वारा वादळ हे जोराचे
शाखा तुटल्या झंजावाते
उडले घरटे फुटली अंडी
सांगेल कुणाला व्यथा मनिची
राहील कुठे आता ही चिमणी?
उघडून जरी मी कपाट माझे
बोलावत आहे तिजला
नुसती चिव-चिव करते आहे
नकळे मजला आणिक तिजला
घरात परि ती कशी रहावी
घरी वृक्ष तो आणू कैसा
घरटे मग ती कोठे बांधिल
आणेल कुठून ती पिले बिचारी
सांगेल कुणाला व्यथा आपली
राहील कुठे आता ही चिमणी?
(महादेवी वर्मा यांच्या मूळ हिंदी कवितेवर आधारित)
२८/०१/२०१६
प्रतिक्रिया
28 Jan 2016 - 11:21 pm | पैसा
:(
28 Jan 2016 - 11:22 pm | कॅप्टन जॅक स्पॅरो
-_-
28 Jan 2016 - 11:24 pm | संदीप डांगे
गलबलून टाकलंय... आतून. :(
2 Feb 2016 - 10:18 am | मनिष
खरंच... :(
28 Jan 2016 - 11:34 pm | यशोधरा
:(
28 Jan 2016 - 11:35 pm | एस
साधी पण परिणामकारक कविता!
28 Jan 2016 - 11:38 pm | जव्हेरगंज
मस्तच की!!
29 Jan 2016 - 5:27 am | चांदणे संदीप
.
Sandy
29 Jan 2016 - 8:47 am | नाखु
आणि अत्यंत परिणामकारक..
अश्याच सरस आणि सुरस भाषांतराचा पंखा नाखु
30 Jan 2016 - 2:08 pm | प्राची अश्विनी
+11
30 Jan 2016 - 2:12 pm | बोका-ए-आझम
शाळेत असलेल्या
चिमणीला मग पोपट बोले
का गे तुझे डोळे ओले
काय सांगू बाबा तुला
माझं घरटं कुणी नेलं
ही कविता आठवली.
2 Feb 2016 - 10:23 am | अत्रुप्त आत्मा
@आणेल कुठून ती पिले बिचारी >> :(