जिजामाता उद्यान कट्टा वृत्तान्त

मस्त व्रुतांत!!! उत्तम फोटोज.. मजा आली.. असा एखादा कट्टा इकडे पण व्हायला हवा...

वृत्तांत आणि विशेषतः सगळी प्रकाशचित्रं आवडली.
आता पुढच्या मुंबई भेटीत इथं परत एकदा जाण्याचा बेत करते आहे हा वृत्तांत वाचून.

धन्यवाद सुंदर माहिती...कैलासपती उर्फ कॅननबॉल चे वृक्ष गेली 3 वर्षे बोरीवली पुर्वेला मागाठणे सिग्नल ला स्पेशल स्टिल समोरच्या रस्त्यावर बघतोय नाव माहित नव्हतं

मस्त व्रुतांत आणी फोटोपण .
आमच्या इकड एक अशोकाच झाड सोडल तर बाकीचे नाहीतच

व्रुत्तांत छान लिहीला आहे.

पुनः प्रत्ययाचा आनंद झाला.

खुप छान माहिती आणि छायाचित्र.

मस्त!

फारच छान! अनेक झाडांची नावं प्रथमच समजली. आता पुढच्या खेपेत जिजामाता उद्यानात केवळ झाडांसाठीच फेरी मारायला हवी.

अवांतर - छिद्रान्वेषीपणाबद्दल क्षमस्व; पण " ओक्लाहोमा या जपानी शहराने ‘भगिनी शहर’ म्हणून मुंबईशी नातं जोडलं" - येथे ओक्लाहोमा ऐवजी योकोहामा हवं.

मस्त...फोटो व वृत्तांत.

बरीच माहीती नव्याने कळली...धन्यवाद.

मस्त ! तो चेंडूफळ (बॅडमिंटन बॉल Parkia biglandulosis) फोटो पाहून लहानपणीचे दिवस आठवले. आम्ही त्याला टण्णु चे झाड म्हणायचो. ते टण्णु एकमेकांच्या डोक्यात मारायचे. बेक्कार लागतात :) असाच सेम एक फळ पण ते काळे असते आणि त्याला फुले नसतात. ते तर अजून वाईट लागते( डोक्यात मारल्यावर) :)

फोटूच फोटू सगळीकडे! :)

अप्रतिम!

मस्तच !!

रिव्हिजन झाली!! :)
मजा आली!! :)

छान वृत्तांत आणि फोटो तर सुंदरच,
स्वाती

नव्या नजरेने राणीची बाग बघण्याचा अनुभव

काय वन ट्रॅक मेंदु असलेला माणूस आहे मी ! राणीच्या बागेत प्राणी बघायला गेलो तेंव्हा झाडांकडे बघितलंच नाही. आता हे फोटो बघितल्यावर परत जायलाच पाहिजे.

मस्तच... वृत्तांत आणि माहिती आवडली आहे.

पुन्हा कट्टा जमवा लोकहो :)

फोटो खरोखर छान आहेत. पहाताना मजा आली. जांभळा कांचन फार सुरेख दिसतो आहे.
ग्लिरिसिडिया साठी मला वाटते इंग़ळहळ्ळीकरांनी 'गिरिपुष्प' हे सुंदर नाव सुचवले आहे.
घोस्ट ट्री ला मराठीत बहुधा 'कांडोळ' हे नाव आहे. ताडोबामध्ये ही झाडे दिसतात. इतरत्रही असणारच.
जंगली बदामाच्या झाडाला ठाणे-रायगड जिल्ह्यांत गावठी देवदार म्हणतात. ह्याच्या बिया दगडावर घासून हातावर ठेवल्या तर पांगार्‍याच्या बियांसारखा चटका बसतो.
पुण्याच्या एम्प्रेस गार्डनमध्ये खर्‍या अशोकाची एक वाटिकाच आहे. इथले महोगनी, टेंभुर्णी आणि पहाडी नारळाचे वृक्षही पहाण्याजोगे आहेत.
मुंबईत करंज फुलू लागला आहे. अगदी सकाळी झाडांखाली बारीक फुलांचा सडा मंद सुवास पसरीत असतो.

अतिशय सुंदर वृत्तांत.
माहिती खूप आवडली.

Every body has eyes but a few have vision.
प्रत्येकाला डोळे असतात पण दृष्टी फक्त काही जणांना असते.
ही दृष्टी नुलकर साहेबानी दिली.नाहीतर आपल्यापैकी बहुसंख्य माणसानी राणीचा बाग आणि त्यातील प्राणी बर्याच वेळेस पाहिलेले आहेत.
मिसळपाव कट्ट्यावर आवर्जून येण्याचे कारण अशी अफाट माणसे. आपले विलासराव घ्या मैत्रिणीच्या कडे सात समुद्रपार गेले किंवा दोन हजारावर किमी पायी चालून नर्मदा परिक्रमा केली. अशी माणसे घर बसल्या कशी भेटणार?
यास्तव आपल्या मित्राना विनंती आहे जमेल तितके कट्टे भरावा आणि भेटा आणि आपले अनुभव विश्व समृद्ध करा

माझे लेखन

बरीच झाडे प्रथमच पाहिली.

छान माहिती व फोटू.

छान वृत्तांत आणी सुंदर फोटो :)

या वेळेस यायला भेटलं. परत जमल्यास नक्की येणार.

अतिशय माहीतीपुर्ण वृत्तांत आणि तेवढेच भारी फोटोही. तो एक कैलाशवृक्ष सोडला तर बर्‍याचश्या झाडांची आधी नावंही माहीती नव्हती. राणीचा बाग म्हणजे प्राणी संग्रहालय हाच समज कायमचा मनावर कोरलेला होता, पण आता तुमच्या या धाग्यामुळे तो पुर्णपणे बदलला गेलाय.

नुलकर साहेब, एकदा चलाच आमच्यासोबत कर्नाळ्याच्या जंगलात. :)

झाडांचे फोटो आणि वर्णन आवडले.
( बघून थोडी जळ्जळ झाली खरी !! उगाच खोटे कशाला बोला? शेवटी आम्हीही निसर्ग प्रेमीच )
इनो घेतल्याची ही पोच :)

थोडी पुरवणी: (कट्ट्याला आलो नव्हतो पण फोटो बघुन स्वतःकडील माहिती देतोय. गेलेल्यांना आठवणींशी पडताळून बघता येईल)

पावडर पफ ला 'शिरिष' असे मराठी नाव आहे. झाडाचा आकार पावसातील छत्रीसारखा असल्याने त्याला काही जाणकारांकडून 'पर्जन्यवृक्ष' किंवा 'वर्षावृक्ष' म्हटलेलेही ऐकले आहे. मराठी विश्वकोषात याची साद्यंत माहिती इथे मिळेल

घोष्ट ट्री हा बहुदा मराठीतील 'मयाळ' वृक्ष असावा. फोटोत अख्खे झाड दिसत नाहिये त्यामुळे सांगता येणे कठीण आहे.

जॅकरँडाला अनेकदा नीळी गुलमोहर संबोधले जाते. मात्र हे झाड नी गुलमोहराचा संबंध नाही. जॅकरँडासारखीच पिवळी फुले येणारे झाड आहे. (नाव आठवताच देतो. बहावा वेगळा) त्यालाही अनेकदा पिवळी गुलमोहर म्हणायची चुक अनेक जण करताना दिसतात.

बाकी पुणेकरांसाठी:

जॅकरँडा पुण्यात अनेक रस्त्यांवर आहेच. पाषाणरोडबर तो दुतर्फा दिसेल. त्याच सोबत याच रोड वर साकुराच्या (चेरी) रंगाचा कॅसियाचा बहर सध्या आला आहे. (आता उतरतोय, याच आठवडयत तिथे फिरकलात तर). उन्हाळ्यात पाषाण ते औंध जोडणार्‍या अभिमानश्रीमधून जाणार्‍या रस्त्यावर दोन्ही बाजुला भरगच्च बहावा फुलेल. तो बघायला विसरू नका. त्या रस्त्यावर इतका बहावा आहे की सुर्यप्रकाशही पिवळाधम्मक दिसू लागतो. तो रस्ता उन्हाळात एक अतिशय देखणा रस्ता असतो. बाकी जुन्या कोल्हापूर मार्गावर दोन्ही बाजुला करवीर (कण्हेर), वड व शिरीष वृक्षांची रांग होती. आता रस्ते मोठे झाल्यावर हटली असावी :(

अवांतरः बॉटलब्रश आमच्या सोसायटीतच माझ्याच बिल्डिंग खाली आहे. शिवाय काही सोसायट्यांत विपींग विलोज दिसतात त्यांना सध्या बहार आलेला आहे. लक्ष ठेवा.

पुण्यातल्या संभाजी उद्यानात कैलासपती उर्फ कॅननबॉल ची दोन तीन झाडे आहेत.. रंग पण वेगवेगळे आहेत बहुतेक.. झाडं प्रचंड मोठी आहेत.. खुप फुलं येतात...

ह्या आठवड्यात नक्की जावून बघणार....!! कैलासपती बघून शाळेची आठवण आली. आमच्या शाळेत ह्याचे मोठ्ठे झाड होते. अजुनही असेल. आम्ही त्याला नागचाफा म्हणायचो.

असा कट्टा करायला माहीम येथील "निसर्ग उद्यान" देखील उत्तम आहे. खासकरुन रविवारी तेथे अनेक उपक्रम असतात. उत्तम प्रतीची भाजी देखील मिळते. धारावीच्या इतक्या जवळ इतके छान ठिकाण असेल ह्याची आत गेल्याशिवाय कल्पना येत नाही. येथे अनेक प्रकारची झाडे (रोपे) विकायला देखील असतात.

पुरवणी: फोटो क्र. ४ मधल्या ग्लायरिसिडीया च्या झाडामधे भरपुर प्रमाणात नायट्रोजन असते... शेतात त्याची लागवड केली जाते.. झाडे जरा मोठी झाली की त्यावरुन नांगर फिरवुन मातीत गाडली जातात....पुढे झाडे कुजुन त्यातला नायट्रोजन मातीत शोषला जातो... जमिनीची उपज क्षमता वाढते...

वृत्तांत वाचुन बरीच नविन माहिती मिळाली. धन्यवाद सुधांशु काका.

दोन्ही वॄतांत आवडले. :) या वॄतांता मधील माहिती तर उपयोगी आहे.

हे चेंडूफळ (बॅडमिंटन बॉल Parkia biglandulosis). खरं तर असंख्य फुलांनी बनलेला हा एक बॉल असतो, ते फोडल्यावर स्पष्ट दिसतंय. बॉलच्या गाभ्यामध्ये बिया तयार होतात.
हे चेंडूफळ तर विशेष आवडले ! ;)
खरं तर हे फळ पाहुन कदंबाचे फळ आठवले ! मला वाटतं की कदंबाची फळे गुच्च्छात असतात,आणि त्याची पाने मोठी असतात. एखाद्या संत्र्याला सगळी कडुन मोड यावेत असं ते दिसत. ;)

मस्त आणि माहितीपूर्ण.
आभारी आहे.

घरबसल्या बॉटनिकल गार्डनची सफर झाली. वाचून मजा आलीच पण प्रत्यक्ष अनुभव अर्थात उच्च प्रतिचा म्हणावा असा.

वृत्तांत मस्त खुसखुशीत! झाडांची माहिती आणि फोटो अप्रतिम! मंडळींनी सुचवल्याप्रमाणे एखादा कट्टा जंगलात करा आणि मग एप्रिल मे मधे करा. यायला जमलं नाही तरी अशा वृत्तांतामधून प्रचंड माहिती मिळते आहे! धन्यवाद!

नूलकर साहेब वृत्तांत एकदम झकास.
रविवारी डॉक्टर खरे डोंबिवली कट्ट्याला आले होते.
आल्या आल्या त्यांनी सांगितले कि "बाओबाब" त्यांना मुलुंड ला दिसला.
असे "दिसू लागणे" हाच तर अश्या कार्यक्रमाचा उद्देश असतो.
मु वि. नाही डोंबिवलीतील जंगली बदाम , सुरमाड, आणि रेन ट्री दिसू लागले आहेत त्यांच्या नेहमीच्या रस्त्यावर.
जसे माणसाचे नाव माहित झाले तरच पुढे मैत्री होण्याची शक्यता असते तसेच वृक्षांच्या बाबतीत असते.
प्रत्येक वृक्ष वेगवेगळ्या मोसमात त्याच्या अबोल भाषेत आपल्याशी बोलू लागतो तेव्हा खरी मैत्री होते.
या कट्या च्या निमित्ताने तुमच्या सारखा एक वृक्षमित्र मिळाला.
वृक्ष ओळखीचे एक सूत्र असे सांगते कि पहिल्यांदा फुला वरून ओळखावा, मग पानांवरून आणि मग खोड,फांद्या, उंची या वरून ओळखावा.
उर्वशी उर्फ रतनज्योत (अ‍ॅमहर्स्टिया नोबिलिस),पिवळी सावर या दोघांसाठी तर या कट्याला आलो होतो.
पुन्हा कधी जाणार असाल तर मला नक्की सांगा . भ्रमण ध्वनी क्रमांक व्य नी करत आहे.
एप्रिल शेवटच्या आठवड्यात माझा जायचा विचार आहे.
सध्या डोंबिवलीत एक दोन tabebuia छान बहरले आहेत.
अंधेरी पश्चिमेला बँक ऑफ बडोदा जवळ एक कैलासपती हि परवा भेटला.
फोटो काढणाऱ्या मंडळींमुळे आपल्याला छान सलग सैर करता आली ,त्या बद्दल त्यांचे धन्यवाद.
रस्व्ह ,दीर्घ ,व्याकरण यातील चुका कायम क्षम्य कराव्यात अशी विनंती सर्वाना कायम करणारा
भखे .

एक दिवस, अहोंनी (म्हणजेच "मुविंनी" ) मला सांगीतले की, आपल्या चौघांना (म्हणजे, मी, मुवि आणि आमची २ मुले) मिसळपावच्या कट्ट्याला जायचे आहे.

तो भायखळा येथील जिजामाता उद्यान येथे होणार आहे.मी थोडीशी अनुत्सुकच होते.बघीतलेल्या गोष्टीच परत बघण्यात काय हशील?

कधी न्हवे ते अहोंच्या आग्रहाखातर, मी आणि मुले तयार झालो आणि खरे सांगायला आता हरकत नाही की, तेथे गेल्याचे सार्थक पण झाले.

आम्हा सर्वांना बागेतील कट्टा आल्हाददायक अनुभव देवून गेला."नुलकर काकांमुळे" हा कट्टा ज्ञानवर्धक झाला.झाडांच्या माहितीबरोबरच त्यंनी घरी बनवलेली चॉकलेट्स देवून .....

देणार्‍याने देत जावे.....

हा धडाच दिला.

ह्या कट्ट्यामुळे मी निसर्गाच्या जवळ गेले.झाडांकडे बघण्याची द्रुष्टी मला मिळाली.

शिवाय आमच्या बरोबर ह्या कट्ट्याला आलेले सुबोध खरे,भटक्या खेडवाला,वडापाव्,विमे,निलापी,कस्तूरी,विलासराव आणि विनोद१८ ह्या मंडळींच्या मनमिळावू स्वभावामुळे मला असे वाटलेच नाही की ही सगळी मंडळी मला परकी आहेत.सगळेजण वेळेवर आल्यामुळे कट्टा यशस्वी झाला.

हे असेच सुंदर कट्टे दरवेळी होवोत.त्यामुळे ऐक्याची भावना वाढीस लागण्यास मदत होईल.

सौ. मुवि (उर्फ म ज फा)

अतिशय सुंदर फटू अन मस्त माहितीपूर्ण लेख! बहुत धन्यवाद. इकडे जायलाच पाहिजे.

सुंदर माहिती आणि फोटो !

लहानपणी ह्या उद्यानात कितीतरी वेळा गेलो आहे. पण त्यावेळी प्राणी पाहणे हा मुख्य हेतू होता.
आता ह्या वेळच्या भारत भेटीस बायकोला ,भारतीय वृक्ष संपदा आणि जगभरातील वृक्ष पाहण्यासाठी नक्की जावे लागेल ,

वृक्षांकडे बघता बघता हळुहळू पक्षीही दिसू लागतात असा स्वानुभव आहे.
श्री.नुलकर यांच्यामुळे मंडळी झाडे बघु लागली आहेतच.

हे असं म्हणतोय कारण आता १४ फेब्रुवारी ते १७ फेब्रुवारी या दरम्यान जगभरात 'ग्रेट बॅकयार्ड बर्ड काऊंट' होणार आहे. त्यासाठी तुम्हाला काही थोर करायचं नाहिये तर या चार दिवसांत तुम्ही जिथे असाल तिथे तुम्हाला जे जे पक्षी दिसले त्या त्या पक्षांची नोंद करून ती तुम्ही www.ebird.org वर करायची आहे.

कोणताही पक्षी असो, कुठेही दिसला असो. या दिवशी तुम्ही घरी असा, ग्यालरीत असा नाहितर बागेत नाहितर जंगलात, पक्षी हे हमखास दिसणारच (कै नै तरी कावळा/चिमणी आहेतच). तुम्हाला लगेच दुर्मिळ पक्षी दिसेल असे नाही पण असं ठरवून पक्षी बघायचा प्रयत्न केल्यावर तुम्हालाच आश्चर्य वाटेल की आपण कुठेही असलो तरी सभोवताली किती प्रकारचे जीव/पक्षी असतात ते.

धागा हैज्याक वगैरे करायचा हेतु नाही. फक्त इछुकांना माहिती आणि इतरांमध्ये पक्षी बघायची(ही) इच्छा निर्माण व्हावी हाच हेतु