मन राधा राधा होते...

अतिशय सुरेख, तरल.

खूप सहज, निरागस, आणि सुंदर काव्य!

ताई _/\_
कविता खूप आवडली :) :)

मस्त सुरेख
अर्थपूर्ण अन नादमय कविता आवडली,
पैजारबुवा,

नेहमीप्रमाणेच सुरेख 'प्राची काव्य'

आता संग्रह ट्रॅडीशनल पुस्तकाच्या स्वरुपात येऊन जाऊ द्यात. किंवा टेबलटॉप कॅलेंडरच्या स्वरुपातही छान होईल पहा विचार करून.

___/\___

हे

साहवे मला ना जेव्हा
काहिली तनूची उष्ण,
आवेग असा वा-याचा
भासतो जणू की कृष्ण..

आणि हे

भेट होता, सावळी ती जाहली कांती तुझी गं
गोरट्या रंगात त्या, आता निळ्याचा वास आहे

सारखं वाटतय का?
ऑल डेव्हिल्स थिन्क्स द सेम!! :) :)

वाह... किती सुंदर....

अतिशय सुंदर !!!

तो आपला प्रांतच नाही.
पण ही कविता आवडली. एकदम छान.
काही ओळी एक्दम खास आहेत.

आवडली.

क्या बात है! लयदार तरल काव्य.
राधा होणे म्हणजे व्याकूळता ही जबरदस्त कल्पना यात दिसते.

सं - दी - प

सांजेच्या व्याकुळ वेळी
का गोकुळ बाधा होते?
आभाळ दाटते तेव्हा
मन राधा राधा होते..

निव्वळ अप्रतिम..
खुप आवडल्या ओळी या..

याला चाल लावली तर सुरेल गाणं होईल तयार.

राधेची सावळबाधा सुंदर चितारलीत!

सुरेख काव्य. खरं सांगतो शीर्षक वाचून ही तुमचीच रचना असणार असं वाटलं आणि तसंच झालं.

आवडली..