दिपोटी यांच्या कोड्याशी संलग्न नवं कोडं.

वाचकांनी विचारलेल्या काही शंकाचं निरसन ...

१. सगळे ओम हे प्रत्येक चंद्रप्रहरात उमटणार आहेत. एका मागून एक नव्हे. कारण मग कोड्याला अर्थच उरत नाही.

२. चंद्रप्रहर काही क्षणांचा असतो जेव्हा आकाशात चंद्र काही विशिष्ट कोनात असतो. तो कोन बदलला की चंद्रप्रहर संपतो अन नवा प्रहर तीन तासांनी येतो.

३. ह्या ओमचं अस्तित्त्व फक्त समोरच्याला जाणवेल म्हणजे प्रतिबिंब पाहाणे, जमिनीवर ओम उमटणे, रांगेत उभे राहून जागा बदलणे शक्य नाही करण मौनव्रतात हे करणे निषिद्ध आहे.

---------------------------

ह्या कोड्यामागचे इंगित ...

१. आपल्या सर्व शिष्यांमध्ये ती क्षमता असल्याचे वसिष्ठांना ठाऊक होते - म्हणजे सर्व शिष्यांमध्ये समान विचार करण्याची क्षमता आहे.

२. काही शिष्य - म्हणजे किमान एक.

३. स्वतःला उमगेल की तुमच्या कपाळावर ॐ उमटला आहे - म्हणजे प्रत्येक चंद्रप्रहरात कपाळं न्याहाळून काही क्षणात तो प्रहर संपताच परत आत जाऊन नमन करावं. म्हणजे इतरांची मदत न घेता फक्त स्वतःला समजायला हवं की आपल्या कपाळावर ओम उमटला आहे.

४. तेव्हा तडक हजर व्हावे - म्हणजे पुढच्या प्रहरापर्यंत थांबण्याची गरज नाही.

५. तीन शिष्य - म्हणजे तीन ओम पहिल्या चंद्रप्रहरापासूनच उमटलेले होते.

----------------------------

उत्तरः

आपण ह्याचं उत्तर मॅथेमॅटीकल इंडक्शन म्हणजेच गणितीय प्रवर्तनाने ने देऊ शकतो. त्यासाठी "क्ष" शिष्य ओम उमटलेले मानवेत आणि "क्ष" = १ ने सुरुवात करून, "क्ष" साठी "क्ष - १" चा वापर करावा आणि उत्तर सिद्ध करावे.

क्ष = १

@गणेशाने सांगितल्याप्रमाणे जेव्हा एका शिष्याच्या कपाळावर ओम असतो तेव्हा पहिल्या चंद्रप्रहरात त्याला एकही ओम दिसत नाही. मग प्रहर संपताच तो मनन करतो अन त्याला जाणवते की किमान एक शिष्य तरी असायला हवा होता. म्हणजे तो ओम माझ्याच कपाळावर होता हे समजून तो पहिल्या चंद्रप्रहरानंतरच वसिष्ठांकडे निघून जातो.

पण इतर शिष्य ज्यांना एक ओम दिसत होता ते मात्र गोंधळतात. त्यांन मनन करताना दोन शक्यता जाणवतात.

शक्यता एकः एकच ओम फक्त एका शिष्याच्या कपाळावर आहे.

शक्यता दोनः दुसरा ओम माझ्या कपाळावर आहे. तिसरा ओम नाहीये करण मग मला दोन ओम दिसायला हवे होते.

इथे एक गोष्ट नमूद करावी की सगळे शिष्य हुशार आहेत (इंगित क्रमांक एक) आणि ते सगळेच ह्या दोन शक्यता पडताळत आहेत.

पहिल्या शक्यतेनुसार एकच ओम असलेल्या शिष्याला स्वतःला कळायला हवं की फक्त त्याच्याच कपाळावर ओम आहे आणि तो तडक वसिष्ठांकडे निघून जायला हवा. म्हणजे तो दुसर्‍या चंद्रप्रहरात दिसणार नाही.

पण दुसर्‍या शक्यतेनुसार त्या शिष्याचीही आपल्यासारखीच द्विधा मनस्थिती व्हायला हवी आणि पडताळणीसाठी तो दुसर्‍या चंद्रप्रहरात परत यायला हवा.

असं नमन करून ज्यांच्या कपाळावर ओम नव्हता ते सगळे दुसर्‍या चंद्रप्रहरात जमतात. पण तो आधीचा ओम असलेला शिष्य त्यांना दिसत नाही. म्हणजेच त्यांना उमगतं की एकच ओम असलेला शिष्य होता आणि तो वसिष्ठांकडे निघून गेला आहे.

म्हणजे जेव्हा क्ष = १ असतं तेव्हा एक शिष्य पहिल्या चंद्रप्रहरात निघून गेलेला असतो.

क्ष = २

इथे आपण "क्ष = १" मधली शक्यता दोन सत्य मानायला हवी. म्हणजे दोन ओम असलेले दुसर्‍या प्रहरापर्यंत एकमेकांना पाहतात. म्हणजे त्यां दोघांना कळतं की आपल्या कपाळावर ओम आहे. त्यांना तिसरा ओम दिसत नाही. म्हणजे तिसर्‍या चंद्रप्रहरानंतर थांबण्याची गरज नसल्याने ते दुसर्‍या चंद्रप्रहरानंतर वसिष्ठांकडे निघून जातात.

पण ओम नसलेले शिष्य पुन्हा दोन शक्यता मांडतात

शक्यता एकः दोन ओम दोन शिष्यांच्या कपाळावर आहंत.

शक्यता दोनः तिसरा ओम माझ्या कपाळावर आहे. चवथा ओम नाहीये कारण मग मला तीन ओम दिसायला हवे होते.

पहिल्या शक्यतेनुसार दोन ओम असलेल्या शिष्यांना "क्ष = १" मधील "शक्यता क्रमांक दोन " प्रमाणे स्वतःच उमजायला जवं होतं की त्याच्यांच कपाळावर ओम आहेत आणि ते दुसर्‍या चंद्रप्रहरानंतर तडक वसिष्ठांकडे निघून जायला हवेत. म्हणजे ते तिसर्‍या चंद्रप्रहरात दिसणार नाहीत.

पण दुसर्‍या शक्यतेनुसार त्या शिष्यांचीही आपल्यासारखीच द्विधा मनस्थिती व्हायला हवी आणि पडताळणीसाठी ते पुढच्या तिसर्‍या चंद्रप्रहरात परत यायला हवेत.

असं नमन करून ज्यांच्या कपाळावर ओम नव्हता ते सगळे तिसर्‍या चंद्रप्रहरात जमतात. पण ते आधीचे ओम असलेले दोन शिष्य त्यांना दिसत नाहीत. म्हणजेच त्यांना उमगतं की दोन ओम असलेले शिष्य होते आणि ते वसिष्ठांकडे निघून गेलेले आहेत.

म्हणजे जेव्हा क्ष = २ असतं तेव्हा दोन शिष्य दुसर्‍या चंद्रप्रहरात निघून गेलेले असतात.

क्ष = ३

आता तीन ओम असलेल्या शिष्यांसाठी "क्ष = २" - "शक्यता क्रमांक दोन" सत्य होते. त्यानुसार ते तिसर्‍या प्रहरात भेटतात आणि त्या मागोमाग नमन करून वसिष्ठांकडे निघून जातात.

ओम नसलेले स्वत:च्या कपाळावरचा असा धरून चार ओम असल्याची शक्यता धरून चवथ्या प्रहरात जमतात पण त्यांना तिसर्‍या प्रहरापर्यंत आलेले ओम असलेले शिष्य ह्याखेपेस दिसत नाहीत अन त्यांना कळतं की तीनच ओम होते.

म्हणजे जेव्हा क्ष = ३ असतं तेव्हा तीन दोन शिष्य तिसर्‍या चंद्रप्रहर संपताच वसिष्ठांकडे निघून गेलेले असतात.

तीन शिष्यांसोबत केलेला यज्ञ हे दर्शवतो की तिसर्‍या चंद्रप्रहरानंतर वसिष्ठांना हवे असलेले तीन शिष्य त्यांना सापडले आणि त्यांनी अद्वैतसिद्धी प्राप्त केली. अर्थातच सार्‍या शिष्यगणांनाही त्यांनी दाखवलेल्या असाधारण विचारक्षमतेमुळे त्याचे पुण्य प्राप्त झालेच.

:-)