मी किल्ल्यांवर का भटकतो ?

पण फोटोही टाका...

जरा आम्हाला पण आस्वाद घेवू देत.

मस्त मस्त मस्त.

मस्ताड!!!!

छान.. अगदी मनातल लिहीलय्सं..

शेवटून दुसरा..... अप्रतिम रंगांची उधळण....

खरच हेवा वाटतो तुमचा....

खुपच छान........हेवा वाटतो

सुपर्ब !!!!!!!!!!! क्लास्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स्स फोटो़ज
पावसाळ्यातले तर अगदी जन्नत जन्नत असेल सगळि़कडे :)

आयुष्य म्हणजे एक सांजवेळ, नानाचा अंगठा, क्षितिजावरचा सूर्य आणि जिवलग मित्र.
आयुष्य म्हणजे रायगडचे टकमक टोक, अंगाला झोंबणारा गार वारा आणि निस्तब्धता.
आयुष्य म्हणजे मेंगाई देवीच मंदिर, पौर्णिमेची रात्र आणि शाळेतले सवंगडी.
आयुष्य म्हणजे जीवधनचा कातळकडा,मधेच अडकलेले तुम्ही आणि मित्राने स्वत:च्या हातावर पेललेला तुमचा भार.
आयुष्य म्हणजे राजांची समाधी आणि तुमची शून्यातली नजर.
आयुष्य म्हणजे पावनखिंड, हातात उचललेली मुठभर माती आणि डोळ्यांच्या पाणावलेल्या कडा.
आयुष्य म्हणजे एक रात्र, चार मित्र , नाणेघाटातील गुहा आणि मुगाची गरमागरम खिचडी.
आयुष्य म्हणजे पहाटेची वेळ, कळसूबाईचा पायथा आणि चहाचा मंद सुवास.
आयुष्य म्हणजे नळीची वाट, कोकणकडा आणि तारामती मंदिर.
आयुष्य म्हणजे बालेकिल्ल्यावरचा सूर्योदय, लंगोटी मित्र आणि मित्राने दिलेली "क्षत्रियकुलावतंस ....." आरोळी.
आयुष्य म्हणजे वासोटा, चुकलेली वाट आणि मावळतीला जाणारा सूर्य.
आयुष्य म्हणजे जंगलातून जाणारी वाट, पानांची होणारी सळसळ आणि कॅमेरा ON करेपर्यंत दिसेनासे होणारे नागराज.
आयुष्य म्हणजे जंगली जयगडचा चढ, पाण्याच्या संपलेल्या बाटल्या आणि घशाला पडलेली कोरड.
आयुष्य म्हणजे माझा सवंगडी हा अफाट सह्याद्री....

__/\__

(चेपूवरून...)

तुम्हाला उत्तर मिळाले तर नक्कीच मला पण द्या.....

अश्याच आपल्या समस्त भटकावळ्यासाठी खास लिंगाण्याचा फोटो

आपण साला भटक्याच्या भटकंतीचे आणि फटूचे फॅन आहोतच.

बार बार भटकणारा
परा

आवडलं. :)
सह्याद्रीतून फिरताना खूप 'रिच' वाटते..........
हा 'आपला' आहे हे जाणवते. घरापासून लांब आलो आहोत असे वाटत नाही. उलट अश्या ठिकाणी निघताना, 'घरी जायचे' अशीच भावना असते..........
महाराष्ट्रात, सह्याद्रीच्या जवळपास जन्म झाल्याबद्दल आनंद होतो....

ह्या प्रश्नाला "एक" उत्तर नाही आहे , आपल्या सारख्या कुठल्याच भटक्या कडे नाही.
दहा वर्षांचा होतो तेव्हा पासून गड्-किल्ले भटकत आहे.
रायगड १० वेळा फिरलो , कर्नाळा आणि ते जंगल किती वेळा फिरलो माहित नाही.
कित्येक वेळा तर "एकला चालो रे" च्या थाटात एकटाच भटकलो आहे.
सहयाद्री चढताना त्याची उंची मनात धडकी घालते, तर त्या उंची वर आणि त्याच्या कड्या वरून खाली पाहताना मनात असतो तो फक्त आनंद.

तू म्हणतोस तसे "समाधान! एक वेगळ्याच प्रकारचं, अनाकलनीय, गूढ आणि हे गूढ जितकं अनाकलनीय तितकंच जास्त आनंददायी आहे, हवंहवंस आहे, मनाची मरगळ दूर लोटणारं आहे."
त्या साठीच आणि त्या साठीच आपण गड्-किल्ले फिरतो आणि फिरत राहणार.

मी किल्ल्यांवर का भटकतो ?
मला सुध्दा हा प्रश्न मला फार पुर्वी पडायचा, पण आता मी ह्याचे उत्तर शोधणे मी बंद केले आहे. प्रश्न आपोआप सुटला.

सगळेच फोटो जबराट... आणि लिखाणही मस्तच.... अजुन वाचायला आवडेल.

अमृत

गेले जाssssयचे राहून...!

वॉव्व...... मस्त मस्त फोटो आहेत. विलक्षण हेवा वाटला तुमच्या भटकंतीचा..... :)

तुमच्या गडकील्ल्यांच्या सुंदर सफरी मिपावर अजुन येऊ द्या. :)

भन्नाट, भन्नाट लिहिले आहे! फोटोही अतिशय बोलके आहेत.
माचीवरल्या बुधाबद्दल अगदी, अगदी! :) तो तसा राहू शकला ह्याचाच किती हेवा वाटतो! :)

मस्तच रे!
कधीतरी तुझ्याबरोबर भटकंती करायला मिळेल ह्याची आशा करतो!

- (भटक्या) सोकाजी

फोटू मस्तच आलेत.
वरून तिसरा तर खोटा वाटतोय इतका सुंदर!
तुम्हाला गड किल्ल्यांच्या भेटीदरम्यान काही विलक्षण अनुभव आले असल्यास कृपया लिहा.

फोटो फार फार सुंदर... आत्ताच्या आत्ता सॅक पाठीला लावून भटकायला निघावे असे वाटणारे..
स्वाती

सगळ्यांनीच फोटोंचं कौतुक केलंय, पण लेखही तितकाच उत्कृष्ट झालाय! मनातलं सगळं इथे उतरलंय! फारच छान!

आणि फोटो पण अप्रतिम...

अगदी मनातले लिखाण...

सह्याद्रीत भटकणे ही एक धुंदी आहे.. जी जडली की सुटता सुटत नाही... आणी ज्याला जडते त्याला ती सोडवायचीपण ईच्छा होत नाही...

मला ह्या धुंदीने अनेक वर्षांपुर्वी गाठलेय.. आता त्या धुंदीतून बाहेर यावेसे वाटत नाही...

कधीतरी एकत्र ट्रेक जमवूयाच.... :)

मी किल्ल्यांवर का भटकतो ?

प्रत्येक ट्रेकला निघण्यापूर्वी माझ्या बायकोचा हा ठरलेला प्रश्न असतो, पण त्या प्रश्नाचं उत्तर माझ्याकडे नसतंच कारण सह्याद्रीच्या सानिध्यात, महाराजांच्या पदस्पर्शाने पावन झालेल्या गडकोटांवर-किल्ल्यांवर फिरताना जे सुख मिळतं जो आनंद मिळतो तो असा शब्दात वर्णन करणं म्हणजे कर्मकठीण काम!

_/\_
बाकी तुझ्या भटकंतीचा आणि तु काढलेल्या गडकिल्ल्यांच्या फोटोंचा तर मी पुर्वीपासूनच पंखा आहे. :)

खुपच छान लेख !!

http://www.misalpav.com/node/add/tourism

अप्रतिम लेख आणि तितकेच अप्रतिम फोटोज.. अगदी मनातून उतरलाय लेख, आणि सरळ मनात उतरलाय. स्साला, तुम्हां भटक्या लोकांचे सह्याद्री आणि गडकिल्ल्यांवर भटकल्याचे फोटो पाहीले, वर्णन वाचले की त्याच्या कड्या-कपारीत न भटकल्याचे आणि त्याच्यापासून दुर येवून पडल्याचे दुखः आणखीच तीव्र होते.. मग जोपर्यंत ते जमत नाही तोपर्यंत तुमच्या लेखांवर भागवतो ब्वॉ..

हेवा, हेवा वाटतो तुमचा.... खरचं खूप नशिबवान आहात! तरीही वर चिगोने म्हटल्याप्रमाणेच..
सह्याद्रीपासून दुर येवून पडल्याचे दुखः आणखीच तीव्र होते.. मग जोपर्यंत ते जमत नाही तोपर्यंत तुमच्या लेखांवर भागवते ब्वॉ..
फोटो आणि लेख दोन्हीही आवडले.

शॅल्यूट :-)

बापजाद्यांनी एव्हढी इस्टेट कमाऊन ठेवली आहे... ती पोरानातवंडांनी ऐय्याशी करावी म्हणुनच ना. मग कशाला असे प्रश्न मनात आणायचे. बरं चाललय कि जे आहे ते.

अर्धवटराव

लेख आणि फोटू... दोन्ही पण मस्तच! आताच मोठ्या स्क्रिनवर फोटो पाहिलेत, एकदम क्लाऽऽस दिसत आहेत! आणखी फोटो कुठे बघता येतील?

हे एक प्रकारचं गूढ आहे माझ्यासाठी. खरचं नशिबवान आहात. ते उत्तर मिळणारच नाही.