(कुणि जाल का, सांगाल का..)

कुणि जाल का, सांगाल का, सुचवाल का ह्या 'केशवा'?
आता तरी फाडू नको, कवनास ही गझलेस वा

आधीच काव्यानदीतीरी ही रांग आहे लांबली
दाद देता काव्य किंचित लिहित जाली थांबली
श्वास पूर्वी आमुचा हा 'काव्य' वाचुन थांबला
समजुनी मेलाच हा, तो शोक कवने वाहिला

सांभाळुनी सार्‍या कवींना मी जरासे घेतले
इतक्यात हलके पाय ते मग 'केशवाचे' वाजले
सांगाल का त्या 'केशवा', की सोड रे आता तरी
'काळजी' आता कवींची घेई हा 'रंग्या' जरी

विडंबन आवडले. खडे वगैरे सोडा. पण विडंबनासाठी कुठल्या कविता निवडाव्यात किंवा निवडू नयेत यावर चर्चा चालू आहे. माझ्या जे खावे पचण्याचे वय निघून गेले या कवितेच्या निमित्ताने.. या चर्चेत भाग घ्या...

'सांभाळुनी' त्या सार्‍या कवींना मी जरासे घेतले
इतक्यात हलके पाय ते 'केशवाचे' वाजले

वा रंगराव, वरील ओळी बाकी मस्तच! आमचा हा केशवा जिथ्थे तिथ्थे दबक्या पावलाने फिरत असतो! :)

तात्या.

फार पूर्वीच श्वास माझा 'काव्य' वाचुन थांबला
समजुनी मेलाच हा, तो शोक कवने वाहिला

आपली आणि केशवसुमारांची प्रतिभा अजरा + अमर आहे. त्याचा श्वास थांबणे कसे काय शक्य आहे?

लोक हो, मूळ काव्याची वसंतरावांच्या आवाजातील MP3 तुम्हाला इथे डाऊनलोड करता येईल.
>
>
आत आपुल्या झरा झुळझुळे निळा निळा स्वच्छंद, जगणे म्हणजे उधळीत जाणे, हृदयातील आनंद...

आवडले. खूपच छान.

सांगाल का त्या 'केशवा', की सोड रे आता तरी
सार्‍या कवींची 'काळजी' घेई आता 'रंग्या' जरी

आवांतर : केशवसुमार नुसति विडंबनेच लिहित नाहित. ते सुंदर गझलाही लिहितात. फक्त इथे विडंबनेच प्रकाशित करतात.. कारण त्यांनी लिहिलेल्या अप्रतिम गझलांचे दुसर्‍या कोणी विडंबन पाडू नये ही भिती असावी बहुधा...

- (सर्वव्यापी)प्राजु

प्रतिभावंतांच्या या कोपरखळ्याच होत्या हे वाचून बरे वाटले.
चतुरगराव विडंबन चान आहे. आणखी येऊ द्यात.

केसु फक्त विडंबने लिहीत नाहीत, गजला देखील करतात हे वाचून आश्चर्य वाटले नाही. आम्हाला संशय होताच. दुवा जरूर द्या.

अर्धवटराव आचरटाचार्य,
सुधीर कांदळकर.