जे न देखे रवी...

कृष्णास एकदा कृष्ण सापडेना,
दर्पणी पाहता छबी दिसेना,
प्रकाशी चालता सावली दिसेना,
उरला फक्त शरीराचा भास,
मनाचाही थांग लागेना,
"पाहिले का मज कोणी?"
पुसे असा तो भक्तांना,
"देवा, नित नवी लीला आपली,
आम्हांस काही कळेना."
बसला मग ध्यानास तो,
वृत्तींचा लय काही होईना,
तिन्ही लोकी निरोप धाडियेलें,

पाऊस! पाऊस!!

पाऊस! पाऊस!! झाला सारा
भणाणलेला त्यासवे आला वारा
वारा उडवीतो माझे मन
मनामध्ये तू आहेस खरा

चिंब मी भिजलेली
माझ्यासवे तुझे भिजले तन
हिरव्या रानात घेवूनी कवेत
मीच हरवले माझे मन

पाणी आले पानोपानी
झाडे भिजली रानोरानी
मिठीत तुझ्या मी आलंगूनी
विसरले मी, गेले हरवूनी

त्यागाने धजलेले, भक्तीत चूर,
देह हे सजलेले ।
धुळीने नटलेले, समर्पणां आतुर
पाय हे वळलेले ।
नामाने माखलेले, वारीचे काहूर
हृदयीं ह्या उठलेले ।
मातीने रंगलेले, भजनांचे सूर
नभीं या दंगलेले ।
माऊलीने भारलेले, भक्तांचे ऊर
कीर्तनीं या न्हालेले ।
पंथ भिजलेले, भक्तीने महामुर,
जीव हे चिंबओले ।
ध्यास ल्यालेले, जरी क्षणभंगुर

बैसला फांदीवरी हा चिंब भिजुनी कावळा
मेघांपरी आभाळीच्या, रंग त्याचा सावळा.

तीक्ष्ण त्याची नजर आणि बुद्धी तर तिच्याहुनी,
ना धजे कोणी म्हणाया पक्षी दिसतो बावळा.

व्यर्थ शोधी भक्ष्य अपुले, ना फळेही दृष्टीला
निवडले जे झाड त्याने ते निघावे आवळा?

कर्ण जरी नसती, शिरी...आर्त काही घुमतसे
थांबला जो थेंब नयनी, काक अश्रू सावळा?

पावसाच्या धारा
--------------------------------------------------------------------------------
पावसाच्या धारा
भन्नाट वारा
टपटप टपटप
पागोळ्या दारा

पोरं घरामध्ये
बसली अडकून
वीज कडाडे
ढगोबा धडकून
लख्ख प्रकाश
आकाश तडकून
पावसाचा तोरा
धिंगाणा सारा
पावसाच्या धारा

चंद्रयान आणि रिलेशनशिप,
पुढे जाण्यासाठी 'स्पेस' महत्वाची.

नकळत ओढून नेतो
मिचकावत सोडून देतो
स्वतःशीच खिन्न हसतो
हा संभ्रम माझा

स्वप्नांच्या झुळूकी मनाला
तप्त पाऊलवाटा पायाला
अनवाणी चालू पाहतो
हा संभ्रम माझा

अवखळ विचारांच्या वाऱ्यात
दात-ओठांच्या माऱ्यात
क्षणासाठी मलम होतो
हा संभ्रम माझा

- संदीप चांदणे

तृण वेचून खोपा बांधला

वर्तीकेने इवलासा संसार थाटला

शस्य शोधावया नर भ्रमणास जाई

जननी आगंतुकांच्या सोहळ्याची वाट पाही

कालानुपरत्वे सोहळे झाले

खोप्यामध्ये इवलेशे जीव आले

किलबिलाट उपवनी माजे

काकांची मत्सरी ईर्ष्या जागे

चिऊ सज्ज रक्षणास ठाकली

झुंज नाही सोडली

लढली अशी कि ती जणू झुन्जीतच वाढली

माफ करा राजे

आम्ही पितो , होय आम्ही पितो

पिता असलो जरी कुणाचे तरी आम्ही पितो

होय राजे , हे राज्य जरी तुम्हामुळे लाभले

आमची मुलेबाळे सुखशांतीने नांदत असली

तरी आम्ही पितो , आम्ही धुंदित मस्तीत बेफाम पितो

पिताना बरेच फोन वाजतात , घरच्यांचे

आम्ही दुर्लक्ष करतो , आणि बिनधास्त पितो

मग आम्ही धडपडत सावरत कसेबसे उठतो