दादा विल नॉट बी बॅक अगेन

सौरव च्या खेळीचा छान आढावा घेतला आहे.
असो. सौरव आता निवृत्ती घेतो आहे.. हरकत नाही. इट्स गूड फॉर हिम.
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

अरेच्या.. हे माहीतीच नाही मला.. निवृत्ती? :(
असो.. पण जोपर्यंत लोकांच्या मनाचा राजा आहे तोपर्यंत मैदानातून परतावं हे त्याला समजलं हे बरंच म्हणायचं..
वाईट तर वाटतेच आहे..
सौरव गांगुली नेहेमीच माझा आवडता क्रिकेटर होता! (खेळण्यात आणि दिसण्यातही! :) )

छान आढावा घेतलायस.. ते टीशर्ट काढून दाखवणं काही जणांना असभ्य वाटलं होतं, पण इंग्लंडच्या टीमचा माज कसा उतरवायचा हे गांगुलीला ठाऊक होतं! अगदी डिटेल्स नाही आठवत, पण त्याच्या काही सुंदर खेळी,शतकं, बेसिकली ऍटीट्युड अफलातून होता! काहीही म्हणा, बंगालचा वाघ्,राजा वगैरे विशेषणं सुट होतात त्याला..

निवृत्तीच्या वेळेला चांगल्या गोष्टी तेव्हढ्या आठवायच्या. तसाच झाला आहे हा लेख. छान.

मुंगळा हे गोट्यांच्या खेळातलं एकक आहे, इत्ताड्,मुंगळा,इं.इ

या विषयीही सविस्तर लिहावे. दहा, वीस वर्षांनी गोट्या खेळ नामशेष होईल असेच वाटते आहे. तेव्हा मोठे संदर्भमूल्य असेल.

...धीरे धीरे ढलता है ढल जायेगा ! खरे ना ?

मिष्टर टारझन ,
गांगुलीबद्दलच्या भावनांशी मी समरस होऊ शकत नाही ; पण आपल्या कोवळ्या वर्षात आपला अतिशय आवडता असा खेळाडू निवृत्त होणे म्हणजे काय हे नेमके ओळखतो. कुणाचा सुनील गावस्कर असतो तर कुणाचा सचिन तर कुणाचा "दादा". त्यातला प्रेमाचा, देहभान हरपून क्रिकेट पहायचा , त्याविषयीच्या गप्पात रात्र रात्र गप्पा ठोकायचा धागा मात्र एकच - जो पिढ्यापिढ्याना जोडतो. खेळाडू येतात , कारकीर्द घडवतात, पडद्याआड जातात, दशकानुदशकानी पिढीच्या पिढीच पौगंडावस्थेतून तारुण्याकडे आणि चाळीशीकडे सरकते ; पण क्रिकेट आणि क्रिकेटर्स वर प्रेमाची (आणि कधीकधी शिव्यांचीही) बरसात करणे सुरूच रहाते..

तुमचे नि आमचे ग्लास वेगळे असतील , पण दारू तीच आहे :-)

माझ्या खर्‍या भावना वर व्यक्त केल्याच आहेत ..पण थोडे ह.घे. : भारतीय संघात येण्याकरता सेवानिवृतीची घोषणा करणे ही उत्तम युक्ती आहे , नाही का ?? ;-)

- (टारझनच्या माराला घाबरून दडी मारणारा !)

:(

दादाचा एलिगंट स्वेअर ड्राईव्ह कायम स्मरणात राहील!

स्टिव्ह वॉ म्हणतो त्या प्रमाणे .. सर्व ९ खेळाडू जरी ऑफ साइड ला ठेवले तरी सौरव तिथुन गॅप काढून चौकार वसूल करू शकतो ..

सहमत!

खरेतर या गुणी फलंदाजाचे बर्‍याच आधी पदार्पण होउ शकले असते! तशी ९१-९२ साली ऑस्ट्रेलियाविरुद्ध संधीदेखील मिळाली होती!
परंतु, केवळ राखीव खेळाडुत बसुन मैदानावर खेळाडुंना पाणी न्यायला नकार दिल्याने संघव्यवस्थापकाशी खटका उडला! परिणामी पदार्पणातच संघातुन डच्चु!

त्याची संघातुन डच्चु मिळवण्याची परंपरा तिथुनच सुरु झाली असावी! ;)

त्यानंतर सातत्याने देशांतर्गत स्पर्धांमध्ये उत्तम कामगिरी करुन १९९६ साली संघाचे परत दरवाजे ठोठावले! पदार्पणातच इंग्लंडविरुद्ध पहिल्या दोन्ही टेस्टमध्ये शतक ठोकले!
आणि त्यानंतर सुरु झालेला झंजावात चॅपेल गुरुजी येईपर्यंत चालु होता! भारतीय संघाच्या पडत्या काळात सचिन तेंडुलकरला थोडीफार साथ मिळाली ती दादाकडुनच! ;)

गोलंदाजीतही चमक दाखवणारा हा खेळाडु मात्र कायम सचिनच्या छायेतच राहिला! त्याने कित्येक विक्रम केले परंतु सचिनने ते लीलया मोडले ;)
मग तो विक्रम सर्वाधिक धावांचा असो वा सर्वाधिक षटकारांचा!

मध्यंतरी खराव फॉर्म अन् गुरु चॅपेलशी खटका उडल्याने डच्चु मिळालेल्या या खेळाडुने दक्षिण आफ्रिकेत जोमात पुनरागमन केले अन् भारतीय संघाला प्रथमच आफ्रिकेच्या भुमीवर कसोटी सामन्यात विजय मिळवुन दिला. त्यानंतर श्रीलंकेविरुद्ध एकदिवसीय सामन्यांच्या मालिकेत पुनरागमन करत जवळपास ७०च्या सरासरीने धावा कुटल्या अन् मालिकावीराचा मान मिळवला!

२००७ साली कसोटी क्रिकेटमध्ये ११०० अन् एकदिवसीय सामन्यांमध्ये १२०० धावा करुन आपल्यात अजुनही बरेच क्रिकेट शिल्लक आहे हे त्याने जगाला दाखवुन दिले!
परंतु या "बर्‍याच" क्रिकेटला इतका लगेचच सुरुंग लागेल याची अपेक्षा मात्र बर्‍याच दादा चाहत्यांना नव्हती :(

असो, कितीही वादळी कारकीर्द असली तरी क्रिकेट चाहत्यांसाठी मात्र "प्रिन्स ऑफ कॅलकुटा" कायम "ऑफसाईडचा दादा" म्हणुन लक्षात राहील!

- (दादाचा एक चाहता) टिंग्या

कितीही वादळी कारकीर्द असली तरी क्रिकेट चाहत्यांसाठी मात्र "प्रिन्स ऑफ कॅलकुटा" कायम "ऑफसाईडचा दादा" म्हणुन लक्षात राहील!

(ऑफसाइडचा दादा)
बैलोबा चायनीजकर !!!
माणसात आणी गाढवात फरक काय ?
माणुस गाढव पणा करतो,गाढव कधीच माणुस पणा करत नाही..

भारताचा "कॅप्टन" शोभणार्‍या दादाला पुढील वाटचालीसाठी शुभेच्छा!
टाऱोबा,
मस्त लेख - प्रकटन! खुप खुप खुप आवडला.. तुझ्या भा एकदम पो :)

-(घरातच दादा) ऋषिकेश

फार वाईट वाटलं तो '******' ग्रेग चप्पल आला आणि दादाच्या कारकिर्दीला जणू क्षयच झाला... त्याच्या बरोबर जी दुटप्पीपणाची वर्तणूक केली गेली.. त्यामुळे निश्चीत मनात कुठे तरी चिड येते ...
१००% सहमत.....

मदनबाण.....

"Hinduism Is Not a Religion,It Is a Way Of Life."
-- Swami Vivekananda

सौरवदा,
निवृत्त होतोय त्याच्याविषयी आमच्या मनात समीश्र भावना आहे. क्रिकेटमधील दादा माणसाच्या वाट्याला शेवटी संघात घ्यायचं की नाही, अशी परिस्थिती यायला लागली होती. परफॊर्म्स ही पूर्ण येत नव्हता, तेव्हा दादा योग्यवेळी निवृत्त होत आहे.

फिरकी गोलंदाजा बरोबर वेगवान गोलंदाजाला पुढे येत मिडऒन, मिडऒफला खेचलेले दादाचे षटकार पाहणे एक अवर्णनीय आनंद असतो. सचीन-दादाची ओपनींग जोडी मैदानात असली की देहभान हरपून क्रिकेट पाहिला आहे. अर्थात दादांनी जरा राजकारण केलं तो भाग सोडून द्या, जसे सचिनला मधल्या फळीत पाठवण्याचा प्रयोग वगैरे इत्यादी...असे असले तरी दादाला विसरणे काही दिवस जडच जाईल. दादाच्या पुढील वाटचालीला हार्दिक शुभेच्छा !!!

शेवट्च्या छायाचित्रातला फोटो स्सही आहे. त्याच्या इतकाच आम्ही दोस्तांनी त्या प्रसंगाचा जब्रा आनंद घेतला आहे. मीच-मीच करणा-या डोळ्यांची याद येत राहील.

-दिलीप बिरुटे
(क्रिकेटचा पंखा )

बारामतीच्या काकानी ज्या क्षणी दादाच्या खान्द्यावर हात ठेऊन त्याला पुढे आणले त्याच दिवशी दादा कोपर्‍यात जाणार असे एक जण म्हणाला होता
अवांतरः दादा आणि मराठी नटी निशीगन्धा वाड यांचे चेहेरे एकाशेजारी एक ठेउन पहा. जबरा साम्य दिसते.

मित्राने आत्ताच सांगितलं .. आपला दादा निवृत्त होणार .. त्यानेच अधिकृत घोषणाही केली .. आणि एकदम कसंसंच झालं.. आपण मरणार हे प्रत्येकाला माहीत आहे.. पण एकदा कळलं .. की अमुक अमुक दिवशी मरणार .. त्यावेळी जशी अस्वस्थता व्हावी . तसंच .. दादा च्या कारकिर्दीचा अंत झाला आहे हे तर कळूनच चुकलं होतं .. पण त्याने घोषणा केल्यावरच अशी उदासिनता का यावी ?

दादा .. वी विल नेव्हर एव्हर फर्गेट यू...

मनस्वी

काही वेबसाईट वर कुंबळे पण निवृती घेणार असे छापुन आले आहे.

जो दिवस दादाचा असे .. त्या दिवशी प्रतिस्पर्धी बॉलर्सची दाणदाण् ऊडे .. तो जेंव्हा डाउन द विकेट येउन लॉग ऑनला लेग स्पिनरला षटकार खेचायचा तेंव्हा आम्ही जर शेजारून पामेला आंड्रेसन जरी पास झाली तरी दुर्लक्ष करू... सुपर स्क्वेअर कट , स्क्वेअर ड्राइव्ह आणि कव्हर शॉट्स मधे गांगुलीची बरोबरी करणारे कमीच

सहमत..
इथे राहुल द्रविडचे एक वाक्य आठवते.
On off side, first there is god and then there is Ganguly

भारतीय कसोटी इतिहासातील सर्वात यशस्वी कर्णधाराला मानाचा मुजरा

तो गावस्कर फार बोर खेळाडू होता म्हणे...

काही वर्षांनी आजच्या 'दादा' खेळाडुं बद्दल ही असेच बोलले जाईल

टारु चांगल लिहिल आहेस रे. :)
ज्यावेळी क्रिकेटचा नॉशिया होइल एवढ क्रिकेट नव्हत तेव्हा क्रिकेट बघण्यात मजा असायची.
आणि त्यात आपली फेवरीट हीट्ट ओपनिन्ग म्हणजे दादा आणि तेन्डल्या.
जुगलबन्दी असायची त्यांची.
दादा नेहमी लक्षात राहील त्याच्या ऑफसाइडच्या फटक्यांसाठी, पुढे सरसावुन हाणलेल्या सिक्सांसाठी, आणि जिंकलो की दुसर्‍या टीमसमोर मान वर करुन माज करुन दाखवण्याच्या वृत्तीसाठी. (ह्याची मात्र भारताला खरच गरज होती. प्रत्येक वेळी काय शेपुट पाडून बसायच.)
दादाने मात्र जिंदगीत कधी लेगसाइडला नीट न खेळण्याचा पण का सोडला नाही हे कळाल नाही. तसच उसळत्या बॉलला घाबरणे. आणि स्वतः किंवा दुसर्‍याला धावबाद करणे. ह्या दोन तीन गोष्टीसाठी मी त्याला बर्‍ञाच वेळा शिव्या दिल्यात. आणि त्याने मारलेल्या अफलातुन ओफसाइड्च्या चौकारला आणि पुढे सरसावत बॉल भिरकावुन देणार्या सिक्सरला दाद देखील दिली आहे.
असो.

................
http://picasaweb.google.co.in/zakasrao

मलाही मनापासून वाईट वाटलं रे !
राहुल द्रविड म्हणालाही होता -- ऑफ साईडला एक देव सोडला तर सौरवची बरोबरी करणारा दुसरा कुणी नाही :)
फिरकी गोलंदाजासमोर येऊन दादा जो षटकार मारतो ना त्याला खरंच तोड नाही !
एक पर्व संपतंय .. आपण खडी तालीम (स्टँडिंग ओव्हेशन) द्यायलाच हवं !!

सौरव गांगुली निवृत्त होत आहे हे ऐकून बरे वाटले. खरं तर त्याने हा निर्णय खूप आधीच घ्यावयास हवा होता असे मला वाटते.
तो चांगला खेळाडू होता. पण निवड समितीने त्याला डावलणे सुरू केले तेव्हापासून मला वाटत होते की त्याने स्वत:च निवृत्ती घ्यावी. ह्याचा अर्थ हार मानावी हा नाही. पण २ वर्षांपूर्वी त्याने जसे सांगितले होते की, 'मी कोणत्याही क्रमांकावर खेळायला तयार आहे.' तेव्हा खरंच वाईट वाटले होते की एखाद्याने स्वतःची किंमत कमी होऊ न द्यावी.

-------------------------------------------------------------------------
प्रत्येक संस्थेत (किंवा कार्यालयात) एक माणूस असा असतो ज्याला माहित आहे की काय चाललंय. त्या व्यक्तीला लगेच कामावरून काढून टाकले पाहिजे.

दादाचे क्रिकेट पहायला मलाही आवडायचे. पण मला वाटतं प्रत्येक क्रिकेट पटूला तो इतरांपेक्षा चांगला खेळत असेल तेव्हाच संधि द्यायला पाहिले. लाखो खेळाडू आहेत आपल्या कडे. त्यांच्यातले जबरा १५ खेळाडू प्रत्येक मालिकेसाठी निवडायला हवेत. यामुळे कदाचित वैयक्तिक विक्रम करणारे खेळाडू आपल्याकडे निर्माण होणार नाहीत पण संघ अजिंक्य रहिल असे वाटते. उदा. ऑस्ट्रेलियाचे धोरण आणी त्यांचा संघ पहा. त्यांच्या निवृत्त खेळाडूतही किती क्रिकेट आहे ते आयपीएल पाहिल्यावर लक्षात येते (उदा. शेन वॉर्न).

दादा सारख्या खेळाडूंनी निवृत्ती नंतर उदयोन्मुख खेळाडुंना प्रशिक्षण देऊन क्रिकेटमधले आपले योगदान चालू ठेवावे अशी अपेक्षा.

आपला,
(क्रिडाप्रेमी) भास्कर
आम्ही येथे वसतो.

टारू --
गैरसमज नको करून घेऊस पण तुला गावसकरची लक्षात राहिलेली बोअर खेळी विसरायची असेल तर १९८७ च्या वर्ल्ड कपला त्याने, अंगात ताप असतानाही, नागपूरला केलेली खेळी पहा -- न्यूझिलंडच्यविरूध्द !! समोरून बघणारा कृष्णम्माचारी श्रीकांत ही 'बघा' झाला होता. (श्रीकांतची बॅटिंग किती स्फोटक होती ते सांगणे न लगे !)

आपण क्रिकेटवेडे लोक काही गोष्टी फारच मनात ठेवून देतो रे ! आता बघ ना -- तो चेतन शर्मा ! शारजाला जावेद मियांदादने शेवटच्या चेंडूवर त्याला षटकार मारला होता हे पटकन आठवतं पण त्याने वन डे क्रिकेटमधे हॅट ट्रिक केली आहे ते लगेच आठवत नाही.
(अगदी जावेद मियांदादने एका मुलाखतीत सांगितलय की चेतनच्या जागी दुसरा कुणी गोलंदाज असता तर त्यानेही यॉर्कर टाकायचाच प्रयत्न केला असता आणि आणि मी तो यॉर्कर फुल टॉसमधे कन्व्हर्ट करायचा प्रयत्न केला असता !!!)