महाराष्ट्राचे मद्यर्षी!

सगळ्याच मोठ्या नेत्यांच्या नातेवाइकांना धान्यापासुन दारु तयार करण्याचे लायसन्स मिळाले होते,त्यात मराठवाडी नाथांची लेक्,बारामती लेक ह्या सुद्धा होत्या/आहेत्/असाव्यात.
जाणता राजाच कँसर ने ग्रस्त आहे.

दारुबंदी आता शक्य नाही. फार तर लोकांनी दारु कशी पिउ नये व कशी प्यावी हे सांगण्याची गरज आहे.

मद्यपान आणि रेव्हपार्टी यांच्यातलं थेट नातं स्पष्ट होण्याची गरज आहे. रेव्हपार्टीत मद्यपान(सुद्धा) होत असेल. पण मद्यपान हे रेव्हपार्ट्यांचं कारण नव्हे.

मद्यपान ज्यांना करायचं नाही त्यांनी करु नये हे खरं. मद्यपान न करणार्‍यांनी ते सुरु करु नये हेही खरं असेल. ते न करण्याने खास तोटा काही नाही. त्यात मनुष्य अल्कोहोलिक होण्याची शक्यताही थोड्या प्रमाणात का होईना पण असते हेही खरं. (अल्कोहोलिक बनणं हे माणसाच्या जेनेटिक्सवर अवलंबून आहे. खूप मोठ्या प्रमाणात माणसं मॉडरेट ड्रिंकर्स असतात आणि खूप खूप थोडे टक्केच लोक दारुडे - अल्कोहोलिक - बनतात. आपल्या शरिरिक घडणीत अल्कोहोलिक होण्याचा फॅक्टर असेल तर दारु प्यायला लागल्यावर अल्कोहोलिक बनण्याचा धोका असतो.. अशा वेळी हा धोका आधीच ओळखण्यासाठी संशोधन झालं तर बरं...)

हे सर्व मुद्दे खरे असले तरीही सरसकट "बंदी" करण्याची कल्पना चुकीची ठरेल. काही लोक अज्ञानाने, बेदरकारपणाने, शारिरिक, मानसिक किंवा आर्थिक कारणांनी अल्कोहोलिझम मधे ओढले जाऊन अधिकाधिक वाईट दर्जाची दारु पिऊन बळी जात असले तरी या दुर्दैवी वास्तवामुळे बहुसंख्य संयमित पिऊन आनंद घेणार्‍यांचे मद्यपान बेकायदेशीर ठरवणं चूकच आहे.

मर्यादित प्रमाणात मद्यसेवन ही गोष्ट हानिकारक आहे असं कोणत्याही मार्गे सिद्ध होत नाही. त्यामुळे मद्य = दुरित हे सरळसोट समीकरण बनवू नये.

संयम आणि शहाणपणा रुजवणं उत्तम. त्यामुळे श्री. प्रकाश घाटपांडे यांच्याशी सहमत.

प्रगत देशात दारूचा महापूर येऊन सुद्धा त्यांनी प्रगती केली.
आता त्यांची संस्कृती वेगळी असा रडका सूर धरण्यापेक्षा
जन माणसात दारू पिणे ह्या संकल्पनेविषयी जागृती करणे महत्त्वाचे आहे.

जगात मधुमेही रोग्यांचे माहेर घर अशी भारताची हळूहळू ख्याती होत आहे.
म्हणून हलवायाच्या विरुद्ध कोणी बांग दिली नाही.

जगात मधुमेही रोग्यांचे माहेर घर अशी भारताची हळूहळू ख्याती होत आहे.
म्हणून हलवायाच्या विरुद्ध कोणी बांग दिली नाही.

संबंध समजला नाही. गोड खाल्याने मधुमेह होतो असे नसून मधुमेह झाल्यावर गोड खाउ नये असे आहे.

हे उदाहरण योग्य नाही . दुधाच्या इनटॉलरन्स मुळे कुटुंब नाश पावत नाहित.
मधुमेहामुळे घरच्यास्त्री ला मारझोड झाल्याचे उदहारण नसेल.
दारू माफक पिणारे माफक घेणारे तसेच राहतात हे ही सत्य नाही. उलट त्यांचे सेवनाचे प्रमाण वाढते व दोन पिण्यामाधला कालावधी हळू हळू कमी होतो.
दारूचे दुष्परिणाम नव्याने सांगायला नकोत. आपण आवडत असेल तर जरूर प्या.काहीच हरकत नाही.
पण थोडेसे सुध्धा समर्थन , उद्दात्तीकरण नको.

>महाराष्ट्राचा मद्यराष्ट्र बनवायची महत्त्वाकांक्षी योजना ह्या राजाने अत्यंत विचारपूर्वक आखली आणि लोकांना, विशेषतः तरूणांना अंमलाखाली आणून अमलात आणली.

राजकारणी लोकांवर शरसंधान करताना आमच्या आवडत्या दर्दी मिपाकर (तरुण तुर्क व म्हातारे अर्क) दोस्तांवर नाहक टिका केल्याबद्दल निषेध!!

आमचे दर्दी मिपाकर काय कोण्या राजकारण्यांच्या अमलाखाली येउन वाईन एन्जॉय करणारे नाहीत! त्यांना दारुसकट कोणीही गळी उतरवू शकत नाही.

घ्या पुरावा

अवांतर - " जाणता राजा ह्या पदवीवर हक्क सांगणारे " कोण हो कोण हो? आणि हो, उगाच हुप्या केजरीवाल होउ नका. अशी पदवी असल्याचा व त्यावर हक्क सांगितल्याचा पुरावा द्या.

ज्यांना उंची वाइन दारू वगैरे परवडते त्यांना ती घेऊ दे की.समजा ते अल्कॉहॉलिक झालेच तर त्यांच्याकडचा सर्व पैसा संपून ते भिकेला लागेपर्यंत कितीतरी काळ लोटेल, त्यांची मुलेबाळे मोठी होऊन नीट संसाराला वगैरे लागतील,सर्व ठीकठाक होऊन जाईल.पण ज्यांना ती परवडत नाही ते गावठी पिऊन धुमाकूळ घालतात,बायकामुलांना मारझोड करतात आणि पाच दहा वर्षात लिवर सिर्‍हॉसिस ने मरून जातात त्यांचे काय? की त्यांना चांगली दारू स्वस्तात मिळावी म्हणून वायनरीजकडून वाइनची लेव्ही वसूल करून ती स्वस्त दरात अशा लोकांना पुरवावी?
लोक दारू पितातच,बंदी असो वा नसो,ती शरद पवारांनी बनवलेली असो वा मुंढेंनी; हे वास्तव आहे.कटू किंवा कसेही.कदाचित वारुणीइतके कटू नसावे कारण तसे असते तर त्याविरुद्ध आरडाओरडा झाला असता.वारुणीविरुद्ध नव्हे.

कारण काहिही असो, पण मिपाकरांसारख्या सद्विचारींनी प्रमाणात दारू पिण्याचे समर्थन करावे, याचे आश्चर्य वाटले. व्यसन मग ते कसलेही असो ते सुट्णे प्रत्येक माणसाच्या ठाम निर्धारावर अवलंबून असते. कोणत्याही कायद्यावर नाही. उलट करू नये असे सांगितल्यावर ती करून पाहणे हा स्वभावधर्म आहे. कोणालाही दुखावण्याचा अजिबात हेतु नाही.

दारु आणि दुधाची तुलना पाहुन मला वाटलं मलाच नशा चढली की काय ! ;)
असो... गरिबाला खायला भाकर तुकडा मिळाला नाही तरी चालेल ! शेतकर्‍यांना त्यांच्या मालाला योग्य भाव नाही मिळाला तरी चालेल ! पण वाईनचा पूर मात्र वाहता राहिला पाहिजे !
काही दिवसांनी गांजा / अफु / चरस /एलएसडी / कोकेन यांचे सुद्धा लोक समर्थन करु शकतील असे वाटु लागले आहे. ;)

हा वादासाठी वाद वाटेल, म्हणून एक पाऊल मागे जाऊन हा मुद्दा बाजूला ठेवून म्हणतो की, अर्थातच मला तुमचा मुद्दा समजला..
आपण दाखलेले "समजण्याचे " सामर्थ्य आवडले.

ते एक प्रकारचं औषधच आहे असं म्हणून बरेच लोक वेळ मारून नेतात. विशिष्ट क्लायमेट मध्ये ते घ्यायची गरज पडत असेलही लोकांना, अतिथंडीच्या प्रदेशात वगैरे. आपल्याकडे भारतात त्याची एवढी काय गरज? आणि एखाद्याला गरज लागलीच, तर डॉक्टर सांगेलच की द्या थोडी ब्रँडी यांना. पण औषध-औषध म्हणून ती भरमसाट प्रमाणात ढोसायची का? लोणचं झक्कास लागतं म्हणून कोणी वाटीभर खातं का? अ‍ॅस्कॉरिल चमचाभर घेता की पेग मारता(कुणी मारत असेल तर माहित नाही ब्वा)?

काही दिवसांपूर्वी मुं.मिरर मध्ये एक लेख आला होता दारूची सवय कशी लागते आणि ती कशी घालवावी या विषयावर. दारू प्यायल्याने वजनवाढ होते म्हणे, म्हणूनही बरेच जण बीअर प्यायला सुरुवात करतात(यामध्ये कॉलेजातल्या मुलांचे प्रमाण अधिक). या बीअर मध्ये वगेरे ज्या कॅलरीज असतात, त्या रिकाम्या असतात - त्यांच्यात पोषक द्रव्ये शून्य असतात, असं त्या पेपरातल्या लेखात म्हटलं होतं.

बरेच जण आपल्या घरातच बसून मुलांसमोर ढोसतात. याचा व्हायचा तो परिणाम होतो आणि दहावी-बारावीपासून(प्रसंगी याहूनही आधीपासून) मुलंसुद्धा पालकांच्या नकळत, आणि/किंवा त्यांच्याबरोबरच बसून प्यायला सुरुवात करतात.
मग ही मुलं दारू प्यायची कारणंही बरीच देतात. काही जणांना ते कूल वाटतं. काही जणांना दारू चढल्यावर वेडंपिसं(क्रेझी अँड वाईल्ड) होण्यात मजा येते(आम्ही दारू न पिता सुद्धा वेडेपिसे होऊ शकतो त्यात काय!). काहींचा कॉन्फिडन्स वाढतो- चटक लागली की हा कॉन्फिडन्स म्हणजे फॉल्स सेन्स ऑफ सिक्युरिटी असतो हे लक्षात येत नाही.

दारू सिगारेट पिणा-यांमध्ये स्ट्रेस, डिप्रेशन, अपयशामुळे निराश झालेल्या लोकांना वेळप्रसंगी, भावनेच्या भरात, असं म्हणताना ऐकलंय, की त्यांना कोणी समजू शकत नाही. त्यांना कोणत्याही व्यक्तीची, दोस्ताची वगैरे गरज नाही, त्यांचे ते एकटेच काय ते समर्थ आहेत त्यांच्यावर गुदरलेल्या अवस्थेवर मात करण्यासाठी, कोणाच्या आधाराची गरज नाही - पण व्यक्तींना पर्याय म्हणून तुम्ही दारू-सिगारेटचा आधार घेताय हे त्यांच्या लक्षात येत नाही. बरं या अशा आधाराचा काही फायदाही नसतो हेही कळत नाही.

काही जण लाईफ एन्जॉय करायची म्हणून पितात. जोवर त्यांच्यामुळे दुस-यांना त्रास होत नाही, तोवर त्यांना खुशाल पिऊदेत. आमचं काही म्हणणं नाही. असं केल्याने त्यांचेच अवयव खराब होतात, जे वेळप्रसंगी(अपघात वगैरे झाल्यास) घरातल्या दुस-या व्यक्तिला दान करण्यास ते मेडिकल रिसन्स मुळे असमर्थ ठरतात.

एक शंका आहे.

महाराष्ट्रातले वाईन कारखाने महाराष्ट्रातल्या जनतेसाठी वाईन बनवतात हे अभय बंग किंवा इतर कोणीही यांना का वाटते. ज्यांना भाकरी हवी आहे/मिळत नाही त्यांना वाईन परवडत असेल असे वाटत नाही.

दारू प्यायल्याने (कमी किंवा जास्त हा मुद्दा नाही) होणार्‍या दुष्परिणामांबाबत काही बोलत नाही पण बरेच दिवसांपूर्वी एक यादी दिली होती (कुठे ते आठवत नाही) त्यातल्या म्हणे सगळ्या राजकारण्यांकडे लायसेन्स होतं, मद्य बनवण्याचं आणि लोकांनी आरडाओरडा केल्यावर राजकारण्यांचे ओळखीचे पण नातेवाईक नसलेल्या चार दोन लोकांना लायसेन्स देऊन "बघा, बघा सामान्य लोकांनाही हे परवाने दिले जातात." हा पुरावा सादर केला होता.
लोकांना वेडेही समजत नाहीत तर फक्त गप्प करण्याचे उपाय शोधून आपलं काम चालू ठेवणं एवढाच उद्देश. कमी पिणारे खरच कमी पीतही असतील (तब्येतीला ती कमी दारू तरी किती चांगली हे सांगायला नको) पण त्यांची मुलं मात्र बरेचदा तुडुंब पिणारी असतात याची उदाहरणं इतकी डोळ्यासमोर आहेत की त्याबद्दल सांगून मलाच वाईट वाटत राहतं म्हणून काही बोलत नाही, जाऊ दे, पिणार्‍यांना त्यांच्या मुलांची काळजी नसेल तर दुसर्‍यांना ती का म्हणून असावी?

सोकाजी नानांच्या चावडीवरच्या मंडळींची* या बाबतीतली मतं जाणून घ्यायला आवडेल. :)

* तीच ती टपरी वरचा 'चा' पिणारी.
(कधी तरीच घेणारा, मग तो चा असो वा मद्य ) गणा

मिपाकरांना मराठी नेत्यांची प्रगती पाहवत नाही हे पुन्हा एकदा अधोरेखित झाले.

पुलोत्सवातील अभय बंग यांच्या भाषणाचा व्हिडीओ मिळेल काय?

अल्कोहोलचे दारू बनविण्याव्यतिरिक्त इतर काही उपयोग असतात का हो?
(आपल्या देशात जवळजवळ सगळीच 'विदेशी' दारू अ‍ॅब्सोल्यूट अल्कोहोल व पाणी यांच्या मिश्रणास फ्लेवर देऊन बनवितात)

चावडीवारच्या गप्पाना आता हाच प्रतिसाद दिला आहे.

"विषय आणि आशय तसेच प्रतिसाद जुळत नाहित असे वाटतेय.

बारामती, मद्यसम्राट, परमिटे, भ्रष्टाचार, धान्यापासून माद्य बनविणे, महाराष्ट्र आणि मद्य्र्राष्ट्र हे मुद्दे आणि मद्यप्राशनातील पारिमाणे, योग्यायोग्यता ह्या वेगवेगळ्या गोष्टी असाव्यात असे मझ्या अल्पबुद्धीस वाट्ते आहे.

ब॑गना यापेक्शा जास्त ट्यार्पी नक्कीच योग्य आहे. "

किणकिनाट
प्रस॑ग आणि सोबत पाहुन मी घ॑टा वा ग्लास बनतो
पण प्रसन्न आणि मन्जुळ किणकिनाट हवाच..........