आमचेही काही प्रश्न...

च्यामारी...डांबीसा
लेका(खरं तर 'काका' म्हणायला हवं)
बाकी मी २४ तास पेटलेलाच असतो...
१. त्या हरामखोर पिवळ्या डांबिसाला इथे येण्याची परवानगी कशीकाय मि़ळाली बॉ?
अगदी १००%सहामत
||इनोबा म्हणे||

९.  मि. पा. वर अधूनमधून एका सुंदरीचे चित्र दिसते.  ही बया कोण, (आणि मुख्य म्हणजे) कुठे भेटेल?:)
आपण ह्या बयेबद्दल म्हणताय का?

ही आमची अत्यंत लाडकी दाक्षिणात्य नटी अनुष्का! तिला भेटावयास आपल्याला दक्षिण भारतात चेन्नई येथे जावे लागेल..
तशी ती अधनंमधनं मुंबईत येते व एका बड्या आसामीच्या मध्यस्थीने आम्ही तिच्याशी ओळखही काढली आहे व एकदोन फिल्मी पार्ट्यात तिला भेटलोही आहे! :) 

आम्ही मात्र तेवढ्यानेच पाघळलो होतो आणि 'मिसळपावला मालकीण मिळाली!', अशी स्वप्न रंगवत घरी परतलो होतो! :))))

अहो ठाण्याला दोन खोल्यांच्या जागेत राहणारे आम्ही! अनुषाला कसं पटायचं हे? :) 
पण चलता है! सालं तरूण वयात होतं असं कधी कधी आणि चढतो असा कधी कधी एकतर्फी इष्कचा बुखार! :) उतरेल काही दिवसांनी...! :)
परंतु ती एक बॉलिवुड-टॉलिवुड मधली फेमस व्यक्ति आहे एवढेच सांगतो! :)
असो... बाकी प्रश्नांची उत्तरे सवडीने!
आपला,(अनुष्काप्रेमी) तात्या.

छे हो.. माझी कसली तब्बेत खालावते? ती खालावली तर तुमच्या प्रतिसादांना उत्तरे कोण लिहिणार?
- (सर्वव्यापी)प्राजु

मि. पा. वर दारूचे नांव काढताक्षणी सगळे इतका आनंदकल्लोळ का करतात?डा॑बिसकाका, माझ्यामते हा आन॑दकल्लोळ सगळेच सगळीकडे करतात...फक्त मनातल्यामनात, कारण सभ्यतेची अवास्तव कारण॑ आणि सज्जनतेची झूल.मिपावर कस॑ तिच्याआयला सगळ॑ मोकळ॑ ढाकळ॑ ! एकदम साल॑ दिल खोल के!आता त्यामध्ये आमच्यासारखे हावरट आणि बेवडे आले म्हणजे काय, विचारायची सोयच उरली नाही. असो, भारतात केव्हा येताय? या माझ्याकडे..बसु मस्त स्फटीकाच्या ग्लासात बर्फाचे खडे अन् सोनेरी इस्कॉच घेऊन. तुपली मपली आवडसारखीच हाय बव्हत्येक :))- आन॑दकल्लोळी ध मा ल.

पिवळा डाम्बिस्.....बाकी तुम्हाला नाव झकास गवसलय्.....पु लं च्या एका पुस्तकात मी हे वाचले होते.....
पण मला एक सान्गा की तुम्हाल हे सम्बोधन प्रथम कोणी दिले?
माझे नाव मी डामरट असे ठेवणार होतो....पण .......( याला मराठीत्..न बोलुन शहाणे...असे म्हणतात) असो...
बाकी सरपंच, जनरल डायर, तात्या, आणि विसोबा खेचर हे त्यांच्या लेखनशैलीवरून भाऊभाऊ वाटतात.  हे खरे आहे....
मी माझ्या एक सज्जन मित्राला ही साईट पहा म्हणालो...त्याने साईट पाहुन पहिला प्रश्न विचारला "या इतक्या चान्ग्ल्या साइट ला उत्पन्न काय?"   मला ही हा प्रश्न पडला?.........
तुम्च्या डाम्बिसपणातुन हा काही शोध लागतो का बघा.
*उ.सू.:ही साइट मेम्बरां कडुन  वर्गणी घेउन चालविली तरी चालेल......
 
 
 

मि. पा. वर दारूचे नांव काढताक्षणी सगळे इतका आनंदकल्लोळ का करतात?
कारण मी असं ऍकलयं की दारूची चव कडू असते. तरीही ती एवढी आवडण्याचे कारण कोणी देवू शकेल का?म्हणजे ती पिताना चांगली वाटते की पिल्यानंतर्?माझा हा प्रश्न बाळबोध वाटला तरी हरकत नाही. पण दारू पिल्यानंतर कसे वाटते?(हे शब्दात कुणी सांगू शकेल क?)
राजमुद्रा :)

८ - अहो दारुचे नाव काढताक्षणी म्हणजे काय, आमच्यासारख्या असुरावाद्यांसाठी "मि.पा. = मिसळपाव" असे असले तरी सगळ्या सुरावाद्यांसाठी "मि.पा. = मिळालीच पाहिजे", असे आहे!:))
७ - बुध्दिबळ हा बैठ्या खेळापैकी आमचा अत्यंत लाडका खेळ! आम्ही वयाच्या नवव्या वर्षापासून खेळत आलो.  आमच्या जुन्या वाड्यात खालच्या मजल्यावर एक छोटीशी खोली होती तिथे मी हळूच जाऊन बसत असे आणि तासनतास माझा खेळ चाले. पूर्वी इलस्ट्रेटेड वीकली मधे आर्.एन्.सप्रे नावाचे खेळाडू ह्यातली कोडी घालत आणि जगज्जेत्या खेळाडूंचे उत्तमोत्तम डावही दिलेले असत. ते मी सोडवीत बसे. बर्‍याचदा तीर्थरुपांच्या हातचा मारही खाल्ला अभ्यास टाकून खेळत बसल्याबद्दल.
कालिजात असताना बरे खेळत असू. मिखाइल ताल, गॅरी कास्पारोव आणि विश्वनाथन आनंद ही आमची अत्यंत लाडकी मोहरी! बाकी आवडती प्यादीही बरीच आहेत.
मध्यंतरीची बरीच वर्षे आयुष्याच्या शह-काटशहांच्या खेळात गेल्यामुळे मूळ खेळाचा सराव राहिलेला नाही त्यामुळे आम्ही बुध्दिबळपटू नसून 'बुध्दिबळपिटू' झालो आहोत (म्हणजे सध्या आम्हास कोणीही मात देते:)!
४ - प्रा.डॉ. च्या डबल बॅरल बंदुकीचा उल्लेख वाचून मला कुठल्याशा सिनेमातला अशीच डबल बॅरल घेऊन फिरणारा उत्पल दत्त डोळ्यांसमोर आला ;) (घालतात आता गोळी मला:(()
३ - सरपंच, जनरल डायर, तात्या, आणि विसोबा खेचर हे सख्खे भाऊच पण एकमेकांतून विस्तवही जात नाही. ओळखण्याची खूण अनुक्रमे - गांधीटोपी, फेल्ट हॅट, कानांवरून बांधलेला पांढरा गमछा आणि मुंडासे :)
१ - पिवळ्या डांबिसाने काहीतरी करणी केली आहे खरी त्याखेरीज त्याला असा सहज प्रवेश मिळाला नसता. बघूया त्याला कसे पळवून लावता येईल ते, आम्ही चांगल्या मांत्रिकाच्या शोधात आहोत :)
(ह.घ्या.::))
चतुरंग

पेठकरसाहेब यांना रेसेपी ठाउक नसलेले पदार्थ कोणते?
हेवेदावे...जलन्....तिरस्कार... इ.इ.इ.

उत्तरे जर दिली नाहीत तर तुझ्या पायाची शंभर छकले होऊन तुझ्याच डोक्यावर पडती. असे दारूच्या नशेत लिहिले नाही हे आपले नशीब.
अभिणंदण आनि धण्यवाद.

समस्त मि. पा. करान्ना प्रणिपात्. आम्हाला अशी कम्पनी भेट्तच नाही कॉलेज सोड्ल्यापसून. जसे बाळपणा नन्न्तर कधीही बॅट हतात न धरलेले लोक जीव तोडून मॅच पहातात तसे सध्या मी करत आहे.
 

माझ्या आईने केलेली तुरीच्या डाळीची आमटी ....अगदी नुसती पिण्यासारखी होते. असे मी एकटीच नाही तर जो कोणी याची चव घेतो त्याचे हेच म्हणणे आहे.
मी कितीही प्रयत्न केला तरी तिच्या हातची चव कधीच आली नाही. तिने वापरलेले तेच पदार्थ वापरून सुद्धा....

येवून जाउ द्यात त्याची रेशीपी

>> प्रा.डॉ. च्या डबल बॅरल बंदुकीचा उल्लेख वाचून मला कुठल्याशा सिनेमातला अशीच डबल बॅरल
घेऊन <<

अहो तुम्ही पण लावा की तुमच्या पदव्या, हरकत काय आहे