वार्‍याने पेटते रान आता हे ..

कविता शेती वर नाहीये...

वार्‍याने पेटते रान आता हे
कशास विचार फुका..
होरपळले शेत जरी हे
ढेकळाचा रंग काळा तो काळाच..

आज काल लोक स्वतःचे डोके न वापरता
कोणाचे ही ऐकून उगाच पेटतात.. कोणासाठी हि..अतिरेकी जणू..
कसलाच विचार करत नाही.. ( फुका म्हणजे विनाकारण )
आणि ती जी माणसे आहेत त्यांना काही भावना असतात का नाही?
आणि जरी त्यांना मन असले जणू हिरव्या शेता सारखे पण असल्या बुद्धिहीन वागण्याने ते होरपळले तरी काय?
हि पेटलेली माणसे कुठे कोणत्या जाती धर्माची असतात.. ती असतात माणुसकिला काळिमा फासणारी..माणुस असतात पण काळी ठीककूर.. मानवता हिन

वाऱ्याने पेटते रान आता हे.. म्हणजे कसलीही कोणाची हि हाक आली की माणसे पेटून उठतात...

यमक आणि लय यांचा कुठे हि वापर नाही.. जसे विचार तसे फास्ट लिहिलेले आहे..त्यामुळे नसेलच आवडली.

लय बद्ध किंवा आखीव कविता नाहीये.. त्यात खूप दिवसांनी लिहिलं आणि जसे वाटेल ते, शब्द हि फिरवले नाही..
शब्द फिरवून लिहिण्यात मज्जा येत नाही