अमेरिका १- उडतं वडाप

जणू काय आमचा अनुभव तुम्ही लिहीलात.

पुढील भाग लवकर टाका.

कोल्हापूरी उपमा आवडली की हो.

मस्त ... खुसखुशीत !
लेख आवडला !
वॉशरूम अर्थात न्हाणीवाल्या तुलना आणी आठवणी वाचून आम्हाला ही त्या आठवणी आल्या !

आता ...
पुढील लेखाच्या प्र ति क्षे त !

विमानाची इकॉनॉमी क्लास आणि दिल्लीची ई-रिक्षा दोन्ही सारखेच.

उड़ती बस

लेखन शैली भारी. खुसखुशीत लेखन. आवडलं. पुलेशु.

-दिलीप बिरुटे

लेखन, लेखनशैली व आशय आवडले!

(पहिलिटकरणीचा) परदेश- प्रवास, त्यासोबतच त्या त्या संबंधित जुन्या जगाचा 'गेले ते-दिवस' वाला फेरफटका, हे कॉम्बो का काय म्हणतात ते आवडले. पुढील सगळे भाग असेच अगदी निर्धास्तपणे लिहावेत. पहिल्याच लेखात चांगली सुरुवात, स्वागत.
तुम्ही अमेरिकेतील कोणत्या शहरात/भागात गेलात, फिरलात, त्यांची नावे देताना इंग्रजी स्पेलिंगही द्यावे म्हणजे जिज्ञासूंना गुगलणे सोपे पडते. योग्य तिथे नकाशे, फोटो, ऐतिहासिक माहिती वगैरे दिल्यास उत्तमच.

खरोखर वर लिहिल्याप्रमाणे पहिल्या विमानप्रवास नवलाईचा वाटत‌ होता पण प्रवास ‌केलयावर विशेष काहीच नाही उलट जास्त उशीर त्रास असाच अनुभव वाटला कारण तो. Indian airlines चा. उशीरा येण्याचा प्रवास होता व विमान‌प्रवास. म्हणजे नाव मोठे व लक्षण खोटे हाच मला अनुभव‌ वाटला. आमचा. कश्मिर जातानाचा विमानप्रवास म्हणजे शशी थरुर म्हणाल्या प्रमाणे. cattle class मधून प्रवास केल्याप्रमाणे वाटले ,भरपूर गर्दी , जवळ जवळ रांगा व जवळ जवळ खुर्च्या असणार्या सीट्स त्यातून बाथरुम साठी बाहेर येताना पण मुष्किल त्यापेक्षा पूर्वी चे रेलवेचे‌. स्वतंत्र सुंदर फस्ट क्लास किंवा आताचे सेकंड. एसी क्लास सुद्धा खूप छान. फक्त मोठ्या प्रवासात एकदा लोकांनी. शेवटपर्यंत ते खराब करुन‌ घाण तशीच ठेवून‌. दिले‌ होते‌, मुंबई वाराणसी प्रवासात पण नंतर मुंबई कलकत्ता दुरांतोत मात्र सतत स्वच्छता सेवक येऊन स्वच्छ करून‌.
जात होते‌. व. स्वच्छ राखले होते‌आमचया डब्यातला attendent व्यवस्थीत हवे नको ते आमचे खाणे पिणे बघत होता पण त्याला खूपच कमी पगार लो‌. कवालिटीचया कपड्यात तो अगदी गरीब ,केविलवाणे वाटला मला फारच‌. दया वाटली‌ व‌ त्याने आमच्यासाठी राबण्याची. दया आली गुलामगिरीत माणसेच माणसाशी क्रूर वागतात पशूंसारखे. मी मुळीच. पशूंसारखे म्हणणार नाही ,कारण पशू‌ भूक‌ व स्वसंरक्षण याशिवाय कधीही एकमेकांना त्रास देणे‌,लढणे वागत नाहीत.अशा खूप गोष्टी वाचल्यात. पण ब्रिटिशकाळात त्यांनी आपल्या कडून‌ अशा सेवा करणे राबवून घेणे केले असेल आपण काळे त्यांची प्रजा कितीही मारा झोडा मुकी बिचारी काहीही करा या सर्वांचा प्रतिक. तो attendent वाटला.स्वतंत्र भारतात इतक्या वर्षांनी पण अंदाजे 1991 ते 2006 मधील काळ . पण अजूनही रेल्वेत. अशा‌. घाणेरडया posts व वरच्या वर्गातील उतारुंची सेवा करायची ही काय घाणेरडी पद्धत . सर्वांनी बुफेप्रमाणे.स्वताचे काम. स्वताच करावे. फक्त स्वच्छता गृहे छान राखावीत. किंवा प्रवाशांना ठेवायला सक्ती करावी मगच लांबचा प्रवास सुखकर होतो.

लिखाण आवडले !

आमच्या सांगली-कोल्हापूर भागात शेअर रिक्षाला 'वडाप' म्हणतात.
कोल्हापूरात आजही अंबाबाईच्या देवळा समोर 'पावशेर" "मापड्यातुन" करंवदे मिळतात आणि रंकाळ्यावर "भडंग" असलेली भेळ देखील! बाकी वडाप वरुन "टमटम" हा शब्द आठवला. :)
आत्ता पर्यंत विमानात बसुन प्रवास करण्याचा अनुभव मोजुन ४ वेळा घेतला आहे. यात एकदा युरोपात जाऊन येणे असा आणि दुसर्‍यांदा हिंदुस्थानातच एका ठिकाणाहुन ये जा. "टॉयलेट्स" हा विमानातील सर्वात घाणेरडा भाग असतो असे या छोट्याश्या प्रवासुन माझे व्यक्तिगत मत बनले आहे. काही काळापूर्वी यूट्यूबवर एक विमान प्रवासाचा व्हिडियो पाहण्यात आला होता, तो इथे देऊन जातो... तो पाहिल्यावर मात्र मला असा विमान प्रवास करायला आणि अनुभवायला आवडेल असे वाटले. [ परमेश्वर करो आणि मला बक्कळ पैसा मिळुन असा प्रवास करायची संधी वारंवार मिळो ! :) ]

मिपावर Embed व्हिडियो देण्याची सुविधा बहुतेक बंद झालेली असावी असे वाटत असल्याने लिंक देतो :-
80hrs Around the World in First Class

मदनबाण.....
आजची स्वाक्षरी :- Jain - Makeba (Official Video)