मुलाखत..

अरूण कशाळकर आणि माझा अतिशय चांगला परिचय आहे. मी साधारण १९९२-९३ च्या सुमारास त्यांच्याकडे जात असे. मी त्यांचा शिष्य नव्हे पण एखाददोनदा त्यांच्याकडून मुलतानीतल्या 'कवन देस गई' (झुमरा) आणि 'मानत नाही जियरा मोरा' (त्रिताल) याची तालीम घेतली आहे! :)

कशाळकरबुवा तेव्हा बँकेत नोकरी करत असत. मला अजूनही आठवतंय, ते हापिसातून आल्यावर आम्हा मंडळींना गरमागरम ब्रेड स्लाईस लोणी वगैरे लावून भाजून द्यायचे आणि स्वत:ही आमच्यासोबत खायचे. त्यानंतर रियाजाला, शिकवणीला सुरवात. मस्त तालीम चालायची, खूप मजा यायची. मी त्यांच्याकडे शिकत नसे परंतु बर्‍याचदा त्यांच्या घरच्या तालमींना हजर राहिलो आहे, वेळप्रसंगी तंबोराही धरला आहे. कळतनकळत गाण्यातल्या, घराणेदार गायकीतल्या पुष्कळ गोष्टी मला त्यांच्याकडून शिकायला मिळाल्या.

अतिशय विद्वान माणूस. ग्वाल्हेर, आग्रा आणि जयपूर गायकीचा, तसेच जुन्या जुन्या गायक मंडळींबाबत बुवांचा अतिशय डोळस अभ्यास आहे. स्वत: बुवांना गजाननबुवांची, रामभाऊ मराठ्यांची उत्तम तालीम मिळालेली आहे. बुवांनी काही काळ पं बबनराव हळदणकरांकडेही तालीम घेतली आहे अशी माझी माहिती आहे. स्वत: बबनराव हे मोगुबाई कुर्डिकर, आणि खादीमहुसेन खा साहेबांचे शागीर्द. त्यामुळे बबनरावांचा जयपूर आणि आग्रा गायकीवरचा अधिकार वादातीत आहे!

असो, रामभाऊ मराठे, गजाननबुवा जोशी यांच्याबद्दल जितकं लिहीन तेवढं थोडं आहे इतकी ही मंडळी मोठी आहेत!

विलायत हुसेनखांच्या बंदिशींचे सौंदर्य या विषयावर कशाळकरबुवांना डॉक्टरेटही मिळालेली आहे. विलायत हुसेन खान हे आग्रा गायकीचे एक थोर गवई!

असो,

आपला,
(गाण्यातला) तात्या.