[खिंड]

पोरं लैच फुडं गेली म्हनायची...
मास्तुरेला बी ढोस देत्यात...
मास्तुरे सांबालून रे...कंदी तरी स्टिंग ऑप्र्सेसन करतील तुजं! :(

वा सर! छान कविता..

तात्या.

बाप रे... कठिणच प्रसंग म्हणायचा...

बिपिन कार्यकर्ते

व्वा !! प्रा.डॉ. एकदम फुल्टू फॉर्म मधे (नेहमीच असतात :) )
ह्या लेखणप्रकाराला पद्य म्हणावं की गद्या ? की मुक्तक ? ह्यात वाचकांना कनफ्युज करण्याचं कसब वाखाणन्याजोगं आहे. तसे पाहता लेखनातला विषय अगदीच अनसिन आहे ... आजवर कोणाच्याही ध्यानी मनी नव्हता आणि पहाण्यातही नव्हता ! कोणाला माहित आहे ? परिक्षांना कॉपी ही केली जाते ते ? कॉपी करणं सोडाच .. पण आपल्या शिक्षकांसमोर असा चिरका आवाज काढुन "सर, उत्तरपत्रिका द्या ना !" असं म्हणालेलं कधी आपल्या स्वप्नकल्पनांतही होतं ? पण लेखकानं आपल्या लेखण कौशल्याने कसा नटरंगी साज चढवलाय जणु ! नव्या पिढीचे कुसुमाग्रज म्हणुन गणता येईल असं काव्य आहे हे. सुरेख .. शब्द आटले ... :)

- (प्राडॉश्रीचा फॅन) टार्‍या.

प्रसंग मस्त रंगवलाय. मास्तर होणं खायचं काम नाही बा हे माहीत होतं पण इतकं अवघड असेल हे माहीत नव्हतं.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
जितनी दिल की गहराई हो उतना गहरा है प्याला, जितनी मन की मादकता हो उतनी मादक है हाला,
जितनी उर की भावुकता हो उतना सुन्दर साकी है,जितना ही जो रसिक, उसे है उतनी रसमय मधुशाला।।

मधल्या सीनची आठवण झाली... बाकी मास्तरांनी खिंड छान लढवली.

राजेश

सर, कमीत कमी सिलॅबस तरी नीट सांगायचा. 'अपेक्षित' नसलेले प्रश्न देणे म्हणजे विद्यार्त्यांना खिंडीत गाठणे.

अगाबाबौ!!

भारीच आहे हा इमोशनल अत्याचार....

खिडकीला गज बसवुन घ्या. टेंडर पास करुन द्याल तर पाच टक्के तुमचे.

--अवलिया

खरंतर मुक्ततेला अटकाव पण मास्तरांवर जी वेळ आली अशावेळी गज असणे म्हणजे मुलांच्या आततायीपणाला अटकाव असेच वाटले!

(खुद के साथ बातां : रंगा, ह्या जागी एखादी विद्यार्थिनी असती तर मास्तरांना तिला पकडून ठेवणेही अवघड झाले असते? धरलं तर ओरडतंय, सोडलं तर उडी मारतंय! :( )

चतुरंग