पेपिनचे पाचकपात्र

ही माझी कविता रेशीमनिळाई या काव्यसंग्रहात प्रसिद्ध होणार होती.... मग ती पुढे एका दिवाळी अंकात छापून आली...

जागतिक महिला दिनी , तो बायकोला सरप्राईज देण्यासाठी निदान आमटीभात तरी करून खायला घालू, या विचाराने स्वयंपाकघरात शिरला आणि व्हायचे तेच झाले.

ती : आमटीभात खाताना ,खडा आला घासात
सखया रे खाऊ कसा, तुझा मी हा आमटीभात

ती : शिजलेल्या भातातून आला तो एकटाच
दूर शिते शिजलेली , उरली पानी कितीक
ही असली पाककला तुझी सारे जाणतात

तो : सांग कशी तुजविनाच, निवडू मी डाळतूर
तांदूळ हे छळवादी , अन् हा कूकर फितूर
भात माझा करपला , आमटीचीही लागली वाट