....विश्वाची उलगड होते.....

....विश्वाची उलगड होते.....

केसांस झटकता सखये,ह्रदयाची पडझड होते..
केसांत माळता गजरा,ह्रदयाची फुलझड होते..

पंखांस विसरतो जेव्हा,(तू) सदनाचा पत्ता देते.
मी ऊंच भरारी घेतो,पंखांची फडफड होते.

तू कविता बनूनी भिनता,श्वासांचे ध्रुपद होते!
मी गीत लिहाया बसतो,शब्दांची गडबड होते.

मी चाळली किति समिकरणे,पण गुढ उकलले नाही
तव मिठित सखये अवघ्या,विश्वाची उलगड होते.**

असतेस जवळि तू जेव्हा..जगण्याचे गाणे होते...
नसतेस जवळि तू तेव्हा....जगण्याची तडफड होते

धग ती नव्हतीच वणव्याची,होळीची ऊब असावी.
निद्रेत सुखाने शिरता..स्वप्नांतहि धुळवड होते...

सर्वस्व अर्पूनि मजला,तू मज ईश्वरसम करते
मी तुझा पुजारी बनतो...पूजाही काकड होते

- कानडाऊ योगेशु

** : प.पू घासुगुर्जींना समर्पित. ;)