व्हिस्की मौलाना !!!!

चित्रफित शेअर केल्याबद्दल धन्यवाद.

एक अतिशय वरिष्ठ पातळीवरून सेवानिवृत्त झालेल्या अधिकारी व्यक्तीने संयमित व माहितीपूर्ण दिलेला साक्षात्कार व तितक्याच ताकदीने सौमित्र यांनी प्रस्तूत केला आहे. आवर्जून बघण्यासारखा आहे.

फॅक्ट आणी फिक्शन मधला फरक अतिशय सुंदर व सोप्या भाषेत सांगीतला. काहींचे पोवाडे गायले जातात तर काही अनसंग हिरो. गुप्तचर हे मोलाची कामगिरी बजावत असतात पण नेहमीच मिस्टर इंडिया सारखे इनव्हिजीबल असतात. एक कडक सॅल्युट त्यांच्या कार्याला.

काही आठवणी जागृत झाल्या. जमीन समतल झाली तेव्हां मी लखनौलाच होतो. ॲम्युनिशन डंम्प ब्लास्ट सुद्धा आठवतो. ब्ल्यू स्टार ची पण आठवण झाली.

साक्षात्कार ऐकताना एक गाणे आठवले...
गुंत्यात गुंतूनी पाय माझा मोकळा.

संपूर्ण मुलाखत एकली. अतिशय माहितीपूर्ण.

युद्ध पद्धती अतिशय गुंतागुंतीची व कुठली कधी वापरायची हे परिस्थिती व नेतृत्व यांच्यावर अवलंबून असते.

नेहमीच दारूगोळा वापरायाचा नसतो. इतर पातळीवर सुद्धा लढाई चालूच असते.

LOC असं काही नाव असलेलं पुस्तक आहे इंग्रजीत, मराठी अनुवादही आहे. हे आणि इतर बरीच पुस्तके या विषयावर आहेत. ती वाचल्यावर भारत पाकिस्तान संबंधांबद्दल कळतं. दुखऱ्या, सलणाऱ्या गोष्टी दोन्ही बाजूंना आहेत.

'रॉ'ची स्थापना ही पाकिस्तानवर लक्ष ठेवण्यासाठी झाली होती असे वाचले होते. कॅनडात सध्या भारतिय दूतावास आणि गुप्तचरांची जी अवस्था झाली त्यावरुन त्याना चांगल्या ट्रेनिगची गरज आहे असे वाटते.