सोवळ्यात सुतावर पाय?

सोवळ्यात असताना सुतावर पाय देता येत नाही का? ते का?

सोवळ्यात असताना सुतावरूनही स्वर्ग गाठता येऊ नये म्हणून.

हे प्रश्न गंभीरपणे विचारलेले आहेत याची कल्पना आहे. मला या प्रश्नांविषयी काहीही कल्पना नाही.

मला वाटते की सोवळ्यात असताना कापूस अथवा त्यापासून बनलेल्या कापडाला / धाग्यांना स्पर्श अलाउड नसतो. म्हणून... बाकी स्वतः सोवळे कधी पाळले नाही म्हणून नक्की कल्पना नाही.

सोवळ्यात फक्त रेशमी वस्त्र परिधान करण्यास परवानगी असते. नैसगीक धाग्याचे असल्याने. त्यात खोड काढायची म्हटली तर देवाला वस्त्रे, वाती मात्र कापसाच्या बर्‍या चालत?;)
माझ्या माहेरी सोवळे ओवळे फार असायचे पण आम्ही लहान असताना मुलांपुरती म्हणून त्यात सूट असायची.
आम्ही सोवळ्यातल्या आई आज्जीला बिनदिक्कतपणे शिवायचो. नंतर नंतर सोवळे हा प्रकारच बंद केला होता असे आठवते.
तोपर्यंत आई आज्जीच्या ठराविक रेशमी साड्या सणावाराच्या आधी धुवून वेगळ्या वाळत घातल्या जायच्या. सोवळे बंद झाल्यावर त्या साड्यांचा उपयोग धुतलेली धान्ये वाळवायला केला गेला.;) कारण ती वस्त्रे बरेचदा धुवून अगदी मऊ झाली होती.

Clu pjpjv mUmUCj j

फक्त असेच दिसत आहे. म्हणून प्रतिक्रीया राखुन आहे.

चिंतामणींशी सहमत...

सोवळ्यात कशावरही पाय देउ नये हे स्पष्ट करण्याकरता सुताचा दाखला.

आमच्या घरातील सोवळे ( कद) मला मोठे होत असे. चालताना माझा पाय त्यात अडकत असे. त्यामुळे मला पुजा करताना अडथळा येई. प्रसंगी सोवळे सुटे. वडिलांनी मला मग सोवळ्याच्या वस्त्राची अर्धी चड्डी शिवुन दिली होती. त्याला सोवळ्याचीच नाडी होती. ही सोवळी चड्डी घालून मी पुजा करताना सहज वावरता येत असे. मी श्रावणीला देखील ती सोवळ्याची अर्धी चड्डी घालत असे. पण पंचगव्य व गोमुत्र पिताना ते त्या चड्डीवर सांडत असे. त्याचा डागही पडत असे. सोवळ्यातील पुरुष व विटाळशी बाई यात मला विलक्षण साम्य वाटत असे. सोवळ्यात सुती कपड्यांना केवळ पायच नव्हे तर हातही लावत नसे.अन्य माणसाचा स्पर्श देखील वर्ज्य होता. मग घोंगडीला स्पर्श चालतो का? असे भय युक्त कुतुहल माझ्या मनात येत असे. असो गेल ते दिन गेले.... हल्ली आम्ही 'शास्त्रापुरते' देखील सोवळे घालत नाही वा पाळत नाही. याची शिक्षा आम्हाला होणार आहे असे काही शास्त्रकार सांगतात.