फोनवरचे पोपट

बास ईतकेच चॅक चॅक
भाग जरा अजुन मोठे लिहा मग सविस्तर प्रतिक्रिया देउ

पु.लं नी आपल्या एका मित्राला फोन केला होता.फोन मित्राच्या छोट्या मुलीने उचलला.
बाबा कुठे आहेत वगैरे विचारण्याआधी वेल्हाळ पु.लंनी तिला विचारले.
"काय चालले आहे सध्या मग?"
पलिकडुन उत्तर आले.
"श्वासोच्छवास"..
पुलंनी लिहिले आहे कि इतके चपखल उत्तर मलाही कदाचित सुचले नसते.

बाकी टारूभाऊंचा पोपट मस्तच.

---------------------------------------------------
लोकांच्या खरडवहीत लिहिण्याची सुविधा नसणे म्हणजे तोंड दाबुन बुक्क्यांचा मार खाणे.लोक तुम्हाला भलत्यासलत्या खरडी लिहुन जातात आणि तुम्ही काहीही करु शकत नाहीत.

माझ्या चार वर्षाच्या भाचीला कुणाचाही फोन आला की त्याच्याशी बोलायचं असतं. हि विचारते "तुमी काय कलताय?" पुढचा उत्तर देतो आणि तिला विचारतो "तु काय करत आहेस?", पठ्ठीचं उत्तर तयार असतं "मी तुमच्याशी बोलत आहे".

-अनामिक

यापेक्षा अधिक चांगल्या साहित्याची अपेक्षा आहे. कीमान एखादा निबंध तरी .....

बायसन (संजा)

मस्त किस्सा!!! अजून येऊ द्या.

पलिकडुन उत्तर आले.
"श्वासोच्छवास"..

हे पण भारीच. =))

बिपिन कार्यकर्ते

फोन वर तरूण तुर्क तर तासन तास दळत बसतात. मग टारझन भाऊ, तुम्ही येवढ्यात कसा फोन खाली ठेवला? चालबो नाय चालबो नाय.

लेख आवडला.

५/६ वीत सार्वजनीक फोनवरून आम्ही १०१ नम्बर फिरवायचो आणि सांगायचो "आग लागली"

"कुठे" विचारलं की उत्तर द्यायचो - "पापडाला" =))

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||

त्याला तासन तास दळायला फोनची गरज नाही.

ह्या असंस्कृत वाक्याला माझी हरकत आहे. संपादकांनी लक्ष घालावे.

बाकी टारपोपट एक नंबर रे. अजुन जरा १/२ किस्से घातले असतेस तरी चालले असते. तुझा लेख म्हणुन वाचायल बसलो आणी मजा यायला लागली आहे असे वाटेपर्यंत संपला देखील. :(

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
आमचे राज्य

च्यामारी, आमचा पोपट आठवला.
७-८ वर्षांपुर्वी घरी नवीन लॅन्ड्लाईन फोन आला होता, त्यावेळी एव्हढे काही फोन यायचे नाहीत आणी कॉलर आयडी हा प्रकार नव्हता. तर काही नमुने लोक (किंवा मित्र) त्रास द्यायला मुद्दाम फोन करायचे आणी समोरुन काहीच बोलायचे नाहीत. एकदा ठेवला कि परत अस ४-५ वेळा होत असे. याच्यावर माझा जालीम इलाज एकच होता.
एकदा असच फोन वाजला, उचलला, समोरुन काहीच आवाज नाही. फोन मिच कट केला. असे अजुन दोनदा झाले. चौथ्यांदा जेंव्हा फोन वाजला आणी समोरुन काहीच आवाज आला नाही तस मी एकदम सुरु केले "काय रे पैसे जास्त झाले का मा****..*** **.." लै घाण झापला, यावेळी लगेच पलिकडुन फोन कट झाला.
पाचेक मिनिटानि परत फोन आला, बाबा होते "काय रे ये, किती घाण शिव्या देतोस, अक्कल आहे का तुला? थोड्यावेळापुर्वी मिच फोन करत होतो, त्या डब्यात काहीतरी प्राब्लेम होता म्हणुन माझा आवाज तुला येत नव्हता पण तुझा मला येत होता. आता दुसर्‍या बुथ वरुन फोन केला आहे".
त्यांना कसबस समजवला कि मला वाटल कि दुसरच कुणीतरी मुद्दाम त्रास देत आहे, पण काय फायदा, पुलाखालुन पाणी आधीच वाहुन गेल होत.

--टुकुल

टारु , महान विषय ! सही किस्से.

वीसेक वर्षांपूर्वीची गोष्ट. चुलत बहिणीचे नुकतेच लगीन झालेले होते. तिच्या कुटुंबीयांशी ओळख वगैरे. यात तिचा दीरही. राजेश्री धाकटे आणि भलतेच लाडोबा ! :-)

यांचे फोनवरचे किस्से फार फार फेमस. आमच्याकडे एकदा फोन केला.
फोन मीच घेतला.
"ट्रींग ट्रींग"
मी : "हलो".
लाडोबा : "हॅलो , कोण बोलतंय?"
झालं ! अस्मादिकांचं डोकं आउट ! कुणी फोन केला तर त्या व्यक्तीने "हे अमुकचे घर आहे का ? मी तमुक बोलतो आहे. अमुक आहेत का ? कोण अमुक बोलतंय का ? " हा प्रोटोकॉल न पाळता, एकदम "ह्यालो , कोण बोलतंय?" असे म्हण्टले की आजसुद्धा मानसिक शांती राखायला त्रास होतो. तेव्हा तर काय , टीनएज मधला सगळा कारभार. मी फारशी सभ्यता आवाजात न ठेवता विचारले ,
"अहो तुम्ही कोण बोलताय बोला ना ! कोण पाह्यजे ? कुठला नंबर पाह्यजे !" झाSSलं ! लाडोबांनी फोन ठेवून दिला ! मग नंतर बहिणाबाईंचा फोन : "अरे , तो आमचा 'हा' बोलत होता हो !"

आमच्या कुटुंबात त्यानंतर मला कुणीही फोनवर भेटले की मुद्दाम "ह्यालो , कोण बोलतांय?" असे विचारून फिस्स्कन हसायची पद्धत होती.

मला असाच एकदा विनाकारण ओळख वाढवू इच्छिणार्‍या व्यक्तीचा फोन आला.. त्या व्यक्तीची याबाबतीतली किर्ती तोवर माझ्यापर्यंत पोचली होतीच. त्यामुळे तो मी किमान शब्दात नि अवघ्या ४२ सेकंदात संपवला. यावरून तरी तीने बोध घ्यावा की नाही??? पण कुठचे काय, लगेच मला दुसर्‍या दिवशी पुन्हा त्या व्यक्तीने दोन्-तीन वेळा फोन केला.. अर्थातच प्रत्येक वेळी माझ्याकडून फोन बिझी होता.. तिसर्‍यांदा मात्र मी चालू असलेला फोन कट करून वेटिंग कॉल रिसिव्ह केला.\
व्यक्ती: "हॅलो"
मी: "काही काम होतं??"
व्यक्ती: "नाही"
मी:"मग?? मी माझा फोन बिझी आहे नि मी वेटिंगवरचा कॉल घेत नाही, याचा सरळसरळ अर्थ मला तुमच्याशी बोलायचे नाही हे कळत नाही??? काही काम नाही ना??"
व्यक्ती(चाचरत): "नाही"

पुढे अर्थातच मला काहीही बोलायची गरज पडली नाही!!! :)

हा किस्सा आमच्या मित्रमंडळात "२४ सेकंदाचा पोपट" म्हणून प्रसिद्ध आहे!!!!

मस्त कलंदर..
नीट आवरलेलं घर ही घरचा संगणक बंद पडल्याची खूण आहे!!!!

माझ्या वडीलांना एका नामवंत बँकेतून एका मंजुळ आवाजाच्या कन्येचे ''तुम्हाला लोन हवंय का?'' वगैरे वगैरे सारखे फोन यायचे.... मी त्यांना म्हटलंही, काय उगाच टाईमपास करताय, सांगून टाका तिला नकोय कर्ज म्हणून... तर वडील म्हणाले, आवाज छान आहे पोरीचा... ह्यॅ ह्यॅ ह्यॅ....;-) मग एक दिवस बापूंना खूप कंटाळा आला. पकले होते तोवर तिची तीच रेकॉर्ड ऐकून....तिला म्हणाले, हवंय कर्ज...पण एका अटीवर... मी ते फेडू शकत नाही, फेडणार नाही, तारण देणार नाही.... मग काय, देताय का कर्ज, बोला! पलीकडून फोन जो कट् झाला तो पुन्हा त्या फोनने छळले नाही!

अरुंधती

http://iravatik.blogspot.com/

मस्त घागा...

नुकताच माझा एक मोठ्ठा पोपट झाला. मी माझ्या मोबाईलवर एक नवीन application टाकले जेणे करून माझा मोबाईल हरवला तर मला track करता येईल. बस्स.. मोबाईल हरवला तर लगेच जवळच्या मोबाईल वरून एक स्पेशल समस टाकायचा. म्हणजे predefined णंबरावर माझ्या मोबाईलचे GPS location ठराविक काळाने परत परत येत रहाते. तसेच कोणी sim बदलला तरी मला ते माझ्या predefined णंबरावर कळत रहाते...!!!

पण चुकून predefined णंबर म्हणून माझाच मोबाईल णंबर टाकला...आणि test करताना माझ्या मुलीला सांगितले की माझा मोबाईल घेऊन जरा थोडे दुर जा..मग ऐटीत बायकोच्या मोबाईलवरून मला समस टाकला आणि वाट बघायला लागलो की कधी समस येतोय ते..मला वाटत होते की predefined णंबर म्हणून बायकोचा णंबर टाकला आहे. ..१५-२० मि. वाट बघितल्यावर त्या application ला चांगल्या २-३ कोल्हापुरी शिव्या घातल्या..मग मुलीला शोधून तिच्याकडून माझा मोबाईल घेतला..आणि पहातो तो काय...५-६ समस माझ्याच मोबाईलवर आलेले....!!! त्यानंतर बायकोला हसताना पाहून मात्र स्वतःवर वैतागलो..

खादाडमाऊ

९५ सालच्या आसपास लँडलाईनची बरीच अ‍ॅप्लिकेशन्स क्लियर होऊन आमच्या घरचा पहिला फोन आला. बरेच लोकं पकवायला फोन करायचे. आमचे बापू (वडील हो) शांतपणे त्यांचीच टांग खेचत बसायचे. सुरूवातीला हे माहित नव्हतं म्हणून "इरफान आहे का?" या प्रश्नाला सरळ उत्तर द्यायचो. नंतर एकदा बाबांनीच फोन उचलला.
पलिकडचा: इरफान आहे का?
बाबा: नाही, कालच मेला ना तो! आत्ताच त्याला पुरून आलो.
पलिकडचा: कसा काय? मला कसं नाही कळलं?
बाबा: काय रे, तू अफू घेतली होतीस ना काल? तूच ना खून केलास त्याचा??
पुढे कधी इरफानचा शोध आमच्या घरी झाला नाही.

आमच्या काकांनाही फोन केल्यावर "कोण बोलतंय" म्हणून विचारायची सवय होती. माझा भाऊपण अँग्री यंग म्यान ... एकदा काका आहे हे माहित असतानाही तिरसटून दिलं उत्तर, "तुझा बाप!" हसून हसून मी आणि बाबा लोटपोट!

अदिती

>>>एकदा काका आहे हे माहित असतानाही तिरसटून दिलं उत्तर, "तुझा बाप!" हसून हसून मी आणि बाबा लोटपोट!

अरररर.. एखाद्याच्या सवयीला अस उत्तर?

--टुकुल

लाडोबा यांची ओळख: संदर्भ : वरील पोस्ट

एकदा लाडोबा , मी आणि अजून एक मित्र जितेश कट्ट्यावर भेटलो. गप्पा मारल्या. निघालो. आपापल्या घरी गेलो.

थोड्या वेळाने लाडोबांचा आमच्या घरी फोन. फोन आमच्या बापूसाहेबानी उचलला. आमचे बापूसाहेब गणिताचे शिक्षक - त्यांच्या टेंपरामेंटबद्दल इतके म्हण्टले तरी पुरेसे आहे ! पुढील संभाषण :

"ट्रिंग ट्रिंग"
बापूसाहेब : "हलो"
लाडोबा : "हलो कोण बोलतंय !"
बापूसाहेब : (त्रासिक स्वरात ) " अरे , लाडू का ? बोल बोल ! काय आहे ? "
लाडोबा : "हलो ...कोण .... कोण बोलतंय ! जीतेश आहे का ?"
बापूसाहेब : "अरे बाबा ! मी मुसुचा बाबा बोलतोय ! काय चाललंय काय ? जीतेश नाही आहे इकडे ! "
लाडोबा : "अरे ! काका ! तुम्ही जितेश च्या घरी काय करताय ? "
बापूसाहेब (बॉइलिंग पॉईंटमधे !) : "अरे ! तू शुद्धीवर आहेस ना ? डोकं बिकं ठीकाय ना ? "
.... फोन ठेवून देण्यात येतो !

माझा स्वतःचा कधी पोपट झालेला नाही,परंतु ब-याच जणांचा पोपट मी केलेला आहे.
आपल्याच एखाद्या जुन्या मित्राचा नंबर अचानक गवसतो.
मग काय चालु करायचे की मी अमुक अमुक कंपनीतून बोलतोय,
तुमच्याशी नवीन जॉब/युके-युएसला मायग्रेट होणार का?...चालु करायचे.
पर्सनल इंटरव्ह्युव अन जमलेच तर टेक्निकल इंटरव्ह्युव घेउन टाकायचा.हे येते का ते येते का? वगैरे प्रश्न टाकून पार भंडावून टाकायचे.
अन शेवटी किती पगार घेणार? असा प्रश्न टाकून त्याला घोळात घेणे,
व जास्त पैशे मागताना तुम्हाला लाज कशी वाटत नाही असे बोलुन बेकार चढणे. ब-यापैकी दंगा झाल्यावर त्याला शिवी घालून आपलि ओळख सांगणे.;)

इथे शिवी घालणे महत्वाचे.कारण खरा मित्रच तुमची शिवी व तुमचा त्रास इग्नोर करू शकतो.
:)

नील.

माझा एक मित्र पक्का सदाशिवपेठी आणि गेमाडपंथी!
एकदा त्याने माझे पैसे घेतले आणि द्यायचे नाव काढेना. मी त्याला फोन कर-करून वैतागलो!
माझा फोन नंबर दिसला कि एकतर उचलणार नाही किंवा कट करणार.
एकदा मी त्याला सकाळीच फोन केला,
तो: हॅलो (त्याला बहुतेक मी आहे हे कळलं नसावं)
मी (रागावून): अरे किती दिवसांपासून फोन करायचा प्रयत्न करतोय तूला!
तो : अरे मी जरा बाहेर ट्रॅफीक मध्ये आहे, तुला नंतर फोन करतो.
मी: अरे पण मी तुला लँडलाईन वर फोन केलाय! =))

यु ट्यूब वर एक विनोदी संभाषण ऐकण्यात आले ...
तुम्ही पण ऐकून बघा आणि सांगा कसे वाटले!
http://www.youtube.com/watch?v=9EnCsk7QR0I
मीली

मुंबईत एकदा एक फोन आला...पलीकडुन टिपिकल भैय्या स्वर "हा////लो"
मी: 'हलो?"
पलिकडुन ""हा////लो"
मी: 'हलो?"

परत
""हा////लो"

अस निदान चार पाच वेळा शेवटी मी उकळायला लागले.
ओरडुन म्हंटलः क्या हालो हालो लगाया है?

बाई म्हणते मेरेको सुनाई दे रहा है..आपको सुनाई दे रहा है क्या?
कप्पाळ...

"श्वासोच्छवास" भारी..
अन वरील किस्से हि छान.

शब्दांना नसते दुखः; शब्दांना सुखही नसते,
ते वाहतात जे ओझे; ते तुमचे माझे असते.

असाच
कुठेतरी वाचलेली एक गंमत
एक व्यक्ती :- हेलो? अमुक एयर कंपनी?
ऑपरेटर : -नमस्कार, बोला.
एक व्यक्ती :-चेन्नै ते मुंबै प्रवासाला किती वेळ लागतो?
ऑपरेटर : जस्ट ए मिनीट
एक व्यक्ती :- ओ. के थँक्स!
---

लै भारी रे टार्‍या.....लव यू वाला किस्सा तर भारीच!!

७-८ वर्षांपूर्वीची गोष्ट आहे...
घरी नेहमी ब्ल्याऩक कॉल यायचे...
एकदा आईने फोन उचलला...
आई: हॅलो...
पलि़कडून : मी करिश्मा बोलतेय...
आई: गोविंदा खेळायला गेलाय... नंतर कर फोन...
पलिकडून फोन कट्...
अजुनही किस्सा आठवला कि हसू येते...

तासनतास दळत बसणे आमच्याकडे याला '' गुळ काढणे'' असे म्हणतात.

मित्राकडे माझा नंबर नाही हे पाहून मी सुरू होतो की, 'हॅलो, हवालदार शिंदे. बंडगार्डन पोलीस स्टेशन. लगेच श्टेशनावर या.'

समोरचा गांगरतो. नंतर मग तुम्ही बाईकला ठोकले, मस्ती केली इ. सुरू होतो. त्या त्या गावाचे पोलीस स्टेशन चे नाव घ्यायचे अन चालू व्हायचे.

मस्त मजा येते. शेवटी शिव्या. फोन नंबर सेव्ह न केल्यामुळे.

मधुमेहा विरुद्ध लढा

माझी जालवही

आमच्या अशाच एक शेफारलेल्या मावशी आहेत. अगदी राजेशाही थाटात कामं करणा-या. डुलत डुलत चालणार. सगळ्या जगाची विद्दवत्ता माझ्यातच साठली आहे अशी भावना. कोणाला चांगलं म्हणून कधी म्हणणार नाही.
मावशीबाई कुठे तरी फोन लावत होत्या, तर तो लागेना. यांच्या कपाळावरच्या आठ्या वाढल्या. दोन तीन वेळा प्रयत्न केला असेल. अचानक मावशी बाई उद्गारल्या. "आहो बरोबरच लगाया है", माझ्याकडे पहात "काय बावळट बाई आहे, मला नंबर तपासा म्हणते" !!
(त्या काळी बावळट बायकांच्या संदेशाची सेवा नुकतीच सुरु झाली होती ! :D )

जबर्‍या किस्से आहेत रे एकेकाचे....
टार्‍या लै बेष्ट धागा....
ते मॉरिशसच्या फोनचा पण किस्सा टाक ना....

आंबोळी

दोनही किस्से ह.ह.पु.वा. करतायत.
'लव यु' तर एकदम लाजवाब =))
सविस्तर प्रतिसाद आता देतोय.
माझा किस्सा:
१० वर्षांपूर्वीची गोष्ट. तेव्हा ९वी-१०वीत होतो. अल्लड प्रेमाचे दिवस. तिच्याशी नजरानजर होण्यासाठीच शाळेत जायचो. धडपड करून शाळेच्या कॅटलॉगमधून तिचा फोन नंबर मिळवला (लँडलाईनचे दिवस). एक दिवस घरून फोन लावला. फोनचा शेवटचा नं. दाबेपर्यंत धडधड टीपेला पोहोचायची आणि फोन लागल्यावर पलिकडून तिचा आवाज आला की काही केल्या मला आवाज फुटायचा नाही. मनात नसताना ब्लँक कॉल जायचा. असे १-२ दिवस झाले. तिसर्‍या दिवशी मला लागोपाठ १-२ ब्लँक कॉल आले. आयला म्हटलं भावना तिकडे पोहोचल्या वाटतं 8> . (त्या वयात आपण जे काही करतो तसे आपल्याबरोबर घडले की ते तिनेच केले असे उगाच, कारण आणि पुरावा नसतानाही वाटत राहते :X ). मनात मोरपिसारा फुलला !!! पुन्हा फोन वाजला की पहिल्या रिंगमधेच उचलून बोलायला चालू करायचे ठरवले. फोन वाजला. लगेच उचलला आणि पुढील संवाद घडला:
मी (लाडीक आवाजात) : अगं,आता तरी बोल. किती ब्लँक कॉल करतेस?
पलीकडचा पुरुषी आवाज : हॅलो सकाळ कार्यालय ?
फुललेला मोरपिसारा घडी घालून ठेवावा लागला :|

आमच्या एका मित्राने मोबाइल नंबर बदलला आणि नवीन कार्ड वापरून मेसेज पाठवीला
" हा माझा नवीन नंबर आहे "

खाली नाव न टाकता..

आता बोला...

ज्यांनी फोन केला त्यांनाच कळाले की हा काटेचा नंबर आहे...

मस्त किस्से, टार्‍याचे आणि प्रतिसादातलेही..
स्वाती

धन्याला एकदा साधारण सकाळी ११ च्या सुमाराला मेसेज यायला सुरु झाली. मजकुर साधारण असा...I liked your role in MSK but I love Salamaan . Please forward me his no."थोडावेळ असे मेसेज नंतर
"I understand his grief and only I can bring him solace pls give me his no." याला काही कळेना . सगळे मेसेजीस कलकत्त्या हुन. शेवटी घरी आला.
माझा धाकटा दिर हुशार. त्याला माहिती "मुझसे शादी करोगी" नावाचा नविन पिक्चर आलेला.आणि साधारण याच सुमारास ऐश्वर्या प्रकरण ऐरणी वर आलेल. यान बसुन आपल्या मित्राचा एक नं. फॉरवर्ड केला. पाच मिनिटात मेसेज वर शिव्या. सहा च्या सुमारास कलकत्त्या हुन एका माणसाचा फोन्..ही माझी मुलगी सलमान शी लग्न करायचा हट्ट धरुन बसलिय तो 'अक्षय भाई क्रुपा करके सलमानजी का नं. दे दिजिये" त्या मानसाला "अरे मै वो अक्षय नही सीधा सादा आदमी हुं " हे समजावुन सांगे पर्यंत नाकी नौ आले. कुणी तरी तिच वेड पाहुन मुम्बई च्या अक्षय चा पत्ता द्यायच्या नादात धन्याचा नं . दिला होता. पुढचे दोन दिवस आमच्या ह्यांची चाल बदलली होती....

शब्दांना नसते दुखः; शब्दांना सुखही नसते,
ते वाहतात जे ओझे; ते तुमचे माझे असते.

आमच्या एका मित्राच्या घरात खालच्या मजल्यावर ऑफिस होते. बरेच दिवस तो ऑफिसवाला जागा रिकामी करून देत नव्हता म्हणून वाद चालू होते. म्हणून आमचा मित्र सदर ऑफिसवाल्याला त्रास देण्यासाठी काहीही करत असे. कोणी दुपारी ऑफिसमधे नसेल तेव्हा ऑफिसच्या शिपायाची नजर चुकवून ऑफिसमधे जाई व तिथल्या फोनवरून उगाच कुठेही फोन लावत गप्पा मारत बसे. ऑफिसच्या १ तासाच्या लंच मधे त्याच्या मस्तं गप्पा होत. ;)
एकदा तर त्याने कडीच केली. उगाच कोणालाही फोन लावायचा आणि विचारयचा "हॅलो , देशपांडे आहेत का?". "नाही. राँग नंबर". "थांबा ठेऊ नका. आम्हाला कोणीही चालेल, आम्हाला भारताच्या राजकारणावर गप्पा मारायच्यात. "
पुण्याचे पेशवे
आम्ही हल्ली सहीत वाक्यं लिहिणं बंद केले आहे.
Phoenix

एकदा लाईट गेले असताना महाराष्ट्र विद्युत महा. च्या कार्यालयात दुरध्वनी लावला होता.
मी: आहो किति वेळ तुमचा फोन बीझी.
म रा वि म कार्यकर्ता: कोणता नंबर लावला तुम्ही?
मी: बाविस तिनशे चाळीस.
म रा वि म कार्यकर्ता: आहो तो चुकीचा नंबर आहे. आमचा नंबर "दोन तेविस चाळीस" आहे.
मी फोन ठेवला.
२२-३४० = २-२३-४० हे सुत्र अजुन त्याला कळालेले नाही. :D

आमच लव्हलग्न. त्यामुळे रोज रात्री समस समस खेळत बसायची सवय. शेवटचा 'लव्ह यू' असा समस करुन झोपायचो. नवर्याच्या फोनबूकमध्ये माझ्या नावाच्या वर त्याच्या 'सुचेता' या बहिणीच अन खाली 'सुमेधा' या मैत्रीणीच नाव होत. १दा माझ्या ऐवजी बहिणीला 'लव्ह यू' चा समस केला. झाल, तिने इतर सगळ्या भावन्डाना तो समस पाठवला अन मग माझा नवरा बसला सगळ्याना उत्तर देत. हे तरी परवडल १दा त्या कोणा सुमेधाला असा समस केला. समस करुन हा झोपला त्यामुळे ह्याला महीतच नाही समस तिला गेल्याच. २ दिवसानी लक्षात आल की चुकुन तिला समस केला. मग 'सॉरी' म्हणाला तिला. तर ती बया म्हणे तोवर विचार करत होती 'हो' म्हणाव की 'नाही' याचा.

सर्व वाचुन धमाल वाटली.

पूर्वीच्या काळी ( १५/२० वर्षापूर्वी) एका समाजामध्ये जावयाशी बोलताना पदर तोंडावर घेऊन बोलण्याची पद्धत असे. अश्या समाजामध्ये चुकून सासूने जावयाचा फोन घेतलाच तर ती स्त्री पदर तोंडावर घेऊनच बोलत असे. ( असे ऐकले आहे).

प्रतीसादात्मक किस्से आवडले

***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/

जियो शब्द कलजाला भिडले रे !!! =))

***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/

जावई अन सासूच्या फोनच्या प्रतिक्रियेवरून आठवले, माझी १ घुन्गट घेणारी मारवाडी मैत्रीण सासू-सासर्यान्चा फोन आला की घुन्गट ओढुन मगच फोनवर बोलायची.

१ हाइट....
मी आनि मामा तालुक्या वरुन गावाला परत येत होतो.... मामा वैताग लेला होता.... त्याला काही तरी अठ्वले ..त्याने घरी कॉल केला...... ३- ४ वेळा केला कोनी उचलला नही..... वैतागला... शेवट्चा महनुण परत केला तर पोराने उचलला...
पोरगा: 'कोन ?'
मामा: 'मी' .....
पो : कोण? हॉलो?????????????'
मामा: 'मी आबा...' ..... (२- ३ वेळा झाल.. मामा वैताग ला... परत )
पो : हॉलो कोन हे?
मामा :'तुझ्या आ़ईचा नवरा फोन दी तीला....................... '
(पोर या वेळेला ऐकुन आईला फोन देतो....)

हे तर नेहमीच घडणाऱ्या किस्स्यांपैकी आहे...
एकदा आमच्या एका मित्रानं घरी फोन केला.
आणी फोन उचलल्या उचलल्या गडी सुरु झाला.
"अबे #@$$@$, काही लाज-लज्जा है का नै तुला?
#@#@@, इतके दिवस झाले तुला गावी येऊन, पाय झडले का कै?
घरी तरफड ना @#@$$$!!! "

आमचे तीर्थरूप, (गम्भीर/कडक आवाजात)"हेलो, कोण बोलताय?"
"हेल्लो, काका स्वारी!! आनंदचा फोन आला नव्हता म्हणून सांगा.."

हे जेव्हा त्याने आम्हाला (मित्रांना) सांगितले तेव्हाच त्या गोष्टीचा सर्व पोरांनी कीस पाडला.
आजही मित्र त्याला फोन करून "आनंदचा फोन आला नव्हता म्हणून सांगा" असंच म्हणतात..