(नसतेस घरी तू जेव्हा )

वा! क्या बात है!

आज घरी कोणी दिसत नाहीये!:)) एकामागून एक धोबीपछाड सुरु आहेत म्हणून विचारतोय!
हायक्लास विडंबन!!

चतुरंग

भन्नाट,रे केश्या....
नसतेस घरी तू जेव्हा
जीव हलका हलका होतो
पीण्याला जमती सारे
अन्‌ एकच गलका होतो
लईच जबरा...

"दिसामाजी काही(च्या काही) तरी ते लिहावे"
-इनोबा(मिसळबोध)

काय केशव, आज एकदम धडाधड विडंबने येत आहेत...
खरं सांगायचं तर मला ते "नसतेस घरी तू जेव्हा" इतके नाही आवडत. पण विडंबन एकदम जबरा.. हेच जास्ती आवडले.
- (सर्वव्यापी)प्राजु

तव घरात अवतरण्याच्या
मज स्मरती घातकवेळा
घर भरभर अवरून सगळे
मी पुन्हा सात्त्विक होतो

वा वा! क्या बात है...

अवांतर -

मी पुन्हा सात्त्विक होतो

च्या ऐवजी,

पुन्हा मी सात्विक होतो

असे चालेल का?

आपला
(कवितेतलं फारसं काही न समजणारा) तात्या.

वा वा केशवराव,

अप्रतिम विडंबन . झकास . मजा आली.

आपला,
(आस्वादक) धोंडोपंत

आम्हाला येथे भेट द्या http://dhondopant.blogspot.com

महाशिवरात्रीच्या निमित्ताने आपले एकापेक्षा एक सरस विडंबने वाचायला मिळत आहेत, आमची सुटी कारणी लागली :)

नसतेस घरी तू जेव्हा
जीव हलका हलका होतो
पीण्याला जमती सारे
अन्‌ एकच गलका होतो

आपल्या विडंबनाची एकदा सुरुवात जोरदार झाली की, उत्तरार्ध, आणि शेवट लाजवाब होतो, हा आमचा अनुभव आहे.
सारांश, विडंबन आवडले :)

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

मस्त

माझ्या मते, जर हे विडम्बन खुद्द सन्दीप खरेनीदेखील वाचले, तर त्यानाही हसू आवरणार नाही.

फार झक्कास जमलय! लगे रहो!

आपला,
ओम फट स्वाहा....
तात्या विन्चू

जबराट विडंबन आहे हे :)

खल्लास्स्स .... एक से बढकर एक.
जियो केशवराव...

सही जमलंय विडंबन.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

मस्त विडंबन झाले आहे.
खासच....

झकास विडंबन आचार्य. अत्यंत आवडले.

(हसरा) आजानुकर्ण

फुल्टु मजा आलीव. :) :) :)

बेष्टच एका वर्षानी जालिंदरबाबाच्या कृपने पुन्हा काव्याचा आनंद घेता आला.
प्रकाश घाटपांडे
आमच्या अनुदिनीत जरुर डोकवा.

झकासच ! एकदम एव्हरग्रिन विडंबन.

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
फिटावीत जरा तरी जगण्याची देणी, एक तरी ओळ अशी लिहावी शहाणी...
आमचे राज्य

नभ फाटून वीज पडावी
जल्लोश तसा मी करतो
ही शुद्ध जरा क्षीण होते
अन्‌ पती बोलका होतो

जय हो...........

एकदम नादखुळा..............

एकदम नादखुळा..............

एकदम नादखुळा..............

एकदम मस्त विडंबन

समिधा
(चांगल्या मैत्री सारखे सुंदर दुसरे काही नाही.)

ओरिजिनल गाण खूप आवडत.
विडंबने फारशी आवडत नाहित. पण हे आवडल.

मीनल.

लय भारी विडंबन केशवसुमार !!!!!

येताच विड्या ओठांशी
मी दचकून बघतो मागे
खिडकीशी थांबून ओढा
मग गंध तयांचा जातो
हा.हा.हा.... करेक्ट. :)

मदनबाण.....

I Was Born Intelligent,But Education Ruined Me.
Mark Twain.

उच्च विडंबन.
लगे रहो

अभिज्ञ.

व्रात्य नवर्‍याच्या सोनेरी अनुभवाची रम्य आठवण ताजी केली.

पण खिडकीत उभें राहून धूम्रपान केलें तर लक्षांत ठेवा पडद्यांना धूम्रकाष्ठाचा - सिगारेटचा वास येतो. पण मूळ कविता अग्निकोल्ह्यावर दिसत नाहीं.

सुधीर कांदळकर.

बेफाम, फण्टास्टिक, लै भारी !!!

सुंदर !!!!

अत्र्यांनंतर तुम्हीच !!!

चरणांवर तव पडतो.....! हा हा हा. येथ शरण आलेया काय मरण असे? :''(

जबरी!

आता वाचलं हे विडंबन!
खी खी खी!
हा धागा वर येण्यास कारणीभूत ठरलेले इंटरनेटस्नेही, वय वर्षे २२ यांचे आभार!;)

फर्मास!

:D
लै भारी. लग्न झालेल्या स्वातंत्र्य हिरावुन घेतलेल्या पुरुषांच्या व्यथेला वाचा फोडलीत. :)

मस्तच विडंबन!
वाचताना मस्त मजा आली.
ओरिजनल कवितेइतकेच विडंबन पण आवडले :)

वाह वाह !!

>> तव घरात अवतरण्याच्या
मज स्मरती घातकवेळा

=)) =))

याच दोन ओळींवर अडकलीये गाडी केव्हाची! जबरदस्त मजा येते आहे म्हणताना!

व्वा ! क्या बात है ! खतर्नाक विडम्बन ! ! मजा आली ! ! !

=))

ती नसताना असा आनन्द घेता तर......!!!

पुनःपुन्हा वाचतो आहे आणि हसूनहसून गडाबडा लोळतो आहे... हे जबराट विडंबन मूळ कवितेइतकेच खास आहे यात तिळमात्र (किंवा थेंबमात्र) ही शंका नाही... हा धागा उत्खनन करून परत वर काढल्याबद्दल मिपापुरातत्त्वखातेप्रमुख श्री वहालेकरांना धन्यवाद.

आणि केशवसुमार, टोपी काढून वर भिरकावली गेली आहे. क्या बात है. :D