शिव कन्या in जे न देखे रवी... 12 Sep 2017 - 1:10 am कपडे कितीही मळले, जुने झाले, रंग उडून गेला वीण उसवून गेली घड्या विस्कटून गेल्या तरी कधीतरी लावलेले मायेचे भरजरी अत्तर मंदपणे दरवळत राहते! . . . माणसं अशी अत्तर असती तर..! शिवकन्या अदभूतकविता माझीमाझी कवितामुक्त कवितासांत्वनामांडणीसंस्कृती प्रतिक्रिया सुरेख! शांताबाईंची पैठणी 12 Sep 2017 - 9:23 am | प्राची अश्विनी सुरेख! शांताबाईंची पैठणी आठवली. वा! सुरेख कविता! 13 Sep 2017 - 12:09 am | एस अत्तराचं आपलं बरं असतं बंद दाराआड कपाटाच्या कुठल्याश्या खणात भरजरी शालूला नाहीतर ठेवणीतल्या कोटाला बिलगून मंदपणे दरवळत राहतं जुन्या आठवणींच्या रम्य जगात हरवून जावं तसं त्याला ना घडीचा सोस ना उन्हपावसाचा मारा ना धुण्याचा सासुरवास नाजूक कळीसारखं कोमेजतं लग्गेच . . . . . अत्तरही कापडासारखं टिकतं, तर? छान 14 Sep 2017 - 6:34 pm | सिरुसेरि कविता आणी प्रतिसाद ..दोन्हीही मस्त .
प्रतिक्रिया
12 Sep 2017 - 9:23 am | प्राची अश्विनी
सुरेख! शांताबाईंची पैठणी आठवली.
13 Sep 2017 - 12:09 am | एस
अत्तराचं आपलं बरं असतं
बंद दाराआड
कपाटाच्या कुठल्याश्या खणात
भरजरी शालूला
नाहीतर ठेवणीतल्या कोटाला बिलगून
मंदपणे दरवळत राहतं
जुन्या आठवणींच्या
रम्य जगात हरवून जावं तसं
त्याला ना घडीचा सोस
ना उन्हपावसाचा मारा
ना धुण्याचा सासुरवास
नाजूक कळीसारखं
कोमेजतं लग्गेच
.
.
.
.
.
अत्तरही कापडासारखं टिकतं, तर?
14 Sep 2017 - 6:34 pm | सिरुसेरि
कविता आणी प्रतिसाद ..दोन्हीही मस्त .