लग्न पाहवे करून पार्ट -२

चांगलं लिहिलं आहेत. प्रामाणिक आणि ओघवते लेखन. फक्त लेखनाचा एकंदरीत टोन हा थोडासा दैनंदिनी छाप वाटतो आहे तो सुधारल्यास अजुन चांगले वाटेल. शिवाय शुद्धलेखनाच्या किरकोळ चुका देखील टाळत्या येण्याजोग्या आहेत.

ऊस गोड लागला म्हणून मुळापासून खाऊ नये :)

अर्र.................. फार घाई केलीत धागा टाकण्याची !
महिनाभर तर जाउ द्यायचा होतात की ;)

असो.... .
आमचे आशीर्वाद आहेतच हो ;)

नरेशकुमार - पार्ट २

'लग्न पाहावे करून , घर पाहावे बांधून'...अगदी बरोबर! थोडस अवघड आहेच.
साखरपुडा ते लग्न हा प्रवास सर्वांसाठी सुखाचाच असतो.हक्काचा,समजूतदार जोडीदार मिळाला याचा आनंद गगनात मावत नाही.रोज रात्री फोने वर तासान तसं घालवायचे, साप्तःशेव्ती खडकवासला,मुळशी...गेला बाजार एखादी बाग शोधून मस्त गप्पा मारत बसायच्या.मग एकमेकांबद्दल,एकमेकांच्या आवडी निवडी कळायला लागतात.लग्नाआधी अरे किती वेगळी आणि युनिक आहे हि अस वाटत.पण.....

लग्नानंतर नवेपण संपल कि तेच रोजच स्वयंपाक,डबा, ऑफिस, बस... दमून भागून घरी आल्यावर एकत्र चा प्यायलाही वेळ नाही.गप्पांच सोडाच.
विक एन्डला मस्त ताणून द्यायची किवा अठ्वादाभाराची काम अटपायची,मग कुठे उरतोय बाहेर जायला वेळ.आपली हि किवा आपला हा काहीही वेगळा नाही ,इतरांसारखाच आहे.काहीही युनिक नाहीये त्यात.

तुम्ही अस होऊन देऊ नका.संभाषण खूप म्हन्त्वाच! हळुवार गप्पा चालू द्या.चर्चा असेल तर तिला स्वतःच मत मांडण्याची मुभा द्या.तीच पूर्ण बोलून झाल्यावर तुम्ही बोला.फार लांब जायला जमत नसेल तर जेवणानंतर एक फेरी तरी होऊ द्यात.
एवढ अवघड नसत हो! एकमेकांना समजून घेण महत्वाच.फ़्रिक़्वेन्सि जुळली कि झाल! :)

खोतानु.....
आवरा

साहेब हा तुमचा ब्लॉग नाही...नविन धाग्यात नविन असे काहीच नाही असे मला वाटते.
आता तुमचा हा दुसरा धागा म्हणुन सांगतो.. शुद्धलेखनाच्या चुका वेळीच सुधारा. पुर्वद्रुश्य पाहुन मग प्रकाशित करा. (मिपाकर सगळ्यांचेच स्वागत करतात..पण वेळीच चुका सुधारल्या नाहीत तर फाट्यावरपण मारतात.)

याला म्हणतात ...........इकडे आड तिकडे विहीर .....जायें तो जाए कहा??? ;)

बिंदास ल्ह्या हो खोत भु.
हित्ले लोक तुमची खिट्टी काढायचा चान्सच बगतील.
तुमी त्याना अज्याबात इकेट द्यू नका.
हितली मंडळी तशी थोडी थट्टेखोर आहेत.
अज्याबात घाब्रु नका.

पार्ट २ हे शिर्षक वाचुन दुसर्‍या आवृत्ती विषयी काही वाचायला मिळेल अशीअपेक्षा होती...

असो.

ता. क, - 'खेळी' या शब्दाचा आपल्यावर विलक्षण प्रभाव दिसतो. आपण कुठले खेळ खेळता?

जरा जास्तच झाल म्हणुन हे प्वाईंटवाईज

लग्न आपल्याला एक जोडीदार देतो , प्रत्येक क्षणी, प्रत्येक वेळी आपल्या पाठीशी उभा राहनारा एक व्यक्ती देतो, सांभाळून घेणार आपला माणूस देतो. - पालक किंवा भाउ बहीण हे करत नाही असं म्हणायचं आहे का तुम्हाला ?

आयुष्य एक नवे वळण घेते. अजून तर माझे लग्न बाकी आहे तरी पण आयुष्याची नवी खेळी सुरु करताना मनावर एक प्रकारचे दडपण आले होते, तरी पण तिने (वाग्दत्त वधू) मला त्या tension मधून लीलया बाहेर काढले मला समजून घेतले. - अशा गोष्टी करायचा काही पुर्वानुभव आहे का काय त्यांना ?

कबुल आहे कि आई वडील आपले बहिण भाऊ सगळ्या सोबत राहत असताना आपण त्या म्हणजे जोडीदाराच्या प्रेमात इतके लवकर कसे काय पडतो. जे कारण मला जाणवले ते म्हणजे communication gap - नाही कम्युनिकेशन गॅप नाही, शरीर संबंधांचं आकर्षण, महत्वाचं. हे तुम्हाला तुमच्या इतर स्त्रियांबद्दलही असु शकते पण ते तुम्ही मांडु शकत नाही मोकळेपणानं.

. किवा आदर म्हणावा त्या मुळे जेवढे मोकळे आपण जोडीदारासोबत बोलतो तेवडे पालकांच्या close नसतो. - याला कम्युनिकेशन गॅप पेक्षा आय अ‍ॅम बेटर मॅन ' हा इगो असतो, विशेषतः वडिलांबरोबर, भावांबरोबर बोलता वागताना.

वाटल की पुढिल काही धाग्यांच्या लिंका आपणास उपयोगी ठरतील म्हणुन ही सप्रेम भेट.

"

http://www.misalpav.com/node/19792

http://www.misalpav.com/node/19808

खउप शुभ॓चा भावि आयुषअसटि.

दंपत्यो: अविच्छिन्ना प्रीतिरस्तु...। :-) ह्या आणी त्या कायमच्या गाठ पडणाय्रा दोन्ही धाग्यांबरोबर आपला संसार प्रीतिमय,सुखाचा होवो.... :-) हिच सदिच्छा...!

जवळ जवळ येता मिलनाचा मुहुर्त...
उभय तरुण जीवा शब्द वाटतीलं व्यर्थ... :-)
झटपट पटपट आता अंतःपट दुर सारा...
अन अधिर बहुत होता पंख येतिल हारा

बोला....शुभ मंगलं सावधान...।

अवांतर:-हा आमचा लग्नात मंगलाष्टकात सगळ्यात शेवटी उडवायचा फ्यान्सी अ‍ॅटम आहे.... इथे लग्न या विषयावरुन ( आणी खालुनही ;-) ) इतकी चर्चा चालली आहे की हे म्हटल्या शिवाय रहावलेच नाही... :-)

तदेवलग्नं सुदिनं तऽऽदेदेवऽऽ
ताऽऽराऽऽबलं चंद्र बलंत देऽवऽ
विद्याऽबलंऽ दैवबलंततदेऽऽऽवऽऽऽऽ
लक्ष्मी पतेऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽऽ
*
(तदैव लग्नं सुदिनं तदैव, ताराबलं चंद्रबलं तदैव, विद्याबलं दैवबलं तदैव लक्ष्मिपतिम तेंघ्रियुग्मस्मरामि) म्हाइतै. पन ते भड्जी म्हंतात ते टाईप्लंय वर्ती. अन लक्ष्मी पते नंतर ते ब्यांडवाले वाजाडू वाजाडु काय आइकू येईना करतात.*

(आनंदी होऊन ब्यांड बडविणारा) गोपाळ

स्वतःचं लग्न ठरल्यामुळे एवढा आनंदी होणारा मुलगा मी पहिल्यांदाच बघतेय.

तुमच्या आनंदाने आणि उत्साहानेच मला आनंद वाटतोय.

खोतसाहेब,लिहित जा हो अधूनमधून(च).

लग्नानंतर एक दिवसाने,एक महिन्याने,एक वर्षाने आणि मग दरवर्षी असं लिहिलेली दैनंदिनि नंतर वाचा आणि आम्हाला वाचायलाही द्या. (थोडक्यात त्यापेक्षा जास्त फ्रिक्वेंटली स्वतःच्या लग्नाचा विचार करत बसू नका.)

हे बघा खोतानु, मिपाकर खांदा देण्यात कंदीबी माग नाय हटायच तर आता तुम्हाला आनंद झाला अन थोडा बहुत दुसर्‍यांच्या खांद्यावर उधळावासा वाटला तरी मिपाकरांचे खांदे माग हटणार नाहीत, अन एक सा आठ म्हैन्यान जवा तुमाला धबाधबा रडायला परत कुटला खांदा शोधु अस वाटल तवा बी ह्ये खांदे असेच तयार असतील , तवा उधळा उधळा अपना च खांदा समझके ...

असा काही नाही हे अनुभवणारा मी एकमेव व्यक्ती आहे. पण माझ्या साठी हा एक वेगळा अनुभव होता.

अनुभव पिक्चर पाहिलाय का तुम्ही? नसल्यास जरूर अनुभव पाहून अनुभव घ्या.

रोजनिशी रोज लिहा बर का?
चार पाच दिवसांनी एकदाच नको.

मला रोज निशी लिहिण्याची सवय पण तिने लावली.

दिसतेच आहे. समर्थ म्हणुनच गेले आहेत 'दिसामाजी लिहित जावे'

आणि खरच खूप छान प्रतिसाद पण मिळाले. वाटले नव्हते कि इतके लोक वाचतील पण खरच मी.पा. चा खूप आभारी आहे.

वाय्झेड कोण तो प्रतिसाद देणारा?

काय तर इदरकल्याणी म्हणायचं पब्लिक! त्या खोताला आधी बोहल्यावर तर चढू द्या की. लगिन ठरलंय खोताचं, आन खुळावलीए जन्ताच.
घ्या खोतसायेब, बेगानी शादीमें किती अब्दुल्ले दिवाने हैत का नाय?
आता येक करायचं, लग्नाची पत्रिका हितं मिपावर द्याची, सगळ्यांना आमंत्रण करायचं..येतोच सगळे आहेरात चांदीचा पेला, तुळशीच्या मंजुळा, कांद्याचे गड्डे घेऊन. क्काय? :D

हस्तकला ते चित्रकला- एक प्रवास
कवी आणि लेखक बरोबर चित्रकार पण जागृत होणारच ना.

जावक क्र.११११११/शै. प./परवाना ०३३

प्रति,
श्री. विवेक खोत

विषय - वर्ग बदलून मिळणेबाबत
संदर्भ - आपण शाळा व्यवस्थापनास पाठवलेले पत्र भाग १ व २

स. न.वि.वि.
उपरोक्त विषय व संदर्भास अनुसरून आपणास कळविण्यात येते, की आपल्या विनंतीनुसार आपल्याला प्रशिक्षण वर्ग बदलून देण्यात आला आहे. आपण यापुढे हस्तकला वर्गाऐवजी 'प्रत्यक्ष कार्यानुभव' वर्गाला उपस्थिती लावावीत. मात्र प्रत्यक्ष कार्यानुभव वर्गातील प्रशिक्षण सुरू असताना आपणास हस्तकला वर्गातील साधने वापरता येणार नाहीत, अथवा एका वर्गातील साधने दुसर्‍या वर्गात नेता येणार नाहीत, याची नोंद घ्यावी. काही अपवादात्मक स्थितीत, जसे की कार्यानुभव वर्गातील मार्गदर्शक वैयक्तिक कारणाने अनुपस्थित असणे किंवा बाहेरगावी गेले असताना आपणास हस्तकला स्वाध्याय करता येईल. मात्र त्याचा व्यत्यय अन्य विद्यार्थ्यांच्या अध्ययनात येणार नाही, ही आपली जबाबदारी असेल. केलेले काम इतरांना दाखवता येणार नाही.

प्रत्यक्ष कार्यानुभव वर्गाची सुरवात ही प्रथेप्रमाणे समारंभपूर्वक होत असते. अभ्यासक्रमाच्या सुरवातीलाच आपणास शैक्षणिक सहल हा प्रकल्प पूर्ण करावा लागेल. यात सूट मिळणार नाही. त्याचप्रमाणे सहल सुरू होण्यापूर्वी आपणास कोणत्याही स्थितीत मार्गदर्शकांना कार्यपाठ वेळेआधी सुरू करण्याची विनंती करता येणार नाही. प्रशिक्षक/मार्गदर्शकांना तशा सूचना त्यांच्या वरिष्ठांकडून दिलेल्या असतातच. आपण विद्यार्थी असल्याने ही स्वतंत्र सूचना.

कार्यानुभव प्रशिक्षणात दुसर्‍या टप्प्यात आपल्याला गृहशास्त्र व बालसंगोपन हा भाग पूर्ण करावा लागेल. त्याचा काळ आणि वेळापत्रक ठरवण्याचे स्वातंत्र्य आपल्याला आहे. प्रशिक्षक/मार्गदर्शकांशी बोलून आपण ते ठरवावे.

आपल्याला नवीन अभ्यासक्रम व प्रशिक्षण वर्गासाठी हार्दीक व सहर्ष शुभेच्छा. :)

आपला
सखाराम दादोबा लगटकर
(स. दा. लगटकर)
मुख्याध्यापक
जीवनविद्या प्रशाला

आत्ता कळाले की ईव्ह ने अ‍ॅपल का खाल्ले होते.
सालं बाबा अ‍ॅडमच्या जमान्यापासून हे चालत आलय
शादीसे पहले जय हनुमान
शादी के बाद जय श्रीराम

ठा..........र.
राम्दास काकांचा "तुंबलेले खोत " काय योगप्रभूंचे पर्वानगी पत्र काय... कहर आहे.
मिपा आहे म्हणून हापिस सुसह्य आहे.