'आपलेपणाला' / आपला माणूस

गल्ली चुकलंय का वो ते पी यल

पूर्ण सहमत आहे. त्या लोकांच्या यशात त्यांच्या स्वतःइतकाच अमेरिकेने वा अन्य देशाने पुरवलेल्या पोषक वातावरणाचा वाटा आहे. बेसिकली त्यांना भारताबाहेर जावे लागणे हेच भारताचे मोठे अपयश आहे.

पण हा तिकडे बघण्याचा एक दृष्टिकोन झाला. तत्रस्थ भारतीयांशी नीट काँटॅक्ट ठेवणारा एक फुलटाईम ऑफिसर पायजे खरेतर न्यूयॉर्कसारख्या मोठ्या शहरांत. त्याचे काम फक्त नेटवर्किंग, मांडवली आणि मेक इन इंड्या इतकेच पाहिजे. तसे असेल तर बॉबी जिंदाल इतकी टोकाची प्रतिक्रिया कुणी देणार नाही.

सहमत.
आम्ही उगाच तिकडे आम्रिकेत कोणा भारतीय वंशाच्या व्यक्तीचे नाव प्रसिद्धिझोतात आले की चार इंच छाती पुढे काढून चालतो. पण काये ना की जागतिकीकरणात देश ही संकल्पना सुसंगत आहे काय अशा प्रकारे विचार करायची वेळ आलीये असे कुठे कुठे वाचल्याचे आठवते.
पण एक लक्षात ठेवा की जेव्हा वाईट वेळ येते तेव्हा "धोबी का कुत्ता, ना घर का ना घाट का" असे होऊ नये हीच ईश्वरचरणी प्रार्थना.
एवढे बोलून मी माझे भाषण संपवितो. जय हिंद ! जय अमेरिका !!

अरे त्या बॉब्यालाही त्याची व्होट ब्यांक जिंदा ठेवायची आहे ना!

त्याचे मतदार म्हणजे (अ) नागरिकत्व घेतलेले भारतीय आणि (ब) अभारतीय (काळे, गोरे, पिवळे, लाल वगैरे). हे असं विधान केलं की ब-वाली जन्ता खूश. अ-वाल्या जन्तेत दुहेरी ओळखी ठेवण्यात रस असलेले कमी असावेत (असा आपला माझा अंदाज.) किंवा "मला दुहेरी ओळख ठेवायची नाही" असं म्हणणं कूल-पॉईंट-दायक असावं. त्यामुळे विन विन सिचुएशन.

दुहेरी ओळख ठेवण्यात माझा बिलकूल विश्वास नाही, मी पूर्ण अमेरिकी आहे

एकदम करेक्ट .. कर्मभुमी आणि जन्मभुमी यांच्याशी इमान राखलेच पाहिजे.

नाहीतर फक्त वंश भारतीय म्हणुन पाठ थोपटण्यात काही अर्थ नाही..

ओबामा भारतात याय्ला निघालाय म्हणून असे धागे यायला लागलेत काय रे गजोधरा?अमेरिकेत आम्हाला कोणी म्हणून कोणी मदत करत नाही असे एक युवती आजच म्हणाली होती एका धाग्यात.तिकडे लॉस एंजेलिसात मराठी मंडळचे मोठे अधिवेशनाला यायचा एक निमंत्रणाचा धागा एक हल्लीच येउन गेला.
तू म्हणतोस ते खरे आहे.मध्यंतरी विक्रम पंडीत का कोणी सिटी बॅन्केचा सी.ई.ओ. झाला होता.झाले!!. त्याचे गाव, त्याची शाळा,त्याचे आत्ये,मामे,चुलत भावांच्या मुलाखती,'हालाखीत' काढलेले दिवस.. सगळे काही कव्हर केले आमच्या मिडियाने.मग 'नागपूरचा विक्रम झाला सिटी बॅन्केचा सी.ई.ओ.' ही बातमी झाली.खरे तर तो विक्रम ५२ सालांपैकी ३० साल अमेरिकेत होता.तेव्हा तो संत्रा बर्फीपेक्षा स्निकरची त्याला जास्त ओळख.

त्याले दोन बापाच पोरग व्हायच नसन

अहो प.गजो. तुम्ही यादीत एक नाव एड्वले नाहीये - पामेला अँडरसन. :-)))

जे लोक भारतात २०-२५ व्या वर्षांपावेतो राहून मग परदेशात स्थायिक झालेले असतात, त्यांना भारताबद्दल स्वारस्थ्य वाटत असते, मात्र तिकडेच जन्मापासून वाढलेल्या पुढल्या पिढीला ते नसणेही स्वाभाविकच. हा बॉबी जिंदल प्राणी १९७१ मधे लुझियाना, अमेरिकेत जन्मलेला. अमेरिकेत खरेतर रेड इंडियन वगळता जगभरातून आलेले सगळेच इमिग्रंट आहेत आणि ते अमेरिकनच म्हणवले जातात.

बॉबी जिंदालचा भारताचा काहीही संबंध नाही. त्याचे आईवडील ४०-५० वर्षांपूर्वी भारतातून अमेरिकेत गेले. बॉबीचा जन्म अमेरिकेत झाला. आजवर तो कधीही भारतात आलेला नाही. तरूणपणी त्याने ख्रिश्चन धर्म स्वीकारून एका गोर्‍या अमेरिकेन महिलेशी लग्न केले. पूर्वी त्याच्या स्वतःच्या वेबसाईटवर येशू ख्रिस्ताचे गोडवे गायले असायचे. हे सर्व करण्याचा त्याला कायदेशीर हक्क आहे. त्यामुळे त्यात आक्षेपार्ह काहीही नाही.

गंमत अशी की ५-६ वर्षांपूर्वी तो पहिल्यांदा गव्हर्नरपदी निवडून आल्यावर हरयानातील त्याच्या मात्यापित्यांच्या मूळ गावी 'आपल्या गावातील माणसाने जबरदस्त कर्तुत्व गाजविले' असा अभिमान बाळगून गावात गावकर्‍यांनी अक्षरशः दिवाळी साजरी केली होती. तेव्हा हसावे की रडावे हे कळेना.

हे सगळं ठीक आहे पण जेव्हा एखादा भारतीय वंशाचा माणूस अमेरिकेत गुन्हा करतो तेव्हा त्याची मूळ भारतीय पार्श्वभूमी अशी चघळली जाते की जसं काही भारतीय असल्यामुळेच तो गुन्हेगार झाला. रजत गुप्ता हे अगदी ढळढळीत उदाहरण आहे.

तसं बघायला गेलं तर कोणत्याही पाकीस्तानी नागरीकाने मर्दुमुकी गाजवली की आपली छाती फुगायला हवी. कारण सर्व पाकीस्तानी कधी ना कधी भारतीय होते. :)