मन आंब्याचा मोहोर....!

वा प्राजू, केवळ अप्रतीम कविता...!

मन आंब्याचा मोहोर, सुवर्णाचे जणू दान..
मन बसंत बहार,मधुर कोकीळ गान..

मन भूपाळीचा सूर, पहाटेच्या समयीचा..
मन तेवता प्रकाश, गाभार्‍यातल्या समईचा...

या ओळी सर्वात जास्त भावल्या!

आपला,
(मनवेल्हाळ!) तात्या.

प्राजु....जबरा कविता बरं का!

मन इवलेसे फूल,नटे प्राजक्ताची फांदी..
मन मातीचा तो गंध, चढे नभालाही धुंदी..

मन भूपाळीचा सूर, पहाटेच्या समयीचा..
मन तेवता प्रकाश, गाभार्‍यातल्या समईचा...

मन कुंकवाची रेघ, भांगामध्ये रेखलेली..
मन मायेची ती काठी, कमरेत वाकलेली..

मन सवाष्ण शृंगार, सुवासिनिचं ते लेणं...
मन चांदणं ठिपूर, जणू नक्षत्रांचं देणं...

या ओळी विशेष आवडल्या...

"दिसामाजी काही(च्या काही) तरी ते लिहावे"
-इनोबा म्हणे

प्राजु....मस्त कविता

पण
मन मायेची ती काठी, कमरेत वाकलेली..म्हणजे काय ? मला नीट समजले नाही.. सांगशील का

चकली
http://chakali.blogspot.com

किती बरं वाटलं म्हणून सांगू!फारच छान काव्य, सर्व ओळी आवडल्या!
बहुधा विडंबनावरच्या वेदनेतून जन्माला आले असावे!:)

चतुरंग

प्राजु,
अतिशय उत्तम कविता !

मन कुंकवाची रेघ, भांगामध्ये रेखलेली..
मन मायेची ती काठी, कमरेत वाकलेली..
... हे म्हणजे एकदम उच्च !!

कसं काय सुचतं बुवा !!!

माझं मन हिला कसं काय कळ्ळल?
माझं एकटीच ?की तुमचं ही ?
आपल्या सर्वांच?????

मन वढाय वढाय ,नाही कधी समजले..
मन माझं अन तुझं,तेच प्राजुने लिहिले.

प्राजु शब्दच नाहीत मस्तच आहे
मन मोत्याचा तो थेंब, उठे पाण्यात तरंग..
मन पावसाची धार, भिजवील अंग अंग..

किती छान लिहिलयस्....खूप अर्थपूर्ण...

छान. कविता आवडली.

मन कुंकवाची रेघ, भांगामध्ये रेखलेली..
मन मायेची ती काठी, कमरेत वाकलेली..

मन सवाष्ण शृंगार, सुवासिनिचं ते लेणं...
मन चांदणं ठिपूर, जणू नक्षत्रांचं देणं...

हे विशेष आवडले.

अवांतर - टिपूर चे टंकताना चुकून 'ठिपूर' झाले आहे का? मला 'पिठूर' सुचले (पिठूर चांदणे). असो.

(वाचक)बेसनलाडू

प्राजु इतक्या सुंदर कवितेबद्दल तुझे मन:पूर्वक अभिनंदन

मन इवलेसे फूल,नटे प्राजक्ताची फांदी..
मन मातीचा तो गंध, चढे नभालाही धुंदी..

मन आंब्याचा मोहोर, सुवर्णाचे जणू दान..
मन बसंत बहार,मधुर कोकीळ गान..

मन मोत्याचा तो थेंब, उठे पाण्यात तरंग..
मन पावसाची धार, भिजवील अंग अंग..

मन भूपाळीचा सूर, पहाटेच्या समयीचा..
मन तेवता प्रकाश, गाभार्‍यातल्या समईचा...
ह्या ओळी तर खासच आहेत.

मस्तचं...

मन भूपाळीचा सूर, पहाटेच्या समयीचा..
मन तेवता प्रकाश, गाभार्‍यातल्या समईचा...

अप्रतीम!

लयं भारी... प्राजु ताई

थोडे माझेही शब्दं

मनं नाठाळं हे घोडं, भावनांच्या प्रांगणातं

मनं थांबेल का थोडं, स्वप्नांच्या आननातं...

मनं मलाही तुलाही, का नाही एकंसारखं

मनं माझेही तुझेही, मुक्तं चारोळ्यांसारखं...

आपला पंखा

(मनस्वी) चेतन

'मन'स्वी कविता!

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

प्राजु कविता आवडली !

प्राजु,
अतिशय छान !

प्राजु कविता मस्त आहे गं...
मन बगळ्यांची माळ,निळ्या नभाच्या प्रांगणी
मन प्रतिबिंब वेडे, वेड्या तळ्याच्या दर्पणी

ही पहिलीच ओळ खास आहे..

मला कविता आवडली.

प्राजु कविता आवडली.
मन इवलेसे फूल,नटे प्राजक्ताची फांदी..
मन मातीचा तो गंध, चढे नभालाही धुंदी..

मस्तच!

सफर घडली.
ही ओळ जास्त सुंदर की ती?

धन्यवाद. अशाच सुंदर कविता येऊ द्यात. शुभेच्छा.
अर्धवटराव आचरटाचार्य,
सुधीर कांदळकर.

कविता खूपच सुंदर झाली आहे. सहज ओघ आणि आशयघन, एकमद मस्त!

शैलेश

हजारांच्या संख्येत सभासद असलेल्या काही संस्थळावर एवढ्या सुंदर कवितेला अवघे ५-६ प्रतिसाद मिळावेत आणि अवघ्या सातशेच्या घरात सभासद असलेल्या आमच्या मिपावर चांगले १७ ते १८ दिलखुलास दाद देणारे प्रतिसाद मिळावेत ही मी मिपाची रसिकता मानतो आणि तिला दाद देतो!

आपला,
(कट्टर मिपाकर!) तात्या.

कविता आवडली.

आधी लिहायच राहून गेले.म्हणून अजून भर घालते आहे.----

ओळीचा पुर्वार्ध आणि उत्तरार्ध यांचा उत्तम मेळ आहे.
तसेच आधीची ओळ आणि त्या नंतरची ओळ यात ही संबंध आहे.
ते संबंध मग मनाशी जोडलेले आहे.
तेच आपल्या मनाला भिडतात.

वाचकाला विचार करायला लावतात या ओळी.
म्हणजे मन हे आकाशातल्या अंगणातली बगळ्यांची माळ कशी?
मन हे प्रतिबिंब कसे?
मग फूल कसे ,थेंब कसे ,पात कसे ? वगैरे वगैरे.
वाचक आपला अर्थ लावतो.तो `मना`ला जोडतो .
अर्थ उलगडत जातात.कविता अधिकाधिक अर्थपूर्ण,खरी,वास्तव होत जाते.

कवयित्रीने सरळ सरळ काहीच सांगितले नाही मनाबद्दल.
मन `हे` `ते`च आहे असे म्हणते.
दोन गोष्टींचे साम्य दाखवते आहे.पण `सारखे ,जसे ,तसे ,या प्रमाणे``या शब्दांचा वापर केलेला नाही.
Simile नाही .तर Metaphor आहे.
यामुळे ते विचार करायला लावते.
दोहोंमधले साम्य शोधायला लावते.
कधी सोपे आहे .कधी आडवळणाचे!

यमक ही ओढून ताणून जुळवलेले नाही.
बहिणा बाईंच्या `मन वढाय वढाय ` या अष्टाक्षरी सारखे आसल्यामुळे मी ही कविता त्या चालीवर गायली.
अधिक गोड वाटते.

भूपाळी ,समयी ,समई,कुंकू ,सुहासिनी याशब्दांअधून सोज्ज्वळता दिसते आहे.`परंपरे`चा पुसटसा स्पर्श आहे.
तळ ,कोकिळा ,मोती ,चांदण यातून वातावरणात साधेपणा उभा केला आहे .मनाला भावतो तो.

खरी कवयित्री जाणून बूजून काही करत नाही.फक्त छान छान ओळी लिहित जाते.
प्राजूचे ही `साम्याचा शोध घ्यायला लावणे` ,`Metaphor मुद्दाम वापरणे` असे हेतूपूर्वक केलेले नाही हे स्पष्ट आहे.
मीच विचार केला कवितेचा ,ती का आवडली ?याचा.ही उत्तर मिळाली मला.
ती लिहून काढली इथे मिपावर.

म॑ला वाटायला लागले आहे की प्राजूने ही इतका विचार केला नसेल `मन` लिहिताना.
म्हणजे मनाचा केला असेल (कारण त्या शिवाय इतके सुंदर कसं लिहायला जमेल?)
पण कवितेचा नाही.

अजून खूप आहे लिहिण्यासारख.नाही का?
ते तुम्ही लिहा.

प्रयत्न चांगल आहे पण बगळ्यांची माळ..प्राजक्ताची फांदी..मातीचा गंध.. आंब्याचा मोहोर.. पावसाची धार.. भूपाळीचा सूर
.. कुंकवाची रेघ..सुवासिनिचं लेणं...नक्षत्रांचं देणं...असल्या चोथा झालेल्या कविकल्पना गोळा करुन त्यावर मन, प्रेम, जीवन, आत्मा असलं काहीही लिहुन पाडता येणार्‍या कविता आम्हालातरी आवडत नाहीत. पुढील लेखनासाठी शुभेच्छा!
-कारकुन

तुम्हाला काहीच नाही बुवा आवडत्..लोकांना वाढदिवसाच्या शुभेच्छा द्यायला नाही आवडत्..इतक्या सुंदर ओळीतला अर्थ नाही भावत असं करा ना तुम्ही जाऊन कारकुनीच करा .......

मन भूपाळीचा सूर, पहाटेच्या समयीचा..
मन तेवता प्रकाश, गाभार्‍यातल्या समईचा...
हे विशेष आवडलं. मन प्रसन्न झालं

प्राजु ,वरदा ,
तात्या म्हणतात ते बरोबर आहे.
कारकून साहेबांनी त्याचे मत सांगितले .त्याचा आदर करावा.
`सगळ्यांना आपले लिखाण आवडावे `ही अपेक्षा रास्त वाटत असली तरी नेहमी शक्य नाही.

तिसरं माणूस होऊन त्रयस्त नजरेने पाहिल तर --
करकून साहेबांनी लिहिल्या प्रमाणे बगळ्यांची माळ..प्राजक्ताची फांदी..मातीचा गंध.. आंब्याचा मोहोर.. पावसाची धार.. भूपाळीचा सूर
.. कुंकवाची रेघ..सुवासिनिचं लेणं...नक्षत्रांचं देणं...या विषयांवर अनेकांनी लिखाण केले आहे हे खरे की नाही?

त्याचा चोथा झाला की मुरंबा हा मुद्दा वादाचा आहे.
कारकुनांच्या मते चोथा झाला.
पाण तोच `चोथा वापरून तू काही लिहून पाडलेस.
माझ्या आणि अजून काहींच्या मते रुचकर मुरंबा केलास!
मला तरी चोथ्या पासून काही नविन करता येणार नाही.एक वाक्य ही नाही.कविता `पाडायचं`तर दूरच!

पण मला वाटत की स्वतःच्या मत प्रदर्शनाला मिपावर मोकळिक असावी.
दु.म्.--कारकून साहेबांचा विषयाशी आक्षेप दिसतो आहे.
तुझ्या लेखन शैलीशी नसावा.

कारकून साहेब ,
कविता `पाडायची `म्हटली तरी सोपी आहे का हो?
तसले(चकलीच्या साच्यासारखे) साचे कुठे मिळतात?
मी पण एक घेऊन ठेवावा म्हणते.कधीतरी सणावारात,सभा ,समारंभात उपयोगी होईल हो .
तुम्ही पाडल्या आहेत का कविता?एखादी तरी?
आम्हाला वाचायला आवडतील.

प्राजूच्या कवितेइतकीच मी मीनलच्या प्रतिसादांनाही दाद देईन!

खूपच बॅलन्स माईंडेड प्रतिसाद...!

तात्या.

मनाचे विविध कंगोरे एका लयबद्ध शब्दरचनेतुन व्यक्त झालेले आवडले.

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

आपली कविता मला फार आवडली
अगदी मनापासुन.....

(आमराईत राहणारा मनमोकळा)
मदनबाण

मलाही कविता मनापासुन आवडली..अगं हेच सगळे शब्द आम्हीही ऐकलेत आणि वाचलेत पण सगळ्यांना जमतय का चार ओळी तरी लिहायला... निदान मला तरी नाही...
माझा नुसता कविता वाईट म्हणण्यावर आक्षेप नव्हता पण कविता त्याच झाल्यात...वाढदिवस शुभेच्छा देणं नेहेमीच झालंय्..हा सूर चुकीचा आहे....अशा कितीतरी गोष्टी नेहेमीच्या असतात तरीही त्या पुन्हा पहायला ऐकायला मजा येते.....म्हणून सारखा हा रडका सूर लावू नये......तुम्हाला नसेल करायचं विश कुणाला तर नका करु काय बोर आहे हे कशाला?

सुंदर कविता !