अथांग सागर येती लाटा
सागराच्या स्पंदनाची
आगळीशी देहबोली
फेनफुले खळाळत
नभाकडे झेपावली
गतीमान जसा जसा
सागराचा श्वास होई
ऊर त्याचा फेसाळत
खाली वर झेप घेई
भावनांच्या आवेगाने
क्षणक्षण उचंबळे
थरथरले वाळूचे
कण कण इवलाले
नभातल्या चंद्रामुळे
खुळी चांदणी जाहली
मिठीमध्ये किनाऱ्याच्या
फेनफुले विसावली
एकामागे एक येते
खळाळत लाट लाट
लपाछपीमध्ये होते
दिनरात नि पहाट
थांग लागेना अजुनी
माणसाला मानसाचा
मन अथांग सागर
खळाळणाऱ्या लाटांचा!
प्रतिक्रिया
20 Mar 2008 - 6:01 pm | विसोबा खेचर
वा! सुरेख कविता...!
नभातल्या चंद्रामुळे
खुळी चांदणी जाहली
मिठीमध्ये किनाऱ्याच्या
फेनफुले विसावली
फेनफुले हा शब्द सुंदर आहे..!
थांग लागेना अजुनी
माणसाला मानसाचा
मन अथांग सागर
खळाळणाऱ्या लाटांचा!
क्या बात है,
मन अथांग सागर
खळाळणाऱ्या लाटांचा!
या ओळी बाकी क्लासच!
आपला,
(मनाच्या दर्याचा प्रेमी) तात्या.
20 Mar 2008 - 6:51 pm | स्वाती राजेश
सुंदर कविता लिहिली आहे.
सागराच्या स्पंदनाची
आगळीशी देहबोली
फेनफुले खळाळत
नभाकडे झेपावली
या ओळी आवडल्या.
फेनफुले हा शब्द सुंदर आहे..! तात्यांशी सहमत.
20 Mar 2008 - 7:09 pm | प्राजु
सागराच्या स्पंदनाची
आगळीशी देहबोली
फेनफुले खळाळत
नभाकडे झेपावली
अप्रतिम... अतिशय सुंदर आहेत याओळी..
- (सर्वव्यापी)प्राजु
20 Mar 2008 - 8:58 pm | सचिन
थांग लागेना अजुनी
माणसाला मानसाचा
मन अथांग सागर
खळाळणाऱ्या लाटांचा!
हे बाकी खरंय....!
कविता सुरेख्....आवडली.
फेनफुले शब्द छानच ! तात्यांशी सहमत !!
20 Mar 2008 - 11:38 pm | सर्किट (not verified)
चित्रदर्शी कविता !
लगागागा लगागागा ही सुंदर लय.. (फक्त शेवटच्या ओळीतले "खळाळणार्या" बदलता येईल का ?)
- सर्किट
20 Mar 2008 - 11:43 pm | चतुरंग
"खळाळत्या ह्या लाटांचा!"
चालू शकेल?
चतुरंग
20 Mar 2008 - 11:44 pm | सर्किट (not verified)
छान रंगोबा !!
- सर्किट
(आता ही कविता "कशासाठी पोटासाठी.." ह्या चालीत छान बसते.)
21 Mar 2008 - 12:24 am | धनंजय
छान कविता.
"खळाळणार्या" बदलावे, (अष्टाक्षरीत शक्यतो ५/३ अशी यती देऊ नये असा नियम लक्षात येत आहे...) पण
"खळाळत्या ह्या" नाही पटले - उगीच आठ-अक्षर पूर्ती वाटते. "ह्या" म्हणजे कुठल्या?
21 Mar 2008 - 12:27 am | सुवर्णमयी
५/३ यतीचा नियम मला माहिती नव्हता. आता लिहितांना आणखी एक बंधनः)
ह्या - मनातल्या लाटांचा म्हणून घेता येईल असे मला वाटले.
अधिक विचार करून यमक साधणारी व अर्थपूर्ण दुसरी ओळही लिहून बघेन.
21 Mar 2008 - 12:31 am | चतुरंग
'ह्या' म्हणजे सततच्या - कुठल्या एका ठिकाणच्या/क्षणातल्या असे काही नाही, त्या असतातच, तुम्ही पहाल तेव्हा आणि तुम्ही पहाल तिथे!
चतुरंग
21 Mar 2008 - 12:01 am | सुवर्णमयी
सर्वांचे प्रतिसाद आणि सूचनेकरता आभार.
कवितेत केलेला बदल आवडला.
आता कशासाठी पोटासाठीच्या चालीत म्हणून बघायला हरकत नाही:)
फेनफुले हा शब्द माझा नाही. त्यामुळे त्याचे श्रेयही माझे नाही. हा शब्द खूप वर्षापूर्वी वाचनात आला होता, तेव्हापासून लक्षात होता.. पण कोणाच्या लेखनात वाचला ते आता नेमके आठवत नाही.
सोनाली
21 Mar 2008 - 12:13 am | बेसनलाडू
मस्त कविता. फार आवडली.
गतीमान जसा जसा
सागराचा श्वास होई
ऊर त्याचा फेसाळत
खाली वर झेप घेई
एकामागे एक येते
खळाळत लाट लाट
लपाछपीमध्ये होते
दिनरात नि पहाट
'फेनफुले', 'माणसाला मानसाचा' हे फार आवडले. 'मराठी माणसं मराठी मानसं' हे कुठेशी वाचलेले आठवले :) ;)
(मराठी माणूस)बेसनलाडू
21 Mar 2008 - 2:00 am | नंदन
कविता, शेवटचे कडवे विशेष आवडले.
नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
21 Mar 2008 - 10:07 am | ठणठणपाळ
अभिनंदन
>>ऊर त्याचा फेसाळत
खाली वर झेप घेई
ही कल्पना अगदी नवीन आणि मनोरम आहे.
काही शब्दांची द्विरुक्ती खूप परिणामकारक वाटते. उदा., क्षणक्षण, कणकण, जसाजसा, लाटलाट.
खळाळणार्या च्याऐवजी खळखळत्या चालेल का?
ठणठणपाळ
21 Mar 2008 - 12:01 pm | आजानुकर्ण
वरील प्रतिक्रियांशी सहमत आहे. सुंदर कविता. अत्यंत आवडली.
(सहमत) आजानुकर्णही कल्पना अगदी नवीन आणि मनोरम आहे.
21 Mar 2008 - 7:33 pm | सुधीर कांदळकर
खूळी चांदणी,
फेनफुले तसेच माणसाला मानसाचा शब्दयोजना सुंदरच.
शुभेच्छा
अर्धवटराव आचरटाचार्य,
सुधीर कांदळकर.
23 Mar 2008 - 3:50 pm | सागर
सुवर्णमयी,
अतिशय सुंदर कविता आहे. खूपच छान.... अजून येऊ देत...
माझे नाव त्यात आहे त्यामुळे तर अगदीच स्पर्शून गेली ही कविता :)
शेवट खूपच सुंदर केलात.
--------------------
थांग लागेना अजुनी
माणसाला मानसाचा
मन अथांग सागर
खळाळणाऱ्या लाटांचा!
--------------------
माझीही थोडी भर...
सरिता येथे सागरमय होते
सर्वस्व अर्पून प्रेमा करता...
अथांग सागरात काहूर माजते
एकेक दिशा सावरता सावरता....
(अथांग) सागर
13 Dec 2022 - 3:14 pm | उत्खनक
नभातल्या चंद्रामुळे
खुळी चांदणी जाहली
मिठीमध्ये किनाऱ्याच्या
फेनफुले विसावली
फार सुंदर काव्य!