दुचाकी /चारचाकिंच्या काळजी /देखभाल संदर्भात चर्चेचा धागा

सुहासदादा,
१०० ते ३५० सीसी च्या सगळ्या वापरुन झाल्या गाड्या. मित्रात कायम फिरत असायच्या. युनीकॉर्न आणि डॅझलर पण चालवल्यात. पण आता डिओच बरी वाटते. मध्ये फूटबोर्डावर काहीही ठेवून आणता येते. चालवायला सोपी जाते. घरात कुणीही चालवू शकते. एवढाच उद्देश आहे म्हणून वेस्पा किंवा मायेस्ट्रो. त्यातल्या त्यात अ‍ॅव्हरेज मिळावे.
हायवेवर चालवायला इतर भरपूर आहेत की ऑप्शन.
एकदा इन्फील्डवरुन मनरावांचा कित्ता पण गिरवायची इच्छा आहे. बघू जमले तर :)

म्याकेनिक लोक म्हणतात दहा हजार किमि. अंतर पार करुन झाले की ऑइल चेंज करावे. पण, मी पाचहजारला ऑईल चेंज करतो. ऑईल चेंज, कुलन,ऑइल फिल्टर,डिझेल फिल्टर, हे सर्व बदलावे. इंजिन बेल्ट चेक करावे.

स्टार्ट करतांना कधी कधी गाडी घुम्मा धरल्यासारखी करते म्हणजे घु घु घु करते आणि स्टार्ट होत नाही तेव्हा स्टार्टर (प्लक सारख असतात ते) बदलावे. चारशे रुपये त्याचे आणि म्याकेनिकचे ५० रुपये ( औरंगाबादचे दर आहेत)

चार-पाचशे कि.मि. किंवा अधिकचे अंतर जेव्हा असेल तेव्हा इंजिन गरम होत तर नाही ना ? ते बघावे. सारखी गाडी चालवू नये. सुसाट रस्त्यावरुन सुसाट गाडी चालवण्याचा मोह आवरावा. टायरमधील हवेचे प्रमाण योग्य राखले पाहिजे. ट्यूबलेस टायरला माझी पसंती आहे.

-दिलीप बिरुटे

-दिलीप बिरुटे

चारचाकीच्या देखभालीच्या टिप्स.

प्रत्येक मोठ्या प्रवासाच्या वेळी इंजीन ऑइल, कुलंट, ब्रेक ऑइल, क्ल्च ऑइल नक्की चेक करावे.
हवेचा दाब साधी हवा असल्यास ३० नायट्रोजन असल्यास ३१/३२ ठेवावा.
उत्तम एवरेज मिळण्यासाठी गाडी ६०-८० या पटटयात चालवावी. एक्स्प्रेस वे वरही शक्यतो १०० क्रॉस करू नये.
टायर दर १०००० किमीला मागे पुढे व आत बाहेर करावे. अलाइंमेंट व व्हील बॅलेंसींगही त्याच वेळी करावे.
बॅटरीत दर महिन्याला पाणी चेक करावे.. त्याच्या टर्मीनलला ग्रीस लावुन ठेवावे.
दर १०००० किमीला एअर फिल्टर बदलावा. दर ३००० किमीला स्वतः साफ करावा.
इंजीन कंपार्टमेंट थंड असताना पाण्याने धुवून स्वच्छ करावे, कुठे काही गळती आहे का ते बघावे.
गाडी हाफ क्लचवर चालवू नये तसेच कमी रोटेशनला वरच्या गेअरमधे ही चालवु नये.
शक्य असेल तितक्या वेळा वजन गाडीच्या मध्यावर ठेवायचा प्रयत्न करावा, मागच्या भागात खूप जास्त वजन ठेवू नये.
गाडी कोरडी पुसू नये, धुळ असताना, न झटकता ओल्या कपड्याने पुसु नये. आधी याने ती कार झटकुन घ्यावी मग कपडा पाण्यात बुडवत धुवावी. शक्यतो वॉशींग मीट वापरावे.
काचा पुसायला हे मस्त
उन्हात गाडी उभी केल्यास वाईपर वर उचलुन ठेवावे.
गाडीत कधीही खावु नये/खायचे पदार्थ ठेवून बंद करु नये. उंदीर त्रास देतात

बरच आहे, काही खास शंका असल्यास अनुभवावर आधारीत सल्ला दिला जाईल :).

तुमच्याकडे कोणती दुचाकी/चारचाकी आहे, ती महिन्याला किती पेट्रोल्/डिझेल खाते, देखभालीचा खर्च किती येतो ते लिहा की राव. धाग्याचा वापर याचसाठी होतोय. ;)

म्हणजे कस बघा दिवसा आड ऑईल बदलवणे,रोज हवा काढुन परत भरुन चेक करणे,रोज धुणे,
जमल्यास दर सहा महिन्यातुन गाडीचे इंजीन चेंज करा,कशी गाडी व्यवस्थीत टिकत नाही बघा.

माझं उत्तर चोरलं बरं का तुम्ही. बाकी हवा दिवसातून तीन वेळा चेक करायला हवी. दररोज सर्व्हीसिंग मस्ट.

एम ८० सारखी गाडी नाही.. नुस्ता भुंगा..

मागेपुढे १२० लीटर दूध अडकवून, मी सहज चालवायचो..

ठराविक ३-४ पंपांवर पेट्रोल टाकतो

त्यातही ब्रँड् सांभाळणे जमते का ते बघावे.

१) मी पॅशन प्लसमध्ये "क्लब एचपी" (नक्की हेच नाव कां..?) चे पेट्रोल टाकतो. ते ही पंप ठरलेले.

बाहेर जायचे असेल तर हिंजवडी साईडचा एक पंप, थेऊर आणि सासवड रोडवर प्रत्येकी एक पंप आहे आणि किकवी (पुण्यापासून ४५ किमीवर सातार्‍याच्या दिशेने एक पंप आहे, हा पंप २६/११ च्या एका हुतात्म्याच्या वारसांना मिळालेला आहे!) अशा ठरावीक पंपावर पेट्रोल भरायचे..

२) शक्यतो गाडीचा वेग अचानकपणे वाढवायचा नाही. आणि विनाकारण समोरच्या वाहनाला चिकटून ब्रेक मरायचा नाही (हार्ड स्टॉप)

३) सुरूवातीचे १० / १५ हजार किमी गाडी अत्यंत सांभाळून चालवलेली आहे. (इंजिन सेटल होईपर्यंत)

४) दोन जणांच्या गाडीवर तिघेजण प्रवास करायचा नाही (तुझ्या आग्रहामुळे - तुझ्याच यामाहावर तू, सूड आणि मी असा प्रवास केला होता - तसला प्रकार करायचा नाही! :-D)

माझी पॅशन प्लस पुणे शहरात ६५ ते ६८, कोकणात ५५ ते ६० आणि हायवेला ७५ चे मायलेज देते.

एक जुनी सायकलची ट्युब घे (पंक्चर नको), तिच्यात कमीत कमी हवा भर. आणि तुला सहज बसता येईल अशा पद्धतीने ती सीट्ला बांध, वरून सीट कवर घाल.. मस्त एअर कुशन तयार होते.

मला बहुतेक ट्रकची, नाहीतर ट्रॅक्टरची, ट्यूब शोधावी लागेल.

संध्याकाळी किंवा रात्री, एखाद्या लांबवर प्रवासाला निघालेल्या ट्रकच्या जथ्याबरोबर प्रवास करा.

ब्येष्ट सजेशन, स्वतःच्या रायडींगवर डोळस विश्वास असेल तर ट्रक च्या मागोमाग (ट्रकसारखी वाहने जो व्हॅक्यूम तयार करत जातात त्या व्हॅक्यूम मधून) गाडी न्यावी, हे करताना फक्त मागे बडबड करणारा मित्र नसावा आणि समोरच्या वाहनाच्या टेललँपकडे व्य व स्थी त लक्ष असावे.
समोरचे वाहन आणि आपण यातले अंतर कमीजास्त करण्यासाठी एखादा रेफरन्स पाँईंट पकडावा.

सळ्यांनी भरलेला ट्रक, उसाने भरलेला ट्रक, वाळूची वाहने असल्या वाहनांच्या नादाला लागू नये.

मोठ्या वाहनांच्या मागे गाडी चालवताना शक्यतो चाकामागे चाक अशीच गाडी चालवावी, समोरच्या गाडीने चुकवलेले खड्डे, मेलेले प्राणी वगैरे आपोआप चुकवले जातात.

पावसाळ्यात रस्त्यावरच्या पाण्याची पातळी दुचाकीच्या सायलेन्सरच्या वरती असेल तर असे रस्ते ओलांडू नयेत, अगदीच असे रस्ते ओलांडणे गरजेचे असेल तर एखाद्या मोठ्या गाडीची वाट बघावी व त्यांच्या मागच्या चाकामागून असे पाणी भरलेले रस्ते ओलांडावेत.

वरील सर्व प्रकार स्वतःच्या जबाबदारीवर, स्वत:च्या व गाडीच्या तब्बेतीनुसार करावेत!

हे सारे सल्ले ब्येष्ट. फार फायदा होतो यातल्या बर्‍याच गोष्टींचा..

(हे सल्ले पाळून प्रचंड फायदा झालेला) प्रथम.

प्रथमोपचार पेटी जवळ असु द्या.
अवांतर = सायकल अथवा कोणतीही ट्युब एयर कुशनिंग साठी वापरा/ नवापरा पण कैलासजिवन ट्युब मात्र जरुर वापरा.
कोकण दौ-यास शुभेच्छा. व्रुतांत व फोटो ची वाट बघतोय.

काही चुकीचे समज आहेत

१. पहाटे ३-४ वाजता प्रवासाची सुरुवात किमान बाईकवर तरी अजिबात करु नये. विशेषतः हायवेला ट्रक व इतर हेव्ही वाहनांचा हा पिक टाइम असतो, ब-याच शहरांत अशा मोठ्या गाडयांना सकाळी ७ नंतर प्रवेश नसतो, म्हणुन ही लोकं पुढचं शहर पास करण्यासाठी जिवाचं रान करतात नाहीतर तो आख्खा दिवस बसुन काढावा लागतो. आणि जेवढा उन्हाचा त्रास दुचाकीवर होतो त्यापेक्षा जास्त त्रास मोठ्या गाडीला होत असतो,

पहाटे आणि संध्याकाळच्या संधिप्रकाशात गाडी चालवणं ही एक कसरत असते, अगदी मधली एक पाच दहा मिनिटं तर संधीप्रकाश आणि गाड्यांचे प्रकाश एक्मेकांना क्रॉस होउन काहीच दिसत नाही अशी अवस्था होउ शकते. अशावेळी ट्रकवाले गाडी अप्परवर टाकतात, आणि दुचाकीस्वार अगदी परफेक्ट त्या लाईट बिमच्या सेंटरला येत असल्याने त्याला समोरचंच काय पण बाजुचं देखील *ट काही दिसत नाही. समोर हेलमेट्ची काच असेल ती सुद्धा स्क्रॅच पडलेली मग तर अजुन आनंद आहे.

हायवेला हेलमेटच्या काचा खाली घेणं यापेक्षा संपुर्ण डोळे झाकणारा क्लिअर गॉगल, इलॅस्क्टिकवाला हा जास्त चांगला उपाय आहे, याच्या काचेच्या फ्रेमला फोमची लेअर असते त्यामुळं डोळ्यात धुळ अजिबात जात नाही. हा साधारण स्किइंग करताना घालतात तसला असतो.

ओला रुमाल डोक्यावर किंवा गळ्याला बांधण्यानं सर्दीचा त्रास होउ शकतो हे लक्षात घ्या. त्या पेक्षा आजकाल ज्या मेंथॉल पावडर मिळतात त्या वापरा, गारवा राहतो.

शक्य असल्यास सेफ्टी शुज वापरा, यांची बॉटम ग्रिप उत्तम असते, बाईकिंगचे वेगळे शुज मिळतात पण ते प्रचंड महाग असतात, फुल सॉक्सच्या ऐवजई अँकलेट वापरा, सॉक्सचं इलॅस्टिक पिंड-यांवर घट्ट बसल्यानं पायाला मुंगा आल्यासारखा त्रास होउ शकतो,

पँटी शक्यतो जिन्स टाळा, बॅगी टाईपच्या पण बेल बॉटम नसलेल्या वापरा, बेल बॉटमचा मोठा बॉटम गिअर लिव्हर किंवा ब्रेक पॅडलमध्ये अडकतो. पँट बँड्वाल्यांसारखी सॉक्स किंवा बुटात खुपसुन ठेवणं सग़ळ्यात भारी, बेसिक म्हंजे एक एक व्हेरिएबल क्मई करत आणा.

मा मिस्पाजी..

अंधार असला तरी रस्ता ओळखीचा असतो

असे कोणत्याही रस्त्याबाबत समजू नये... दुर्दैवाने काही झाले तर ओळखीच्या रस्त्यावर फारतर लगेच मदत मिळू शकते. अन्यथा अडचणी यायच्याच असतील तर अनोळखी रस्त्याइतक्याच तीव्रतेने येवू शकतात.

बाईक चालवताना पहिल्या किलोमीटरला आपण जितकी काळजी घेतो तितकीच काळजी मुक्कामी पोहोचल्यावर गाडी स्टँडला लावतानाही घ्यावी!

२.भरपूर पाणी पीत राहणे गरजेचे.
८. दर ७० किमी नंतर एक छोटा ब्रेक.

भरपूर पाणी पीत राहिलास तर ब्रेक आपोआप घेतले जातील. ;-)

सल्ल्यांचा पाऊस पडला आहे म्हणून एक वैयक्तीक मत - सुरक्षीत वाहन चालवणे सर्वांना जमत असले तरी जसे आपण एकाच फॉरमॅटमध्ये चालवत नाही / शिकत नाही त्याचप्रमाणे सर्व सल्ले योग्य असूनही सोयीचे पडतीलच असे नाही.. आपल्याला गाडीवर बसताना, गाडी चालवताना, समोरची गाडी ओव्हरटेक करताना आणि योग्य जजमेंटने ब्रेक लावताना कम्फर्टेबल वाटले पाहिजे. बस्स!

माझा वैयक्तीक अनुभव विचारशील तर मला रात्री गाडी चालवणे एकदम कम्फर्टेबल वाटते. हवेतील गारव्यामुळे इंजीन फारसे तापत नाही. रस्त्यावर शिकाऊ पब्लीक फारसे नसते. रस्त्यावर लाईटच्या भाषेचे राज्य असल्याने हॉर्नचा त्रासदायक आवाज नसतो. गाडीचा लाईट व्यवस्थीत असेल तर रोड व्हिजीबलिटी व्यवस्थीत असते..

याउलट ट्रक सारखे धूड घेतलेले व दारू पिलेले ड्रायव्हर, रिफ्लेक्टर नसलेले बंद पडलेले ट्रक / ट्रॅक्टर, सलमान खानचे भाऊबंद, लूटमार करणारे लोक असली तमाम जनतासुद्धा रात्रीच रस्त्यावर असते.

त्या त्या परिस्थितीमध्ये असलेली आपली कम्फर्ट लेव्हल महत्त्वाची..

लॉंग ड्राईव असल्यास त्याबाबत काही टिपा .

खोपोलीच्या आजूबाजूचे रस्ते टाळावेत, हे विसरलास काय रे ?? ;-)

दुचाकीसंदर्भात..

१) सर्वप्रथम गाडी स्वच्छ धुतात.
२) गाडी चालू करून विचित्र आवाज, धूर, मर्यादेपेक्षा जास्ती असलेले व्हायब्रेशन, गाडीचे संतुलन, अकारण आवाज करणारे भाग यांची तपासणी होते
३) गाडीचे हेडलाईट (अप्पर व डीपर), हॉर्न, टेललँप, इंडीकेटर, ब्रेकलाईट वगैरे भागांची तपासणी.

गरज लागली तर मेकॅनीक एखादी रपेट मारून येतो. (या रपेटीदरम्यान आपण सोबत जायचेच्च जायचे!)

४) फिल्टर साफ करणे - प्रथमने ही कृती स्टेप बाय स्टेप दाखवली आहे
५) इंजीन ऑईल चेक / बदली / टॉप अप.
६) मुद्दा २ व ३ दरम्यान निघालेले पिराब्लेमचे निराकरण
७) क्लच / ब्रेक / गियर केबलचे सेटींग ठीक ठाक करणे
८) शक्य त्या सर्व स्प्रिंगना ऑईल देणे
९) गरज आहे त्या बॉलबेअरींगना ग्रीजींग
१०) चेनची देखभाल व गरजेनुसार तिला टाईट करणे
११) इंजीनचे आयडलींग चेक करणे, फाईनट्यून करणे
१२) बॅटरी चेक करणे
१३) बॅटरीचे चार्जींग चेक करणे व तो प्रॉब्लेम निस्तरणे शक्यतो सर्व्हीसींग सेंटर करत नाही. हवा भरणार्‍याप्रमाणे ते काम (व शॉक अ‍ॅब्सॉर्बरचे काम) बहुतेकवेळा आऊटसोर्स केलेले असते.
१४) अत्यंत दुर्लक्षीत कामे उदा शॉक अ‍ॅब्सॉर्बर ऑईल चेक करणे, खुळू खुळू वाजणारे सर्व भाग आपापल्या ठिकाणी फिट्ट बसवणे वगैरे कामे.

यानंतर मे़कॅनीक सायेब गाडीची खास "च्येकींग" करतात,

उदा. गाडी मेन स्टँडला लावून मागच्या चाकावर भार देवून (टेक ऑफच्या पोझीशनमध्ये!) पुढचे चाक मागच्या चाकाच्या दिशेमध्ये राहते आहे की एका साईडला कलते आहे ते पाहणे
मेकॅनीकने उत्साहाच्या भरात ब्रेक "लै टैट" केले आहेत का..? हे चेकवणे.
गाडी सुरू करून, इंजिना जवळ डोके नेवून किंवा इंजिनाला कान (अलमोस्ट) चिकटवून इंजीनाच्या आवाजात कसकस जाणवते आहे का हे पहाणे...वगैरे वगैरे....

मुद्दा २ व ३ प्रमाणे पुन्हा डीट्टेल चेकींग.

(काही विसरले असल्यास कृपया भर घालावी!)

>>>>असो तुमचा "फेस्प्याक" च्या ध्ग्याबद्दल आम्ही काही बोललो काय ? ऑ?
ख्या ख्या ख्या...

असो तुमचा "फेस्प्याक" च्या ध्ग्याबद्दल आम्ही काही बोललो काय ? ऑ? >>> येस ..येस ... परिपूर्ण सहमत ;)

+१११११११११११११११११११.

या बायकांना बाकी किरकिर केल्याशिवाय चैन कशी ती पडत नै बॉ =))

(मरतंय आता-बॅटमोबील घेऊन सूट बघू लौक्कर)

तुमचा "फेस्प्याक" च्या ध्ग्याबद्दल आम्ही काही बोललो काय ? ऑ?

तुम्ही कशापायी बोलाल? तुम्ही चूपचाप तो धागा वाचून ते प्याक तुमच्या चेहर्‍यावर चोपडले असणार! :P

पेट्रोल पाप्वर जे फ्री मध्ये हवा भरून देतात , ते नाय्त्रो वाले असतात काय - नाही,त्या हवेतला नायट्रोजन काढुन वेगळ्या टाकित साठवुन वेगळा विकतात.

असो,

आजकालच्या दुचाकी किंवा चारचाकी, सगळ्याच गाड्यांचा कोणता ना कोणता भाग हा एकत्र सैन्यदलांसाठीचे किंवा रेसिंगच्या क्षेत्रात होणारे आर अँड डि चे देणे आहेत. नायट्रोजन भरणं हा त्यापैकीच एक, अमेरिकेत होणा-या नासकार सारख्या काँक्रिट सरफेस वर होणा-या स्पिड कम ड्रॅग रेस मध्ये याची सुरुवात झाली.

अर्थात सामान्य गाड्यांना याने फार फरक पडत नाही, नियमित समजुतीच्या विरुद्ध आश्चर्यकारकरीत्या टायर फुटणे याचा संबंध हवा कमी भरण्याशी जास्त आहे, हवा जास्त भरण्याशी नाही. याबद्दल परत लिहिन,

आता हिरो होंडा जाउन नुसते हिरो राहिल्याने काय फरक पडला आहे ते माहित नाही. - एक दोन वर्षात दिसतील फरक, पहिला पडला तो, बजाज डिस्कव्हर फॅमिलीने हिरो पॅशन फॅमिलिला ओव्हरटेक केले, सगळ्यात जास्त विकल्या जाणा-या गाडीच्या रेसमध्ये.

एका वेगळ्या धाग्याचा विषय,

सध्या एवढेच,

सध्या सर्वात स्वस्त सिएनजी,त्यानंतर डिझेल, त्यानंतर पेट्रोल.

आणि हो हल्ली मेंटेनन्स्चा खर्च पेट्रोल डिझेलचा सारखाच येतो, फार फरक नाही.

इतका वेळ बाईकवर बसून बसून प्रवास करणार म्हटल्यावर मला मायलेज आणि इंजिनात घालण्याच्या विविध वंगणांपेक्षाही "कैलास जीवन", "हडेन्सा", आदिंचा विचार मनात येतो आहे.

चालू करताना सारखी किका मारायला लागत असेल तर बंद करू नये. मागचे फार बोंबलतात.

जवळपास हवालदार आहे का त्यावर ठरवावे.
जवळ असल्यास आणि १०-१२ सेकंदाच्यापेक्षा जास्त वाट बघायची असल्यास बंद करण्यास हरकत नसावी.

लॅपटॉप कॅरी करून करून पाठ दुखायला लागलिये.

सॅकचे स्ट्रॅप्स अ‍ॅडजेस्ट करा. सॅक तुमच्या खांद्यातून निसटली जावू नये आणि ती मागच्या सीटवर / मागच्या व्यक्तीच्या मांडीवर व्यवस्थीत टेकली जावी इतपत सैल ठेवावेत.

(तुम्ही मागे बसणारी व्यक्ती असाल तर लॅपटॉप सॅकमध्ये डबल कुशन ची व्यवस्था करा अन्यथा कॅरीयरवर सॅक आदळून आदळून लॅपटॉप खराब होण्याची शक्यता असते)

ह्योसंग आहे ती

तज्ञ म्हणणार नसाल तर माहीत असलेली माहिती देतो,

• दोन्ही गाड्या छान आहेत

• जर तुमची उंची चांगली असेल तर होंडा अ‍ॅव्हीएटरचा विचार करा, या गाडीला होंडा अ‍ॅक्टीवाचेच इंजीन आहे पण सिटींग थोडे वरती आहे, शिवाय पुढचे चाक मोठे आहे त्यामुळे गाडी स्टेबल राहते
• अ‍ॅक्सेस १२५चे इंजीन आधिक शक्तिशाली आहे, त्यामुळे पिकप चांगला मिळतो.

• स्पेअरपार्ट व सर्विसींग्चे जाळे होंडाचे चांगले आहे

• थोडक्यात दोन्हीही चांगल्या गाड्या आहेत, चालवून बघा, तुम्हाला आवडेल ती घ्या

क्स्च कस्च.. :)

धन्यु.
कॉलिंग फडणीस काका.

माश्री फोडणीस काका

ख्याक :D :D

पल्सर १३५ चा विचार करत असलात तर डोळे बंद करून घ्या. जब्र्या गाडी आहे. 4 valve engine असल्यामुळे भन्नाट पिकअप, पळायलासुद्धा उत्तम, आणि बजाज असल्याने मेंटेनन्स खर्च कमी. एक नंबर गाडी.. :)

मारता काय हो लोकांना आवाजाने?? O_O @=

कार ला कुणी k&N Filter बसवला आहे काय ?

पिकअप , मायलेज वाढते असे ऐकून आहे…किती फरक पडतो ?

मी ६/७ महिन्यांपूर्वी पल्सरचे दोन्ही टायर्स बदलले होते.
मागचा १८०० आणि पुढचा १५०० ला मिळाला. अ‍ॅलॉय व्हील्स असल्याने रिम बदलायचा प्रश्नच आला नाही.
सीएटचे टाकले होते. एमारेफ थोडे महाग आहेत.

दोन्ही टायर्स उत्तम रिजल्ट्स देताहेत.

किती देते?? मला घ्यायची आहे