महामानवाचा स्वातंत्र्यलढ्यातील सहभाग

इथे पहा ....

गांधी नेहरु सावरकर भगतसिंग झाले,
आता पुढील लक्ष्य आंबेडकर.

ठॅक ठॅक.... आंबेडकर, जनता की अदालत मे हाजीर हो ≈≈≈≈≈≈≈≈

From Drop Box" alt="" />

घेउन येतो परत. ;)

हायला भारत कधी स्वतंत्र झाला?
ऐकावे ते नवलच.

भारत कधी परतंत्र होता ते बोला पयले. ऐकावे ते नवलच.

तुम्ही बहुधा एम. डी. रामटेकेंचा स्टार माझा विजयी पुरस्कारपात्र ब्लॉग वाचलेला दिसतोय.

च्यायला रामटेके नावाचा माणूस जो हे भिकार ब्लॉग लिहतो.. त्याला काही धरबंध नाही. त्या ब्लॉगला मी केव्हाच "abuse report" केलाय.

तुम्हीपण कराल.. जर शहाणे असाल तर.

- (जातियवादविरोधी) पिंगू

अशा लोकांना स्वातंत्र्यवीर असे म्हटले गेल्याचे मला तरी ऐकीवात नाही, या सर्व लोकांचे कार्य हे भारतातील अनीश्ट, लज्जास्पद, घृणास्पद, पाशवी, अमानवी आणी अत्यंत नीदनीय अशा प्रकारच्या सामाजीक प्रथांच्या वीरोधात लढा देण्यामधे गेल्याने त्यांना जेष्ठ समाज सूधारक असे संबोधले गेल्याचे ऐकीवात आहे. जाणकार अधीक प्रकाश टाकू शकतील.

टिळक व आगरकर ह्यांच्या वादात मला नेहमीच आगरकर म्हणणे काही अंशी योग्य वाटले .
स्वराज्य म्हणजे काय ते कशाची खातात हे आजही भारतातील बहुसंख्य जनतेला माहित नाही .ते खादीधारी संस्थानिकांची अजूनही रयत म्हणून वावरते .अश्यावेळी .सामाजिक सुधारणा ह्यात निरक्षरता .अनिष्ट रूढी /प्रथा
परंपरा /सामाजिक विषमता ह्यांचा समूळ नाश झाल्याशिवाय स्वतंत्रता संग्रामाला अर्थ नव्हता.कारण स्वातंत्र्य मिळाल्यावर पुढे काय ह्या बद्दल तळागाळातील जनता त्यावेळी व आतासुद्धा अंधारात आहे .मुळात पादेशिकता जपताना राष्ट्रीयत्व जपायचे हे महारष्ट्र व काही अपवाद वगळता इतर प्रांत अजिबात करत नाही हे दुर्दैवी आहे .
ह्या महामानवाचे कार्य असो किंवा राजा राम मोहन रॉय किंवा दादाभाई नौरोजी ह्यांचे असो किंवा जमशेद टाटा असो ह्यांचे कार्य देखील तितकेच थोर आहे .
स्वतंत्रता संग्राम आवश्यक होता .पण तो करताना सामाजिक सुधारणेस अग्रक्रम देणे गरजेचे होते .
स्वतंत्रता मिळाली म्हणजे समाज एका दिवसात किंवा एका दशकात प्रगत होईल हि अशा बाळगणे म्हजे निव्वळ खुळचट पणा.
एक साधा उदाहरण सतीची चाल बंद झाली .तेव्हा तिचा जवळ जवळ समूळ नाश झाला .कारण कायदा सक्तीने राबविला गेला .
आज मात्र हरयाणातील खाप पंचायतीचे कायदे म्हणजे गावात लग्न म्हणजे स्वगोत्र लग्न त्याला शिक्षा म्हणजे देहांत शासन किंवा भ्रूण हत्या (त्यामुळे आता लग्नासाठी बाहेरील राज्यातील मुली लग्नासाठी आणाव्या लागतात .) ह्यांचे निर्मुलन स्वतंत्र भारतात मताच्या राजकारणासाठी निव्वळ अशक्य होऊन बसले आहे .परत सक्ती कोणी करायची म्हंटली तर बब्बर खालसा आहेतच कि फुटीरवादी चळवळ सुऊ करायला .
एक मात्र भारतासाठी खरी शोकांतिका आहे .
आपल्या भारतातील महापुरुष हे प्रांतीय /प्रादेशिक अस्मितेत अडकून पडले आहेत .
सर्व जाती जमाती मधील बेरके मुर्र्बी लोक त्या महापुरुषाच्या नावे मतांचे राजकारण करतात .गोर्या साहेबाकडून घेतलेली फोड आणि राज्य करा हि दीक्षा इतमाबारे वापरतात .तेव्हा त्या राष्ट पुरुषांचा पराभव त्यांचे अनुयायी करतात हे वाक्य सार्थ ठरते .
आज बंगाल मध्ये सावरकर तर महारष्ट्रात नेताजी सारखेच लोकप्रिय आदराचे स्थान मिळवून आहेत का ?
हे कसब फार पूर्वी एका संधिसाधू राजकीय संताला बरोबर जमले होते ज्याला जनतेला वेगवेगळे स्टंट करून स्वताच्या कच्छपी लावणे व स्वताची विचारसरणी श्रेष्ठ त्यापेक्षा वेगळी दुय्यम व तिला अजिबात जनसामान्यात थारा मिळू नये ह्यासाठी कटाक्षाने प्रयत्न करणारा ह्या आधुनिक रासपुतीन ह्याने कूट नीतीत चाणक्याला हि मागे टाकले .

स्वराज्य म्हणजे काय ते कशाची खातात हे आजही भारतातील बहुसंख्य जनतेला माहित नाही...

पण काय नेमके खायच ते मात्र कळाले...

मुल निवासी प्रकरण भारी आहे...त्यांच्या मते ब्राह्मण युरोपियन आहेत बाहेरचे आहेत व ३% व्यवस्था हि मुळ निवासींच्या मुळावर आहे.. व बदलली पाहिजे...

http://www.mulnivasinayak.com/

वाचा

chipatakhdumdum

तुमच्या आजोबांच्या स्वातंत्रयुद्धातील महान योगदानाबद्दलही
केव्हातरी लिहा

तेही फार महान होते असे ऐकले आहे

बाबासाहेबांच्या बद्दल बोलताना लिहिताना जरा विचारपूर्वक असावे