ओमरान दानीश

.

युद्ध जेव्हा दारापर्यत पोचतो तेव्हाच त्याची भीषणता कळते. भारतासारख्या खंडप्राय देशात सगळी युद्धे सीमेवरच थांबवली जातात त्यामुळे या घटनेचे गांभीर्य अजुन आपल्याला कळालेले नाही. बाकी ओमरानच्या चेहर्‍यावर निरागसपणा अजुनही शिल्लक आहे पण भावना थिजल्यात हे जाणवते. त्याचे आईवडील अजुन जिवंत असावेत अशी आशा करतो अन्यथा त्याचे बाल्य संपल्यात जमा आहे. इथे बसुन आपण त्याच्याबद्दल काहिच करु शकत नाही याचे अजुन वाईट वाटते.

:(

या मुलाचा फोटो जेव्हा जेव्हा पाहतो तेव्ह मन एकदम सुन्न होऊन जाते. हसण्याबागडण्याच्या वयात त्यांना जे भोग भोगावे लागत आहेत ते खरंच वेदनादायक आहेत. दहशतवाद आणि सत्तालोलपूपणामुळे सिरियन जनतेला खुप काही भोगावे लागत आहे. याचा लवकरात लवकर अंत होवो एव्हढीच अपेक्षा करण्यापेक्षा आपण काहीही करू शकत नाही याची खंत जाणवत राहते.

एकदम सुन्न...निशब्द..

:(

राजकारण निर्ढावलेल्यांचे होते. पण बळी मात्र छोट्यांचा! :(((

या मुलांबद्दल सहानुभुती आहेच (जे घडतंय ते वाईटच्च आहे त्याबद्दल दुमत नाही) पण.
हा पण महत्त्वाचा आहे कारण हे फोटो राजकीय हेतूंनी प्रसारित केले गेलेले फोटो आहेत असं दुर्दैवाने म्हणावं लागतं (तुर्कीच्या किनार्‍यावरच्या फोटोबद्दल नंतर. इथे फक्त या ओमरानच्या फोटोबद्दल बोलू).
बहुतेक पाश्चात्य वृत्तपत्रांनी ह्या बातमीचे वार्तांकन करताना एका गोष्टीवर भर दिलाय तो म्हणजे, "(दुष्ट) असाद रेजीमसमर्थक (दुष्ट दुष्ट) रशियन हवाईदलाने केलेल्या बाँबहल्ल्यात झालेली वाताहत" पण हळूच सोईस्करपणे सांगतात की हल्ला अमेरिकेच्या पाठिंब्याने लढत असलेल्या बंडखोरांच्या ठिकाणांवर होता.
दॅट्स द रब.

अमेरिकेच्या पाठिंब्याने लढणारे बंडखोर हे साव नव्हेत. खरंतर ते कंपनी स्विच केल्यासारखे आयसिसमध्ये ये-जा करत असतात हे सातत्याने समोर आलेय तरीही त्यांच्यासाठी जागतिक समर्थन वाढवण्यासाठी हे फोटो वगैरे मोठ्या प्रमाणावर प्रसारित केले जातायत. त्यावर अगदी इमोशनल कहाण्या, लेख लिहिले जातायत.
मेलेल्यांच्या टाळूवरच लोणी खाणार्‍यांची चीड येते आणि लोकांची दु:खं विकून ऐश करणार्‍यांची तर अजूनच.

या युद्धात कोण बरोबर कोण चूक हे कधीच मागे पडलंय. सामान्यांची दैनाच उरलीय फक्त. :(

(कुर्दी, इराकीं रेफ्युजींकडून तिथल्या "युद्ध" कथा ऐकलेला )