पुणेरी दुकानदारीचा एक नमुना

किस्सा एकुन हसावे की रडावे तेच कळेना !

हा किस्सा एकलात का ?

१ ) एक मनुष्य " गोखले ", साधारण चार दिवस " चितळेंच्या " दुकानात भाकरवडी च्या लाईनीत उभे रहात होते. चार दिवस " भाकरवड्या संपल्या " हा बोर्ड पाहुन परतत होते.. पाचव्या दिवशी त्यांनी विचारले " तुम्ही जास्त का बनवित नाही ? " घ्यायच्या तर घ्या असे उत्तर मिळाले ..त्यावर त्यांनी उत्तर दिले, चांगले सगळ्या दुकाना एकु जाईल अश्या आवाजात ..." अहो माझा प्रश्न नाही, माझा कुत्रा तुमच्या भाकरवड्यांशिवाय दुसरे काहीच खात नाही " =)) =)) =))

हम्म्....बर्‍याच वेळा लोकं स्वरचित किस्से पुण्यात घडलय या नावाखाली खपवुन टाकतात.
अहो त्यांना जरा प्रसिद्धी नको? ;)

बाकी नावाला जागुन किस्सा सांगितलात :D

जाम हसलो.. एकंदर प्रकरण, पुणे पाहता, अशक्य नाही..

मला तर अशक्य वाटते ,बहुतेक तो इसम त्या दुकानात काम करणारा असावा अन त्याची मालकाशी काहीतरी खुन्नस असाव्वी ;)
पुणेकर असा स्वतः च्या पायावर स्वतःच धोंडा नाय पाडुन घेणार ;)

( आता पळ्ळा )

आंतरजालावरील एका मिसळीसाठी प्रसिद्ध कट्टा वजा संस्थळातील हा किस्सा.
माझा एक मित्र तिथे नेहेमी जायचा. तिथल्या चावडीवरील इसम त्याच्या ओळखीचा झाला होता.
एकदा असाच मित्र तिथे त्या इसमाशी गप्पा मारत उभा होता. तेवढयात एक सदस्य आलं धागा टाकायला.
"धागा टाकू का?" - सदस्य
"बिनधास्त" - चावडीवरील इसम

सदस्य टाकून गेलं.

"आज पुन्हा आली वाटतं जिलबी?" - मित्र
"हो!! वैताग आलाय ह्या जिलब्यांचा आणि ट्यार्पी खेचायच्या प्रयत्नांचा " - चावडीवरील इसम
"मग त्या सदस्याला का सांगितलत की बिनधास्त टाक म्हणून?" - मित्र
"अहो सारखे डायरीयावाले येत असतात काही ना काही लेखनकंडू शमवायला. आम्हाला जरा समतोल असण्याचे कौतुक नको ?" - चावडीवरील इसम

"धंदांत" प्रायश्चित्त दिले पाहिजे अशा लोकांना!!!

(अर्थात त्यालापण ते "बरी ब्याद मिटली" असे म्हणतील हेवेसांनल ;))

१ लिटर दुध द्या..
आज दुध नाहि..
का??
म्हशी ना सुटी नको का एखादा दिवस?..

चितळेंचे कौतुक करणारे

आणि

चितळेंच्या प्रगतीने पोटदुखी होणारे

अशा २ पोटजाती आहेत असे निरीक्षण नोंदवतो
--

विचार करा पटेल आपल्याला

मी पुण्यात इतक्या वेळा गेलेय अन इतक्या वेळी खरेदी केलीये पण असे लोकं कध्धीच पाहण्यात आलेले नाहीत...अगदी चितळ्यांच्या दुकानातसुद्धा. खरं खोटं देव जाणे.

हम्म.. तुमच्या उगाच सलगी दाखवायला गेलेल्या मित्राला पुणेरी दुकानदारानी कसा ** बनवला / खोटा किस्सा सांगून मित्रानी तुम्हाला कसा ** बनवला, असा एकंदरीत किस्सा आहे तर!!

काय करणार ?

काही जणांना

असते अ‍ॅलर्जी

चितळे, गोखले, गाडगीळ(सराफ)
मेहेंदळे(हिंदुस्थान बेकरी) अशा नावांची ...

यांना परांजपे स्कीम्सवालेही
'फ्लॅट संपले' ची पाटी दाखवतात

चालायचच

पुण्याच्या दुकानदारांचे असंख्य किस्से आहेत. त्यांना आणि त्यांच्यामुळे पुण्याला आणि पुणेकरांना नाके मुरडणार्‍यांना इतकेच सांगु शकतो:

संतोष बेकरी का? तिथे असे किस्से वरचेवर घडत असतात.

लोककथा... ऐकीव पण इन्टरेस्टिंग...

चितळ्यांचं कुमठेकर रस्त्यावरील दुकान. वेळ रात्री आठ वाजता म्हणाजे दुकान बंद होण्याची.
मालक चितळे स्वत: कुलूप लावायच्या तयारीत..

त्याच क्षणी एक माणूस बंद होणार्‍या शटरच्या खालून जवळपास लोळण घेत आत घुसला...

चितळ्यांनी त्याला आडवायचा प्रयत्न केला पण तरीही तो चिवट माणूस शेवटी घुसलाच.

चितळ्यांनी खवळून त्याला काय पाहिजे म्हणून विचारलं...

" बाकरवडी.." अपेक्षित उत्तर आले.

"किती वाजले घड्याळात...? आठ वाजले ते दिसत नाही. का घड्याळ चुकीची वेळ दाखवतंय.. तसं असेल तर बाकरवडी ऐवजी घड्याळ घ्या... " चितळे त्याच्यावर वतागले.

" मला बाकरवडी हवीय.."

" मिळणार नाही.. दुकान बंद झालेय... उद्या या.."

" बाकरवडी.."

"शक्य नाही... आता बाहेर पडा आधी..."

चितळ्यांचा संताप अनावर झाला. तो माणूस बाहेर पडत नाही हे बघून चितळ्यांनी शटर ओढले आणि तो माणूस आणि चितळे स्वत: दुकानात कोंडले गेले..

दोन मिनिटांनी आतला वाद वाढला तशी बाहेर गर्दी जमा झाली. गर्दी वाढतच गेली तसे वादही वाढले. मग आतून मारामारीचे, आपटाआपटीचे आवाज ऐकायला येऊ लागले.. काहीतरी फुटल्याचे आवाज आणि माग कुणाचातरी जोरात ओरडण्याचा आवाज... गर्दी अवाक होऊन बघत होती.

इतक्यात शटर परत किलकिले झाले आणि तो माणूस जिवाच्या आकांताने बाहेर पडला आणि पळायला लागला... मागोमाग चितळे बाहेर आले. चिडलेले, घामेजलेले पण तरीही चेहर्‍यावर एक समाधान घेऊन...

" काय झालं हो...?" गर्दीतून कुणीतरी विचारले.

" बाकरवडी पाहिजे होती... आठ वाजल्यानंतर याला.. आणि नाही म्हटले तर हातघाईवरच यायला लागला... मग दाखवले चौदावे रत्न... आठ वाजता बाकरवडी मागतो म्हणजे काय... वेळेचे भान आहे की नाही.."

" कोण होता हो...?" गर्दीतील उस्तुक प्रेक्षकाने विचारले...

" होता कुणीतरी मद्रासचा... शिवाजी गायकवाड म्हणून... "

चितळ्यांनी शटर ओढून कुलूप लावले आणि ते घराकडे निघाले...

[ ऐकीव किस्सा आहे.. पात्रे काल्पनिक आहेत... साधर्म्य असल्यास निव्वळ योगायोग समजावा...
खुलास करण्याचं कारण चितळ्यांनी बाकरवडी दिली नाही तर पुण्यात रहायच्या फायद्यांपैकी एक संपला असे होईल..]

अहो, विनोदी किस्सा आहे हा...

आणि तसंच म्हटलं तर शिवाजी गायकवाड स्वतः कशाला येइल.. ड्रायव्हरला पाठवेल..
आणि ड्रायव्हर तरी त्या कुमठेकर रस्त्याच्या गर्दीत कशाला गाडी घुसवेल..?
डेक्कन, पौड रोड.. किती ठिकाणी चितळ्यांची दुकाने आहेत...

पुढच्यावेळेस असे किस्से टाकताना " विनोदी" अशी क्याटेगरी नमूद करायची खबरदारी घ्यायला हवी..

मूलभूत प्रश्न. "चितळे" आणि "चितळे बंधू" अशा दोन वेगवेगळ्या नावांनी बाकरवडी मिळते. "चितळे" बाकरवडी सर्वत्र मिळत नाही (मात्र एकदा मुं.पु. एक्सप्रेसवेच्या फूडमॉलमधे पाहिली होती). ही गोल आकाराची आणि लहान असते. "चितळे बंधू" बाकरवडी सर्वत्र (मुंबईतही सर्वत्र) मिळते आणि ती लांबट मोठी असते.

हे दोन वेगवेगळे ब्रँड आहेत अशी माझी खात्रीशीर माहिती आहे. पैकी "चितळे बंधू" हा नंतर बाहेर पडून काढलेला ब्रँड आहे असं ऐकलं. दोन्ही ब्रँड चाखून पाहता "बंधूं"चीच बाकरवडी उत्तम निघाली. नुसती "चितळे" बाकरवडी ही पोळीचा रोल मसाला भरुन उन्हात वाळवावा तशी बेचव लागत होती.

अधिक अनुभव आणि माहिती असल्यास या मतावर शिक्कामोर्तब किंवा खोडरबर चालवावे.

बर्‍याच वर्षांपूर्वी मी जिमखान्यावरच्या चितळ्यांच्या दुकानात गेलो होतो. पायर्‍या चढता चढताच मला एका बाजूला लागलेली भली मोठ्ठी रांग दिसली. त्याकडे दुर्लक्ष करुन मी दुकानात जायला लागलो. एका कर्मचार्‍याने मला हटकले, 'अहो, रांगेतून या.'
मला बाकरवडी घ्यायचीच नव्हती, हे मी त्याला सांगितल्यावर त्याचा भूत बघावे असा चेहेरा झाला.

जात-पुणे-धर्म....... शंभरी निश्चीत......