मिसळपाव माझ्यासाठी

हे दिलं मला तरी. या धाग्यात सापडेल.
>> कुंभाराच्या चाकावर फिरणार्‍या गोळ्याला त्याचे पाण्याने भिजलेले नाजूल हात लागून घाटदार मडके घडावे तसा ह्या अदृष्य पण भावनेने भिजलेल्या हातांनी हा पिंड घडत असतो.
कुणाला देशी मडक्याचा आकार येतो, कुणाला विदेशी कपबशीचा!>>

कुठल्याशा लेखावर हे वाचनात आले :-

Submitted by आशु जोग on Fri, 26/08/2011 - 23:48.

माहितीपूर्ण आणि अभ्यासपूर्ण आहे
(हे मिसळीवर जरा दुर्मिळ आहे)

बाकी चालु द्या...

मस्तच आवडेश छान जिलब्या .

संपादकांचा प्रतिसाद आला आहेच. अजुन काय लिहिणे. ;)

त्यो जोरात करंट देनारा नाष्टा हाय?....मधुन मधुन करत जावं...पोटाला बी बेश्ट...बेटरी बी चार्ज ह्रातीया... ;-)

खरंच सांगते मिसळ पाव माझ्यासाठी टॉनिक आहे !!!!!!!

साधारण एक वर्षापुर्वीची गोष्ट आहे. इंटर्शियल पल्मनरी फायब्रोसिस आजाराकरीता घेतलेल्या गोळ्यांनी साईड इफेक्टस झाले. आणि माझ्या डोक्यावरचा केस न केस गायब झाला. पापण्यांचे केस, भुवया वगळता अंगावर एकही केस शिल्लक राहिला नाही. संपूर्ण शरीर सुजले. नजर कमजोर झाली. संपूर्ण तोंड, ओठ, गळा स्कार्सनी (छाल्यांनी) आतून सोलवटून निघाला. जेवण सोडा पण ज्यूस किंवा पाणी पिण्यासाठीसुद्दा ओठ विलग करता येईनात. चक्क स्ट्रॉने ज्यूस किंवा पाणी पोटात ढकलावे लागले. परिणामतः प्रचंड अशक्तपणा आला. अवती भवतीच्या जगाचे भान नाहीसे झाले. महिनाभर इंजेक्शन्स टोचून घेतल्यावर हळूहळू साईड इफेक्टसचे परिणाम कमी झाल्यावर पहिले भान झाले ते केशविरहीत विद्रुप रुपाचे! ते रुप बघून एकदम उध्वस्त झाले. खचून गेले. हे आता असेच विकेशा म्हणून जगावे लागेल का ह्या भितीने हादरुन गेले. जगण्याची उरली सुरली आसक्तीही गमावून बसले. बदललेली ऑषधे काम करेनाशी झाली. ..........

आणि अशावेळी मला मिसळ पाव गवसले. मिसळ पाववरील परा, टारझन, धमु, गवि, ५० फक्त, पुपे, नितिन थत्त्ते, चतुरंग, मृत्युंजय, बिका, छोटा डॉन,....... (माफ करा काही नावे राहिली असतिल), वगैरेंच्या भन्नाट लिखाणांनी, प्रतिसादांनी, एकमेकांना दिलेल्या मिश्किल कोपरखळ्यांनी, हळूच काढलेल्या चिमट्यांनी मी वेडावले. झपाटल्यासारखी मी सकाळ संध्याकाळ ह्या अचाटवीरांचे अफाट लिखाण वाचू लागले. वेगवेगळ्या विषयावरील लेख, कथा, कविता, वगैरे विविध साहित्य वाचू लागले. माझ्या शारिरीक आणि मानसिक वेदना मला जाणवेनाश्या झाल्या. जणू मला जगण्याची नव संजिवनी लाभली ! टॉनिक मिळाले..............!!!!!!!!!!!

धन्यवाद!!!!!!!!! मिपाकर संपादक मंडळ आणि मिपाकर बंधू भगिनींनो, शतशः धन्यवाद!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

गवि, धन्यवाद!

रेवती, शिल्पा ब, आता माझी तब्बेत बर्‍यापैकी बरी आहे. धन्यवाद ! डोक्यावर पुरेसे जंगलही उगवले आहे.

आतापर्यंत फक्त वाचनमात्र होते. तुम्हां सार्‍यांसारखे मुद्देसुद, प्रवाही लेखन करायला जमत नाही. म्हणून नेहमी प्रतिसाद द्यायची टाळाटाळ करीत होते. पण मिपावरचे खट्याळ, खोडकर पण तरीही अतिशय निर्मळ, खेळकर वातावरण मला आजही भुरळ घालते. म्हणून झणझणीत मिपाची वारी नियमित चालू आहे.......

अरे हां, कृपया मला प्रतिसादात स्मायली कशा अ‍ॅड करायच्या हे कुणी सांगेल का?

महाजालाच्या आगमनाबरोबरच हा शब्दही चर्चिला जाऊ लागला. मला वाटतं महाजालावरील या संकेतस्थळाला देखील हाच शब्द अगदी चपखल लागू होतो. वास्तव जीवनात असतात तसेच इथेही चांगले, वाईट, तटस्थ, विरोधक, प्रशंसक सर्व प्रकारचे लोक भेटतात. अनेकदा सुरूवातीला भांडलेले नंतर चांगले मित्र होतात. त्यात देखील एक गंमत आहे - विरोधक त्यांचा रोष इथे संकेतस्थळावरच प्रगट करतात तर समर्थक अनेकदा व्यक्तिश: संपर्क साधून देखील पाठिंबा देतात. म्हणजेच यातना आभासी जगातच राहतात तर आनंद आपल्या वास्तविक जीवनात देखील पसरतो.

कधी कधी इतके नैराश्य जाणवते की हे स्थळ सोडून द्यावेसे वाटते (असा प्रत्यय तर आपल्या वास्तविक जीवनात देखील येतो, आहे की नाही साम्य). मला ही असेच वाटावे असा प्रसंग एकदा आला, मग मी बराच काळ या संकेतस्थळावर फिरकलो देखील नाही. तरीही अनेक जण मला सतत इथे परतण्याचा आग्रह करीत होते. इथल्या लेखांचे दुवे वारंवार ईमेल ने पाठवित होते. पण मी बाहेरच. म्हणजे त्यांनी दिलेल्या दुव्यांवरचे लेख वाचायचो पण खात्यात प्रवेश न करता. शेवटी हे चटकदार लेख आणि त्यावरचे प्रतिसाद वाचून इथे परण्याचा मोह जागृत झालाच (मला दुवे पाठविणार्‍या मित्रांचा उद्देश सफल झाला). मग मोठ्या कालावधीनंतर (खरे तर एवढा काळ माझे खाते जिवंत राहिले आणि गोठविले गेले नाही हे एक आश्चर्यच) मी पुन्हा इथे लेख प्रकाशित करायला (काही सदस्यांच्या मते - जिलब्या पाडायला) सुरूवात केली. बरे, वाईट, प्रशंसात्मक, नकारात्मक, प्रोत्साहनपर, हेटाळणीयुक्त असे अनेक प्रकारचे प्रतिसाद मिळायला सुरूवात झाली. प्रतिक ठाकूर (गणपा) च्या मार्गदर्शनामुळे माझ्या ज्ञानात भर पडली.

वास्तविक जीवनात तुम्ही जर कंटाळून एकदा खेळ सोडलात तर तुम्हाला परतण्याची संधी मिळत नाही. इथे ती मिळते हा या आभासी जगाचा फायदा. शिवाय हे जग इथले थोडेफार लेखक, प्रतिसादक यांच्यापुरतंच मर्यादित नाहीय. इथे खाते न खोलता ही हे संकेत स्थळ वाचणारे अनेक जण आहेत. जसे की आता पाहा इथे 14 users and 67 guests आहेत. अनेक दा ही संख्या तीन आकडीही असते. ह्यांना इथे प्रतिसाद देणे शक्य नसले तरी हे लोक ही नियमित मला व्यक्तिश: संपर्क साधून बरे वाईट शेरे कळवित असतात (या करिताच मी नेहमी स्वाक्षरीत संपर्क तपशील देत असतो).

आता मिसळपाव आपल्या साठी काय आहे? म्हंटलं तर सारं काही - म्हंटलं तर काहीच नाही. चित्रपट / दूरचित्रवाणी पाहिलं नाही तर आयुष्य अडतं का? नाही ना? तरीही आपण पाहतोच की. का? असलेलं आयुष्य अजुन रोमांचकारी बनविण्यासाठी. मिसळपाव चं आपल्या आयुष्यातलं हेच स्थान आहे. हे थ्रिल अनुभवताना चक्करल्यासारखं व्हायला लागलं तर सरळ बाहेर पडायचं. पुन्हा जरा वेळानी बरं वाटलं तर या भुलभुलैय्यात शिरायचं धाडस करायचं. या चक्रव्यूहात आपण मरणार नाही हे नक्की.

बिका चाचाजान शी सहमत

खरं सांगायचं तर धागाकर्त्यांना काय म्हणायचं आहे नीटसं कळलं नाही, पण श्यामल आणि श्री. गुगळे यांचे प्रतिसाद आवडले.

श्यामल लवकर बर्‍या व्हा आणि मिपावरचा गोंधळ वाढवायला मदत करा.. ;)

चतुरंग, बिका, आत्मशून्य, जाई.साहित्ययात्री, आशु जोग, गुगळे, प्रीत-मोहर, पैसा तुम्हां सार्‍यांच्या शुभेच्छाबद्दल खूप
खूप धन्यवाद ! :smile:

>>> माझ्या बायकोचे नावही श्यामल आहे. मग एक्दम तिच्या डोक्यावरचे केस गेल्यावर ती कशी दिसेल असा एक हलकट विचार डोक्यात चमकुन गेला (ह.घे.हे.सां.न.ल.)>>>

सोकाजीराव, हे तुमचे उदात्त विचार फक्त वहिनींपर्यंत पोहोचू दे, मग तुमची बिन पाण्याने कशी होईल याचे नेत्रसुखद कल्पनाचित्र नजरेसमोर उभे राहिले. :wink: जरा वहिनींचा भ्र.ध्व.क्र. देता का?....................

बर्‍याच दा लिहिलेल आड्मार्गाला जातान दिसत इथ, पण आज अगदी पहिल्यांदाच, 'काय बी' लिहिलेल्याला मार्गावर आणल ते या श्यामलच्या प्रतिसादान.
बाय द वे श्यामल केस गेल्याच दु:ख वेगळ ठेवल तर डोक किती साफ धुता येत होत हा एक फाय्दा राहिलाच की सांगाय्चा... (ह. घे.)

वरील आआआआदिती ( चेक इट 'आ" ) चा पर्सीस खंबाटा ही सुरेखच!

>>> तब्येतीची काळजी तर तुम्ही घेत आहातच पण केस गेले तर गेले, 'पर्सिस खंबाटा' कट आहे असं द्यायचं सांगून! जास्त त्रास करून घ्यायचा नाही.>>>

आदिती, सध्या 'पर्सिस खंबाटा' कटाऐवजी मी बॉयकट करुन मिरवतेय. नाहीतरी फार दिवस इच्छा होती बॉयकट करायची. आता अधिकृतरित्या ती पूर्ण करुन घेतेय. थोड्क्यात काय तर जो होत्ताय अच्छेके लिये होत्ताय !............ :wink:

>>> बाय द वे श्यामल केस गेल्याच दु:ख वेगळ ठेवल तर डोक किती साफ धुता येत होत हा एक फाय्दा राहिलाच की सांगाय्चा... (ह. घे.)>>>

अपर्णा अक्षय, अग फक्त डोक किती साफ धुता येत होत हा एक फायदा तर होताच. पण भांग पाडण्यात आणि केशरचना करण्यात जाणारा अमूल्य वेळही वाचत होता. गेले ते दिन गेले......... :bigsmile:

श्यामलताई
मी खरतर या धाग्यावर एक वात्र्ट प्रतिक्रीया द्यायला आलो होतो.
पण तुमचा अनुभव वाचला आणि मत एकदम बदलले.
मिपा ने मला बरेच मित्र दिले. पुन्हा कॉलेजच्या क्यान्तीनमधली चकाट्यांची मजा दिली.
दिल्ली सारख्या गावात मला हक्काचा मित्र असू शकतो. तो गावाकडून आलेल्या पाहुण्याचे आतिथ्य करेल तितक्याच आतिथ्याने घरी बोलावून फर्मास जेवणाचा बेत करतो.
मिपावरील सदस्यांच्या कडे तुम्ही घरी कधी गेलात तर त्यांच्या घरातील सर्वाना तुमच्या बद्दल माहिती असते. हा विषेश मला सर्वांकडेच आढळला.
मिपामुळे मला खरेच कुठेही गेलो तरी घरापासून दूर असल्याचे फिलींग येत नाही.
श्यामलताई तुमच्या साठी एक आम्हा सर्व मिपाकरांकडुन एक मिपा वरील सर्वात धम्माल कविता भेट
या इथे http://misalpav.com/node/6332

>>>मी मधे जरा आजारी पडलो तर इथल्या काही मित्रांनी थेट वड्याचे पीठ मळायला घेतल्याचं मला आणखी काही मित्रांनी सांगितलं.

केवढी ही सूडभावना.. ?

असले मित्र असल्यावर वेगळे शत्रू कशाला हवेत ? >>मी मधे जरा आजारी पडलो तर इथल्या काही मित्रांनी थेट वड्याचे पीठ मळायला घेतल्याचं मला आणखी काही मित्रांनी सांगितलं.>>> :lol: :bigsmile:

गवि, हसून हसून डोळ्यात पाणी आले. किबोर्ड दिसत नाहीय.........

>>>श्यामलताई, तुमच्या साठी एक आम्हा सर्व मिपाकरांकडुन एक मिपा वरील सर्वात धम्माल कविता भेट
या इथे http://misalpav.com/node/6332>>>>>>

विजुभाऊ, मस्त भेट! आवडली.

शामल तै . तुम्ही लवकर बर्या व्हालच.. नव्हे झालात हात...
आता लिहित्या व्हा....

अगदीच गरज पडली तर साचा भेट दिल्या जाईल ;)

खरे तर मिपा वरील बरेच लेख, मिपा माहित नसतानापासून मित्रांच्या ढकलपत्रा मधून वाचण्यात येत होते. पण मीपा ची पहिली ओळख झाली ती "It wife " या लेखामधून. एका मित्राच्या ढकलपत्रा मधून ती लिंक उघडली व मिसळपाव.कॉम पहिले. या लेखावरील प्रतिक्रिया व चर्चा आणखीन हि वेळ मिळाल्यावर वाचतो. विशेषत: अदिती तै ( तै हा शब्द इथेच पहिल्यांदा पहिला)च्या प्रतिक्रिया म्हणजे एकदम जबरदस्त ! या लेखामुळेच मिपाशी जोडला गेलो असे वाटते.

बर्याचदा मी येथे येतो ते "पॉप कोर्न" घेउनच, कारण लेख, कविता लिहिणे व ते हि येथे, हे केवळ अशक्यच !
ढकल पत्रावरील बरेच जोक्स वाचले, पण office मधील वातावरनात एकटाच खदखदून हसलोय ते मिसळपाव वरील "comments " वाचून !
कितीही कंट्रोल केले तरीही दररोज एकदा तरी मिपा वर आल्याशिवाय राहवत नाही, हीच मिपा ची खासियत वाटते !!