नाना पाटेकर

नाना पाटेकरांचा अभिनय आवडतो म्हणण्यापेक्षा मला त्या माणसाची भीती वाटते असे म्हणायला हवे.
मी आणि माझ्या नणदेनी चुकून 'अग्नीसाक्षी' पाहिला आणि मी त त प प करत थेट्रातून घरी आले होते ते आठवले.
त्यांच्या समाजसेवेबद्दलही बरच ऐकून आहे.

माझा "एकमेव" आवडता अभिनेता. इन्टेन्स!!!! इन्टेन्स!!!! इन्टेन्स!!!!
इतक्या इन्टेन्सिटी ने कोणी अभिनय करू कसे शकते?
त्याचा "प्रहार" फार सुंदर चित्रपट!
_______________________________________________

नानाची जयवंत दळवींच्या "पुरुष" नाटकातील गुलाबरावची भूमिका पहायला नाही मिळाली याची खंत वाटते. पण नानाने न्याय दिला असणार याची खात्री आहे.

मला आवडतो नाना पाटेकर हा अभिनेता. एकदम जबर्दस्त माणुस...वाटत नाही साठीचा.

नाना पाटेकर आपली मते स्पष्ट मांडतो त्यामुळे मते पटो वा न पटो पण तो आम्हाला आवडतो.

मराठी मधला नानाचा एक ठळक चित्रपट म्हणजे 'माफीचा साक्षीदार'. जोशी-अभ्यंकर खून खटला या त्याकाळी पुण्यात गाजलेल्या प्रकरणावर आधारीत हा चित्रपट होता. यात नानाने प्रमुख खलनायकाची-विकृत खुन्याची भूमिका केली होती. यात त्याची देहबोली, डोळ्यातील क्रूरता फारच प्रभावीपणे दर्शवली होती.
मराठीमधील त्याचा अजून एक चित्रपट म्हणजे 'पक पक पकाक'
'भालू' मध्येही त्याची खलनायकी भूमिका होती.

नाना एक विक्षिप्त आणि सच्चा अभिनेता आहे.
त्याच्यावर बर्‍याच वर्षांपूर्वी किस्त्रीमच्या दिवाळी अंकात "तिच्यायला तिच्या नानाच्या...." ह्या टायटलची एक प्रदीर्घ मुलाखत वाचली होती.
मला वाटतं त्याची शिवीगाळ आणि विक्षिप्तपणा इतर नट/नट्यांच्या सोज्वळपणा आणि साधेपणावर (म्हंजे त्याच प्रकारची लफडी वगैरे) उठून दिसते - पत्रकारितेच्या भाषेत "इट मेक्स अ गुड कॉपी".

पंधराएक वर्षांपूर्वी नानामधे तोच तोच पणा खूप आला होता. (आक्रस्ताळेपणा, थयथयाट, कपाळ बडवणे, अण्णा अण्णा, ये हिंदू..ये मुसलमान्..किसका खून कौनसा,.. किडे मकोडों की तरह बच्चे पैदा करो, कीडे मकोडोंकी तरह मर जाओ.. अशा टाईपचा अँग्री अभिनय कंटाळा येईपर्यंत रिपीट व्हायला लागला होता)

पण नंतर त्याची दखल घेऊन म्हणा किंवा काहीही असो.. त्याने स्वतःत एकदम बदल करुन जी विविधतेची "रेंज" दाखवली त्याचे नाव तेच..

नवीन कॉमेडीरुपात (वेलकम, टॅक्सी#९२११ इ इ) तर तो खूपच धमाल दिसतो.

नानासमोर हिंदी चित्रपटसृष्टीतील सर्व स्तरावरील दिग्गज ज्या आदराने वागतात ते पाहिल्यावर व्ही.शांताराम, 'लता मंगेशकर, आशा भोसले' यांच्यानंतर खर्‍या अर्थाने 'नाना पाटेकर' हाच महाराष्ट्रीयन कलाकार असेच चित्र नजरेसमोर येते. इतके यश पदरी असूनही नानांचे (साठीला पोचले असल्याने आदरार्थी लिहिणे भाग आहे....अन्यथा कुणालाही पटणार नाही ते वयाच्या या मुक्कामाला आले आहेत) पाय मात्र घट्ट जमिनीवर आहेच. मागील महिन्यात 'तन्वीर पुरस्कार'च्या वेळी केलेल्या त्यांच्या भाषणात स्वभावातील नम्रपणा फार उठून दिसला. डॉ.श्रीराम लागू आणि सुलभा देशपांडे यांच्या संदर्भात ज्या भाषेत त्यानी कृतज्ञता व्यक्त केली [तसेच आणखीन एक 'तन्वीर पुरस्कार' विजेती वीणा जामकर या नवोदित अभिनेत्रीचे भाषण.....पण तो वेगळा विषय आहे]..... ती पाहता पडद्यावरील 'नाना' आणि स्टेजवरील नाना यात जमीनअस्मानाचा फरक जाणवतो.

"माझे बी.पी. मी ८० ते १२० मध्ये कायम ठेवतो....समाजातील असंतोषाबाबत माझ्या मनी जी घुसमट आहे ती खरे तर तुमचीच आहे, मी फक्त प्रतिनिधीत्व करतो..." अशी वाक्ये असोत वा नाट्यसृष्टीबद्दलची कृतज्ञता असो, नानां किती कसलेले वक्तृत्वपटू आहेत हे जाणवले.

वर मराठी चित्रपटांतील त्यांच्या भूमिकाबद्दल एक मुद्दा आहे. पण आता ते डॉ.श्रीराम लागू यानी अजरामर केलेल्या "नटसम्राट" च्या भूमिकेतून पडद्यावर येत आहेत....या चित्रपटाविषयी आणि त्यातील नाना पाटेकर यांची मध्यवर्ती भूमिका याबद्दल औत्स्युक्य राहिल.

नाना पाटेकर याना दीर्घायुरारोग्य लाभो.

इन्द्रा

विसरलात की काय?
माझा आवडता नानाचा चित्रपट.

हे कणेकर काय लिहितात: "ना तो अमिताभपुढे (कोहराम) कमी पडला ना राजकुमारपुढे (तिरंगा), ना ऋषी कपूरपुढे (हम दोनो) कमी पडला ना अनिल कपूरपुढे (वेलकम), ना अजय देवगणपुढे (अपहरण) कमी पडला ना जॅकी श्रॉफपुढे (अग्नीसाक्षी). मग अतुल अग्निहोत्रीपुढे (यशवंत) काय कमी पडणार?"
नानाची तुलना अमिताभशी समजू शकतो. एकवेळ राजकुमारही समजू शकू. पण ऋषी कपूर, अनिल कपूर, अजय देवगण, जॅकी श्रॉफ ते अगदी अतुल अग्निहोत्री? अगागागागागा...
या असल्या लिंका नका देत जाऊ राव नाना, सचिन, आशाताई अशा व्यक्तींविषयी.

हे नाटक पाहून इतकी वर्ष झाली तरी त्यातला नाना पाटेकर आठवतोय... खत्रा काम केलं होतं.

नानाचा अभिनय आवडला होता " ब्लफ मास्टर" मध्ये
अगोदर होटेलमालक असतानाचा नेहमीच्या गुर्मीत वागणारा नाना शेवट लेखक आहे असे दाखवताना नानाने बोलण्यात /वागण्यात देहबोलीत केलेला टोकाचा बदल "सलाम ठोकावा " इतका झक्क जमलाय.
कणेकरांच्या लेखात लिहीलय तसे "तेजाब" च्या शुटिम्गच्या वेळेस नाही तर परिंदा च्य वेळेस भाजला होता.
नानाने कुठल्यतरी चित्रपटात सह अभिनेता असलेल्या राजेश खन्नाला वेळेवर येण्यासाठी दम भरला होता

मला नानाची सगळ्यात आवडणारी गोष्ट म्हणजे तो चाहत्यांना देतो त्या प्रत्येक सही साठी पैसे घेतो, आणि जमलेले पैसे आमटेंच्या आश्रमाला देतो :)

रोखठोख नाना आवडतो.

जंगलबुकचा बुलंद शेरखान असो वा थोडासा रुमानी हो जाये मधला हळवा नाना.
He is the Bestest ;)

नानाला जन्मदिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा !!!

तो विसरलात का?

थोडासा रुमानी हो जाये हा नानांचा आवडलेला चित्रपट.

त्यातली एक खुप प्रसिद्ध कविता की गाणं आहे, ते कुणाकडे असेल तर द्या ना.

नानांना खुप खुप शुभेच्छा.

हर्षद.

नाना अन दिप्ती नवलचा एक चित्रपट आहे. ते बहूतेक शेतमजूर दाखवलेले आहेत. कोणता तो चित्रपट? क्लासीकल आहे तो.
किंबहूना त्याच्या सगळ्या चित्रपटाचीच यादी देता येईल काय?

हा नाना चा च होता का?

त्याचं 'खामोशी' मधलं काम पण खरं तर चांगलं होतं.. त्या सिनेमात तर एका बाजूला नाना आणि सीमा बिस्वास तर दुसर्‍या बाजूला मनिषा कोईराला आणि सलमान खान... भन्साळीबाबूंनी काय खाउन स्टारकास्ट जमवलं होतं कोणास ठाऊक ! ... गाणी चांगली होती.. स्टोरी ठिक होती.. नानाचा आणि सीमा विस्वास चा अभिनय मस्त होता पण तरीही सिनेमा दणकून आपटला.

माझा पण आवडता अभिनेता नाना पाटेकर. नाना पाटेकरांना वाढदिवसाच्या शुभेच्छा (मिपा स्टाईल नव्हेत, तर खर्‍याखुर्‍या, मनापासून!!

- भट

नानांना प्रथम पाहिले ते 'पाहिजे जातीचे' मध्ये. विहंग नायक व त्यांनी अक्षरशः धमाल केली होती त्यात. कणेकरांच्या लेखात त्याचा उल्लेख आहे तो अशा अर्थाने की कुण्यातरी 'शिरीश कणेकर' नाम सदृश्य 'टिकाकारा'ने एका मराठी वर्तमानपत्रात त्यांच्या त्या कामाची (व बहुतेक त्या नाटकाचीच) टिंगल केली होती व नानांना ते आवडले नव्हते. तो टिकाकार कोण असावा ह्याचा अंदाज मी अजून बांधत आहे (उगाच, चाळा म्हणून!). त्याकाळी छबिलदास चळवळीची टिंगल मराठी मुख्य प्रवाहातील संबंधित ('प्रवाहपतित'!) लोकांकडून व्हायची. एकाएकी अरविंद व सुलभा देशपांडेंनी उभारलेल्या ह्या चळव़ळीकडे नाटक ह्या प्रकाराकडे गंभीरपणे पाहणार्‍या अनेक सुजनांचे लक्ष वेधले होते. त्यामुळे मुख्य प्रवाहपतितांचा जळफळाट झाला होता. माधव मनोहर व नंतर पुष्पाबाई भावे ह्यांचे सन्माननीय अपवाद सोडले तर तेव्हा मराठी वर्तमानपत्रांतून जी नाटक समिक्षणे येत ती 'दुर्वांची जुडी' इ. (स्थळः दिवाणखाना) छाप नाटकांना अनुरूपच असत. तर हे गृहस्थ, ज्यांना नानांना अगदी मारावेसे वाटले हे कोण असावेत? एकंदरीत शिरीष ह्या नावाशी साधर्म्य असणारे एक तेव्हाचे नाटककार असावेत बहुधा. त्यांचे एक नाटक तेव्हा अफाट चालले होते, व एकंदरीत प्रायोगिक रंगभूमिवर तुच्छतेने काही जाहीर मतप्रदर्शन करण्यास हे तत्पर असत. एकदा टी.व्ही. वर त्यांनी हे अमोल पालेकरांची मुलाखत्र घेतांना केले व ज्याला हिंदीत 'कुल्हाडी पे पाँव रख दिया' असे म्हणतात अशी स्वतःची गत करून घेतली., ते थोडे नंतर ऐशीच्या शतकात. त्या दिवशी वाचले ते हेच असावेत बहुधा!

दोनेक वर्षांपूर्वी एका दिवाळी अंकात 'पाहिजे जातीचे' च्या निर्मीतीवरील सुलभाताईंची मुलाखत आली होती. त्यात अरविंद देशपांडेंनी किती खोल विचार केला होता, व ते कसे बसवले होते ह्याविषयी सुंदर माहिती त्यांनी कथन केली होती.

तळमळीने काही जणांनी छबिलदास चळवळ उभारली होती-- देशपांडे पत्रि-पत्नि, तसेच अरूण काकडे, माधव वझे ही त्यातील अग्रगण्य नावे. चळवळ लौकिकार्थाने संपली खरी पण त्यातून बरेच काही चांगले आपणास मिळाले. नाना हे त्यातील एक महत्वाचे लखलखते रत्न!

नान्या साठीचा झाला? फोन करायला पायजेल त्याला..!

-- नान्याचा तात्या.

नानाची अजुन एक मुलाखत सुधीर गाडगीळांनी घेतलेली सकाळवर पण आहे.
यात उल्लेख केल्याप्रमाणे तो खरोखरचं मुलाखत कंटाळवाणी, रटाळ होणार नाही यासाठी प्रयत्न करतो आणि त्याला ते जमतेही. याचा अनुभव मागच्या वर्षीच्या बीएमएम च्या अधिवेशनाला घेतला. जवळजवळ ४-५००० क्षमता असलेल प्रेक्षागृह -बहुतेक लोकं शिस्तीने त्यांच्या तिकींटानुसार बसलेली - साहजिकच प्रेक्षक विखुरलेले, मध्येमध्ये जागा रिकाम्या सोडल्या होत्या. पहील्या मिनिटातच नानाने सगळ्यांना पुढे येऊन बसण्याची विनंती केली, म्हणजे कशा आपल्याला गप्पा मारता येतील असेही म्हणाला. गाडगीळांची येथेच्छ मस्करी केली, अशोक सराफने पडत्या काळात खूप मदत केली, करायचा हे त्याचे ऋण नानाच्या बोलण्यात अगदी जाणवते, ज्या लोकांनी त्याचे पैसे बुडवले त्यांना आता २०-३० वर्षांनंतर मागण्याची धमक मला वाटतं त्याचातच असावी. आनंदवनाबद्दल भरभरुन बोलला (कुठेही आव नाही कि तोसुद्धा नियमितपणे मदत करत असतो). रुमानी मधल्या कविता म्हणुन दाखवुन -त्याचे श्रेय कवि, लेखकालाच दिले कारण ते शब्दच इतके चांगले व एक छान लय असलेले आहेत की त्यात अ‍ॅक्टरला जास्त काही करावे लागत नाही असे त्याचे म्हणणे.
हि मुलाखत गुगल व्हिडिओ किंवा युट्युबवर आहे २-३ भागात, ईच्छुकांनी गुगलुन बघावे, हाफीसातुन व्हिडिओ ब्लॉक केलेले आहेत त्यामुळे दुवा देता येत नाही.

हो अगदी साठीतही नाना रॉक्सच..
वर म्हटल्याप्रमाणे बीएमएम मधे नाना दिलखुलास बोलला.. तसा तर तो नेहमिच बोलतो.. अगदी अलिकडच्या लागूंच्या कार्यक्रमातही.. थेट माणूस आहे.. वरती त्याच्या कारकीर्दीतले बरेच चित्रपट लिहीलेत.. त्यातलं त्याचं अजून एक आवडलेलं काम म्हणजे प्रतिघातमध्ये त्याने वेड्याचं केलेलं.. अतिशय आक्रमक भूमिका करण्यात त्याचा हात धरणार सद्ध्या कोणी नाही.. त्याची संवादफेक अफलातून आहे.. अर्थात त्याची मेहनत त्यामागे आहेच आणि आत्मविश्वासही.. मराठी माणसाचा इगो सुखावणारं काही तरी त्याच्या भूमिकेत मला नेहमी दिसत आलय...
नाना परवा म्हणाला.. भ्रष्ट राजकारण्यांची चीड येते , अगदी पोटतिडकीनं बोलत होता.. घुसमट होते, गोळीनेच उडवलं पाहिजे वगैरे वगैरे.. अगदी सामान्य माणसाच्या मनातलच.. त्याच आनंदवनाशी असलेलं नातं, त्याच गणपतीत बेभान होऊन नाचंण आणि हा सामान्य माणसाशी सततचा संवाद.. एक माणूस म्हणून त्याला प्रगल्भ बनवतोच.. माझ्या तर मनात येतं, की जर साऊथ मधले हिरो, आपली प्रसिद्धि एन कॅश करत राजकारणात येतात्,तसं नानाने करायला काय हरकत आहे.. लोहा लोहे को काटता है.. नाना खरच सगळं हलवून टाकेल.. असो.. त्याने काय करावं हा त्याचा प्रश्न पण त्यानेच आपल्याला सवय लावलेय की, त्याला वेगवेगळ्या भूमिकेत बघत तोंडात बोटं घालायची.. थोडक्यात, नाना म्हणजे चोख काम, अजून काय सांगायच!

मध्ये मध्ये त्याने काही आक्रस्ताळी भूमिकांमधून तोच तोचपणा आणला होता. तरी तो मला त्याच्या अभिनयासाठी नक्कीच आवडतो. त्याच्या चांगल्या भूमिकांबद्दल वरती लिहिले गेले आहेच. मला आवडलेली त्याच्या मुलाखतीची एक लिंकः

इथं तो थोडासा रूमानी हो जाए मधला एक संवाद म्हणतो, एक कविता म्हणतो आणि माधुरीसाठीचा असलेला वजूदमधला एक डॉयलॉगही आहे. हे संवाद पाठ न करता लक्षात कसे राहातात हे तो सहजसुंदरपणे सांगून जातो!!!

नाना पाटेकरचा मी फुल स्पीड पंखा आहे... :)
कधी कधी जेव्हा माझं टाळकं सटकत किंवा मी कोणावर तरी खसकतो,,, तेव्हा मी म्हणतो माझ्यातला नाना पाटेकर जागा झाला !!! ;)

बाकी त्याचे डायलॉग लयं भारी असतात हे काय मी येगळं सांगाया नको काय ? ;)
त्याचा मला सर्वात आवडलेला चित्रपट म्हणजे... अर्थातच प्रहार. :)
जरा हा सीन पहाच :---

बाकी नाना पाटेकर माझ्या सारखाच बाप्पाचा भक्त हाय... :) त्याच्याकडे गणपतीच्या वेळी केली जाणारी फुलांची सजावट लयं भारी असते...

अवांतर :---
साला एक मच्छर !!! ;)

एक मच्छर, साला एक मच्छर, आदमी को हिजड़ा बना देता है.
एक खटमल पूरी रात को अपाहिज कर देता है.
सुबह घर से निकलो, भीड़ का हिस्सा बनो.
शाम को घर जाओ, दारू पिओ, बच्चे पैदा करो और सुबह तलक फिर एकबार मर जाओ.
क्योंकि आत्मा और अंदर का इंसान मर चुका है, जीने के लिए घिनौने समझौते कर चुका है.
साला, एक मच्छर आदमी को हिजड़ा बना देता है.
ऊंची दुकान, फीका पकवान, खद्दर की लंगोटी, चांदी का पिकदान.
सौ में से अस्सी बेईमान, फिर भी मेरा देश महान.
टोपी लगाए मच्छर कहता है, देश की लोगों में समता की भावना आ रही है.
इसलिए तो बड़ी मछली छोटी को खा रही है.
हमारे चुने हुए कुत्ते हमें काटते है, हमारी ही बोटियां आपस में बांटते हैं.
अमानुष गंध से भरी इनकी आवाज से कांपते हैं.
कल पैदा हुए बच्चे एक सांस लेते हुए हांफते हैं.
शैतानों की नाजायज औलाद तहलका मचा रही है
और हम भगवान के चहेते जानवर इंसान, जीवन को गाली बनाए बैंठे हैं.
क्या करें, साला एक मच्छर आदमी को हिजड़ा बना देता है.
गिरो सालों, गिरो, गिरो, लेकिन गिरो तो उस झरने की तरह तो अपनी सुंदरता खोने नहीं देता.
जमीन के तह से भी मिलकर अपना अस्तित्व नष्ट नहीं होने देता.
लेकिन इतना सोचने के लिए, वक्त है किसके पास.
क्योंकि साला एक मच्छर आदमी को हिजड़ा बना देता है.
मंदिर-मस्जिद की लड़ाई में मर गए लाखों इंसान.
धर्म और मजहब के नाम पर हो गए लाखों कुर्बान.
जिसने अन्याय के विरोध में बाली को मारा, रावण को मौत के घात उतारा.
पुण्य को पाप से उबारा
आज मुझे उस राम की तलाश है.
लेकिन मुझे लगता है कि इस युग के राम को आजीवन वनवास है,
क्या करें, क्योंकि साला एक मच्छर आदमी को हिजड़ा बना देता है.
कभी शैतान आएंगे, मेरे दरवाजे पर दस्तक देंगे.
मेरे जेहन की तलाशी लेंगे, फिर चल उठेंगे.
उस वक्त मैं डरूंगा नहीं.
अपने विश्वास को ढाल, अंदर की आग को तलवार बनाऊंगा.
एक न एक दिन तो तुम उस आग में कूदोगे.
करो, आज में बदनाम करो, नीलाम करो.
निलामी के लिए क्या है मेरे पास.
छलके हुए आंसुओं का एहसास.
मगर, मगर मैं तुम्हें बदला लूंगा.
तेरी आखिरी गोली पर, मेरे दो सांसों के बीच का ठहराव, तुम्हें फोकट में दूंगा

नाना पाटेकर यांना वाढदिवसाच्या हार्दीक शुभेच्छा! :)