जुन्या पुण्यातला-जुना बाजार

जुन्या बाजाराची सचित्र ओळख आवडली. एखादया रविवारी जाऊया राव तिकडे.

मी पण गेलोय, ते खूप वस्ताद आहेत. एक गॉगल आवडला होता मला, त्याची किंमत २०० रुपये अशी सांगितली गेली. मी म्ह्टल की ह्यात जनरल ने मुंबईला जाऊन येऊन कुठून तरी तो गॉगल ५० मध्ये पैदा करेन तरी मीच फायद्यात असेन असं म्हटल्यावर तो मला ७० ला मिळाला. अजून वापरतो आहे,७ महिने होऊन गेले या गोष्टीला. मुर्खासारखे काहीजण सारसबागेत दिवाळीपहाट असल्यासारखे लवकर उठून तिथे जातात तसे जाऊ नये, कारण नुकतीच दुकान लागलेली असतात आणि बोहोनी चांगली व्हावी ह्या हेतून ते पडेल भाव शक्यतो देत नाहीत. ४ वाजता जावे, आणि इस्ट इंडिया कंपनीची नाणी म्हणून जी काही खपवतात त्याबद्दल शंका आहे, इस्ट इंडिया कंपनी हनुमान , दत्ताची नाणी कश्याला छापेल ?

.(मेली भलतीच गोंडस होती,पण किमत ऐकल्यावर मी ही अडवा पडलो...!
=)) =)) =))

भारी बाजार आहे. मला जुन्या पुराण्‍या वस्तू आवडतात.
पुण्‍यात आल्यावर नक्की फिरुन येऊ या बाजारात.

आता पुढच्या वेळी गेलात तर माझं एक काम कराल का? रुंदीला दीड इंची आणि लांबीला साडेतीन फूट असलेलं फक्त म्यान (बाकदार) मिळतंय का बघा प्लीज.
च्यायला म्यानं कोण तयार करतात ते कितीतरी दिवस झाले शोधतोय, सापडत नाहीय.

वेगळीच दुनिया आहे. आधी कधी पाहिली नव्हती.
पितळी खलबत्ते दिसत आहेत. चक्कर टाकायला हवी. :-)

फोटो आवडले.
त्यातल्या कितीतरी वस्तू म्युझियममध्ये असायला हव्यात इतक्या जुन्या वाटताहेत.

नमुनेदार किस्सेही असतील तुमच्या गाठीशी तर तेही येऊ द्यात.

धन्यवाद!! इतके सगळे फोटो टाकल्या बद्दल.

कारण आत्तापर्यंत अतीशय गल्लीच्छ भाग म्हणुनच ओळखत होते मी याला....पण आत गेल्यावर इतक्या चांगल्या वस्तु मिळत असतील तर एकदा चक्कर टाकलीच पहीजे.

भटजीबुवा, एका वेगळ्याच आणि माहिती नसलेल्या बाजाराची ओळख आवडली.
आधी फुलांच्या बाजाराची आणि आता जुन्या बाजाराची ओळख करून देवून एका अर्थाने पुण्याचीच एक वेगळी ओळख करून देत आहात... आवडतंय.

अनेक जुन्या आणि सुंदर वस्तू तिथे दिसत आहेत पण त्यांची किंमत काय असेल हे जाणून घ्यावसं वाटत नाहीये ;)

तुमच्या जुन्या जमान्यातल्या बर्‍याच वस्तू दिसताहेत. त्या पितळी वस्तूंमधे माझा जीव अडकलाय. काय किंमती असतात हो?

अधिक काय बोलू, तुमच्याबरोबरच आज सगळं पाहिलय हे.

बुवा एकेक दुकानांचे फोटो काढत पितळी वस्तूंसमोर त्यातही अडकित्यांसमोर अंमळ जास्तच थबकत होते. मी मात्र जिथे नाणी असतील तिथे बराच वेळ थांबत होतो. बर्‍याच ठिकाणी प्राचीन नाणी दिसली. मुघलकालीन नाण्यांचे जास्तच दिसले. बर्‍याच ठिकआणी शोधाशोध केल्यावर काही ठिकाणी तांब्याची सातवाहनकालीन नाणी बघितली. हत्ती आणि अस्पष्टसे दिसणारे उज्जैन चिन्ह असे छाप असणारी. पण लगेच घेतली मात्र नाहीत. आता पुढच्या फेर्‍यांमध्ये अजून धुंडाळून मगच घेतली जातील.

कोल्हापुरात पद्मा टॉकिजच्या समोर एका गल्लीत भरायचा (सध्या माहित नाही). रेकॉर्ड प्लेयर, जुने व्हॉल्ववाले रेडीओ याची बर्‍यापैकी व्हरायटी दिसायची. चाकू-गुप्त्या वगैरे 'खास' लोकांसाठी ;) पितळी वस्तू कधी दिसल्या नाहीत तिथे.
खरंच, या जागा माणसांचे निरीक्षण करण्यासाठी अगदी योग्य असतात. कोण कसे गोत्यात आणायचा प्रयत्न करतो, कोण दुकानदाराशी कसा भाव करतो हे बघण्या-ऐकण्यासारखे तसेच शिकण्यासारखे असते. :)

आम्ही या बाजारात दर महिन्यातून एकदा चक्कर मारायचो आर्मीतल्या जुन्या पाठपिशव्या शोधायला. भटकंतीसाठी उपयोगी अजूनही बर्याच गोष्टी शोधायला मजा यायची. हमरस्ता सोडून आतमध्ये या सगळ्या वस्तू मिळायच्या. तिथे आम्ही सगळ्यात जास्त शोधलेली आणि सापडलेली वस्तू म्हणजे जुना पितळी पाणी तापवायचा बंब :) या बम्बावर सुंदर कलाकुसर केलेली आहे. एखाद्या पेशवेकालीन मात्तब्बर असामीचा तो बंब असावा असे आम्ही समजून आहोत ;)

पुण्यात ईतके वेळा येवून हे असले काही माहिती नव्हते.
माहिती मस्तच.

वरील फोटू लेख पाहून एक गमतीदार माहिती आठवली. ती माझ्या सासूबाईंनी सांगितली आहे. त्यांच्या मैत्रिणीचे भले मोठे घर आहे आणि मैत्रिणीच्या नवर्‍याला जुन्याबाजारातून वस्तू आणायचे वेड आहे. चांगल्या स्थितीतील शीतकपाटे, मिक्सर्स, वॉशिंग मशिने विकत आणून तीनही मुलांच्या नव्या संसाराला भेट म्हणून दिले पण नव्या सुनांना कसे आवडणार? आता त्या वस्तू अडगळीत पडल्यात. त्याआधी एकदा चांगले मिळाले म्हणून पन्नास पाट आणले आणि अडगळीच्या खोलीत रंगवून/वाळवून ठेवून दिले. काही दिवसांनी विमानाचा तुटका पंख ट्रकमध्ये घालून आणला आणि पाटांसमोर ठेवून दिला. मुलांच्या लग्नकार्यात तरी पाट वापरू म्हणताना पुढे असलेल्या इतर भरपूर पसार्‍याने ते न वापरता सरळ बाहेरून विकत आणावे लागले होते.;)

मस्त. मला कुंकवाचे करंडे, अन हळदी- कुंकु- अक्षदा ठेवतात तो चकतीचा डबा आवडला. अडकीत्ते पण मस्त आहेत. बरोबर माहीतगार असेल तर अशा ठीकाणी खरेदी करुन एखादी अनमोल वस्तु पदरात पडु शकते.

मीसुद्धा इथे इस्टेट सेल मधे वगैरे जाउन काही जुनं छान मिळतं का पहात असते. वस्तु असतात पण खुपदा किंमत खुपच लावलेली असते..अन आपल्याला माहीती नसल्याने नेमका भावही करता येत नाही. असो.

एकदम खत्रुड आहे. आवडले आपल्याला...... पितळी वस्तु तर खल्लास एकदम........ पण किमती सुद्धा भारी आहेत.......... बरच्या/कट्यारी घेण्यासाठी चार आकडी रुपये घेउन यायला पाहिजे.
असो........

फोटो आवडले.....

उत्तम बाजार आहे, पण प्रचंड सावधगिरी लागते, पितळेच्या सगळ्याच वस्तु जुन्या नसतात, त्यातल्या जुन्या कोणत्या आणि नविन कोणत्या हे समजणे गरजेचे. तसेच वर रोहितने म्हणल्याप्रमाणे नाण्यांचे असते तसे.

तसं हल्ली हा जुना बाजार फार कमी झाला आहे, तिथं, व्यायामाची साधनं, बॅगा, बुट असलंच बरंच जास्त असतं. याचबरोबर याच्या समोर असणारा जुन्या फर्निचरचा बाजार सुद्धा चांगला आहे. भावनिक गुंतवणुक नसेल तर १ बिएचकेचं सगळं फर्निचर ५००००/- मध्ये सहज येतं. अगदी चकचकित करुन घरापर्यंत.

आजच्या दिवसात चांगले असे खूप कांही चुकवले आहे याची जास्त जाणीव होत आहे तुमचे दोघांचे लेख वाचून.. :-(

होस्टेलच्या दिवसांत हा चोरबाजार काय वाट्टेल ते देऊन जाई.
१४ रुपयांत मिळाला म्हणून हँडल मारण्याचा एक मिक्सर ब्लेंडर आणून फ्रूट ज्य्यूस केलेले.
लोखंडी 'टो' असलेले हंटर्स.
घडीचा स्टोव्ह.
मजबूत रॅकसॅक. खरं तर ट्रेकिंगचं सगळं सामान.
त्या काळात 'हिटलॉन' तिथेच मिळालेलं पहिल्यांदा.
होस्टेलच्या बेडमधले ढेकूण मारण्यासाठी तिथूनच स्टो-रिपेर वाल्यांचा तो स्पेशल स्टो आणलेला विकत मग पलंगाचे कोपरे लाल होईपर्यंत तापवलेले..
अ‍ॅण्टिक्स व्यतिरिक्त रोज उपयोगी वस्तूही भरपूर मिळतात तिथे.

जुनी आठवण वगैरे ठीक आहे पण काळानुरुप स्थळ/ स्वरूप बदलणे गरजेचे आहे. रस्त्याचा एक भाग व्यापून केवळ बकालपणा वाढवत आहे हा जुना बाजार. विकत वगैरे घ्यायला कधी गेलो नाही पण रस्ता व्यापून असल्याने आणि एकंदर स्वरूप खरंतर किळसवाणं असल्यानं त्याबाजुला जावसं वाटत नाही.
पण त्यामुळेच वस्तूंचं वैविध्य पाहून कुतूहल वाटलं.

मस्त फोटू हो, भटजीबुवा. एकदा फेरी मारायला हवी.

जुन्या वस्तूंचे फोटो आवडले...
आता पुढल्या वेळेस तुलाच घेऊन गेलं पाहिजे तिथे!
माहितगार असलेला बरा...

मस्त चक्कर घडवून आणलीत!!!

चायला अफाट आहे हो हा बाजार ...
आवर्जून यायला हव...

वो अडकित्तोने तो जान हि लेली :)

बर्‍याचदा गेलोय इथे पण गाभार्‍यात गेलो नाही... म्हणुन बरंच मिस केलेलं दिसतंय... अजुन एक वेळ जाउन येतो...

१९७० ला अकरावी झाल्याच्या निमिताने मला माझी आयुष्यतली पहिली फुलप्यांट मिळाली. त्या एका प्यांटवरच आठवडा काढावा लागे. रविवारी
धुवायची. दुसरी नवी घेणे दुरापास्त . कारण फी भरण्याला प्राधान्य. असाच मग जुन्या बाजाराची माहिती मिळाली. काही लोक याला चोर बाजार
ही म्हणतात.एका जागी जुने कपडे विकणारा बसला होता. एकदाची एक प्यांट पसंत केली. पनास सांगितले.. मला विसातच परवडत होती. ( मिसळ
हा प्रकार अर्ध्या रूपयाला मिळत असे ) सौदा फिसकटला. पुरते एक वर्ष एकच वापरली. ही परिस्थीती असताना एकाद्या मुलीवर इंप्रेशन पडण्याचा
प्रश्नच येत नसे. आपल्याला जुनी वापरलेली प्यांट वापरायची वेळ आली होती. हे आठवले की आजही अस्वस्थ व्हायला होते. बाकी ही जागा
निरखणे हा एक रोमान्स आहे. फक्त उन्ह उतरले असताना जावा.
बाकी अट्रुप्ट आटमा याणी ताकलेले फोतो पाहून दोले ट्रुप्ट जाले. ढ्ण्यवॉड !

गुर्जी कधी नेताय बाजारला? ते माश्याचे कुलुप, पितळी बैलगाडी आणि आडकिते आणि दुर्बिणी लैच आवडल्यात बघा आपल्याला पण साले बार्गेनिंग जमत नाही. तुम्ही तयारीचे दिसाताय त्यातले. तुमच्याबरोबरच येतो खरेदीला.

अरे व्वा !!!!
इथल्या काही वस्तु उदा. बैलगाडी ,घोडागाडी प्रचन्ड आवडली गेली आहे :)

कधी मिळाला चानस तर नक्की येइन.

एका फोटोत स्वातंत्र्यदेवतेचा पितळी बॉट्ल ओपनर पाहून मौज वाटली.

अ आ.
आपला 'स्मायल्या' नी '...' (अल्मोस्ट)विरहीत लेख जास्त आवडला.
छान माहिती आणि फोटो.
>>>त्याचं जुना हे नाव कालावाचक जेवढं आहे,त्यापेक्षा ते आत्मवाचक जास्त आहे. <<
हे वाक्य विशेष भावलं.

अ-अवांतरः असेच मुद्देसूद नी विशेष म्हणजे बांधेसूद लिहीलेत तर जास्त बरे.
मिसळपाववर जास्तीत जास्त 'असंच' चांगलं वाचू या ना आपण सगळेच.

दंगा करायला ख व, ख फ आणि व्यनि आहेत. तेवढं पथ्य पाळाच. :)

बरोबर कुणी माहितगार असल्याशिवाय खरेदी करु नका...

मला ग्रामोफोन इथेच मिळाला..पण ओळख असल्याने चांगला निघाला....

बाकी हे अत्रुप्त आत्मे मस्त आहेत....कुठे , कुठे भटकतात.....मस्त फोटो काढतात्...आणि माहिती पण देतात..

धन्यवाद हो अत्रुप्त आत्मे साहेब....

अत्रुप्त आत्मा साहेब, मस्त लेख व भारी पुणे...

आताही पुण्याला आलो कि बुधवारी जुन्या बाजारात एक फेरी असतेच.

तसही पुणे म्हंजे आमच सगळ्यात आवडिच ठिकाण ...

कलेजेचा टुकडा म्हणा हव तर...

पण पुणे ते पुणेच निव्वळ लाजवाब..

अत्रुप्त आत्मा साहेब एका सुंदर लेखासाठि तुमचे मनापासुन आभार

भटजीबुवा....
नव्या पुण्यातल्या जुन्या बाजाराची सैर मस्त करुन दिलीत

छान सचित्र लेख आवड्ला. जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या. (वडिलांचा हात धरुन बाजारात फिरणे वगैरे) :)

त्या पितळेच्या वस्तू विशेष आवडल्या... मत्स्य कुलूप, कासव कुलूप, बैलगाडी, घोडागाडी, अडकीत्ते...

जुन्या बाजाराची सैर घडवून आणल्याबद्द्ल धन्यवाद. :)

पुन्हा एकदा आपला आसमंत उघड्या डोळ्यांनी आणि संवेदनशील मनाने टिपण्याचं उत्तम उदाहरण.

पुन्हा एकदा धन्यवाद..

मिलिटरीच्या हॅवरसॅक्स, टेन्ट्स अशा गोष्टी घेतल्या होत्या फार पूर्वी..
मुंबईच्या एका मित्राला जुन्या ट्रायुम्फला बसू शकेल असा एक पार्ट मिळाला होता. त्यासाठी तीन बुधवार आअणि तीन रविवार घालवले होते..
पण फोटो बघून पुन्हा आठवण जागी झाली.
तळाला स्टड्स असलेले स्पोर्ट्स शूजसुद्धा मस्त मिळायचे.

झकास फोटो अन ऊत्तम ओळख ..
होस्टेल डेज च्या सुरुवातीला , कुणीतरी सांगितले कि इथुन काहि घेउ नकोस .. चोरिचा माल असतो .. पोलिस मागे येतील .. तर आधी खरेच वाटले .. पण मग नंतर बर्याच फेर्‍या झाल्या .. अर्थात घेणे कमी अन घासाघीस जास्ती ..

एका मनोहर विश्वाची उत्तम सचित्र ओळख करून दिलेली आहे.

जुन्या बाजारातील वस्तू बघून पारणं फिटलंय. कधी तरी जरूर तिथे भटकायला आवडेल.

आपला अत्यंत आभारी आहे.

हे असले लेख ताकताय ठिक आहे. पण तिथं हाकेच्या अंतरावर आम्ही असतानाही बोलावलो गेलो नाही.
तुमचा अखास अ‍ॅण्टिक शैलीत निषेध करण्यात येत आहे.

हे असले लेख ताकताय ठिक आहे. पण तिथं हाकेच्या अंतरावर आम्ही असतानाही बोलावलो गेलो नाही.
तुमचा अखास अ‍ॅण्टिक शैलीत निषेध करण्यात येत आहे.

पितळी वस्तू आम्हालाही प्रचंड आवडतात, पण महागही असतात ब्वॉ..
मस्त बाजार.. तृप्त केलंत, आत्मारामा..

इथे मिळणारी इस्त इंडिया कंपनीची नाणी एकदम बोगस असतात. ती अगदी १८३५ सालची असली तरी त्यावर यू के असे लिहिलेले असते. १८५७ च्या अगोदर मुघल सरकाराची नाणी कंपनी सरकार काढीत असे पण त्यावेळेस इंग्लंडचा युके झालेला नव्हता . मुघलकालीन नाणी मात्र भरपूर मिळतात. पेशवेकालीन नाणी मात्र फारशी दिसत नाहीत.

अवांतरः तुघलकाने काढलेल्या चाम्ड्याच्या नाण्यापैकी एखाद्या नाण्याबद्दल काही म्हैती मिळेल का?

धन्यवाद..साहेब
झकास फोटो अन ऊत्तम ओळख ..
कसब्यात असताना बर्‍याच वेळा चक्कर टाकलेली आहे,आजकाल त्या शुज वगेरे विकणार्‍या लोकानी बाजाराची बरीच जागा व्यापली आहे.
@ अन्या दातार :कोल्हापुरात पद्मा टॉकिजच्या समोर एका गल्लीत भरायचा (सध्या माहित नाही). रेकॉर्ड प्लेयर, जुने व्हॉल्ववाले रेडीओ याची बर्‍यापैकी व्हरायटी दिसायची...............

...............साहेबा आमच्या सोलापुरात देखील पद्मा टॉकिजच्या समोर एका गल्लीत असा बाजार भरतो दर मन्गलवारी.(आज ही)

अवातर : च्यायला काल बाजारात चक्कर टाकायला हवी होती राव... काही खास नाही तरी मिपा ची दोन अमुल्य रत्ने "याची
डोळा" पहायला मिळाले असते.

बाजाराची सफर आवडली.

मी कसबा पेठेतली,आमच्या घरापासून काही अंतरावरच जुना बाजार आहे.आजोबा, बाबा,काका हे वेळ घालवायला तिथे चक्कर मारत असत,त्यांच्याबरोबर आम्हीही असायचोच.
माझ्या पणजोबांनी माझ्या बाबांना खेळण्यासाठी जुन्या बाजारातून काही पितळेची खेळणी आणली होती.ती हि तिथल्याच एका पितळी पेटीतून.त्यात काही पितळेच्या वाघ,सिंह,हत्ती असे अनेक प्राणी,पक्षी होते.नंतर मात्र ती पेटी माळ्यावर गेली.आई,बाबा,आजी,आजोबा नेहमी त्या खेलण्यान्बद्दल बोलत असत,पण ती खेळणी कुठे आहेत हे कोणलाच माहित नव्हत.आम्हाला मात्र ती बघण्याची खूप इच्छा होती.ती खेळणी शोधण्यासाठी आईने कित्येकवेळा पूर्ण वाडा स्वच्छ केला.अचानक एक दिवस आईने माळा साफ करायला घेतला तेव्हा ती पेटी सापडली.त्या सर्व मूर्ती अंत्यंत आकर्षक,सुबक आणि वजनदार आहेत. त्यात गौरींचे आकर्षक पितळेचे दोन मुखवटेही होते.तेव्हापासून आमच्या घरी गौरी बसतात

अ.आ. च्या creativity ला सलाम. असाच एक बाजार नाशिकला बालाजी मंदिराजवळ (कापडपेठ) आहे. पण ती पिढीजात दुकाने आहेत. शिवाय ते लोक रस्त्यावर विक्री करत नाहीत.जुनी नाणी गंगेवर बसणाऱ्या वैदू लोकांकडे अनेक प्रकारची मिळतात. पण जास्त माहिती नसल्याने कधी घेतली नाही. भद्रकाली मार्केट जवळ नळ बाजारापासून ते दूध बाजारापर्यंत जुन्या वस्तू अनेक मिळतात.पण इतक्या वेगवेगळ्या वस्तू नाही भेटत. पितळेच्या अनेक वस्तू सायान्ताराचा साबुदाणा वडा खाता खाता दृष्टीस पडल्या आहेत. पण त्याचे फोटो काढून अशी सुंदर माहिती देवून संकलन करण्याची बुद्धी आम्हाला देवाने देऊ नये याची खंत वाटते. आणि अशी बुद्धी असणार्या लोकांचे अतृप्त आत्मे जगात अजून वावरत आहेत याचा आनंद !

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

लेख लाईकला........
वापरलेले टुल्स..ड्रील्स, गाईंडींग व्हील्स व मशीन पारट्स मिळण्याचे हमहास ठिकाण म्हणे जुना बाजार..
अनेक वेळा माल खरेदी केला आहे..मजा येते हिंडताना बाजारात...
माल कमी भावात खरेदी करणे पण एक शास्त्र व कला आहे..

लय भारी
हा सचित्र लेख पाहून मला एकदम मुंबईच्या चोर बाजाराची आठवण आली.
ह्या लेखामुळे अनेक पुणेकर ह्या बाजारात बाजारहाट करतील ह्यात शंका नाही.

भारी हय राव. कधी कधी अशा बाजाराच्या बाजुनं जाणं होतं पण त्यामध्ये असणारी गंमत बघायची द्रुष्टी नसते. आपल्या लिखाणामुळे वेगळ्या नजरेने बघता येइल. छान.

(मेली भलतीच गोंडस होती,पण किंमत ऐकल्यावर मी ही आडवा पडलो...! जरा त्या गोंडस बाटलीची किंमत सांगा म्हणजे इतर अंदाज बांधता येतील कारण वडीलां करिता अडकित्ता घेऊ म्हणत होतो
रघु सावंत

सायबा यक्कू क्रूरसिंग ही शस्‍त्रे तुम्ची स्वत:ची आहेत जमा करायची जरुर नाही. आमच्याही घरी आहेत अशी शस्त्रे म्हणजे तलवार,खंजीर,व इतर
रघु सावंत

बाजारात फिरुन यायला मजा आली.
स्वाती

माहितीपूर्ण धागा !
मला देवांना ओवाळायची पंचारती फार फार आवडली ! :)
कधी त्या भागात येण झालं तर मी नक्कीच ती घेईन ! :)
फोटो मस्तच आहेत...