ओंडका
===================
बुडवू पाहती कितीक लाटा..
"मी" तरी हा, बुडतं नाही!..
नाका-तोंडात पाणीच पाणी..
"मी" तरी हा, मरत नाही!..
पोहता पोहता थकली गात्रे..
"मी" तरी हा, गळत नाही!..
बनून हेंदकळे नाव सागरी..
बोट कुणाची बनत नाही!..
धरून राहतो हाती ओंडका..
"मी" तरी हा, तारत नाही..!!!
===================
स्वाती फडणीस....... ०३-०९-२००८
प्रतिक्रिया
3 Sep 2008 - 7:44 am | धनंजय
चांगली कल्पना आहे.
(अवांतर : ओंडक्याचे आकारमान लक्षात घेता, 'नाव' आणि 'बोट' मध्ये फरक काय आहे? )
4 Sep 2008 - 1:38 am | स्वाती फडणीस
बनून हेंदकळे नाव सागरी..
बोट कुणाची बनत नाही!..
इथे नाव म्हणजे मी चे नाव जस माझ नाव स्वाती
हा मी जिवन सागरात नाव बनून रहातो/हेंदकळतो
असा हा नाममात्र मी कुणाला [ बुडणार्याला] बोट देऊन [आधार]
वाचवू शकत नाही. तो स्वतः पुरत जगतो/त्याच्याच हेलकाव्यांतून बाहेर येऊ शकत नाही.
3 Sep 2008 - 10:58 am | बेसनलाडू
रचनेतील, अर्थ पोचवण्यातील कल्पकता भावली.
(कल्पक)बेसनलाडू
3 Sep 2008 - 3:58 pm | चतुरंग
कच्ची राहून गेली की काय असे भासते!
कदाचित मनातल्या भावनांना समर्पक शब्द सापडले नसावेत.
पुलेशु
चतुरंग
4 Sep 2008 - 2:14 am | स्वाती फडणीस
मला खूप समाधान वाटत :)आहे की मनातल्या जाणिवेला मी शब्दात उतरवू शकले..!
माझ्यासाठी ही कविता पुर्ण आहे.
जशी मला लिहायची होती तशी..