सुक्या सोड्यांचे कालवण

जागू ताइची पाकृ आणि एक्का काकांच्या वर्णनाने ४ वाजता भूक लागली

घमघमाटाला +१. आणि असं एखादं कालवण उरलंच तर दुसर्‍या दिवशी न्याहारीला गरम मऊभाताबरोबर खायला मिळण्यासारखं सुख नाही.

माझ्या माहितीप्रमाणे थोडक्यात कृती अशी आहे: तांदूळ धुवून निथळून ठेवणे. तेलात तमालपत्र, लवंगा, काळे मिरे फोडणीस टाकून त्यात कांदा कोमवणे. मग हिरवं वाटण (कोथिंबीर, एखादी हिरवी मिरची, भरपूर लसूण - हे खलबत्यात कुटलं तरी मस्त) घालून छान परतल्यावर त्यात सोडे (भिजवलेले सोडे थोडे पिळून घ्यायचे) किंचीत परतणे. मग तांदूळ, हळद, घरगुती मसाला (किंवा मिरचीपूड, थोडी धणेजिरेपूड, अगदी थोडा गरम मसाला) घालून तांदूळ एकदोन मिनिटं परतणे. त्यात नारळाचं दूध / गरम पाणी / दोन्ही घालून उकळी आल्यावर मीठ घालून (सोड्यातही मीठ असतं) झाकण ठेऊन मंद आचेवर भात शिजवणे. नारळाच्या दुधाने भात सुरमट होतो, त्याप्रमाणे मसाला हवा किंवा दूध+पाणी घ्यावं.

शाकाहार्‍यांसाठी साधारण अशीच वालाची (मोड आल्यावर सोललेल्या) खिचडी मस्त होते. खाताना वरून थोडं तूप, ओला नारळ.

सुकी मासळी ऑनलाईन मिळते की नाही माहीत नाही. पण, चवीने खायला सुकी मासळी उत्तम प्रतीचीच असायला हवी. उत्तम प्रतिची म्हणजे... मुळात उत्तम प्रतिची असलेली मासळी ताजी असतानाच सुकायला टाकलेली असायला हवी... न विकली गेल्यामुळे उरलेली मासळी काही तासांनंतर (उर्फ 'उतरलेली') सुकवली तर तिची चव तितकिशी चांगली नसते. त्यामुळे, सुकी मासळी ओळखण्यात तरबेज नसलेल्याने सुकी मासळी फार विश्वासू असलेल्या दुकानदाराकडूनच आणि तिही नीट पारखूनच घ्यावी.

वर्षभर आवडीने सुकी मासळी खाण्याची आवड असलेल्या खवय्यांसाठी वर्षभराची खात्रीशीर सुकी मासळी मिळण्याचे ठिकाण म्हणजे... साजगाव येथे कार्तिक शुद्ध एकादशीला सुरू होणारी प्रसिद्ध बोंबल्या विठोबाची यात्रा. साजगाव खोपोली पेण मार्गावर, खोपोलीपासून साधारण १.५-२ किमीवर आहे. कोकणातले उत्पादक आणि घाटावरचे विक्रेते यांच्यात येथे १५ दिवसांत कोटीभर रुपयांचे सुक्या मासळीचे घाऊक व्यवहार होतात.

ऑनलाईन भारतात का भारताबाहेर?
भारतात amazon.in , bigbasket आणि हि एक नवीन सापडली
http://dryfishonline.in/

भारत बाहेर अर्थात कुठल्याही एशियन स्टोर मध्ये मिळतील ...... आणि ऑनलाईन पण बरेच पर्याय उपलब्ध आहेत ...

लगे राहो... :-))
फोटो अन पाकृ टाका .....

वांगी, बटाटा, शेवगा टाकणे कंपल्सरी असते का? नाहीतर पूर्ण १०० ग्रामचा रसाच ओरपला असता. नाहीतर जाऊ दे खिचडीच बनवतो