अस्तंगत होणारा वडिलधार्‍या माणसांचा मान आणि सौजन्य!

असे ऐकुन वाईट वाटले असे म्हणायची पण आता लाज वाटु लागली आहे :-(

--टुकुल

एका प्रकारातून इतका तीव्र निष्कर्ष?? छान. चालूद्यात

नाण्याला दोन बाजु असतात :)
केवळ एका अनुभवाने / बातमीने असे कसे म्हणु शकता हो तुम्ही ?

एका प्रकारातून इतका तीव्र निष्कर्ष?? छान. चालूद्यात

अजून अशा किती घटना घडल्या पाहिजेत की ज्यावरून निष्कर्ष काढता येईल? १०,२५,२५०?
अशा लहान घटनांमधूनच् समाज कुठल्या दिशेने चालला आहे हे दिसते.

हल्ली वडीलधा-यांचा मान राखणे गेलेले आहे. उद्धटपणा वाढलेला आहे.

आपल्याहून स्टेटसने कमी असलेल्या* वृद्धांना मान न देणे हे पूर्वीपासूनच** चालत आले आहे.

*असे जे समजतात त्यांच्याकडून. या प्रसंगातला तरुण बाईकवर होता आणि बाई पायी होती. म्हणजे त्या बाईकवाल्याच्या मते त्याचा स्टेटस त्या बाईंपेक्षा वरचा होता.

**वृद्ध वडिलांना घराबाहेर काढणारा मुलगा-आजोबांची घोंगडी-नातू अर्धी घोंगडी मागतो- ही कथा ५०-६० वर्षे*** तरी अस्तित्वात आहे. :(

***५०-६० वर्षांपासून भारतात राज्यकर्त्यांना धर्माचे अधिष्ठान नाही म्हणून असे होत असावे. ;)

मा. श्री. हुप्प्या यांनी अशा दीन दुबळ्यांच्या सहाय्यासाठी तातडीने एक संघटना उभारावी. ह्या संघटनेच्या हापिस साठी आम्ही फुकटात जागा देवू.

नुसते बोलण्यापेक्षा कृतीवर भर द्या आणि ह्या साठी श्री. हुप्प्यांसारख्या नवतरुणांनी पुढे यायला हवे.

आपला
जांबुवंत

झालय काय की पुण्यात झाल्यात दुचाक्या जास्त.
आणि फुटपाथ तर काय दुचाक्या साठीचेच डेडिकेतेड कॉरिडोर आहेत ना.

फुटपाथच काय आख्खे पुणे शहर दुचाकी स्वारांसाठी राखिव मार्गिके प्रमाणे आहे.

फुटपाथवर दुचाकी चालविणे, सिग्नल तोडून दुसर्‍याच्या मार्गात येणे, रहदारीत कारण नसताना डाव्या बाजूच्या मार्गिकेतून मधल्या आणि तिथून उजव्या मार्गिकेस स्पर्श करून पुन्हा डाव्या मार्गिकेकडे येणे, चारचाकी वाहनांसमोर आपली दुचाकी घालून त्याची वाट अडविणे, टपर्‍यांसमोर आपल्या दुचाक्या (कधी कधी चारचाकी वाहनेही असतात) उभ्या करून रस्ता अरुंद करणे, रस्त्यात मित्रांसमवेत कोंडाळे करून गप्पा मारीत बसणे असे अनेक उद्योग चालतात. त्यांना काही सांगायला गेले तर 'कमीत कमी शब्दात जास्तीत जास्त अपमान' केला जातो.

वडिलधार्‍यांचा मान आणि सौजन्य कमी होत चालले आहे हे नि:संशय. खुप ठिकाणी मानही राखला जातो आणि सौजन्यही दिसून येते पण त्याचे प्रमाण झपाट्याने कमी होत चालले आहे.

निश्चितपणे चिन्तनीय बाब !
असे वागणारे आपण वा आपली मुले नसावीत एवढेच !!

चिड, राग, संताप, उद्विग्नता व्यक्त करायला शब्द सापडत नाहीत. जे वाटते ते इथे लिहीणे शक्य नाही.

घडलेला प्रसंग अतिशय दुर्दैवी आहे.
त्या बाईंचं कौतुक वाटते की त्यांनी जे घडले त्या बद्दल तक्रार केली, जाऊ दे म्हणून सोडून दिले नाही.

उगीचच आवांतर : - या वरून एक प्रसंग आठवला - पु. ल. देशपांडे यांचा सत्कार करण्यात आला (बहुदा कुसुमाग्रजांच्या हस्ते .. ) त्या वेळी पु. ल. नी त्यांना वाकून नमस्कार केला. त्यानंतर भाषण करताना ते म्हणाले होते, ज्यांच्यासमोर नतमस्तक व्हावे, ज्याच्या पायावर डोके ठेवून आशिर्वाद घ्यावेत असे लोक देखील आजकाल दुर्मिळ झाले आहेत.

असपण आंजावर न पाहिलेल्या(पण माहीत असलेल्या) वयस्कर माणसांचाही सध्या कुठे मान राखला जातोय ?
हुप्प्याजी तुमचं चिंतित होणं सहाजिकच आहे पण कुत्र्याच्या शेपटीचे काय ?

त्या युवकाचे चुकलेच.
पण मी लहान असताना म्हातारी माणसं "बाळा, बाजूला हो रे जरा" असं म्हणायची. "राजे, बाजूला व्हा" ही नवी प्रेमळ भाषा दिसतेय. ;-)

- (पुणेरी म्हातार्‍यांशीही सौजन्याने वागणारा) नगरी.

शक्य तो अश्या भानगडीत पडु नये..
अंगी नाहि बळ त्याने फुलझाड लाऊ नये

चर्चतील मजकूराशी सहमत. असे प्रकार अनेकदा ऐकलेले आहेत, त्यामुळे दुर्दैवाने नवीन वाटले नाही.

बाकी चर्चेचे शिर्षक, "अस्तंगत होणारा वडिलधार्‍या माणसांचा अस्तंगत होणारा मान आणि सौजन्य! " असे योग्य वाटले असते, असे वाटते.

ही बातमी तशी न आवडण्यासारखी असल्याने कालपासून धागा नुसता पहात होते.
आज अचानक आठवले की हे नवीन नाही. दहा बारा वर्षांपूर्वी बिल्डींगमध्ये धुणी भांडी करण्यास येणारी नणंद भावजयीची जोडी आठवली. नणंद माहेरी कायमची आलेली तर भावजयीचा नवरा कायम पिणारा. या दोघी कामावर आल्यानंतर त्यांच्या झोपडीत घुसून कोणा महाभागाने ७० वर्षाच्या सासूवर बलात्कार केल्यावर काय मत व्यक्त करावे हे समजले नव्हते, अजूनही सुन्न व्हायला होते.