आपण मिसळपाव वर कसे आलो ?

मी गेल्या डिसेंबरात देशावरच्या पेरेंट्सच्या अमेरिकावारीबद्दलचा एक उपहासात्मक प्रवासवर्णन लेख वाचला .... मला अंमळ मजेशीर वाटला ...त्यानंतर मी येथे नियमित येऊ लागलो..
______________________________
ही आमची अनुदिनी ... http://bhadkamkar.blogspot.com/

मला २००५ साली मनोगत हे संस्थ असेच योगायोगाने सापडले... तिथे तात्या, सर्किट, प्रियाली, संजोप राव इ. मान्यवरांचे लिखाण वाचत होतो. असं होता होता, एक दिवस तात्यासाहेब गुल तिथनं... मी आपला मधनं मधनं तात्या, सर्किट च्या ब्लॉग वर नजर टाकायचो... आणि एक दिवस मिपाचा उल्लेख वाचला... लगेच इथे आलो आणि सभासद झालो.

मिपा कसं विकसित होत गेलं ते बघितलं. बिंदास तात्या... डेंजर भयाली... नावाला जागणारे, अतिशय हुशार आणि प्रतिभावान सर्किट साहेब... अतिशय सुंदर लिहिणारे आणि एकात अनेक असणारे रामदास काका, मराठी आंतरजालावर वावरणारे स्वतः फार कमी लिहिणारे पण साहित्याची उत्तम जाण असणारे नंदन सारखे... बेसनलाडू, कोलबेर इ. हेही तसेच, पण नावामुळे विशेष लक्षात राहणारे लोक... अश्या सर्वांमुळे, त्यांच्या लिखाणामुळे, आपापसात चालणार्‍या गंमतीजमती... इथे परत परत यावंसं वाटतं...

मिपाचं दुसरं रूप म्हणजे... टीपी... ख.फ. वर पोट्टे पोट्टी लै धुमाकूळ घालतात. कधी कधी लै म्हणजे लैच ताण असतो डोक्याला (ते धम्या, डॉन्या आणि गँग काय डोक्याला शॉट का काय म्हणतात तेच)... इथे आलं की जरा बरं वाटतं... इथे माननिय धमाल मुलगा साहेब (ओळख ठेवलीच पाहिजे, ह्यांचे पुढे उच्च प्लॅन आहेत, साहेबांची ओळख कामाला येईल), आदरणिय सखारामजी गटणे साहेब (ह्यांचा आदर केलाच पाहिजे नाही तर अजून एखादी ओळख परेड टाकून डोक्याचा शॉट वाढवतील) असे काही महान लोक भेटले. हुशार, चलाख पण अतिशय सरळ मनाचा टारूबाळ आणि त्याची विक्षिप्त (म्हणजे साध्या सरळ भाषेत येडचाप म्हणतात ते) यमी आजी तर मस्तच.

माझ्या अतिशय विस्कळीत आणि बर्‍याच काळापासून खंडित झालेल्या वाचनाला थोडी शिस्त लावायच्या प्रयत्नात मला इथल्या मेघना, रामदासकाका सारख्यांची मदत होतेय. मिपामुळेच माझ्या शब्दसंपत्तितही भर पडली. अंमळ (शब्द माहिती होता, पण तो परत भयानक लोकप्रिय करायचे श्रेय केवळ आणि केवळ मिपाचेच), शॉट, घरशणाकरशण, क्षाराल्कलीयुक्तघनगोलगड्डू..... आणि सगळ्यात जहबहर्‍या म्हणजे...'तद माताय' ... _||_

काहिही म्हणा इथलं वातावरण आवडलं. जे काही कडूगोड प्रसंग घडतात त्याबद्दल इतकंच म्हणायचंय, यातूनच काहितरी नवे घडेल आणि त्यामुळे मिपा अजून सुंदर व्हावे हीच इच्छा.

बिपिन.

मला माझ्या तात्यांसारख्याच गाण्यातल्या एका मित्राने तात्यांच्या ब्लॉगची लिंक दिली होती. तिथे मिसळपावविषयी उल्लेख होता, ते पाहून म्हटलं बघावी तरी काय आहे साईट...नाव तर मोठं झकास दिसतंय, असं म्हणून मी पहिल्यांदा इथे आलो. आणि इथले लेख, कथा आणि कविता वाचून (आणि खफ बघून) इथला सदस्य झालो!!!

--आपलेच (आणि घाटावरचे) भट...
उत्तिष्ठत, जाग्रत, प्राप्य वरान्निबोधत ~ स्वामी विवेकानंद

टारोपंत,

आम्ही सुरुवातीपासूनच येथे आहोत
मात्र कसे आलो तेच आठवत नाही.

आपला,
(दस नंबरी) आजानुकर्ण

चालकांच्या रितसर आमंत्रणाने येथे आले. :)

(बिल्ला क्र. ३-१३ ;) )प्रियाली

माझ्या नवर्‍याला मिपाबद्दल माहिती दिली (भावाला कसे कळले ते माहीत नाही). माझा नवरा सदस्य आहे. कधीही बघावं तर हा आपला मिपावर. शेवटी मी चिडले की काय चाल्लयं तरी काय? हळू हळू वचायला लागले. नवरा म्हणाला की सदस्य हो (मी अर्थातच नाही म्हणाले). आठ महीने मिपावर येऊन जाऊन होते. नंतर कधितरी प्रतिसाद द्यावासा वाटूनही देता येत नव्हता, मग सदस्य झाले.

आधी सदस्य व्हावेसे वाटत नव्हते कारण मी जेंव्हा मिपावर यायचे तेंव्हा योगायोगाने काहीतरी वाद (मनोगतावरून) चालू असायचे (ते कशावरून आहेत ते माहीत नाही), व इथे हे काय चालू असते असे वाटायचे.
आता त्याचे काही वाटत नाही (सवय झाली).
येथे जो मोकळेपणा आहे तो आवडतो. न आवडलेलं फारसं असं अजून तरी नाही. टारझन चं नाव आधी जे होतं त्याला मी नक्कीच घाबरले होते (आता नाही).

रेवती

टारू, मस्त आहे धागा!
मी अगदी सुरुवातीपासून होते मिपाची सदस्य. पण वाचनमात्र.
पण भडकमकर मास्तरांचा 'दिलवाले दुल्हनिया...'वरचा लेख वाचला. त्यांचं ते 'उतर रे उतर, अंमळ येडझवाच दिसतोय की रे हा' वाचून मी दिवसभर हसत होते. तेव्हापासून मिपाची सवयच झाली. आता इथले अभ्यासू, वात्रट, कवी, मस्तीखोर, भांडखोर... सगळ्याच लोकांची सोबत होते.
मला बिलकूल वाटलं नव्हतं, जालावर अशी मैत्रीबित्री होईलसं. पण मिपानी सगळे अंदाज खोटे ठरवले. धन्यु (हा एक मिपाचाच शब्द) मिपा!

त्याचे झाले असे की मी प्रथमच अमेरि़केत गेलो होतो. पहील्यांदाच घराबाहेर म्हणजे पुणे २९-३० च्या बाहेर. म्हटले बघावे अमेरिकेत मिसळ कुठे मिळते का. म्हणून 'मिसळपाव' असे गूगलवले. तिथे हि लिंक मिळाली. मग मिपा पाहिल्यावर हे कळाले की मिपा मराठीतून लिहीण्या वाचण्या साठी निर्मिलेले स्थळ आहे. १-२ लगेच वाचले. आणि मिपाचा शोध मला लागल्यापासून अवघ्या १ तासात सदस्य झालो मिपाचा.

पुण्याचे पेशवे

मी 'त्या' संकेतस्थळावरचा सभासद असल्यापासुन तात्या, प्रियाली, सर्किट यांचे लेख वाचत होतो. नंतर तात्यांनी उपक्रमावर मिपाची घोषणा केल्यापासुन मी वाटच बघत होतो. मिपा सुरु झाल्यानंतर मी लगेचच सभासद झालो.

- सूर्य.

फिरता आलो आनंदवनभुवनी.

माझा ही असाच लोच्या झाला !!!

चीन मध्ये आल्यावर कुणाशीच बोलायची सोय नव्हती.......

कलीग सगळे काम से काम ठेवणारे......

आणी बाहेर फार फार तर हिंग्लीश मध्ये भूकाव लागाय्च .....

आणी गूगलवत असताना मिसळ-पाव शी ओळख झाली.....

३ दिवस नुसता वाचत होतो...

खायची शुद्ध नाही की काहीच नाही...

आणी मग मिपा वर " बैलावतार " झाला......

एक मात्र खर की काहीही केल नाही तरी मिपा वर आक्खा दिवस कसा जातो समजत नाही...

त्याबद्दल खरतर धन्यु मिपा !!!!!

बैलोबा चायनीजकर !!!
माणसात आणी गाढवात फरक काय ?
माणुस गाढव पणा करतो,गाढव कधीच माणुस पणा करत नाही..

असाच कधीतरी उपक्रमाचा शोध लागला व एकसे बढकर एक मोठ्या लोकांची ओळख झाली. म्हणजे बघा सर्किट, तात्या, धनंजय, मोठी/ दिग्गज लोक, अफाट बुद्धी व व्यासंग अजुन काही बोलायची माझी लायकी नाही. तिघांचाही फॅन आहेच. गुंडोपंत, प्रा. डॉ. [गुंडोपंत व प्रा डॉ यांनी पहिल्यापासुन आपुलकीने स्वागत केले व प्रतिसाद-लेखन करायला प्रोत्साहन दिले ], प्रमोदकाका, यांच्याशी गप्पा व उपक्रमावर बराच काळ टिकून रहाण्यात यनावालांच्या कोड्यांचा मोठा हात आहे व जितका काळ तिथे वावरलो अजुन ओळखी , उत्तम वाचन झाले जसे विकासराव, प्रकाशकाका घाटपांडे, चित्राताई. तसेच ट्ग्या, प्रियाली, राजेंद्र, कोलबेर, विसुनाना यांचे प्रतिसाद वाचायला सॉलिड मजा आली/येते. स्वातीदिनेश यांच्या पाकृ /प्रवासवर्णने, केसु यांची विडंबने, ऋषीकेशचे लहानमुलांचे लेखन, मुक्तसुनित यांचे संयत सुंदर प्रतिसाद या गोष्टिंचा फॅन होणे जगातली सर्वात आपसुक होणारी गोष्ट. नीलकांतचे चौफेर वाचन व लेखन याचा विशेष उल्लेख करावासा वाटतो. आजानुकर्ण व संजोपराव यांच्या चांगल्या लेखाचा उल्लेख न करणे आकसाचे ठरेल.[पण.. :-) ]

बरेच दिवसापासुन सर्वांना धन्यवाद द्यायचे होते. मराठी टाईप करता येणे व मराठीतून व्यक्त होता येणे या करता उपक्रम, मिसळपावचे आभार मानावे तितके कमी. गमभनकार जोशी, नीलकांत, शशांक, तात्या यांचे परत एकदा आभार.

तर टार्‍याचा प्रश्न की मिपावर कसे आलात तर उपक्रमावर असताना कळले की तात्या मिपा काढणार आहे त्याचे स्वरुप आधीच्या दोन म्हणजे मनोगत व उपक्रमापेक्षा वेगळे आधीक स्वतंत्र असणार आहे. उपक्रमावर नाही म्हणले तरी बोअर होतेच किती वेळ ज्ञान-विज्ञान करायचे त्यालाही काही लिमीट. :-) मनोगताने स्पाँटेनीटी चा बट्ट्याबोळ केला होता. कूठल्याही जिंदादिल माणसाला मिपा सहाजिकच जवळचे होते. तात्याने आमंत्रण दिले होतेच. अगदी सुरवातीलाच बिल्ला नं ८ सदस्यत्व घेतले.

असो तर वर उल्लेख केलेल्या लोकांच्या सहवासात, उत्तम लिखाण वाचनात वेळ घालवायला कोणाला नाही आवडणार. आता तर मिपावर रामदास, भडकमकर मास्तर, सौरभ असे उत्तमोत्तम लेखक मंडळी आहेत. उत्तमोत्तम पाकृ वाचायला मिळतात. फूल्ल टिपी करणारी आज्जी पासून अफ्रिकेत बसुन धिंगाणा घालणारी नवी लोक आहेत. मधूनच असा एखादा धागा निघतो ज्यात नव्यापासुन जुने सगळे हिरिरीने चर्चा करतात. दिवसेदिवस मिपा मोठे होत आहे व मिपाकर लोक जोडली जात आहेत. और क्या मंगता है लाईफ मे. बाकी सगळे तर आपण मिळवतच आहोत.

पैलवानासकट सर्व मिपाकरांचे मनापासून आभार....!

आपल्यासारख्या सर्व सभासदांमुळेच केवळ अन् केवळ मिपाची शोभा आहे. सभासदांशिवाय मिपा, म्हणजे संध्याकाळी शाळा सुटल्यानंतर शाळेची इमारत जितकी भयावह दिसते तितकेच भयावह दिसेल! आपल्यासारख्या रसिक मिपाकरांची अखंड सोबत आहे म्हणूनच मिपाची वाटचाल सुरू आहे....

आपला,
(कृतज्ञ) तात्या.

अवांतर - टारझन या इसमाला आम्ही टार्‍या, टाळूबाळ इत्यादी काहीही न म्हणता यापुढे नेहमी 'पैलवान!' असंच म्हणणार! :)

आम्हि येथे आलो ते उपक्रमामुळे. लईच वैचारिक म्हन्ल्याव डोस्क जाम व्हतयं मंग जरा "उतारा" लागतोच . तव्हा तात्याच्या नादानं आलो.
बिल्ला क्रमांक सत्तावीस
दोन आधिक सात बरोबर नउ! नव्वा फिट
प्रकाश घाटपांडे

सूक्ष्मात सांगायचे तर, मायबोली ---> मनोगत ---> उपक्रम ---> मिसळपाव अशी वाटचाल सांगता येईल.

(वाटसरू) सुनील

Doing what you like is freedom. Liking what you do is happiness.

मी कंटाळा आला म्हणुन जालावर हिंडत होते.
तेव्हा "मनोगत" मिळाली. त्यावर कोणाचातरी लेख होता नाव आठवत नाही :(
त्या लेखाला मिपा ची लिंक दिली होती.
एक महीनाभर फक्त वाचत होते.
मग मी रीतसर सदस्य झाले.
आता मला कमी कंटाळा येतो ;;)
"No matter how hard the life crashes;Like a Phoenix I will rise from my Ashes"

असंच एकदा गुगलून मिपाचा धागा मिळाला, काही दिवस येऊन नुसतंच वाचन केलं, काही दिवसांनी सभासदत्व घेतलं.

ऑर्कुटा वर तात्यांची रोशनी वाचुन मि पा चा सदस्य झालो.

तात्या एकदा घरी आले होते, त्यांचे मानलेले मामा, म्हणजे माझे मानलेले काका आमच्या घरी उतरलेले असताना! त्यांनी काहीतरी लिहून देशील का म्हटलं. तेव्हा तर वेळ नव्हता पण एकदा मिपावर नजर टाकली. तेव्हा काही फार लक्ष घातलं नाही, कारण तेव्हा खरं काम महत्त्वाचं वाटण्याचे दिवस होते. आता खय्रा कामाला वाटाण्याच्या अक्षता लावल्या, आणि इथे पडलेली असते. इथेच माझी मेघना, आंद्या, धम्या, ऋचा वगैरेंशी दोस्ती झाली, (अकाली) टारूसारखा कर्तबगार (हे वाचा सांड असं) नातू मिळाला, आणि राजे, इजाभौ, पेठकर काका, सहजराव, बिपिन, शेखरभौ, सख्या, मनोबा, इनोबा, डान्या वगैरे लोकांशी गप्पा सुरू झाल्या.

मेघना म्हणते तसं आभासी जगात कोणाशी मैत्री होईल असं कधी वाटलं नव्हतं, पण झाली. मेघना, आंद्या वगैरेंच्या वह्या चाळल्या तर आमची "उच्च" मैत्री दिसेलच! ;-) (धम्या, आंद्या त्या शिव्या जरा ह.घ्या आणि ऋचा, मेघना, ते टवळे, भवाने वगैरे सगळं प्रेमानी हां; शब्द जेवढा वाईट तेवढी आपुलकी जास्त)
आणि माझ्या विक्षिप्तपणाला आणखी एक जागा मिळाली व्यक्त करण्यासाठी!

तात्या, अंमळ धन्यवाद मिपा सुरू केल्याबद्दल, जोशीसाहेब "गमभन"बद्दल (आमच्या लिनक्स मधूनपण मराठी टाईपता येतं)!

आंद्या कडूनच कळाले....
त्याच्या मागे मागे मनोगता मग उपक्रम, मिपा...
आणि आता लोकायत सुद्धा...

आधी मनोगत..मग मिसळपाववर्..अगदी पहील्या दिवसापासुन वाचक..(पन आता लिखाणही करायला हवे)..

आम्ही येथे यावयास कारण म्हणजे "धोंडोपंत".
अर्थात वैयक्तीकरित्या ते आम्हाला ओळखत नाहीत वा आम्ही त्यांना.
आम्हाला विरोपाने कोणीतरी "हुकलेली संधी" पाठवली होती.
ती वाचून आम्ही तर ह्या प्रतिभेपुढे चाटच पडलो. मग त्या अनुषंगाने बाकिचे लेख हि वाचून काढले.
सर्किट रावांचा "पालकांची अमेरिकावारी" ह्या विषयावरील लेखहि तेंव्हा वाचनात आला होता.
परंतु हा लेख का उडवला गेला ते माहित नाहि.
http://www.misalpav.com/node/338

नवीन सदस्यांनी हि
http://www.misalpav.com/node/361
संधी हुकवु नये. ;)

अभिज्ञ.

मला तात्यांनी मिसळपाव वर बोलावलं. आधी उपक्रमवर चर्चा करायचे. मग त्यांनी फोन करून बोलवूनच घेतलं.
तरी येथे येई स्तोवर अंमळ उशीरच झाला होता. माझा बिल्ला क्रं ३२ आहे. ;)

नीलकांत

कसे आलात ?
यजमानांच्या आमंत्रणावरून आलो मिपावर.
सोर्स काय ?
श्री. तात्यासाहेब अभ्यंकर फ्रॉम 'मनोगत'.
का आलात ?
आयला, का आलात म्हणजे? दमातच घेताय की. तात्यासाहेब आमचे (बैठकीतले) मित्र आहेत. आणि मित्राच्या सत्कार्यात आपलाही सहभाग असावा ह्या विचाराने आलो.
इथे काय आवडलं
जे नाही आवडलं ते सोडून सर्व.
काय नाही
लेखनस्वातंत्र्याचा गैरवापर.

मनोगतावरील "गणपतीला तीन डोळे असतात का?" या माझ्या चर्चेत प्रियालीताईने एक उपक्रमाचा आणि एक मिसळ्पावचा असे दोन दुवे संदर्भासाठी दिले होते (त्यातला एक उडवला गेलाय :) ओळखा पाहू )
ते वाचायला म्हणून मी इथे आलो. तेव्हा तर आणीबाणी नसलेले दिवस होते. मग वातावरण किती स्वतंत्र असेल विचार करा ;)
सारं काहि मस्त होतं..
सर्कीटरावांचा "वारी" वरील लेखाला मी दिलेला प्रतिसाद हा इथला पहिला प्रतिसाद.. पुढे काहि दिवस दोन्ही स्थळांवर लिखाण करत होतो. नंतर इतर ठिकाणी ललित लेखन बंद केले .. फक्त मिपा.. आणि आता तर इथे पूर्णपणे रमलो आहे.

-(बिल्ला# २७०) ऋषिकेश
मु.पो. मिसळपाव

इतिहासाचे ऋण आहेतच हो! इतिहास वाचतो आणि साक्षीपण आहे त्यामुळे कळंतंच राहतं. (आणि थोडासा इतिहास माहित असल्याने अधून मधून आलेल्या 'ऐतिहासिक लाटे' दरम्यान फार कंटाळवाणे होत नाही.. हा त्याचा फायदा.)

मनोगत > उपक्रम > मिपा असा प्रवास. (मनोगत आणि उपक्रमामधल्या जागेत ब्लॉग, याहू ग्रुप :) वगैरे !)

मिपा चालू होणार हे माहित असल्याने लक्ष ठेउनच होतो पण प्रियालीने व्यनी मधून लक्ष वेधले आणि लगेच रुजू झालो.

पिवारचे अनेकांचे लेखन आवडते.

लेखन स्वातंत्र्याचा अतिवापर आणि गैरवापर आवडत नाही.
तसेच विभक्तीप्रत्यय शब्दाला चिकटुन न लावण्याची अनेक मिपाकरांची सवय आवडत नाही.
शुद्धलेखन आणि भाषा या भाषेच्या मह्त्त्वाच्या दोन आयामांवर चर्चा करायची बंदी आवडत नाही.

बाकी मिपाकर असण्यात मजा आहे.
सध्या साधे बोलताना सुद्धा कुणाचे बोलणे खोडून काढले की 'प्रतिसाद उडवला' असे मनात येते.

मनोगत-उपक्रम-मिपा यांवरील वावराने चांगले स्नही मिळाले याबद्दल आभारी आहे.
--लिखाळ.

GREAT !!

मी फार काहि साहित्य वाचनारा मुळिच नाहि. लिखान करने तर फार दुर. पण काहि चांगल वाचायला मिळाले कि अवडिने वाचतो. माझ्या एक मित्राने मला मि.पा. बदद्ल सांगितले. एकदा मि.पा. वर आलेला परत परत येतच रहातो. मी ही रोज येतोच.

आता कसा आलो, आनि का आलो?
म्हंजे त्येचं काय जालं बगा,
कुटं काय म्हराटी वाचायला गावतंय का ह्ये हुडकीत जालावर भटकत होतू.
तवा एके दिशी ह्या तात्या आभ्यंकराचा बलॉग सापडला...
मानूस तर लई इरसाल वाटला. त्याची ती खास देवगडी ओळख वाचून लई मज्जा वाटली म्हनून तेचा बलॉग समदा वाचून काहाडला....
लिखान लई आवडलं म्हनून थितं येत र्‍हायलो, आन एके दिशी त्यानं मिसळपावाचा कट्टा उगडलाय म्हनून म्हायती पडलं की वो....
मंग काय! हितं आलो आन मेंबर झालो.....
काय उगीच हितं कायतरी पर्तिक्रिया (म्हराटीत फीडबॅक!) द्येत होतू....
काय नाय, उगीच आपलं, हितं-थितं, काय-बाय!
तशी दोसदार पन गावले, इसोबा, डॉन्या, ईन्या, धम्या, आन इजुभावसारके आनि अनेक...
मग काय, तवापासून तर उनाडक्यांना ऊतच आलाय की वो.....
;)

मी सात सालच्या डिसेम्बर महीन्यात मिसळपाववर प्रविष्ट झालो. सागरने माझे स्नेही वि.ग.कानिटकर या॑च्या खूप गाजलेल्या नाझी भस्मासूराचा उदयास्त ह्या पुस्तकावर चर्चा चालवली होती. माझा मित्र सतलज भडकमकर (मास्तर) ह्याला माझा दुसर्‍या महायुद्ध विषयातला रस माहीत होता. त्याने ती सर्व चर्चा विरोपावर पाठवून मला मिसळपाववर ओढले.
तसाही झणझणीत मिसळ हा माझा अत्य॑त आवडता पदार्थ. त्याचा तो॑डाला पाणी आणणारा फोटो पाहून मी आणखीनच आकृष्ट झालो. अर्थात तात्या॑शी सूर जुळले कारण पुल, स॑गीत आणि साहित्य ही आम्हा दोघा॑ची मर्मब॑धातली ठेव! मिपावरील रामदास, पि.डा, विजूभाऊ, मास्तर या॑च्या लेखनाचा मी जबरदस्त फॅन आहे.
मिपा कट्ट्याच्या निमित्ताने पेठकरकाका॑शी ओळख झाली, काय माणूस आहे! पर्सनॅलिटी तर रूबाबदार आहेच पण बोलणे समोरच्याची दा॑डी गुल करणारे आहे. मीतर खलासच झालो.
विजूभाऊ हे मिपामुळे बनलेले आणखीन एक मित्र. हेही एक अफलातून रसायन आहे. अफाट वाचन, सुरेख भाषा.. क्या बात है!
असली एक से एक अफलातून वल्ली मिपामुळे माहीत झाली.
आता मिसळपाव माझ्याही आयुष्याचा एक अविभाज्य भागच बनले आहे (जसे काश्मीर भारताचा..इ.इ.) एखादा दिवस मिपावर नाही येऊ शकलो तर काही तरी चुकल्यासारखे वाटत राहते :)

माज्या यका दोस्तानं मिपा ची साइट दाकवली.
"रोशनी" वाचली तात्यांची न मंग वाटला आपन बी लीवून बगू क जमतय क ते
पन जल्ला लीवाला येल भेटत नाय.
जे भना वांदा नाय आक्कं आयुक्श परलय
मदुन मदुन यत रावू भेटत रावू

मिथुन काशिनाथ भोईर
(जल्ला नावानच सगला हाय)

ओर्कुट वर कोणीतरी मला या संस्थळाचा पत्ता दिला . मी सर्वप्रथम "टाळण्याची कला" वाचली आणि त्या नन्तर मिपाला टाळूच शकलो नाही.
पिवळा डाम्बीसाची डाम्बीस उत्तरे / कोलबेरकाकांचे बेरकी जबाब आणि धमाल मुलगा , डॉ दाढे यांचा जसजसा परिचय झाला तसतसा मी साईटला ऍडीक्ट झालो.
मिपा मुळे मी लिहिता झालो.
एका कट्ट्यावर भेटलेले मिपाकर मला एक विलक्षण ठेवा देउन गेले.
मला पुन्हा एकदा आमच्या एकत्र कुटुम्बातल्या जुन्या घरात गेल्यासारखे वाटले. जिथे आम्ही सगळे भावंडे मिळुन धमाल उडवायचो. गम्मत रुसवे फुगवे टारगटपणा अगदी सगळे तसेच
राखी पौर्णीमेला सकाळी सकाळी आलेला स्वाती राजेश चा फोन हा एक सुखद धक्का होता.

पडत्या पावसाला पाहुन तुम्ही आतुन भिजला नाहीत तर स्वतःच्या कोरडेपणाची तारीफ करु नका तर हे मान्य करा की तुमच्या आयुष्यात भिजवणारे क्षण आलेच नाहीत

तात्यांना विचारले,
मिसळपाव सुरु झाले का ? ते म्हणाले हो, आणि आम्ही सभासद झाले. :)

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
(बिल्ला क्र. २८)

तात्यांनी त्याच्या आरकुटातल्या दोस्त लोकाना हे संकेत स्थळ सुरु केल्यावर लिन्क धाडुन दिली होती.
त्या सुताच्या आधारे हा स्वर्ग गाठला.
................
http://picasaweb.google.co.in/zakasrao

मिसळ चे चित्र कुठे मिळते का. म्हणून 'मिसळपाव' असे गूगलवले. तिथे हि लिंक मिळाली. स्थळ आहे. १-२ लगेच वाचले. आणि मिपाचा शोध सदस्य झालो मिपाचा.

योगेश च्या ह्या लेखाने सदस्य झालो, अणि इथेच रमलो, लिहिण्यापेक्षा वाचतोय जास्त आताशा... ;)