शाप

हे ललितबिलित नाही
आणि कविताबिविताही नाही..
काय आहे कुणास ठाऊक..
जे काही आहे मनापासून आहे आणि तेवढेच पुरे आहे

एकदम समर्पक शीर्षक "शाप"!
मले तर शिव्या शाप असं शीर्षक दिसून र्हायलय.
(चूभूमाक)

लिहूबिहू शकणार्‍या फार थोड्यांची सुटका आहे त्यातून!

जबरी सुचले आणि लिहीले आहे.

माझ्याच मनातलं व्यक्त केल्यासारखं वाटतय.........

मोक्ष असल्यास त्या अवस्थेत मन निष्कंप असणार नक्की.

भारी जमलंय जे काय असेल ते.

तुझ्यातूनही काही वाहो
उसळो थुईथुई कारंजे पेशीपेशींतून
लाभो निष्कंप मन अखेरीस
लख्ख होवो जाणिवा
आणि त्यांच्या उजेडात मरणवाट दिसो..
>> वा!!

कविताबिविताही नाही..
काय आहे कुणास ठाऊक..
>> आपल्याला काय करायचं! भारी लिव्हलंय , ते महत्त्वाचं!

ह्या आशयघन आणि खुप आतून आलेल्या लेखनातून जो गर्भितार्थ दडलाय आणि तो उलगडून दाखवण्याचा प्रयत्न झालाय तो अत्यंत चोख झालाय.

मरणवाट ह्या शब्दप्रयोगाबद्दल तर खास दाद द्यावीशी वाटतेय.

हुरहूर, भय, भावनांचे महापूर, आत्मनिर्भत्सना ह्यांनी भरलेल्या जीवनसागरात ज्या ‘नेणिवेच्या’ नौकेतून प्रवास चाललाय ती नौका फुटून, सगळे मुखवटे गळून पडून जो ‘जाणिवेचा’ मार्ग दिसणार त्यासाठी मरणवाट हा शब्दप्रयोग अत्यंत चपखल उतरलाय.

_/\_ _/\_ _/\_

- (शापित) सोकाजी

छान !

एका मिपाकर मित्राने आवर्जुन व्हॉट्सॅप्प व्र कविता पाठवली ही. (कविता नाही तर नाही लिन्क म्हणु वाटल्यास. ) म्हणुन वाचनमात्र मोड मधुन बाहेर येऊन प्रतिसाद देत आहे !

कविता छान आहे . पण जरा निराशाजनक वाटली. भावली नाही, तसेही मुक्त छंद गेयता नसल्याने आवडला नाही कधीच, त्यामुळे असेल.
पण कवितेतील विचार विचार करायला लावणार आहे !
दीडेक वर्षं घरात बसुन आहोत, सोशलमीडीयाचा थोडा अतिरेकच झालाय अन निराशाजनक वाटतंय हे मान्यच !
पण कविता पॉझिटीव्ह नोट वर संपली असती तर अजुन छान वाटलं असतं .

पुढील लेखनासाठी शुभेच्छा !