब आहे, हा व्यवसाय आहे बॉस, यहा पे जो बिकता है वही टिकता है, लोकांनी स्विकारणे बंद केले की आपसूक ते अश्या भुमिकांमधून बाद होतील.

अवांतर - कोणी हे वयाचे लॉजिक सौथेंडियन लोकांना रजनीकांतच्या बाबत पटवून देईल तर मी त्याच्या ढेंग्यातून जाईल :)

अमिरकडे बघून कॉलेजातले तरुण चाळीस वर्षांचे असतात असा टेम्पोररी समज करुन घेऊन थ्रिइडीयट चित्रपटाचा आनंद प्रेक्षक घेतील इतपत पुण्य अमिर खानने कमावले होते.खर्शिकरने व गिरीश ओकने एवढे पुण्य कमावलेले नाही.

जुने कलाकार स्वस्तात उपलब्ध असावेत आणि त्यांच्या नावावर नाटक्/सिनेमा चालू शकतो ही निर्मात्यांची खात्री असावी. शिवाय नाटकांच्या बाबतीत भूमिका पाठ असणे, अभिनय नव्याने गिरवून घ्यावा न लागणे हे फायदे असावेत. जुन्या लोकाना एखाद्या तालमीनंतर नाटकाचा प्रयोग सुरू करणे शक्य व्हावे, पण नवीन मुले घेतल्यास संपूर्ण नाटक नव्याने बसवावे लागत असेल.

दुनियादारी पाहिला नाही. आमीरखान तरी बराच सुसह्य वाटला. मात्र अमिताभचे मधल्या काळातले काही सिनेमे (कूली शहनशाह इ.इ.)आणि शाहरुखखानाचे आताचे दिसणे भयावह आहे.

एखाद्या चित्रपटात कुठले कलाकार घ्यावेत ह्या बाबत अर्थदात्याच्या (Financier) अटीही कांही प्रमाणात प्रभाव पाडत असाव्यात.

लोक काय अपेक्षा ठेउन अशा नाटक्/सिनेमाला येतात त्यावर त्याचे व्यावसाईक यश ठरते.. म्हणुन तर गल्लाभरु चित्रपट ही सन्कल्पना आलीय.. आणी लोकांनी डोकी घरी ठेउन यायचे असा अलिखित नियम आहेच कि सिनेमाला लागु...

काही महिन्यांपूर्वी हे नाट्य दुबईत बघितले. दुर्दैवाने पुढील रांगेत होतो. नाटक बघवत नव्हते. इतके सगळे म्हातारे कॉलेजमधील समजणे फारच अवघड होते. अतीव निराशा.

मला वाटते मराठी रसिक अभिनयाचे चाहते आहेत. अभिनेत्याच्या वयाकडे ते दुर्लक्ष करतात.उत्क्रूष्ट उदाहरण म्हणजे "तो मी नव्हेच" हे नाटक. श्री. प्रभाकर पणशीकर उतार वयापर्यंत यात मुख्य भूमिका करत होते. त्यानंतर डॉ. गिरीश ओकांनी लखोबा लोखंडे सादर केला. प्रयोग हाऊसफुल जात असत. दिवाकर दातार मुलगी बघायला येतो तेंव्हा दोघेही लग्नाचा मुलगा वाटत नाहीत. पण प्रेक्षकांनी ते चालवून घेतले.