वर्‍हाडी खिचडी

कांद्याचं काय करायचं?

कांदा तेलात परतायचा असेल कदाचित.
पाकृ अगदी छान!
खोबरे कच्चे घ्यायचे कि भाजून?

छान दिसतेय खिचडी...करुन बघते.

वर्‍हाडी की खानदेशी? जळगाव / चाळीसगाव चा संर्दभ दिसला म्हणुन विचारले...

खानदेशात ही खिचडी चुलीवर करतात त्यामुळे एक वेगळीच चव येते.

पुन्हा एकदा भात, इकडे बायको बोंब मारतेय माझ्या भात खाण्यावरुन आणि तुम्ही एका मागुन एक भाताचे प्रकार टाका, च्यायला अन्याव आहे नुसता, असो जातो आता नाहीतर फोडणीचा भात संपुन जाईल.

बाकी, आज रात्री करुन पाहेन व उद्या सांगेन.

हर्षद.

खिचडिचा हा प्रकार खान्देशी आहे या बरोबर घट्ट कढि असेल तर मजा येते, माझ्या महिति प्रमाने तसेच वरर्‍हाडात अमरावती कडे जी खिचडि करतात त्यात तिखट / मसाला नसतो व थोडि पातळसर असते...पन त्या बरोबर टमाट्या ची झनझनित रस्सा भाजि असते

तर, आम्ही सगळे माझ्या मामाच्या लग्नासाठी गेलो होतो. मी तेव्हा साधारण ३री मधे होते. लग्न लावुन आम्ही सगळे घरी आलो होतो. मी माझ्या मामे भावांसोबत खेळत होते.

हं?

नाही म्हणजे, 'झट् मँगनी, पट् ब्याह' वगैरेबद्दल ऐकले होते, पण हे म्हणजे जरा जास्तच झटपट झाले, नाही?

असो.

व्वा झक्कास दिस्तेय :)

हि आहे खान्देशीच खिचडी पण ती लग्न वऱ्हाडाला करतात म्हणून तिला वर्हाडी खिचडी असे म्हणतात.त्यामागे एक कारण हेही असू शकते कि एकत्रित आलेल्या इतक्या माणसांसाठी रात्री वेगवेगळे काय पक्वान्न बनवणार म्हणून खिचडी पण लागते जाम भारी.
तलोद्याकडे ह्याबरोबर कढी आणि चवळीची कोरडी भाजी करतात ती पण मस्त.
ह्यावर जर शेंगदाणा तेल कच्चे आणि चीकनीचा पापड भाजलेला.............ओफ्फो ओफ्फो ........... विचारूच नका

मस्त मेनू.........

चिकनी चा पापड.... व्वा....

म्हणजे काय?

मृणालिनी सुगरीणी जरा तुमचा पत्ता द्या हो.

आणि परदेशात राहात असाल तर ती स्वातीतै हवापालट करायला चालली आहे, तीच्यासोबत जाउन या चार दिवस.

कृपया पाककृती विभागाला यातनाघर असे नाव द्यावे हि विनंती.

लाल ज्वारीला चिकनी म्हणतात.त्यापासून हे पापड बनवतात खासकरून खानदेशातच मिळणारा हा पापडाचा प्रकार आहे.
तो खाण्याचा योग्य प्रकार म्हणजे चुलीत भाजून त्यावर कुटलेले तिखट (तीळ,मीठ,मिरच्या, शेंगदाणे मिश्रण) आणि थोडे तेल शिंपडून ..........मग काय मज्जा येते
अवांतर... काही तळीराम याचा चखना म्हणूनपण वापर करताना आढळतात

खिचडी म्हणजे माझा वीक पॉईंट.. बाकी खिचडी बनवणे म्हणजे उत्सव साजरा करणे हे मला तरी लागू पडतयं...

- (खिचडीवाला बल्लव) पिंगू

मस्तच!

ही खिचडी माझी लाडकी, पण कच्च्या तेलापेक्षाही ह्या खिचडीवर फोडणी घालून मला जास्त आवडते,
मी ही हिचे नाव वर्‍हाडी खिचडी असेच ऐकले आहे, आता वर्‍हाड प्रांतातील की वर्‍हाडासाठीची खिचडी हे शोधायला लागेल..
स्वाती

मस्त दिसते आहे वर्‍हाडी खिचडी! :)
सुके खोबरे आधी परतून नाही का घ्यायचे?

ए खूप खूप मस्त ह . :)

खानदेशात याला फोडणीची खिचडी म्हणतात! कच्चे तेल, पापड अन् कांदा सोबतीला! :)

अरे वा .. याला वर्‍हाडी खिचडी बोलतात का?
आमच्याकडे याला मसाला भात बोलतात, १५ दिवसानी घरी गेल्यावर आईला गेल्यावर हा भात करायला सांगतोच सांगतो.
आणि
१ वर्षे शिरुर ला असताना घरी स्वयपाक करत होतो, तेंव्हा रोज आम्ही हाच मसाला भात करायचो.. काय धमाल होती तेंव्हा.

असो शब्द/नाव वेग़ळे असुद्या.. आस्वाद मात्र परिपुर्ण देतो हा भात.
आणि धन्यवाद

आणखिन एक यात कच्चे शेंगदाने पण घाला, शिजल्यावर मस्त लागतात.
बटाटे पण टाका खुपच छान होते यामुळे .

लिंबु पिळुन छान लागते,
पण दह्या बरोबर क्या कहेना ,...

सोपा आणि रुचकर प्रकार दिसतो आहे.
करून बघायला पाहिजे.
आधी कांदा नंतर हळद परतल्यामुळे नक्कीच फरक पडत असावा. चरचरीत तळलेली हळद (माझा नेहमीचा प्रकार) आणि वाफेवर शिजलेली हळद यांच्यात नक्कीच स्वादाचा फरक आहे. मला दोन्ही आवडतात.

झणझणीत खान्देशी खिचडी हा माझाही अतीव आवडता प्रकार.
ही खिचडी उरली तर दुसर्‍या दिवशी खायला फार मस्त लागते.
शेंगदाणे तर हवेतच हवेत. हा प्रकार इडली प्रमाणेच मी सातही दिवस हादडू शकतो.
मला ही खिचडी करायलाही आवडते.

ही बहुदा वर्‍हाडासाठीची खिचडी आहे. अनेकदा वर्‍हाडाचा पाहुणचार (सायंकाळी) याचाच असत असे पण हल्ली दिसत नाही.
- अवांतर रंजन -
उन्हाळ्याचे दिवस असतांना, रात्रीच्या जेवणासाठी मस्त वाफाळत्या खिचडीवर चिरलेली कोथिंबीर घालावी, वर लिम्बू पिळावे.
सोबत हाताने फोडलेला आमचा लासलगावचा लाल, गोड,असा मस्त कांदा असावा.
मित्रमंडळी - भाऊ बहिणी वगैरे आलेली असावीत. हास्यविनोद, गाणी, कविता वगैरे म्हणून झालेल्या असाव्यात. मस्त कडकडीत भूक लागलेली असावी. खिचडीचा सुवास दरवळत असावा.

मुलांनी पटापट पाणी वगैरे घ्यावे. मोठ्यांनी खिचडीचे भले मोठे पातेले अंगणात आणावे. बसण्याची आसने (पट्ट्या) घालून कुणीतरी वाढण्याची सुरुवात करावी. अंगणात झकास पैकी गप्पा मारत जेवण करावे.

जेवण झाल्यावर मस्त आले कोथिंबीर आणि सैंधव घातलेला मठ्ठा प्यावा! हा मट्ठा तयार होइ पर्यंत कुणीतरी सतरंज्या घालाव्यात आणि पत्त्यांचा डाव सुरु व्हावा, सोबत प्यायला ताक!

दहा वाजले मुले पेंगू लागली की कुणीतरी हलक्या आवाजात रेडियोची गाणी लावावीत. पत्त्याच्या डावातून एक एक जण गळत दोनचार भिडू उरावेत. मग डाव संपल्यावर परत अंगणातच सतरंजीवर गार पडलेली सोलापुरी चादर पांघरून पसरावे. आकाशातले तारे पहात भावा-बहीणींसोबत हलक्या आवाजात लहानपणच्या आठवणी जागवाव्यात... चिल्ल्यापिल्ल्यांची पांघरुणे व्यवस्थित करावीत आणि हळू हळू झोपेच्या अधीन व्हावे!

अहाहा! गेले हो हे दिवस. काय पण मजा होती. आयुष्य साधं सोप होतं पण ही त्यातली खास मजा होती.

मजा आली!
तुमच्या एका पाककृतीने किती तरी मधूर आठवणी जाग्या केल्या.

शतशः: धन्यवाद!

मस्त... खान्देशी पदार्थ .... हो वर्‍हाड लोकांसाठी करतात... म्हणुन वर्‍हाडी खिचडी....