गोव्याची साद - भाग २

आणि गोव्याची साद आली- भाग १

नमस्कार मि.पा. मंडळी,

भाग ४ जवळ जवळ तयार आहे पण या भागातली प्रकाशचित्र अजिबात चांगली दिसत नव्हती. आपल्यातल्या बर्याच जणांनी तसे सांगीतले आणि काही बहुमोल सूचनासुद्धा केल्या. त्याप्रमाणे आज तशी दुरुस्ती करून हा अपडेटेड धागा टाकतो आहे. आवडेल अशी आशा. भाग ४ लवकरच टाकेन.

भाग ३ या धग्याची लिंकही येथेच देऊन ठेवतो.
गोव्याची साद - भाग ३

गोव्याची साद - भाग २
(या भागात या ट्रीपची तसेच मागील काही ट्रीप्समधे घेतलेली प्रकाशचित्रे टाकली आहेत)

तर सकाळी सकाळी अंजुनाहून पाळोळेकडे प्रयाण केले आणि साधारण ११.०० च्या सुमारास पाळोळे गावात प्रवेश केला. मार्ग - अंजुना - पणजी - मडगाव - नवेली - कुंकळ्ळी - करमळघाट – चाररस्ता (काणकोण) -पाळोळे .

पाळोळे गावातून डावी उजवीकडे पाहताना मागच्या सर्वच ट्रीप्स आठवत होत्या आणि बीच रोड्कडे डावीकडे वळल्यावर तर मन उल्हासित झाले / भरून आले (Excitement) .

आता पाळोळेविषयी थोडेसे - १० एक वर्षांपूर्वी एक सदग्रुहस्थ आम्हाला बागाला भेटले होते. तेंव्हा आमच्यासाठी गोवा म्हणजे कळंगुट, बागा, पणजी, मडगाव, फारफार तर कोलवा आणि बाणवली पलिकडे नव्हते. या महाभागाने थोडी अतिशयोक्ती करतच सांगितले की - पाळोळे समुद्रकिनारा हाच गोव्यातला सर्वात सुंदर समुद्रकिनारा आहे. अतिशय संथ, स्थिर पाणी आणि लाटा जवळ जवळ नाहितच. खूप आत जाईपर्यंत सपाट तळ आणि कुठेही खोली वाढत नसल्याने तुम्ही नाकाशी पाणी येईपर्यंत एखाद्या तलावात असल्याप्रमाणे आत चालत जाऊ शकता. अतिशयोक्ती तर होतीच पण वर्णन वेडावणारे होते. लगेचच्या आमच्या पुढच्या ट्रीपला आम्ही पाळोळे समुद्रकिनारा गाठला आणि याच्या प्रेमातच पडलो. असे म्हणतात की फेब्रुवारीनंतर समुद्र थोडा थोडा अशांत होऊ लागतो आणि पाउस संपेपर्यंत खवळलेलाच असतो. तरीही ह्या मार्च अखेरिस दोन मोठ्या लाटांच्यामधे मी मनात ३०-३२ आकडे मोजले. पाण्याचे फुगवटे, अतिशय अशक्त लाट जी किनार्यापर्यंत पोचू पण शकत नव्हती हे येत होते पण लाट नाही. विचार करा की ऑक्टोबर नोव्हें डिसेंबर मधे समुद्र काय रुपडे दाखवत असेल| समुद्राची गाझ ज्याला म्हणतात ती पण थांबली आहे का असा कधीकधी भास होतो.

तर तेव्हा आम्ही इथे असताना एखादे भारतीय कुटुंब दिसले की खूष व्हायचो. एक्मेकांना सांगायचो - ती बघ हिंदुस्थानी लोक्स . संपुर्ण बीचवर परदेशी मंडळी विखुरलेली असायची. समुद्रस्नान, बीच शॅक्सवर एखादा ज्यूस्/बियर/कॉकटेल घेऊन दिवसभर सूर्यस्नान्/पुस्तक वाचन करताना दिसायची. दक्षिणेकडून आपली हिंदुस्थानी मंडळी कर्नाटक, ता.ना., केरळाकडून कारवारमार्गे यायचे आणि एक चांगला बीच आहे अशा ऐकीव माहितीवर २ कि.मि. आत शिरून बीचला पाय लाऊन जायचे कारण बहुतेकांची बुकिंग्ज कळंगुट, बागा, कोलवा , बाणवली इकडेच असायची.

आता परिस्थिती बदलली आहे. अनेक हिंदुस्थानी मंडळी मुद्दाम येथेच येतात, राहतात, आनंद करून जातात. पुस्तके वाचणारी परदेशी टूरिस्ट मंडळी ह्या वेळी तर दिसलीच नाही. अर्थात या कंपनीचा गोवा सिझन म्हणजे ऑक्टोबर ते फेब्रुवारी. तर असो.

हा आपला समुद्रकिनार्यांचा राजा पाळोळे समुद्रकिनारा

साधारण ३-३.५ कि.मी. पसारा असलेला हा समुद्रकिनारा. याच्या खाली (दक्षिणेकडे) आणि वर (उत्तरेकडे) लागून लागून काही समुदकिनारे आहेत. पण किनारा ते किनारा असे जाता येत नाही. डोंगररांगा, सामुद्रीखडकरांगा यांमुळे संपर्क तुटतो. काही बहाद्दर असेही जायचा प्रयत्न करतात. तर पाळोळेच्या दक्षिणेकडे लागून आहे कोळंब किनारा (साधारण अर्धाच कि.मी.) त्यानंतर पाटणे किनारा (साधारण १.५ कि.मी.). मग राजबाग बीच (१.५ ते २.० कि.मी. चा पसारा) हा राजबाग बीच द ललीत - गोल्फ क्लब आणि रिसॉर्ट्सला लगत आहे. असा समज आहे की हा त्यांचा प्रायव्हेट बीच आहे. पण यावर कोणालाही जाता येते. माझ्या माहितीप्रमाणे गोव्यामधे प्रायव्हेट बीच नाहीत. हे रिसोर्टवालेच तसा समज करून देतात. उगाच सेक्युरीटी वगैरे ठेऊन तसा आभास निर्माण करतात. आम्हि राजबाग, माजोर्डा, सिंकेरी (ताज अग्वादचा) किनार्यांवर तेथे रहात नसताही गेलो आहोत.
तर राजबाग बीचच्या खाली (दक्षिणेकडे) ताल्पोना, गालजीबाग आणि शेवटचा पोळेम किनारा. हे सर्व छोटे छोटे, अत्यंत कमी गर्दी असलेले किनारे आहेत. एखाद दोनच बीच शॅक्स / रेस्टॉरंट्स असतील. यापै़की पाटणे किनार्याचे वर्णन मि.पा.च्या सोत्रि नी दोन एक वर्षांपूर्वी इथेच केले आहे. आणि सोत्रि, तुम्ही रेकमेंड केलेल्या "सी व्ह्यू रेसॉर्ट" मधे आम्ही २ दिवस राहीलो बरं का | चांगले हॉटेल आणि किनारा आहे. पण चिरंजीवांच्या मते पाळोळे पेक्क्षा कमी हॅपनिंग असल्याने तिसर्या दिवशी पाळोळेला "सी गल" मधे शिफ्ट झालो होतो. अगोंडा किनार्याबद्दलही चिरंजीवांचे हेच मत पडले होते. असो.

पोळेम किनारा नंतर बहुतेक गोवा हद्द संपते आणि कर्नाटकची हद्द चालू होते. लगेचच कारवार येते. आणि महाराजा काय ते द्रुष्य.... अपार स्रुष्टीसौदर्य..... दक्षिणेकडून येताना कारवारमधे शिरले की पब्लीक बीच, नेव्हल बीच, नंतर काली नदीवरील पूल, तो संपता संपता एक चढाव, त्यानंतर छोटीशी खिड, त्यानंतर सुरू होणार्या डोंगररांगा आणि हिरवाई; डावीकडे लपलेल्या तरी डोंगररांगातून डोकावणार्या एका रिसॉर्ट्च्या छोट्या इमारती (हे एकच रिसॉर्ट आहे), आणि पुढे वळणावळणांचा हिरवाईत हरवणारा काळा डांबरी रस्ता; तो ही गोव्यात शिरणारा... अहा हा | विहंगम महाराजा........१०-१५ मिनीटांच्या प्रवासात भान हरपतेच. एन. एच. १७ वर असे अनेक डोळ्यांना सुखावणारे तुकडे आहेत. थोडे अजून खाली एका बाजूला नदी आणि दुसर्या बाजूला समुद्र घेऊन जाणारा २-३ कि.मी. चा पल्ला तर स्वप्नातीत आहे. तर चला आपण परत पाळोळेला जाऊ..

आपला पाळोळे बीच

या पाळोळेच्या उत्तर टोकला जवळच एक बेट आहे. ओहोटी असते तेव्हा याच्यावर चालत जाता येते. (अलिबागच्या कुलाबा किल्ल्यासारखेच - पण हे अंतर कुलाबा किल्ल्यापेक्षा फार कमी आहे)

बेट -

किनार्याच्या वर (उत्तरेकडे) आहे एक लपलेला, हरपलेला किनारा - बटरफ्लाय बीच. ईथे जायचा रस्ता पण शोधायलाच लागतो. अगदी अर्ध्या कि.मी. पेक्षा लहान गोलाकार किनारा. त्यानंतर सुप्रसिद्ध अगोंडा बीच. हा २ एक कि.मी. किंवा जास्तच पसरला आहे आणि नव्यानेच पाळोळे इतकाच प्रसिद्ध होऊ लागला आहे. सध्या विदेशी पर्यटकांनी उचललेला आहे. ह्याच्या आजूबाजूला खाण्याची मात्र चंगळ आहे. गोवन स्पेशल आणि जगभरातील सर्व प्रकार. ("पिण्याची चंगळ" शब्द मुद्दामच वापरला नाही कारण ती पूर्ण गोव्यातच आहे). अगोंडाच्या उत्तरेला खोला (कोला) नावाचा छोटासा आणि परत एकदा जवळ जवळ निर्जन किनारा. ईथे जायचा रस्ता पण शोधायलाच लागतो. या वेळेस एक दोन पाट्या दिसल्या खोला बीच कडे म्हणून. चांगले आहे.

या किनार्यानंतर बरेच अंतर समुद्रकिनारे नाहीत. एकदम लागतो एक किल्ला. समुद्राला खेटून असलेला. काबो डी रामा किल्ला. त्याच्या पलिकडे काबो डी रामा नावाचा छोटासा किनारा. यानंतर मात्र काही अंतर अथांग सागर आहे. त्यच्या पलिकडचे जमिनीचे टोक म्हणजे मोबोर किनारा. ईथे येण्यासाठी मडगाववरून कोलवा - बाणवली - व्हार्का - केवलोसीम - मोबोर असा दूसरा रस्ता घ्यावा लागतो. (वास्को ते बोगमलो) - (मोबोर) - (आगोंडा.पाळोळे.पाटणे) ही दक्षिण गोव्याची तिरप्या त्रिशूळाची तीन टोकेच जणू. ह्याच मोबोर किनार्यानजिक आहेत द लीला पॅलेस, हॉलिडे ईन, हाथी महल सारखी नावाजलेली पंचतारांकित रेसॉर्ट्स. ईथेच आहे नामांकित "द फिशरमन्स व्हार्फ" साल नदी जिथे समुद्राला भेटते त्या ठिकाणी आहे हे व्हार्फ. आमच्या २ एक वर्षांपूर्वीच्या ट्रीपच्या आठवणी ताज्या झाल्या. त्या वेळची प्रकाशचित्रे आहेतच. ही घ्या.

साल नदीकिनारी वसलेले द फिशरमन्स व्हार्फ

ड्राय मार्टीनी - स्टॉबेरी आणि लाँग आयलंड टी

किंगफीश करी आणि किंगफिश कॅफ्रिअल मसाला

श्रिंप कॉकटेल

हां बास आता. चला परत आपल्या बीचवर.

पाळोळेच्या उत्तरेकडचा फेरफटका प्रकाशचित्रांसह पुढच्या भागात देतो.

तर पाळोळेला आलो आणि आपल्या घरचेच पार्किंग असल्यागत गाडी सी गल च्या पार्किंगमधे लावली. पहिल्या ट्रीपपासून आम्ही राहतो ते सीगल गेस्ट हाऊस. अतिशय स्वच्छ, अॅटॅच्ड बाथ, ए सी.-नॉन ए.सी रूम्स, महाग नसलेले हॉटेल, खुल्या दिलाचा मालक, सहकार्यशील स्टाफ , किनार्याच्या मेन एंट्रि पासुन ५० मी. च्या आत, ३ कारसाठी पार्किंगची सोय , पहिल्या मजल्यावरच्या रूम्ससाठी एक सलग व्हरांडा . त्यात टाकलेल्या खुर्च्या, टि-पॉय, बाजूला रॅक्समधे असंख्य पुस्तके - अनेक प्रकार आणि वाचण्यासाठी सर्वांना खुली. और क्या चाहिये ?

हॉटेलात चेक इन करून सरळ समुद्रकिनारा. २ तास मनसोक्त समुद्रस्नान आणि पोहोणे केले. गेल्या ट्रीपमधे आम्ही हे पण केले होते.

कयाकिंग

हे नव्हते केले करण परवानगीच नहिये. पन उत्तरेकडच्या किनार्यांवर कैकदा केलेय.
पॅराग्लाईडींग / पॅरासेलींग

आता पोटात आग पडली होती. तरिही स्वच्छ आंघोळी आवश्यक होत्या. भराभरा चिकटलेल्या रेतीपासून सुटका करून घेऊन आवरले आणि जेवायला निघालो. बीच शॅक्सचा पर्याय होताच , पण तो रात्री जास्त योग्य वाटतो, दिवसा थोडे ड्राइव करायला हरकत नाही म्हणून परत चार रस्ता पर्यंत येऊन उलटे मडगावच्या दिशेने ३ एक कि.मी. गेलो आणि करमळघाट रेस्टॉरंटला विसावलो. ह्या रेस्टॉरंटचा शोध आम्ही सर्वात पहिल्यांदा कारने आलो होतो तेव्हा लावला होता. बीचवर पूर्ण जेवण, व्हेज-नॉनव्हेज-फिश थाळी बहुतेक ठिकाणी मिळत नाहित. त्यासाठी हा जवळचा पर्याय आहे. अजून एक मँगलोर रेस्टॉरंट म्हणून चार रस्त्यालाच आहे. (बीचपासून २.५ कि.मी.) ते पण चांगलेच आहे.

तर करमळघाट रेस्टॉरंटचे जेवण

विसण (सुरमई) थाळी

व्हेज थाळी

प्रॉन्स रवा फ्राय

संपवलेला लेपो फ्राय

(बहुतेक) माशांवरच पोसलेले मांजराचे पिल्लू

पोटभर गोवा स्पेशल जेवण करून हॉटेलात येऊन आराम केला. संध्याकाळ परत बीचवर.

रात्रीचे जेवण मँगलोर रेस्टॉरंट चार रस्ता
सूप्स, बांगडा रशाड मसाला, विसण (किंगफिश) फ्राय, सुंगठं मसाला फ्राय, व्हेज गोबी मांचुरियन, दाल फ्राय, फिश करी आणि पोळ्या, भात, सर्व प्रकारातील पेयं. नंतर येथे वर्ल्डफेमस असलेले हंग्या आईस्क्रीमचे गडबडचे कप्स. वा..... मजा आ गया.
फोटो मात्र घेतले नाहीत, खूप भुकावलो होतो का काय पण राहुनच गेलं

रात्री समुद्रकिनार्यावर दीड एक तास बसलो, चाललो, वाळूचे किल्ले केले. आज येथे दारूकाम खूप होताना दिसत होते. आकाशात - शोभेची दारू सुद्धा. काहिही विषेश नव्हते, खास दिवस पण नसावा. चायनीज कंदीलपण आकाशात सोडले जात होते. मजा आली.

अगदी जांभया यायला लागल्या आणि मग दिवस संपवला (रात्री १२.००)

क्रमशः

गोव्याची साद - भाग ३