सोसायटी आणि बॅचलर

अजुनही समाज एका मुलिची आणी मुलाची विशुद्ध मैत्री असते असे मानत नाही का?

मानतो पण खात्री पटावी लागते.उ.दा. तुमच्या मित्राने होणारी बायको आली असताना आजुबाजुला रहाणार्‍या लोकाना गप्पा मारायला बोलावले असते आणि ओळख करुन दिली असती तर असे झाले नसते असे मला वाटते.
भेन्डि
क्ष्^न + य्^न = झ्^न

निखीलराव, एका चांगल्या विषयाला हात घातला आहात. ह्यावरही बरेच लिहण्यासारखे आहे ( आले, बर्‍याच जणांचे मी अजुन लिहणार आहे हे वाचल्यावर बदललेले चेहरे‍ डोळ्यासमोर आले. असो. ) ;)
तुम्ही पुण्यात असाल तर हा प्रॉब्लेम शक्यतो होतोच ...

त्यात तुम्हीही आणि घरमालकही मराठी असाल तर हमखास होतो ...
(कॄपया मराठी आणि अमराठी ह्यावर वाद नको, माझ्या म्हणण्याचा विस्तॄत अर्थ लक्षात घेतल्यास बरे होईल )
शेवटी हे सुद्धा "समजुतदारपणा" आणि परस्परांवरील "विश्वास" ह्यावर अवलंबुन आहे हे लक्षात घेतले तर बरेच इश्श्यु आपोआप सुटतील ...
मात्र दुर्दैवाने हे प्रमाण फार कमी आहे.
तुम्ही एखाद्या "कॉस्मोपॉलिटीन सोसायटीत" रहात असाल तर शक्यतो असला त्रास होणार नाही, इथे मुद्दा एकंदरीत बिघडलेल वातावरणचा नाही तर जग पाहुन आलेल्या मॅच्युरिटीचा आहे ...
आजही सामान्य सोसायटीत "एका मुलाने रुमवर मुलगी आणणे" अथवा उलटे हे घोर अपराध समजले जाते हे दुर्दैवी सत्य आहे ...
कदाचित त्याला काही बाहेरुन आलेल्यांची अथवा इथल्यांचीच "गैर वागणुक" कारण असेल पण हे सर्वसाधारण सत्य समजता येणार नाही ...

माझा वैयक्तीक माझ्या रुमवर माझ्या मैत्रिणींना बोलावण्यास विरोध नसेल व रुममेट्सचाही नसेल. मैत्रिणींनाही असा प्रॉब्लेम कधी झाल्याचे ऐकले नाही. मालकानेही कधी ह्याबद्दल प्रश्न विचारल्याचे आठवत नाही, इनफॅक्ट विचारलेच नाहीत ...

तुमच्यासाठी उपाय :
तो सांगणे अवघड आहे, कारण ह्याला अनेक पैलु येतात. घरमालकाची विचारसारणी कशी आहे ह्यावर हे अवलंबुन आहे.
माझा सल्ला : पुण्यात असाल तर दुसर्‍या घराचा शोध चालु करा अथवा तुमच्या बिचार्‍या मित्राची चुक नसताना त्याला घर बदलण्याचा चुकीचा अपण अटळ निर्णय घ्यावा लागेल ...

महत्वाची गोष्ट :
"रुमवर मैत्रिणी अथवा मित्र बोलावुन चाळे करणे हे प्रकार घडतात " हे अगदीच अमान्य नाही, हे जरुर घडते पण "घडतेच" असे नाही ...
पण शितावरुन भाताची परिक्षा केली तर डिफेन्स करण्यासारखे काही उरत नाही ...
मात्र अशा चाळेखोर व्यक्तींमुळे बाकीच्यांना त्रास होतो हा मुद्दा "विनाअट" मान्य करण्यासारखा आहे, आम्हालाही मान्य आहे.

------
छोटा डॉन
एखादा "प्रण अथवा रिझॉल्युशन" म्हणजे काय ? जास्त काही नाही, मस्त गाजावाजा करुन ८ दिवसातच पहिली पाने पंचावन्न करणे.
आता आमचा "लेखन न करण्याच्या" प्रतिज्ञेचेच पहा ना ... ;)

मानतो पण खात्री पटावी लागते.उ.दा. तुमच्या मित्राने होणारी बायको आली असताना आजुबाजुला रहाणार्‍या लोकाना गप्पा मारायला बोलावले असते आणि ओळख करुन दिली असती तर असे झाले नसते असे मला वाटते.
=)) =))
अरे त्याची होणारी बायको आली होती. कोणी शिनीमा नटी किंवा प्रदर्शनातली वस्तु न्हवती आली. कै च्या कै बर का.
आजकाल एक तर दोन फ्लॅट मधल्या लोकांची आपापसात ओळख पण नसते त्यात हे पालथे धंदे कोणी करायला सांगीतलेत अजुन ?
नुसते घराचे दार उघडे ठेवुन बसलेले चालत नाही का ? आणी अशा उघड्या दाराकडे लक्ष ठेवणारे कोणी असतील तर बिनधास्त ४ मैत्रीणी घेउन त्यांच्या घरी जाउन बसावे. "तुम्हाला चोरुन चोरुन डोकवायचा त्रास नको, म्हणुन आलो" असे सांगुन मोकळे व्हावे.

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
फिटावीत जरा तरी जगण्याची देणी, एक तरी ओळ अशी लिहावी शहाणी...
आमचे राज्य

मालकाची खात्री पटावी म्हणून मित्राच्या पालकांना मालकाशी बोलायला सांगा.
त्या मुलीला मालकाशी व सोसायटीतील शेजारणींना भेटवा. (नंतर संबंध येणारच आहे- मित्र तेथेच राहणार असेल तर).
तसेच सोसायटीच्या पदादिकार्‍यांना त्या मित्राने भेटलेले बरे.
थोडक्यात गोष्टी जितक्या उघडपणे कराल तितका लोकांचा विश्वास बसेल.

खराटा
(रंग माझा वेगळा)

डॉन वगैरे लोकांशी पूर्णतः सहमत आहे. फक्त एकच गोष्ट लक्षात ठेवलेली बरी.
समाज आगरकर, कर्वे आणि फुल्यांचा सत्कार ते मेल्यानंतर करतो. जिवंतपणी शेण-चिखल्-दगड यांचा माराच सहन करावालागतो. तेव्हा समाज बदलायला निघाला असाल तर तयारी ठेवा बुवा.

खराटा
(रंग माझा वेगळा)

अहो तो श्री राम नाही लोकांची तोंड बंद करु शकला तिथे तुमची आमची काय गत?

प्रेम करण्यार्‍याने प्रेम हवे तसे (म्हणजे लपुन वा खुलेआम) करावे, समाज काही केलं तरी बोंब मारणार.

अवलिया शेठ काढा हो एक फर्मास पाठ पुराणातुन! ;)

बॅचलर मुलींनाही जागा मिळायला त्रास होतो . त्यात घरमालकाच्या सतराशे साठ अटी! अरे, ही मुलं मुली सुद्धा सभ्य चांगल्या घरातली असतात, त्यांनाही आई-वडील, भावंडं असतात, एक मुलगा आणि एक मुलगी एकत्र आले, की त्यांची काहीतरी भानगड आहे, असा कोता विचार किती दिवस करणार? उद्या आपल्या मुलांवर/नातवंडांवर देखिल अशी वेळ येऊ शकते, हा विचार का नाही मनात येत?

क्रान्ति
{तापलो रामराया!}
अलिकडे आम्ही फ्रीज ओव्हन म्हणून वापरतो!
www.mauntujhe.blogspot.com

कोणे एके काळी... महाविद्यालयात वर्गातील मुलगे आणि मुली यांची "वर्गमैत्री" (क्लासमेट्स या अर्थी) असलेली पाहून कुजकट नजरा असलेली मंडळी पाहीलेली आणि अनुभवली आहेत. त्यांना वेळोवेळी हाताळण्याच्या प्रसंगानुरूप केसस्टजीज असू शकतात/आहेत :-)

सध्या जे काही चालले आहे, त्यात जर धिंगाणा घालणार्‍या मुलांचा जर त्रास झाला तर आश्चर्य वाटायला नको. म्हणून उगाच कोणाला तरूण-तरूणी म्हणून "जाब" विचारणे अती वाटते. अर्थात या प्रसंगातील मालक हा समंजस वाटतो आहे आणि खात्री करून घेऊ इच्छित आहे असे दिसते.

त्यामुळे वर अनेकांनी सांगितलेला एकच उपाय येथे योग्य वाटतो: तो म्हणजे घरमालकाची ओळख मुलीशी करून देणे. मला वाटते या एका चालीने हा नसलेला प्रश्न आपोआप सुटेल.

सोसायटीतील माणसे अशी का वागतात याची पण एकाहून अधिक कारणे असू शकतात असे वाटते:

1. वर उल्लेखलेले (तथाकथीत) संस्कृतीरक्षण ही त्यातील एक शक्यता आहे.
2. पुर्वानुभवावरून जर रात्रीच्या वेळेस मोठमोठे आवाज करणार्‍या पार्ट्या झाल्या असल्यातर.
3. स्वतःची मुले ही अडनिड्या वयात असताना त्यांना त्या वयाला न साजेसा "मेसेज" मिळू नये असे वाटणे.

बाकी माझ्या लेखी एखाद्या मुलाला जागा भाड्याने देताना संदर्भ आणि ओळख करून देणे हे कधिही चांगलेच. पण बर्‍याचदा ते दिसत नाही. तसे करण्याचा संबंध हा केवळ संस्कृतीशी नाही तर सुरक्षिततेशी पण आहे असे वाटते. उ.दा. मुंबई-पुणे विमानतळावरून येताना शेजारील तिशीच्या आसपासच्या तरूणाशी गप्पा मारत होतो. तो लंडनहून येऊन पुण्याला जात होता, मी बॉस्टनहून. त्याने आमच्या टॅक्सी ड्रायव्हरला नव्या मुंबईत थोडी वाकडी वाट करायला लावली. त्या अपरात्री दोन विद्यार्थीदशेतील मुले होती, त्यांना त्याने त्यांच्यासाठी लंडनहून आणलेले पार्सल दिले. नंतर पुढे रस्त्यावरून जाताना लक्षात आले की तो प्रथमच पुण्यात जात होता, ज्या घरात त्याने रुममेट म्हणून जागा घेतली होती ती त्याने नेटवरून शोधली होती, नक्की कुठे जात होता ते त्याला माहीत नव्हते आणि कदाचीत ज्यांच्याकडे जात होता त्यांना तोदेखील माहीत नव्हता... त्याने मला सांगताना तो बंगलोरचा आहे असे सांगितले. आता विचार करा, तो नक्की कुठला ते माहीत नाही, कुठतरी आडरस्त्यावर पार्सल देताना दिसतो (अर्थात याचा घरमालकाशी संबंध नाही), मग पुण्यात पोचल्यावर रस्ता शोधत आणि माणसांना शोधत तो ठरलेल्या ठिकाणी जातो. मला हे सर्व त्या घरमालकासाठीच नाही तर अगदी त्या मुलासाठीपण धोक्याचे वाटते... कारण जिथे राहणार आहे ते कसे आहेत याची कल्पना त्याला देखील नाही ही अवस्था...

असो. वर थोडे विषयांतर झाले, पण घर भाड्याने देण्यात जसे संस्कृतीरक्षण वगैरे असू नये असे वाटते तसेच सुरक्षिततेचा मुद्दा असावा असे देखील वाटते. मात्र बर्‍याचदा नुसत्याच जागा विकत घेऊन भाड्याने देणारे, त्यांच्यावर पण जबाबदारी (लायाबिलीटी) असताना, "पैसे देणारी रिअल इस्टेट" व्यतिरीक्त यासर्व बाबींचा विचार करतात असे वाटत नाही.

चर्चा आणि प्रतिसादातुन एकच सारांश मी तरी काढला
घरमालकाच्याच पोरिला पटवणे सगळ्यात बेस्ट !!
रुमवर आली तरी "भाडे" वसुलीला आली होती सांगता येते !!

--अवलिया

तुम्ही एखाद्या "कॉस्मोपॉलिटीन सोसायटीत" रहात असाल तर शक्यतो असला त्रास होणार नाही, इथे मुद्दा एकंदरीत बिघडलेल वातावरणचा नाही तर जग पाहुन आलेल्या मॅच्युरिटीचा आहे ...

अगदी बरोबर! यावरुन एक आठवलं. मॉडेल कॉलनीत ३-४ इमारती सोडुन रहात असलेल्या एका मित्राकडे येणे-जाणे असायचे. तिथे एक (त्यावेळचा)नविनच प्रकार समजला(आता अगदी सामान्य! प्रकार). एका जवळच्या फ्लॅटमध्ये ३-४परप्रांतिय मुलमुली एकत्र रहायची. मुलींच जाणंयेणं हे प्रकार तर राजरोस. चार भिंतीत कोण काय करतं असे संकुचित, रिकामटेकडे आणि उगाचचं जास्त(दुष्काळी का होईना)पावसाळे पाहिल्याचा आव आणणारे विचार मनाला न शिवल्याने चर्चासत्रात वेळ घातला नाही.
त्यांचे ते उनाड वागणं वगैरे गोष्टींकडे तेथील सो कॉल्ड कॉस्मोपॉलिटीन सोयायटीवाल्यांच दुर्लक्ष.

निखिलराव, वर पराने म्ह्टल्याप्रमाणे
आप करे तो रासलीला
हम करे तो कॅरेक्टर ढिला....
=))
हेही प्रकार आजकाल जास्तच, तसेच

५२ नं मध्ये काहि मुले रात्री मुलींना घेउन आले होते आणि त्यांना नको ते चाळे करताना पकडले गेले.
------------------------------------------------------------------------------------------------
माझ्या रुममेट च्या मैत्रिणि येतात हे मला माहित होते.
------------------------------------------------------------------------------------------------
काल त्याची होणारी बायको दुपारी चार वाजता येवुन साधरणता सहा वाजेच्या सुमारास दोघेही बाहेर गेले होते
आता वस्तुस्थीति जाणुन घेतल्यावर आमच्या मालकांचे म्हणने पडले पहा जर टाळता आले तुम्हाला तर टाळा.

या माहीतीवरुन असे वाटते की या वेगवेगळ्या घटना असल्यातरी तिथल्या लोकांचे खुपच गैरसमज झाले असावेत. आपले घरमालक सहजासहजी ऐकतील असे वाटतं नाही.
तरीपण चर्चा करुन पहा. जर तुमच्या मित्राला तो फ्लॅट लग्नानंतर वापरायचा असेल तर तात्पुरती तडजोड करुन त्यांचे म्हणणे मान्य करायला हरकत नाही. नसल्यास दुसरा फ्लॅट ऑप्शन म्हणुन पाहुन ठेवावा.

-संदीप कुलकर्णी.
काय'द्याचं बोला

पेईंग गेस्ट /भाडेकरू म्हणून काही करारनामा केला आहे काय ? केला असल्यास त्यात असले "डिस्क्रेशनरी " कलम आहे काय ? नसल्यास मालकांना बोलण्याचा अधिकार उरत नाही असे वाटते. अर्थात, जोरजबरदस्ती करून भाडेकरूंना बाहेर काढायचे मालकांनी ठरविले तर गोष्ट वेगळी.

बाकी आमचे मत :

१. घरमालकांचे विचार बुरसटलेले दिसतात. त्यांना भाड्याचे पैसे हवे असतील तर कायद्याच्या कक्षेत बसणारे भाडेकरूंचे वर्तन (भाडेकरूची मुदत संपेपर्यंत ) त्यानी सहन करावी. करार आणि कायद्याच्या कक्षेत , मुदतपूर्व कालात भाडेकरूला काढण्याचा त्यांना अधिकार नाही.
२. सभ्यता आणि कायदेशीरपणा यांचे बंधन पाळल्यानंतर "कन्सेंटींग ऍडल्ट्स्"नी काय करावे नि काय करू नये याबद्दलची त्यांची स्वायत्तता यावर त्या जोडप्याचा हक्क आहे. त्यांनी मालकाना "काका , काकी , माईंड युअर ओन बिझनेस" म्हणायला हरकत नाही. भाड्याने जेव्हा जागा वापरायला दिली तेव्हा कायद्याच्या कक्षेत बसणारे सर्वकाही त्या जागेत चालू शकते.

वरील चर्चा वाचून एक मजेशीर प्रसंग आठवला.
मी शाळकरी वयाची असताना आमच्या सोसायटीत मुंबईत राहणार्‍या (पण पुण्यात घर असावं म्हणून घेऊन ठेवणार्‍या)काकांनी त्यांचे घर परदेशी विद्यार्थांना दिले होते.
त्या दोघा मुलांच्या मैत्रिणी रोज संध्याकाळी भेटायला यायच्या. एकमेकांना सोडून जातानाची भेट ही बिल्डींगखाली शिनेमाश्टाइलने होत असे.
त्याचवेळी सोसायटीमधील बराचसा स्त्रीवर्ग भाजी, इस्त्रीला कपडे देणे, मुलांना विविध क्लासेस ना नेणे/आणणे, बालकवर्ग खेळण्यात, तसेच आज्जी/आजोबा वर्ग हे बिल्डींगसमोरच्या बेंचवर बसणे व समवयस्कांशी बोलणे ह्यामधे गुंतलेला असे. वॉचमन या सुप्रसिद्ध वेळी सगळ्या बिल्डींगांच्या टाक्या भरणे अशी कामे करत असे. हळूहळू एक बातमी सगळ्या सोसायटीत पसरली व सर्वप्रथम लहान मुले त्या परदेशी मुलामुलींचा मुक्तपणे चाललेला निरोपसमारंभ बघायला जमू लागली. चक्क त्यांच्याभोवती कोंडाळं करून ते नक्की काय करतात हे पाहू लागली. वॉचमन तर फारच एकाग्रतेने दीर्घचुंबनदृश्य बघत असे. आजोबा मंडळींना पुढच्या बिघडलेल्या पिढीवर बोलण्यास जोर चढला (आज्ज्या मात्र,"अगदीच ताळतंत्र सोडला मेल्यांनी" यावरच बोलायचे थांबल्या.). माझ्या बाबांसकट सर्व वडीलांना आपल्या मुलींची फार म्हणजे फार काळजी वाटू लागली. काही दिवसातच मुंबईच्या काकांना फोन करून बातमी देण्यात आली व सर्वांची करमणूक करणारे भाडेकरू गायब झाले. खरं तर यावर एक स्वतंत्र गोष्टं तयार होइल ;) पण आधीच अवांतर असल्याने क्षमस्व!
रेवती

आणि सर्व प्रतिसादही मस्त...
_____________________________
आवाज खालच्या सप्तकात बोलायला हवा असेल तर खर्जाचा रियाज करा.... ;)

थोडा खर्च जास्त करायची तयारी असेल तर कुलाबा,पेडर रोड्,कफ परेड्,मलबार हिल अश्या ठिकाणी भाड्याची जागा बघा.
ईकडे लोक दुसर्‍याच्या घरात डोकावून बघत नाहीत.बरेचसे लोक अमराठी आहेत. आपण काय करता हेही विचारणार नाहीत्.मग १ काय २५ मुली रूमवर आणल्या तरी ते काही करणार नाहीत्.अतिशय सुसंस्क्रुत लोक आहेत ते.!
भेन्डि
क्ष्^न + य्^न = झ्^न

छान चर्चा.
मी जर माझे हे अनुभव लिहायला घेतले तर दोन दिवसही कमी पडतीत. असो.
चर्चेतील प्रतिसादही पटले.

आपला (बरेच वर्ष बाहेर राहण्याचा अनुभव असलेला)
मराठमोळा.
कोणत्याही गोष्टीचा ताप येईपर्यंत ठीक असते, पण तिचा कर्करोग होऊ देऊ नये!!

ईथ वाशित पाम बीचवर अस काय काय चाल्त कि शाशन लवझोन का करत नाय ते कलत नाय. नवे लगिन ठरलेल्यानि काय करायच.

*/*\*/*\/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*
आनि डोळ्याइतक्याच जड आवाजात त्यान पहिला पोलीसी सवाल केला, डायवर कोन हाय !

अभंगाची कॅसेट् लावावी बॅक्ग्राउंड ला. सर्व उद्देश साध्य होतात.
मुख्य दरवाजावर नितिवान"(नितिश + पासवान)सर्टीफिकेट मिळते ते लावावे.
कुठे मीळाले नाही तर माझ्या कडे या.

आत्तापर्यंत तुमचा प्रश्न सुटला आहे असे मानतो.
तरी भविष्याची सोय/ बॅक अप म्हणून एखादे घर बघून ठेवा असे अनेक सन्मानीय सदस्यांनी सुचवले आहे . त्याचा अवश्य विचार करा
त्यासाठी एक उपाय सुचवतो. -
तुमचा मित्र आणी त्याची होणारी बायको या दोघांना घर हुडकायच्या कामाला लावा.
त्यांना ही एकमेकांचा सहवास लाभेल आणि तुमचे ही काम होईल. :D
--------------------------------------------------
छोट्या दोस्तांसाठी गंमत गाणी इथे वाचा