गजानन महाराज शेगांव -- एक उत्तम व्यवस्थापन

हे माझे श्रध्दास्थान.
दरवर्षी त्या स्थानावर जाअयचा योग येतो त्याबद्दल मी स्वतःला भाग्यवान समजते.
पूर्वी जागेची कमतरता होती तरीही शिस्त पाळली जात असे. आता तिथे सुव्य्वस्था आहे. मंदिताच्या परिसरात स्वच्छता आहे.
बाहेरचे गाव मात्र अजून सुधारणेच्या प्रतिक्षेत आहे. पाण्याची, पैशाची टंचाई हे काही कारणे असावित.
आम्ही गावातून पायी फिरतो आणि महाराज जिथे जिथे राहिले तिथल्या स्थानांना भेटी देतो.
आनंद सागर बाग तर छानच आहे. तिथे ही जाणा येण्यासाठी विनामूल्य बस सेवा आहे.
पुन्हा शेगावाला कधी जायला मिअळते आहे या प्रतिक्षेत आहे
मीनल

मीनल.
http://myurmee.blogspot.com/

स्वरूपानंदांच्या पावसलासुद्धा दर्शन घेताना असंच मन प्रसन्न होतं
विंजिनेर(देसाई)

वरिल प्रतीसादान्शी सहमत आहे. मी शेगावला वर्शातून एकदा तरी जातेच. खरच खूपच चान्गली व्यवस्था आहे.

>>बाहेरचे गाव मात्र अजून सुधारणेच्या प्रतिक्षेत आहे. पाण्याची, पैशाची टंचाई हे काही कारणे असावित.
याचेच वाईट वाटते .. संस्थानपण त्याबाबत बरच उदासिन दिसते .. पैशाची टंचाई खुप असेल अस वाटत नाही कारण संस्थानाकडे तो आहे ..

बाकी देवस्थान आवडते .. प्रत्येक बाबतीत व्यवस्था चांगली आहे ..

मागे बर्‍याच वर्षापूर्वी मी ती बाग पाहिली होती. छान वाटले होते. देवस्थान पण छान आहे.
फोटो काढले असतील तर टाका की राव.
- जय महाराष्ट्र , जय मराठी !

शेगाव हे स्वच्छ,सुंदर आणि प्रसन्न वातावरण असलेले देवस्थान आहे.

मदनबाण.....

Hi IQ doesn't guarantee Happiness & Success in Life.

गोंदवल्यालासुद्धा अशीच चांगली व्यवस्था आहे...गाव साधारणच आहे...कारण नेहेमीचेच...पाणी नाही, वीज नाही ...बाकी शेगावला खूप लहानपणी गेले होते...फारसं काही आठवत नाही..

***********************************************************
http://shilpasview.blogspot.com/

आम्ही लहानपणापासून shegeon ला जातो.तेव्हापासून मंदिरात नेहमीच नवीन काहीतरी baghaila मिळते
मंदिराच्या परिसर clean असतो .तसेच बाजूला एक दळण ची machine आहे.ती दिवसरात्र पीठ काडते
कितीही गर्दी zhali तरी सगळ्यांना रांगेत लागून प्रसाद मिळतो तोही निशुल्क सणासुदीला तर पकवान पण असतात
कधीही भ्रष्टाचार नाही.सगळे प्रेमाने आणि श्रद्धेने काम करतात.संस्थान च्या काही गोष्टी कौतुकास्पद आहे.
फिरता दवाखाना ,engineering college ,धर्मशाळा ,आळंदी आणि पंढरपूर येथे धर्मशाळा ,पाण्याचा दुष्काळ असूनही
आनंदसागर सारखा भव्य प्रकल्प ,आणि jaila yaila मोफत सेवा .देणगीचा योग्य वापर आणि शिस्तीत पंगतीत जेवण
खरच विदर्भातल्या साध्या लोकांची गजाजन महाराज आणि shegeon hi पंढरीच आहे.असा अनुभव भारतातल्या धनाढ्य
देवस्थान मध्ये पण नाही याची खंत वाटते.
sadguru गजाजन महाराज की जय.

शेगावच्या जवळच नागझरी येथे कुंड आहे. ते ठिकाणही बघण्यासारखे आहे.

तेथे जातांना स्टेशनवर काही मंडळी 'राहण्याचे ठिकाण, धर्मशाळा फुल आहेत. आमच्याकडे चला' असे सांगतात. ते ऐकू नये. सरळ देवस्थानात यावे.

भक्तीविजय ग्रंथ ही वाचनिय आहे.

गजानन महाराज की जय.

मधुमेहा विरुद्ध लढा

माझी जालवही

चालू द्या.

मी १९८१ मध्ये शिर्डीला गेलो होतो. त्यानंतर कुठल्याही बाबांच्या स्थानी जायचे नाही असे ठरवले.
२००३ मध्ये गोंदवल्याला जावे लागले - सहलीतील इतर लोकांमुळे. तेव्हाही बाहेरच थांबलो. :)

नितिन थत्ते

ह्या उत्तम व्यवस्थापनाची उदाहरणे म्हणजे -

१. दर्शनासाठी भाविक जिथून रांग ( क्यू ) धरतात, तिथे "दर्शनासाठी लागणारा वेळ" अशी पाटी असते. त्यावर वेळेचे आकडे लिहीलेले असतात - उदा. अडीच तास किंवा तीन तास, इ. आणि विशेष म्हणजे तुम्ही दर्शन घेऊन बाहेर पडता त्यावेळी तुमच्या लक्षात येते कि, बरोबर लिहीला होता तेवढाच वेळ लागला आहे.

२.दुसरे, सगळ्यांना रांग एकच - कुणी कितीही पैसेवाला असो किंवा अगदी गरीब असो - सगळ्यांना एकाच रांगेमधून यावे लागते. 'जास्त पैसे देऊन लवकर दर्शन' हि व्यवस्थाच नाही.

३. रांगेच्या बाजूला पिण्याचे थंड पाणी हातात आणून मिळेल अशी व्यवस्था.

४. रांगेत उभ्या असलेल्या भाविकाला स्वच्छतागृहात जायचे असेल, तर त्याला पास मिळतो. आल्यानंतर तो पास दाखवल्याबरोबर त्याला त्याच्या मूळ जागेवर परत रांगेत उभे राहता येते. रांगेतला नंबर जात नाही.

५. तिथल्या भक्तनिवासात आणि मंदिरात अतिशय स्वच्छता राखण्यात येते. दोन्ही ठिकाणी फिनाईलने लाद्या पुसण्याचे काम अव्याहतपणे चालू असते.

अश्याप्रकारच्या कित्येक व्यवस्था शेगाव संस्थानने भाविकांच्या सोयीसाठी केलेल्या आहेत.

मी शेगावला फार लहानपणी गेले होते. नुकतीच राजीव गांधींवर जीवघेणा हल्ला झाल्यामुळे सगळंच सूनसान होतं. म्हणून का होईना तिथली शांतता मला फारच आवडली. तिथली बाग वगैरे चांगली होती, तिथेच पॅरलल बारवर खेळायलाही थोडं शिकले. पण आता फारसं आठवत नाही. मंदीरात आत गेल्याचंही आठवत नाही. शेगाव गाव, आजूबाजूचा परिसर आता आठवत नाही.

नंतर दोनच वर्षांनी पंढरपूरच्या देवळात जावं लागलं ... त्यानंतर मंदीरांना, गावातल्या बकालपणाला आणि तिथल्या गर्दीला लांबूनच नमस्कार बरा वाटू लागला.

अदिती

गजानन महाराजांचा संबंध दत्ताच्या भक्तीशी/दत्त संप्रदायाशी येतो काय ? येथील भाविकांपैकी कुणी प्रकाश टाकू शकेल काय ?

ह्या संस्थानाने वित्तीय नियोजनासाठी आता एस ए पी (SAP) प्रणालीचा वापर सूरू करून नवा पायंडा (आणि आयटी कंपन्यांसाठी नवा सेक्टर) सूरू केला आहे.

अर्थातच इतक्या महागड्या प्रणाल्या त्यांना कशा परवडल्या वगैरे प्रश्न मनात येणं पाप आहे

ऋषिकेश
------------------
इथे दुसर्‍यांच्या ब्लॉगची जाहिरात करून मिळेल. योग्य बोलीसह संपर्क साधावा.

अक्कलकोटलाही असेच असते तर किती बरे झाले असते :(

तेथे जातांना स्टेशनवर काही मंडळी 'राहण्याचे ठिकाण, धर्मशाळा फुल आहेत. आमच्याकडे चला' असे सांगतात. ते ऐकू नये. सरळ देवस्थानात यावे

>>>>>>
अगदी अगदी. देवस्थानने त्याकरीता अशा अफवांवर विश्वास ठेवु नये असे जाहीर केले आहे.

शेगाव संस्थानचे संपर्क भ्रमणध्वनी.
०१. ९८५०८५०८९१
०२. ९४२२०६४३१८
०३ ९४२२०६४३१९
०४. ९०११२२९०७८.

आनन्दसागर.
०१. ०७२६५-२५२०१८
०२. ०७२६५-२५२२५१.

गण गण गणात बोते..!