जे न देखे रवी...

प्रेम म्हणजे जणू क्रिकेटचा खेळ

आपली संयमी फलंदाजी

तिचे धारधार तेजतर्रार मादक यॉर्कर

गोलंदाजी नीट समजण्यास द्यावा लागणार वेळ

सर्व मुलींना समजत होतो पाटा खेळपट्टी

सुमार वाटल्या म्हणुनी चालू होती हातभट्टी

त्यातल्या त्यात बरी म्हणावी , शेजारी एक होती

कळलं असतं घरी तिच्या तर झाली असती माती

देउनी तिजला तिलांजली मी बनलो पुन्हा सेहवाग

अभ्यास केला पण भोकात गेला

शिकून काय झाले

मोठ्या मोठ्या पदव्या मिळूनही

ओझे तसेच राहिले

लहानपणी मी खिडकीतून

मुले खेळताना बघितली

हाती पुस्तक धरूनही

वीतभर फाटत राहिली

साहेब साहेब करूनहि माझे

कल्याण नाही झाले

पुस्तक माथी मारूनही

माझे बालपण हरवले

आज छकुला निरागसपणे

अहोरात्र खेळत राहतो

तुझी आठवण
भुइचाफा जो
आत लपवता
कंद मृण्मयी
पहिली सर अन्
रुजून येई.

तुझी आठवण
हिरवा चाफा
मोहवणारा
खुणावणारा
दृष्टीला परि
नच दिसणारा.

तुझी आठवण
पिवळा चाफा
मधुगंधाने
दरवळणारा
सुकला तरिही
जाणवणारा.

आज जागतिक चहा दिनानिमित्त हे स्फुरले. गोड मानून घ्या. आवडले/न आवडले तरी कळवा.

जुना विषय काढण्यासाठी, विचारले मी चहा घेणार?
तोच विषय टाळण्यासाठी, विचारते ती चहा घेणार?

नको वाटले छप्पर आणि नको वाटले काही काही,
खरे छान वाटले जेव्हा म्हणालास तू, चहा घेणार?

फिके पडावे अत्तर ऐसा गंध हे पेय धारण करते,
उकळीन ह्याला आले घालूनी, तू थोडा चहा घेणार?

विस्मरणाच्या जाळीत
गुंतलेल्या जीवनात
भ्रम झुळूक होतात...

कधी निसट्तात
कधी मुळ उपटतात
भ्रम पावले चोरतात....

मनीचे गुंजन गातात
दु:खाला चिमटीत पकडतात
भ्रम रूप दाखवतात....

काळ्या ढगांत
उन्हाचे अस्तित्व
भ्रम सर्वांग जाळतात...

पॉझिटिव्ह - निगेटिव्ह

पॉझिटिव्ह निगेटिव्हचा खेळ,
जणु फुली अन् गोळा,
सर्वांच्याच स्वप्नांचा,
करतोय चोळामोळा...

कोणीही आता कोणाकडे,
जराही नाही फिरकत,
प्रत्येकाच्या मनात लपलीय,
मृत्यूची मोठी दहशत...

पशुपक्ष्यांची भरते शाळा,
ते करती सारे मजा,
बंदिवान झालीत माणसं,
भोगतात घरी सजा...

मधाळलेल्या कुण्या मिठीची
चव लाघवी पीठीसाखरी,
झळा भोवती वैशाखी तरी
गोड सावली आम्र पाखरी.

एकच पुरतो कटाक्ष तिरका
नजर अशी की तिख्खी मिर्ची,
पेटवते मग रंध्रांध्रातून
अन्वर ज्वाला आसक्तीची.

दातांचा तो चिमणी चावा
करकरीत जणु कैरी कच्ची,
शिरशिर अंगी हवीहवीशी
कशी लपावी नाजूक नक्षी?

काही बोलायाचे आहे, पण बोलणार नाही
देवळाच्या दारामध्ये, भक्ती तोलणार नाही

हाय का डेरिंग बोलायचं? डेरिंगच नाय तर कसा बोलशील. अन डेरिंग करुन बोललाच तर फुकाट जोड खाशीन याच भ्याव हाये ना. आन नको तोलु देवळाच्या दारात भक्ती. भक्तीत खोट निघाली तर चारचौघात खोटा पडशीन!

माझ्या अंतरात गंध कल्प कुसुमांचा दाटे
पण पाकळी तयाची, कधी फुलणार नाही

यज्ञास बैसलों आम्ही

आहुतीचा मान घ्यावा

भरा झोळी माझीच फक्त

भरभराटीचा आशिष द्यावा

अवकाळी पाऊस , भूकंपाची जोड त्याला

घरे पडली भूकंप येता , पडल्या दगड आणि विटा

त्याच चोरुनी यज्ञ मांडला

आता आहुतीसाठी आटापिटा

तिथे दूरवर चूल पेटली

राखण करती दोन मशाली

भाकरी रांधण्या तिथेच बैसली

सुन्न चेहरा घेऊन माउली