एका बोक्याची गोष्ट भाग २

एका बोक्याची गोष्ट - भाग २
बर्याच वर्षापूर्वी मी ही गोष्ट लिहायला घेतली होती.
ज्या गोष्टीत आमच्याकडे असलेल्या एका बोक्याचा उल्लेख होता. त्यावेळी आमच्याकडे फक्त एकच बोका होता. आज एकूण ६ मांजरे आहेत. आमचा एक बोका सोडला तर इतर ५ मांजरे आम्ही स्वतः आणलेली नाहीत . ती आमच्याकडे कशी आली हे तुम्हाला वाचायला नक्की आवडेल. ही कहाणी मी आता नियमितपणे तुम्हाला सांगणार आहे.
तत्पूर्वी आधीची कहाणी पूर्ण करते, ज्याचा विषय आहे - आमचा बोका... आणि त्याचे बालपण...
तर लहानपणी त्याने दूध पचत नसल्याने ६ महिने दुधाला तोंड लावले नव्हते. त्या ६ महिन्यात केवळ तांदळाची भाकरी आणि पाणी हाच त्याचा आहार होता.
सारखी भाकरी खाल्ल्याने त्याचे पोट बिघडले. तो अक्षरशः मरायलाच टेकला. आमच्या न्हाणीजवळ अंथरूणावर त्याला झोपवले. तिथे एक सुकाट भाजून त्याला भरवले. त्याच्यामुळे तो भरपूर पाणी पिऊ लागला. तो सकाळी उठला आणि पहिल्यासारखा खाऊ पिऊ लागला. पण भाकरी नाही. तेव्हापासून त्याने भाकरी खायची जी सोडली ती आजपर्यंत...
मग त्याने भात सुकाट आणि गोलमा खायला सुरूवात केली.

आम्ही कोकणात राहत असल्याने पावसाळ्यात एकदा तरी आमच्याकडे नदीचे मासे पप्पा पकडून आणतात.
नदीच्या माशांमध्ये क्षारांचे प्रमाण समुद्राच्या तुलनेत कमी असते. त्यामुळे नदीचे मासे चवीला अळणी लागतात. तर सांगायची गोष्ट ही की आमचा बोका नदीच्या माशांकडे ढुंकूनही बघत नाही, आता बोला..
समुद्राच्या माशांमध्ये 'सौंदाळे' नावाचे मासेही तो खात नाही. कारण तेही चवीला थोडे अळणी असतात.
त्याच्या समोर मासा ठेवून मी फोटो देखील काढलाय. पण इथे कसा टाकू ते कळत नाहीये.
हे झालं खाणंपिणं. झोपताना त्याला वेगळं अंथरुण दिलेलं आहे जे तो दोन्ही पायाने नीट चेपतो आणि मगच झोपतो. त्याचा हा रोजचा दिनक्रम बघताना खूप मजा येते. आहे ना गंमत !