संकेतस्थळे आणि खाजगी मालकी - एक मुक्तविचार

>>एकाला एक न्याय आणि दुसर्‍याला दुसराच असे प्रकार असले की गडबड होणारच.>>
उदाहरण द्या
**********************************
या जगात दुर्लभ असे काही असेल तर ती सद्वासना आहे - वाचनात आलेला सद्विचार (ज्ञनेश्वरीतील ओवीवर आधरीत)

संस्थळ ही खाजगी मालमत्ता आहे आणि त्याचा प्रसार, वृद्धी करण्यासाठी जर त्या संस्थळाच्या मालकांना काही सदस्य इतरांपेक्षा महत्त्वाचे असे वाटत असेल तर त्यात आश्चर्य वाटण्यासारखे काही नाही असे माझे प्रामाणिक मत.

पण, 'चपला घाला, चालु पडा' इ. वाक्ये अनेकांना खटकु शकतात असे वाटते, अर्थातच असे वाटणे हा माझा दृष्टीकोन.

संकेतस्थळ खाजगी मालकीचे असले आणि मुक्त लेखनाचे पुरस्कर्ते असले तरी संकेतस्थळ समाजात अस्तित्वात आहे. त्यामुळे समाजात असलेले कायदे संकेतस्थळालाही लागू असतात. त्या दृष्टीने अनिष्ट लेखन झाल्यास त्यावर कारवाई करणे हे आवश्यक ठरते. सध्या एक नवे सदस्य जो कल्ला करत आहेत त्यांच्याकडून ती चूक झाली होती हे म्हणण्यास वाव आहे. ती इतर सदस्यांनी निदर्शनास आणून दिल्यावर त्या नव्या सदस्याने कांगावा करणे बरे नाही. अशा स्थितीत मालक चपला घाला / चालू पडा असे म्हणाले तर त्यात वावगे काही नाही.

त्यामुळे 'माझ्या संकेतस्थळावर लेखनाचे पूर्ण स्वातंत्र्य असेल' असे मालकांनी कोणे एके काळी जरी म्हटले असेल तरी हे पूर्ण स्वातंत्र्य या कुंपणाच्या आतच ते आपल्याला देऊ शकतात.

दुसरा भाग मालकांच्या काही मुद्द्यांवरील व्यक्तिगत मतांविषयी असू शकतो. पण खाजगी मालकी आहे म्हटल्यावर ते गृहीत धरायला हवे.
(मी ही कधी कधी या कारणाने मालकांशी वाद घातला आहे. पण अनावश्यक कात्रीचा अनुभव मला तरी नाही).

नितिन थत्ते

वाचकराव,

प्रकटन मनापासून आवडले! :)

टीपः मी नियमित लेखक नसलो तरी नियमित वाचक आहे आणि हा लेख संस्थळाचे बदलते स्वरुप जाणवले म्हणून लिहिला आहे,

छान लिहिता आपण.. नुसतेच वाचक न राहता अधनंमधनं काही लिहितदेखील रहा अशी विनंती..

आपला,
तात्या.

संकेतस्थळे काढणे, चालवणे, त्यातले लेख, टीका... थोडक्यात काय तर संकेतस्थळाच्या गर्भधारणेपासुन तर तेरवि-श्राद्धापर्यंत सगळ्या गोष्टिंचे मूळ कारण म्हणजे 'खाज' !!! खरं तर जगातल्या सर्व मनुष्यमात्रांच्या सर्व क्रिया कलापाची तिच प्रेरणा. आता कधी जास्तच खाजवल तर आघ होणारच. तेव्हा प्रत्येकाने (गुरुवर्य) काकाजी देवासकरांचा उपदेश मानुन आपापल्या पट्टीत खाजवावे...

ही खाजच जीवंतपणाचे लक्षण आहे.. तेंव्हा तिचा योग्य तो आणि तेव्ह्ढाच सन्मान केलेला बरा !!!

(बौद्धीकिस तत्पर) अर्धवटराव
-रेडि टु थिंक

संकेतस्थळाची तुलना जर शहरातल्या रहरदारीशी केली तर काही उत्तरे मिळतील. सदस्यांची संख्या वाढल्यावर ही गर्दी वाढते. मग स्वयंशिस्त बाळगली नाही तर अपघात होतात. अभिव्यक्ति स्वातंत्र्याचा मुद्दा हा नेहमीच वादग्रस्त असतो. सर्वांना सदासर्वदा १०० टक्के न्याय मिळेल असे संकेतस्थळ वा समाज ही केवळ आदर्श कल्पना आहे.
घटनेत जशी मार्गदर्शक तत्वे असतात तशीच काही तत्वे वा पथ्ये सामुहिक जीवनात पाळावी लागतात. संकेतस्थळ हे आयडींचे सामुहिक सहजीवन आहे. प्रत्येक आयडी मागे माणुस असतोच. माणुस आला म्हणजे भावभावना आल्याच. लिहिणारे काहि यंत्रमानव नाहीत व संकेतस्थळांचे मालक ही यंत्रमानव नाहीत.
ब्लॉगलेखन म्हणजे आपल्या घरात आपण राजे. पण मग तुमच्या कडे कोणी ढुंकुन पहाणार नाही. अर्धवटराव म्हणतात तसे लेखन प्रेरणा ही खाज आहे हे मान्य पण तशीच ती माज ही आहे. संकेत स्थळावर हा माज कधी कधी उतरतो तर कधी चढतो. अनेक उत्तमोत्तम ब्लॉगर्स आहेत जे दुर्लक्षित आहेत. ते स्वांत सुखाय लिहितात.
वाचक यांनी चांगला मुद्दा उपस्थित केला आहे. चर्चा चालु द्यात
प्रकाश घाटपांडे
आमच्या जालनिशीत जरुर डोकवा.

हाहाहा ... वाचकरावांचीही तगमग झाली .. =))

आपण तर बॉ आपला केवळ एकंच मोटो ठेवतो ... कसल्याही अपेक्षा ठेवायच्या नाहीत .. कसलीही राजकारनं खेळायची नाहीत ... या बोटाच्या थुक्या त्या बोटावर करायच्या नाहीत ... यायचं .. दंगा करायचा .. भरपुर हसायचं .. (जमल्यास हसवायचं ) आणि लॉगाऊट मारायचं .. शेवटी हे व्हर्चुअल वर्ल्ड !

हा आता दंगा करतांना दोन चार जनांची हाडं मोडली तर ते होणारंच असं ग्रुहित असतं =))

- (जाळपोळ प्रेमी) दंगाराम

हा मुद्दा कुठून आला? सार्वजनिक जागेवर लावलेली एकादी पाटी (किंवा चित्र) आक्षेपार्ह वाटली तर ती काढून टाकण्याचे काम कोणाला तरी करावे लागतेच. तो अधिकारी माणूसच असतो आणि त्याच्या समजुतीनुसार योग्य किंवा अयोग्य हे ठरवतो. त्या बाबतीत मतभेद असतात आणि त्यावरून दंगली होण्यापर्यंत पाळी आलेली आहे.
संकेतस्थळ चालवणे हे जबाबदारीचे काम करणार्‍याला ते सुरळीत चालू ठेवणे हे व्यक्तीगत मतस्वातंत्र्यापेक्षा अधिक महत्वाचे वाटणारच.
माझ्या अनुभवाप्रमाणे मिसळपाव वर लिहिणार्‍यांना बरेच स्वातंत्र्य मिळते. मनोगतवर कोणत्या प्रकारची बंधने येत होती / येतात आणि मिसळपाववर त्यांचे कोणते स्वरूप आहे या तुलनेत माझ्या मते फारसे तथ्य नाही. अखेर कुठेही गेलात तरी 'आहे हे असे आहे' या सत्याला सामोरे जावे लागतेच.
माझ्या स्वतःच्या ब्लॉगवर आलेला कोणाचाही (नकारात्मक) प्रतिसाद उडवायचा नाही हे धोरण मी चार वर्षे पाळले होते, पण अखेर माझाही नाइलाज झालाच.

आनंद घारे
मी या जागी चार ओळी खरडल्या आहेत, जमल्यास वाचून पहाव्यात.
http://anandghan.blogspot.com/