जे न देखे रवी...
मिपा कट्टा पुणे २०२२....
सारे रोजचे तरीही.....
हवे हवेसे वाटे
निशाचे ते जाणे
आणी उषाचे भेटणे
गवाक्षातून झाके
सोनसळी तिरीप
पुन्हा नव्याने येतो
जगण्या हुरूप
सारे रोजचे तरीही.....
पालवी फुटते
रात्रीच्या स्वप्नानां
अधिरते मन
कवेत घ्यायाला
गेले कालचे विरून
निराशेचे सुर
मन आभाळी आले
ढग आशेचे भरून
बरसणाऱ्या सरी|
नभावरची साय
ऊतू ऊतू जाई,
गंधवेडी अवनी
बहरली रानो वनी||१||
फेसाळला नदीकाठ
ऋतू फुलांची गर्दी दाट
हिरव्या पदरावरती
दव मोती भरती ||२||
भिरभिरणाऱ्या अंगणात
फडफडती भिंगोरी पंखात
बरसणाऱ्या सरी धारा
काळजाचा गार निवारा||३||
-भक्ती
घाटरस्ता, निसर्ग आणि मी
नुकत्याच होऊन गेलेल्या
वर्षावाला, निथळून टाकणारी
हिरव्याकंच कांतीची गर्द वनराई.
सकाळचे कोवळे ऊन पिऊन
तजेलदार झालेली नवी पालवी.
स्वच्छ धुऊन निघालेले,
लाल मातीच्या चिखलावर,
रेखीव छान वळणदार रांगोळीची
जणू निळीशार रेघच असलेले रस्ते.
त्यावरून वळणे घेत घेत मी
निवांतपणे,
आजूबाजूचा निसर्ग न्याहाळीत,
मजेत आवडीचे गाणे गुणगुणत,
ज्ञानवापी निकाल (12-सप्टेंबर-2022)
न्यायाधीशांनी निकाल वाचला.
'त्या' पाच महिला नाचल्या.
मंदिरच हे, आहे इथे शिवलिंग.
म्हणाले पुरावा पहात वापरुन भिंग
ओवैसी ने केला थयथयाट.
1991 चा कायदा त्याला पाठ
'औवैसी, तू कितनी भी पटक ले'
आताआहे हिंदू जनमत सटकले
औरंग ने काढले होते फर्मान
त्यांचे मंदिर पाडा,आपले करा निर्माण
एक मंदिर-भिंत तशीच ठेवली
हिंदू-जखम धगधगत ठेवली
गणेशवंदना
गणेशवंदना
-------------
सृष्टीचा तू एक नियंता
लंबोदरा तू एकदंता
मोरया मोरया
बुद्धिदाता वरदायका
संकटमोचका विनायका
प्रसन्न प्रेमळ भगवंता
मोरया मोरया
आनंदे नर्तन करिशी
भक्ता हृदयी धरिशी
कृपा असावी अनंता
मोरया मोरया
------------------
त्यागी गजानना तुझ्या शौर्याला शतशः नमन
चैतत्न्याने प्रफुल्लित करणार्या
सृष्टी आणि प्रकृतीच्या
रक्षाबंधनाच्या
कर्तव्याला पाळण्यासाठी
साक्षात रुद्राच्या
रौद्ररुपाला झेलणार्या
त्यागी गजानना तुझ्या शौर्याला
आमचे शतशः नमन असो.
चक्रव्युह....
ही कुठली वसुंधरा ही तर मयसभा
जागो जागी इथे छ्द्मवेषी उभा
सापळे इथे माणसाचे माणसाला पकडावया
वैखरीतून पेरती मोहाचे दाणे सावज घेरावया
अठरा औक्षहिणी सेना यांची,चक्रव्युह मांडला
घेरूनी महारथीनी वीर अभिमन्यू कोडंला
जाहला रक्तबंबाळ परी ओटिपी अस्त्र न सोडले
कपटींनी कपट करून भ्रमणध्वनीतुन चोरले
गजानन
निसर्ग बरसला
सुखाचा पाऊस,
आनंदाचा कंद
घरी आला.
भक्तीचा उत्सव
आनंदले रोम
गणपतीचा सण
आला आला.
सुखकर्ता आला
विघ्नहर्ता आला,
आयुष्याचा कर्ता
घरी आला.
वर्षभर ज्याची
पाहतो मी वाट,
तो दु:खहर्ता
घरी आला.
फुलला पारिजात
उंचबळे सुवास,
सुगंधाचा दाता
घरी आला.
अंतर !
अंतर !
आज तो परत तेच म्हणाला,
"तुझ्या आणि माझ्या विचारांमध्ये
बरंच अंतर आहे "
.
.
.
.
.
.
.
" हो , कदाचित ....
समजून घेणे ,
आणि
सहन करणे ,
यामधे जितकं अंतर .....मोजून तितकंच !"
डोळ्यांतल्या नीरओळीमध्ये मावेल
....एव्हढंच ती उत्तरली !
बाई मी फुकट घेतला आराम!
प्रायोजित मधूचंद्र (?!)
https://www.esakal.com/manoranjan/nayanthara-vignesh-shivan-honeymoon-sp...
No pain
No Spain
मधूचंद्र, विघ्नेश व नयनतारा
नेटफ्लिक्स करणार खर्च सारा
ना काही खर्च
ना काम घरचं
ना घेतलं कर्ज
मधूचंद्री
खेला होबे
शिक्षक भरती घोटाळा: कुलगुरूंच्या कार्यालयावर सीबीआयचा छापा
PUBLISHED ON : 24 AUGUST 2022 AT 8:14 PM
https://www.esakal.com/desh/school-recruitment-scam-cbi-raids-nbu-univer...
शे बोल से खेला होबे,
भाजपा बोल से एटा ना चोलबे ....
आठवण....
https://www.misalpav.com/node/50568/backlinks
आमची बी एक आठवण...
कविवर्यांची क्षमा मागीतली आहे.
खिशातल्या रूमालाला
घामाचा वास
मनाला लागला
तूझाच की ग ध्यास
चार कप्प्यातला
एक कप्पा होता खाली
तू येणार म्हणून
साफसफाई केली
आठवण
जपला खिशात मी तुझा रुमाल होता
गुलाबी पाकळ्यांचा देही गुलाल होता.
आठवणीच्या खजिना उरात साठलेला
स्वप्नांच्या वाटेवरचा तो हमाल होता.
बांधलेला तुझ्यासाठी शब्दांचा महाल होता
शब्दांनीच उभा केला पुढती सवाल होता.
चढला होता रंग तुझ्या ही गालावरती
की तुझा अभिनय तेव्हा कमाल होता.
---- अभय बापट
जाणिवांची बाराखडी
कशी पुरी पडावी शब्दांच्या भाषेची बाराखडी आभाळाएवढी चिमुकली दुःख कागदावर पेलताना ????.....
कोसळणाऱ्या पावसात गळक्या छताखाली चिंब भिजल्या मनामधून पाझरणारं काळंभोरं दुःखी आभाळ आणि गालावर ओघळून सुकलेल्या आसवांच्या मागे लपून डोळ्यांच्या कडांमधून उसळणारा चिमुरड्या पोटातील भुकेचा आगडोंब.....
कसा शमवता येईल शब्दांतून ???
श्रावणही आला फिरूनी
श्रावणही आला फिरूनी
सख्या तू ही ये फिरूनी
शालू हिरवा नेसूनी
ओली मेंदी रेखूनी
उभी ही सृष्टी अंगणी
श्रावणही आला फिरूनी
सख्या तू ही ये फिरूनी|
पायवाट मृदगंधी भिजूनी
इंद्रधनू कमान बांधूनी
डोळी श्रावण सरी भरूनी
श्रावणही आला फिरूनी
सख्या तू ही ये फिरूनी|
नकोस विसरू
नकोस विसरू-
कोसळणार्या
प्रपातातल्या
जलबिंदूच्या
खोल आतवर
कल्लोळाच्या
अब्जांशाचा
निनाद असतो
नकोस विसरू-
माथ्यावरती
ओणवलेल्या
निळ्यासावळ्या
घुमटावरल्या
नक्षत्रांच्या
दंतकथांना
शेवट नसतो
पानात लपलेल्या फुलाला पाहून...
मला झाडावरची फुले तोडावयास आवडत नाही. मी दुसर्यान्या पण तोडू देत नाही. बागेतली फुले सगळ्याची,कुणा एकाचि नाही,हवी आसतील तर विकत आणा तेव्हढेच शेतकर्यान चार पैसे मिळतील.
श्रावण
काळ्याशार पाटीवर
पांढरी शुभ्र रेघ
ग्रीष्माच्या पाठीवर
काळे काळे मेघ
खरपुस ताबुंस मातीवर
हिरवी चंद्रकळा
प्राजक्ताच्या झाडाखाली
मोतीयाचा सडा
सुखावली धरती
सुखावली मने
इवल्या इवल्या रोपानी
डुलती हिरवी राने
चिंब झाले मन
रुंजी घालतो साजण
उभा भाऊ दारी म्हणे
आला पंचमीचा सण
तुला काय ठाऊक सजणी, तुझ्यावर कोण कोण मरतंय ...
तुला काय ठाऊक सजणी
तुझ्यावर कोण कोण मरतंय
आख्खं गाव तुझ्यासाठी
रात्रंदिवस झुरतंय
माळावरचा दगडू पैलवान
भल्या-भल्यांना भरवतो हीव
तुझ्यासाठी त्याचा सजणी
टांगणीला गं लागलाय जीव
सुताराचा चकणा म्हादू
तुझ्यावर लईच मरतो
तुला बघत पटाशीचं काम
कानशीनं की करतो
- ‹ previous
- 17 of 467
- next ›