रम , व्होडका , व्हिस्की , स्कोच , ब्रैन्डी , फेणी ,मोसंबी ,नारंगी

  विजुभाऊ  ताडी माडी विसरलात वाटत !!!!!! 

सर्वदेव नमस्कार: केशवंप्रति गच्छति!!
या सर्वांमध्ये ते इथाईल अल्कोहोल नांवाचे द्रव्य आहे जे नशेला कारणीभूत आहे.
बाकी सर्व नांवे त्या त्या द्रव्याच्या रॉ मटेरिअल्स प्रमाणे पडली आहेत!!
ऊस, बटाटा, गहू, द्राक्षं, काजू, मोसंबी आणि संत्री (अनुक्रमे) या सर्वांमध्ये ग्लुकोज असते जे यीस्ट वापरून अल्कोहोलमध्ये परिवर्तित करता येते.  जसे यीस्ट वापरून इडलीचे किंवा पावाचे पीठ फुगवता येते त्याप्रमाणेच!  जर पीठ मर्यादेबाहेर फुगू दिले तर त्यास आंबूस वास येतो, तो इथाईल अल्कोहोलचा असतो.
या द्रव्यांना दिलेला वास आणि चव ही बहुतेक वेळा कृत्रिम असते.
बर्‍याचे वर्षांनी आपले रसायनशास्त्राचे ज्ञान कारणी लावणारा,
पिवळा डांबिस

रम , व्होडका , व्हिस्की , स्कोच , ब्रैन्डी , फेणी ,मोसंबी ,नारंगी   यात नक्की फरक काय आहे?
बराच फरक आहे.. अनुभवांती ज्ञानप्राप्ती होईल! :)
आपला,(सिंगलमाल्ट परिवारातला) तात्या.

आता मद्याचाच विषय निघाला आहे, त्या अनुषंगाने मला पुढे ढकललेल्या इपत्राने आलेले हे काही टाईमपास विनोद! :)
१)
ब्रँडी + पाणी = किडन्यांना घातकरम + पाणी = लिव्हरला घातकव्हिस्की + पाणी = हृदयाला घातकजिन + पाणी = मेंदूला घातकतेव्हा,पाणी टाळा!!!
२)
आयुष्यात कधी ना कधीआपण स्वत:लाकाही महत्त्वाचे प्रश्नविचारलेच पाहिजेत...आपण कोण आहोत?...कोठून आलो आहोत?...कोठे निघालो आहोत?...आणि जेव्हा तिथे पोहोचूतेव्हातिथलेबार उघडे असतील का?!!!
३)
नेहमीच्याच बारमध्ये नेहमीच्याच मेंबरांची सपत्नीक पाटीर् ऐन रंगात आली होती. रामरावांसकट सगळ्यांनी दोन दोन क्वार्टर रिचवल्या होत्या. अचानक रामराव चित्कारले, ''मित्रहो, आपल्यापैकी जे विवाहित असतील, त्यांना मी असं आवाहन करतो की त्यांनी उठावं आणि ज्या व्यक्तीमुळे त्यांच्या आयुष्याला अर्थ लाभला, ज्या व्यक्तीमुळे त्यांचं आयुष्य सुखाचं झालं,त्या व्यक्तीच्या शेजारी जाऊन उभं राहावं...''क्षणार्धात रोज दारू र्सव्ह करणाऱ्या बगाराम वेटरशेजारी अशी काही झुंबड उडाली म्हणता!!!!
४)
तो फार सज्जन माणूस होता.त्याने कधी सुपारीच्या खांडाचेही व्यसन केले नाही.त्याने आयुष्यात एकही खोटा शब्द उच्चारला नाही.त्याने परस्त्रीकडे डोळा वर करून कधीही पाहिले नाही...... तो मरण पावला,तेव्हा इन्शुरन्स कंपनीने क्लेम नाकारला...... ते म्हणाले, 'जो जगलाच नाही, तो मेला कसा?!!!'
आपला,(छंदिफंदी) तात्या.

बार उघडे असतील का?!!!
मागे कुठेतरी एकदा वाचलं होतं,
जर स्मशानात बार ठेवले तर काय बहार येईल!  उगाच कवटी फुटेपर्यंत ताटकळत बसायला नको!  दोन-दोन पेग मारुन होतील.  स्मशानयात्रा ही (इतरांसाठी) आनंदयात्रा होईल!!
बार काय चालेल, काय चालेल!!! :))
लिहिण्यार्‍या महाभागाचे नांव लक्षात नाही पण तो आपल्या कुळीचाच असला पाहिजे, तात्या!!! :)))
 

मला मेल द्वारे आलेली एक सुंदर कविता:---
 
मी मेल्यावर गंध गुलाल लावुनी तिरडी माझी सजवा
मात्र त्यावर टाकावयाची फुले दारुत आधी भिजवा
माझ्या अंतयात्रेला सर्वजण शुध्दीत असावेत
मात्र चार खांदेकरी थोडेसे प्यायलेले असावेत
हे सर्व पाहुन तुम्ही म्हणाल बरं झालं बेवडा गेला
पण दारु प्यालेले म्हणतील आमचा जोडीदार गेला
असे हे जीवन .....! जगण्यापेक्षा मेलेले बरे
पण भिती वाटते मरण्याची म्हणुन थोडेसे प्यालेले बरे 
(रोज दारु सोडली म्हणणारा )
          मदन बाण

संध्याकाळी नसेल दारू जगू कशाला?
गावामध्ये नसेल बारू जगू कशाला?
दारू पिता मला वाटते हलके हलके
या धरतीला होऊन भारू जगू कशाला?

ओगलेशेठ,

संध्याकाळी नसेल दारू जगू कशाला?
जगलंच नाही तर दुसर्‍या दिवशी पिणार कसे बॉ?
गावामध्ये नसेल बारू जगू कशाला?
त्याकरिता आणून ठेवा घरात दारु......
दारू पिता मला वाटते हलके हलके
खरयं.....
या धरतीला होऊन भारू जगू कशाला?
त्यापरि दारु पिउनी व्हावे हलके-हलके, जेणेकरूनी हा विचार मनी न झलके ;)

आपला,
(हलका-हलका) छोटी टिंगी ;)

नशा येण्यासाठी लोकांना पैसे खर्च करावे लागतात आणि इतक्या सार्‍या गोष्टींचा आसरा घ्यावा लागतो...

अरेरे...

आपल्याला तर बुवा, भेळेच्या दुकानाबाहेर येणार्‍या चुरलेल्या कांदा-कोथिंबिरीच्या वासाने, पहिल्या पावसाच्यामुळे मातीला येणार्‍या वासाने, मंदीरांच्या बाहेर असणार्‍या चाफ्याच्या
सड्यामुळे, कवितांच्या हृदयस्पर्शी ओळीमुळे, मांजराच्या पिल्लाच्या बागडण्याने नशा येते. त्यासाठी कृत्रिम साधनांची आवश्यकता वाटत नाही.

हे म्हणजे, "आपण खाल्लं की गोमय आणि दुसर्‍याने खाल्ले की शेण" ह्यातला प्रकार झाला. आपणाला येते ती नशा आणि दुसर्‍याला येते ती प्रसन्नता?????

बापु, चुरलेल्या कांदा-कोथिंबिरीला सुद्धा मादक वास असतो बरे...

अर्थातच त्याची नशा आपल्याच नियंत्रणात असते.. ती सोडायला अल्कोहोलिक्स अनॉनिमस लागत नाही...

कळावें, लोभ असावा... आणि राग नसावा,

आपली,
सृष्टीलावण्या

परिमळांमाजी कस्तुरी । तैसी भाषांमाजी साजिरी भाषा मराठी ।।

अरे,
सृष्टीताई, आम्हीसुद्धा आपल्यासारखेच त्या सगळ्या गोष्टी॑नी धु॑द होतो बर॑...मजा येते !
त्याशिवाय, आपल्या आवडत्या व्यक्तीच्या डोळ्यात रोखून बघत काळवेळाच॑ भान हरपून वेडे होतो, ह्या सगळ्याने आम्हाला नशाही येते, धु॑दीही जाणवते आणि प्रसन्न देखिल वाटते....

पण..............

आम्ही बिचारे सर्वसामान्य लोक ब्रम्हान॑द टाळीच्या योग्यतेला पोहचू शकत नाही, मग...उन्मनी अवस्थेस जाण्याकरीता आम्हाला पैसा खर्च करावा लागतो.

ह्या सगळ्या नशा॑चे आपापले स्वतःचे खास असे बाज आहेत...उगाच एकीची तुलना दुसरीशी करुन, ही उच्च अन् ती नीच असा दुजाभाव नको मा॑डूस ग॑ ! तो त्या सगळ्याच नशा॑चा अपमान ठरेल!

असो,
जो जे वा॑छिल तो ते लाहो | तिन्हीलोक धु॑द राहो |

आपला,
- ड्ड म्मा ळ.... (अरे..हे अस॑ का होत॑य? ह॑ अस॑ आहे तर...नशा ही नशा है !!!)

'धर्म अफूची गोळी आहे' असे काहीतरी ऐकले आहे मी.
असो नशा ही नशा असते मग ती कसलीही असो. पण आम्हाला मद्याची नशा कधीच भावली नाही. :)
आणि आम्ही न पिताच इतके बेधुंद आहोत की वेगळी दारू पिण्याची गरजच नाही.
त्यामुळे नारिंगी, मोसंबी, ताडी, रातराणी, खोपडी यात रंगाचा फरक असतो इतके सोडून मी तरी काही सांगू शकत नाही.

-असुरावादी(डॅनी)
पुण्याचे पेशवे

आता तरी फरक कळला का विजुभौ???

आता म्हणे ते घेऊन घेऊन डॉक्युमेंटेंशन करत आहेत ते खरं आहे का? त्या निमित्ताने देशाटन वगैरे. जपान आणि रशिया हे देशही यादीत असावेत.